Lucianus

371쪽

ADNGATIO MUGA. LXXXIXoωαι Prorsio perversa videtur esse lineo comparatio, siquidem Teucro non ex multis unum petendum erat, sed

lumba lineam ex qua pendebat et rumperet. - λλα

multis viis eam eligere, qua ad veritatem pervenitur, atque quo plures sunt eo magis verisimile est, aliam eligi atque inimi illam quae recta est. Is sensus cum videatur flagitari, si hune locum emendanditii esse putavi ἀλλὰ παρα πολυ ἐκεῖνο εὐλογωτερον - πολλῶν cr/.λο τι si τρωθήσεοθω καὶ περιπεσεIGlyae τωτοέε ἱματι ἐλπlζειν δε πάντως ἐκεἐν τω ἡ α πάντωνISbG Celaruni numerorum causa vellem delerentur etiam καὶ περιπεσεῖ sonu τετορευματι ἐλκέων praesertim enim prorsus ab indent. 4 ὲπα-- eiciendum propter praecedens τῶν πολλῶν. h εἰκαίειν οἶμαι lεικάς ειν ' ἐμαι ' Schwarta, sed vix ita totius huius eminuati ὁ δὲ κένωτο . . . ἐμαι impedimenta satis expediimbiri commendarem, nisi nimiae audaciae uisimilarer, deleto τι et ' ωαι δὲ κίνδυνος ot μικρός, εἰ αντὶ τῆς εα ευθυ γουσης ες τῶν πεπλaνημίνων μίαν ἀγνοουντες ἐμπLIOιμεν, ελπέ- ντες ἀμεινον ἱρησεσθαι την τυχην περ ημῶν. Sed alii melius ae levius huic loco consulant, cui codices, ut solent in hoc dialogo, sero nulli auxilio sint. - ην Grilis επιδῶ τῆ νεοχ σύ τις αυτων νην lix ἐπιωτις αυτον πνεου σύ ΩΓ - προς τηλικου- τον κλυδωνα προ α τον κλύδωνα truVe. o. 29. εῖ- γα - αυτ l . . . αὐτο Se aria. - μακρογc ἀσφαλέ--- - τοιο seto pro μαλἐστατον legi c. r. σφαλέστερον. vinii aut o τοι τον mutandum in rofro i. e. πιστε ai aut tale quid supplendum, quod est in eapite . 47. -υτὸν Da ον

372쪽

υπιοχνου με a=oa '). bdi. τἀληθῆ πισχνουιιενον ΩΓ Addendum putavi ληθῶς, quod Veritatem ad unum omnes philosophi profitentur, quorum si tamen soli philosophiae studiosos adiuvare possim qui vere Oeent quod verum est. s. c. 30: ... αγνοῶν δε μεις ἐξ απάντων ἐστὶν ο ληθευωii. Sed hunc qu0que locum cruce significavi, quo alii aptius quid reperiant. c. 30. - θρην πάντων ocra re in i ... ἀπόν

των . . . advig.

374쪽

e. 52. θῶ - ' ως ἡ φιλο-φητέον φημι, αλλ' ἐπείπερ φιλοσοφητέον . . . ἀκριβῆ ποιησασθαι τυν διάκρισιν l

-οὐ δεῖ νην διάκριο bsi, quamquam minimo ignoro, notionem gerundisi φιλοσοφημον non semel etiam ad sequentu moιή ino disertulere, ita ut non

μἐνοις re τετειν ἀξιοῖς πιτε τοῖς πολλοῖς ἐπαινοῶσι καὶ Uρτυροῆσι l . . . με τοῖς προπεπειρομένοις προστευε ιν adtoi ου τε τοῖς πολλοῖς ἐπαινουσι καὶ μαρτυρο so ' 8bdi. Nondum certam video di incillimiam loci interpretandi spem Tria investigandae veritatis nera significari videnturo αντον τινα κρίνειν. 2 πι---ειν τοῖς προπεπειραμένοις. 3 πιστευειν τοῖς πολλοῖς ἐπαινοροι καὶ μαρτυρουσι. oc autem tertium genus quale sit et quomodo disserat a secundo illo non liquet.

