Lucianus

323쪽

ῶς εἰκός, αἷμα μὲν ἀπο τῶν νεκρῶν, ἐρ- μη di, o φης ἀπο του πυρός' καὶ εἰκότως,

324쪽

Ut in aliis si in mortuorum potissimum dialogis pedimulti loci adeo sunt cornipti, ut certa medicina nondum sit reperta. Multui igitur sit dandum etiam posthac algendumque erit donec tam vepribus atque dumetis saeptam undique atque impeditam, ut tuto progredi possimus, satis

325쪽

cum praegressis cohaereant. Ratione enim inita Charon cum se non 88 80lVendo exposuisset propter pacein, Mercurius melius sane ita esse asseverat, etiamsi propterea charon non sit in aere in sibique ipsi solvendi tempus differendum sit Quae ut siti lepidissima et bellissima omnibusque numeris absoluta, ita perquam languida sunt et a proposito aliena, quibus Verbis conqueritur Mercurius alios lim homines ad inferos Venisse, iras robustos eruenta morte occisos, iam vero plerumque vel veneno interfectos vel luxu enervatos intrare. Agitur enim hoc loco non tam de divergitate hominum, quam de mortuorum numero. Prorgus alitem Mercurius seem ipse pugnat, qui paulo ante facile emeessent αμειωον ἴτω paeis ausa quae sibi debita sint procrastinari, extremis his Verbis ot κουν Ουδ εγὰ δόξαιμι αν μαοτάνειν πικρῶς παιτῶν τα ὀφειλόμενα-ρ σου, et acerbius se qu0que postulare debita eo sentaneum esse dicat. Itaque mi hae tollenda esse

censeo.

ει πάντων cor μιαρώτατον, τι τα τοιαυτα ευχόμενοι-- θεραπε, μοι ἐν γε τω φανερφ l ... θεραπευουσιν αυτον is . . . bM. - πολλα κἀκεῖνος εὐμάλα διαβουκολε an μους, α ἐλπίζει καὶ λως ἀεὶ θανόντι εοικῶς ἔρρωται id λλὰ κἀκεῖνος ιαβουκολεῖ

326쪽

e. 4. υποστένων καὶ μυχιον τι καλχπερ ἐζ ου νεοττος

327쪽

c. s. ακρυεις . . . καὶ προς θάνατον ποδειλιῆς L. . . καὶ

hie loeus D

330쪽

νία του πράγματος it καὶ a