Introductio ad linguam graecam, complectens regulas grammatices, radices vocum, et exercitationem, seu Poema, ... in quo regulae radicesque omnes ad usum et praxim rediguntur. Ad usum 3. classis, et in eorum gratiam qui brevi tempore graecos libros i

발행: 1821년

분량: 452페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

PRIMA ARS,

T Ma Consonorum. CAP. IV De Vocalibus , et Diphthongis. Tahulam alium ibid. I hula Diphthongo m. ibid. De pronunciatione phumn rum. Cap. V. De Spiritu. CAP. s. o mutatione , ure scribendo vel pronunciando fori solet in Litteris ibid.

Talmia mutationis in Litteras. IOCAP. Il. De mutationi mus sisti solitis in dictiorribus seu defiguris Ner xtram. IIC s. HAE De mutationi P ri solitis in concursu duorum dictionum ibid. CAP. IX. De Interpunctionisus raCAP. X. De Numeris id Tabula Rum romn. ibid. CAP. XI De Accosissius. 4

12쪽

De Nominibus. CAP. I. De Nominthus uniserram. 19 CAP. II De Nominibus simpliciBus.

Tabui Declinatio in simplicium ibid. cinotationes genereses in Decliniationes nominum simpurium ibid. CAP. m. Annotiatre ne ad remuitiones partu simhicas a ICAP.. IV. Annotationes ad Declinationem quintam im-

ParisΥllaficin. di Tabula Genitis singularis Decl. 5. Pan ibid. CAP. V. De Nomininus intra reis L . 4 Tufula Nominum contractorum. a cis Annotationes ad Nomina contracta. CAP. VI. De lectivis et Appeliatiuis. Mi CAP. II De ConrParatisis et Superlatiris. 8 CAP. VIII De Pronomimbus. 9Pronomina primitti in ' i

Onomina possessi a. ibid. Pronomina demonstrativa. o

Pronomina relati a. . ibid. Pronomiinu isule tu ibid. Pro nomina composita ibid. Annotationes ad Pronomina. I

De Verbis. C.,P. I. De Verborurn dioisione et partibus. a P. II De Termimitioni a Verb. BQ lonorum. 332 abuti Termoreuiarium Veis Mot remum. M

13쪽

Annotarinnes ad Termininiamem reborum B in tonorum. 36 CAP. III De Fguratioa et Conjugationum dioisione. a Tabula Conjugationum elirium F urativarum. 43Annslationes ad FQuriativa conisgationum. 44 CAP. IV De distributione trium suurtivarum ibid. CAP. V. De Pontillima. 46 CAP. VI DE omento. 48 Tabula Temporum ριί Amnentum reciPiunt

me Derivatis. CAP. I. De Patronmicis mentilibus , Possessivit, et

14쪽

De syntaxi. CAP. I. De minxi Nominum. IC P. II De S taxi Verborum. α

CAP. V. De Indeclinabilibus 84 CAP. I De Figuris inutionis. 85

m Dialectis, Quantitate, et Accentibus. CAP. I. De Dissectis miserram. MC p. II De Dialecto Attica. 8

CAP. III. De Dialecto Ionica. 88CAp. IV De Dialecto Doricia. CAP. V. De Disiecto A lica C p. I De Diagora Poetica. Cin VII. De Ouantitate in rosa. 93CM. VIII. Re Ae Accentuum.

SECUNDA PARS

Complectens Radices Vocum, et Elymo

logiaS.

15쪽

Complectens Exercitationem.

ωΥΣΣΕΥΣ , UL SES, Poemo in sex fros

disisti in ex omnisus et solis adiciario compositumo cum Sumento, et Traductione latina. 313Noue ad Poema. 388 pendis. De prorum iratione litterae η. Qii 5 Index EFmologiarum, seu Vocum Latinarum, quo mitu Parte Etu mologia a ducitur. 4aa

16쪽

INTRODUCTIO

LINGUAM GRAECA M.

Complectens Grammatico ulas.

De Litteris, Fllabis, et Vocibus. CAPUT PRIMUΜ

ox Alpha in hebraico pleraque desumpta sunt. Harum figuras tam si sices quam ompositas, sequens abusivistendet.

17쪽

Alpha

Gamma

18쪽

Cum in Linguis mortuis, parvus aut nullus ex pronunciatione fructus nascatur de ea non est disputandum, nec

qualis ea sim fuerit curiosius indagandiunci sed quisque more patrio, et ut ipsi magis cominodum est, proniuiciare debet. , ut latinum Hispaniis latinum pronunciam uia ν; consequens est ut sic quoque pronuncients graecum Latini semper verterianis graecum per . Exemplo sit vis Alphabetum facta ex duarum primarum litterarum nonsitae. Si quando autem Graeci verterunt latinum per , id fecerunt scilicet necessitate compulit, quia, consonum Graeci non habent.