Poterat cogitari de iis, qui ad ipsum finem ἐπὶ - ακ e. 2 ἀ- ευδαιμονια e. 4 philosophiae perveneriint summamque eius felicitatem asseenii suist. Sed Me in his ver bis, quae codices habent, minime potest inesse, nisi pro τοῖς πολλοῖς παινουσι καὶ μαρτυροso legimus οἶς πολλοῖς ἐπάνωθεν μαμυροῖσι, vel simile quid ad sapientiae illam tamquain arcem paulo acturathis deseribemdam idoneum. Quod si improbatur, duo tantum genera significari probabile est, allarem eorum qui ipsi in veritatem inquirunt, alterum qui exempla sequuntur eorum, qui ante eos veritati reperiendae operam dederiint. oo autem ut fieri possit, delendum est tertium illud ἡτε,

375쪽

τινα κρινειν iύντε ναι φης, ν η . . . βιώ- . . . ἀξιοῖς soυτει τοῖς πολλοῖς ἐπαινοίσι καὶ μαρτυροποι. cui posteriori coniecturale eis in ea verborum ἐπαινε ιν et aρτυρεis desideratur objectum, favent tamen quae sequutitur Tixa φης τους πολλους εἰδότας καὶ μαειραι,-- σπώπων Quae leviter tantum iis mutavi: τινας φης τους πολλους τους εἰδότας, καὶ πεπειρα- μενους πάντων Quos tu dicis illos multos eos qui sciunt postquam omnia perquisiverunt 3 - μόνος ε συ

το μερος ουκετι καὶ το Oλον ουτως. και μοι. . . Fr. -

376쪽

errabis C. F. Hermam .

o. s4.aωεὶ ψαι διαμέλλοντα Dalo. δε διαμ. 8ML Etsi constat, gerundivum ἀποδοτέον sequi posse infinitivum eodem sensu praeditum, non addito εἶ, χρη, tamen eum longissimus sit verborum orbis, addendum hoc ineo videtur δεῖ quod post αἱρεrσθαι saeue mitti poteratici. c. 52. o. 6 d. ODδὲ τουτ l obdi υτω r. o. 66 oc δὲ τότε πάντως ξομεν τύληθὲς ζευρεῖν l . .. ευρεῖν sa - ἴσως - πικρίνα is σοι τι οὐδέπω,

379쪽

ζαο l . . . t αἰ a 4 λευ rata af τα SbM. CLLue lanea p. 138. 139. Non enim sibi Oppominiit -- teres atque recentiores sophistae et rerum seriptores, sed rerum scriptores et sophistae Oppontuitur pictoribus. -υ γράψαντα . . . γαμον γράψαντα Θc. s. o παιδιὰ δὲ ἄλλως ταλά ἐστιν ουδὲ περ πιείργασται ἐναυτοῖς ὁ 'Aε-- l ... παρειργασται 8bdi. Non invenitur, quod sciam, alias hoc verbum, sed non paucis Opinor laeis restituendum est. Aliud est enim περ ι εργάζεσθοι

i. e. aliquid magna Vel nimia eum cura sacere, aliud παρεργάζεσθαι i. e. aliquid facere quod ab ipso proposito

380쪽

etiam παρεργασla Optime autem Iuto loco convenit, quod dicit ea . quae praeter i xanen et Alexandrum in

tabula illa picta conspiciantur, minime aliena esse a pr0- posito, sed arissime cum eo conjuncta, quippe quae non solum Roxanae sed emun belli altiorem in Alexandro exprimanti c. 7. Aς κεμος διεργῆλθεν i'λεως ois, hi Erravi quod haec verba ἔχεως ὁ νη ex suo loco post Verba προς Φιλέου

ἐκεινου huc transposui. Nam sicubi serri possunt haec verba, ubi sunt in codicibus, ibi retinenda sunt. Adhibent enim huius voti larmulam quasi iuris iurandi instar ..Sic mihi sit propitius ille homo, ut iunquam in animum induxi me cum os comparare, id est, profecto nainquam tanta audina sit, ut ad Herodoti gloriam adspirarem. Saepe adicitur etiam M. CL Tox. c. 56 λεως μὲν o κινάκζς καὶ ὁ χνεμος εν ους cono Gας - ἐσκοπουν ἐσκοπουμην η ΓΜ Pal. - προς ἐμαυτον ἐσα ὁ τι μοι

rara est ea somnula οὐκ ευον, ὁ τι χρησαίμην --τω, ὁτι χρήσαιτο αυτφ ο τι μοι χρηστέον similia, qua significatur aliquem in angustiis dubitantem haerere quid taciat, veluti Scytha e 3 ου μετρέως τε αρarmνος ἔτι την'-vν, πάντα γνοῶν ... --δ τι χρήσαιτο iurisi Menipp. c. 3 ἐν μεγάλο7 ω χαψεισταμ ει -- φιβολία μηδὲ εἰδῶς ὁ τι χρησαέμην ἐμαυτω. Bis ace.

deformata est additamentis eorum, qui qualis esset ille usus nesciebant, ut hoc ipso loco ubi, πραγματι ei prorsus abundat nec, missa parumna es, micturae quadrat. s. ad Hamon. c. i. c. 8. O ,ον ot μικρον dicit στε οι μικρον 3 dio Cob. -- τουμον παρὰ πολυ ἐνδεἐστερον φαέν α των --πω l ... των --πέων. Admodum vereor,