, ita latinum Germani et Hispanii latinum m

nunciant durum etiam ante e tu, consequens est ut sic quoque proniuicient Iaraecum. Et haec eorum pronunciatio, ut magis peregrina , sic etiam mihi arridet magis. Praetere, ante I U, pronunciatur ut v , . , ut a latinum , sed paulo duritis , ut des est enim haec littera duplex , facitque praecedentem vocalem positione limgam , ut dicetur Cap. sequenti. xi, ut Gongum et apertum , medio sono interis et

quae duae vocales propterea in illam saepsi commutantur La iesi . tini veteres semper verterim η per e, ut videbitur in II Parie, et jam vidimus supra in voce A*habetum et resertur ' ad , ut , ad OG easdemque patiuntur asstationes et muta

tiones , ut in decursu videbitur. Undo miram rerum perturnationem inducere necesse est O , qui , hujus aetatis Graecos imitati, mi ut a pronunciant reclamante cum Grae-COrum tum Latinorum veterum auctoritates; ipsiusque Linguae

graecae natura ordine, et dispositione repugnante, ut ad hujus Operis calcem suis demonstrabimus. Gorale

19쪽

ὴ ins Ι DE LITTERI , etc. ι, ut i vocale Graeci non habento consonum ac ut . Hanc litteram non habuere veteres Latini sed

semper verterunt per e, quae illi sex aequivalet, et mediam eius forniam exprimit. σ, ut Matinum, nisi quod graecum plurimi semper

durum esserunt, etiam inter duas vocales σ, in principio Et medio vocum in fine tantum collocatur. C , non est in tuu nisi in inscriptionibus. , ut e latinum; sed semper durum, etiam ante , --quente altera vocali. , semper vocalis Graeci non habent, consonum. De ii coalescente in diphthongum dicemus Cap. IV. Hic de ea vocali agitur, cum sola est. In antiquis latinis vocabulis, et ipsi Linguae latinae coaevis, hiraeca Lingua derivatis videbitur

saepi is verti per u tu οῖς , Sus; mus ἰ λυτιλυς mutilus , etc. In his autem vocabulis , quae postea Latini a Graecis mutuati sunt, florescente jam utraque lingua videtur

saepius verti per V ut υρο vos, Tyrannus lιπος Ob mpus τυπος, tros, ἁ τυπτω, etc. Quae postrema, quoniam longis plura sunt luani alia, et, ut ita diuam, magis smua, malim ego pronu areis ut χ, ut is latinum , i. e. semper durum, etiam ante e et i tu , ille. abis sola quantitate, ut η ab e , quod iusius Cap. IV.

De distrione Lattem .

Dividuntur litterae in Consonantes et Vocales. Consonantes sunt i quibus hic agemu . Vocatus , de quibus cap. sequenti.

20쪽

Miminis. Consonantes 7, dividuntur in tres classes suntque s mutae seu mutabiles, 4 dibilantes , 4 Liquid esse i inmutabiles. Mutae sie dicta sunt, quia raro per Se edunt sonum , sed

inium iunciae sequenti vocali; Mutabiles vero , quia in Uncum, et in inflexione verborum pleriimMe miliantur, dieaenus Cip. VI. Muta itur trina et trinae recedunt, et insidemulta sunt in Tabula vel ut in eadem linea, a sinistra' dextram, vel ui in eadem columna ad perpendiculum colim itur. Quae sunt in eadem linea , sunt ejusdem organi, sed

serunt spi I illi, de quin C. a P. V. Linea prima est labiorum linita palati, tertia dentium. Quae sunt in eadem columna

silem sunt spiritM , sed disserunt organo Quae in prima itus sunt tenuis, ideo dicuntur emisso qua in tertia iid sunt densi, ideo dictae spiraue quae in secunda, i s sunt medii inter tenuem ex densum , ideoque Medise

bilantes sic dicta sunt a sono. Ex iis una est Si lex; adia sunt Duplices, quae iaciunt praecedentem vocalem ione longam. Quae libet Duplex continet unam ex Mutis lineo in qua sita est, et Simplicemis. Sic 6 valetisci, 7, estque ejusdemors , et sinulus patitur mutationes, etur P. VI.

Dido fou Immutabiles sic dicis Mint, quia sicile fluunt ilias, et ideo in inflexi me Verbonim et sibi, raro --

SEARCH

MENU NAVIGATION