장음표시 사용
31쪽
ut eam re ocare impossibile jam ideatur. Enim vero in Linguis etiam vulgaribus lia pronunciatione , quae accentudistinguitur, Dilai Ost ad imitandum climcilius. iteophrastus Lesbius, viginti annos Athenis commoratus, Aristotelis discis pulus et in Lycaeo successor, et quo teste Cicerone in Bruto
nullus in dicendo dulcior ab Atheniensi plebeia aniculi, eodem teste , hospes, ex accentu, agnitus et salutatus est. Nos vero , cum tribus hisce notulis, hancprominetationem assequi
posse speranius Quod in commendationem accinituum s lent asserre Grammatici, non ignorabat Lipsius: s Grammaticos audii, scribes idque discretionis et intelligentis ut aitιnt, causti. Villilominus conchidebat mihi Priscus mox placeat. Quasi vero in omni lingua non essent Voces ambiguae, quae contextu et loci exigentia, sine accentibus nullo uerita dignoscuntur.
IV. Vald dubium est utriim accentus, iuveni Min. 4. quo scilicet tempore, igua graeca, translata jam a pluribus saeculis Sede Imperii Romani Constantinopolim , non parum
detrimenti acceperat , ipsiusque genuina et antiqua pronun- elatio aut omnino aut pene defecerat .valde, inquam, dubiunx est utrim a Centus tunc temporis inventi sint ut supponitur, ad restitvcndum pristinam pronunciationem et obsistendum
e ruptioni, an vero ex ipsa pronunciationis corruptione nati
sint; et consequenter, utrilin veram, an comitam pronaim
Hationem exhibeant amo vero istud postremum mulio magigverisimile videtur. Primo quidem , quia iam aliquid novi m -- eitur in modum scribendi Lindiam vulDrem, quesis tunc erat
Lingua grae cari id non solet excogitari ad praeteritum usum reVocandurii, sed ad praesento stabiliendum et Ol firmatidum Secundo, quia inventi accentus Omnibus Statim ac septisuerunt, et in omnes libros brevi tempore propagath P ori sanesnon evenisset, nisi illi ad praesentem illius temporis usura, sitissent accommodati Tertio, quia scriptis ubique accensibus, nullibi tamen revocata est pristina et vera pronunciatio Quarto denique, quia revera accenuis apprimἡ eonveniunt eum Pro
32쪽
sent et corrupta Graecorarin pronunciatione Graeci enim nostin minis , num quantitatis liabita ratione juxta accentus legunt et voces omnes esserunt. Qui autem credibile est, ut quod in in pronunciationem inducendani inveniunt suisset, inseruptae minimes soni tam exacto conveniret 8 V. Quidquid sit de natura, tae et destinatione accentuum illud certum est: nihil jam ex eorum usu, nisi grave damnum
Pronunciationi posse obvenire. Nam , ut pros uitur cle in iam laudatus D. Ricci, Accentuum ja r nulilia alius usus est, quam ut producatur syllaba , quae accenti a citrari licet quantitale plerumque sit breMis Unde qui legit juxta accentus, tot fere quantitatis errores committere, quot verba legit ,
necesse est. Quod quid ' in soluta, giton molestissimum accidit; in versu vero tam ineptum est, atque absonum, ut idem Auctor hanc legem statuere non dubitaverit: s ilicet integendis Poetis numDα ---- rationem habendum esto; sed yrorsus legendum erinia ac si nou essent.
Quod auteni docent aliqui Graiiamatici Griecos in suis vocabulis legendis et esserendis, non quantitatis , sed accentus rationetri haberes si intelligant de veteribus iraecis id plano
fessum est et absurdum. Cum enim quantitas nihil sit aliud quam primunctandi mora vel longior vel brevior si hane moram non obser invissent veteres Graeci; nullam habuissent quantitatei', distinctam ab accentibus. Quod ne isti quidem Grammatici sileri velint, elim Grais hac sola quantitate versus mos metiantur. Si autem id intelligant de recentioribus Grae-
Cis , confirmant quod diximus perversam et prostigatam ab accentibus quariti talem suisse. Respondent alii accentuuin Patronici quantitatem per accentus Corrumpi, non accentuum vitio, sed nostro; aliudque apud
res meos sibin ullabam elevare, aliud producere Uaemadmodum pleminique si in Musicii, ut brevis auollatur, et longa sit Nota me deprimitur. Sed non modo incertum estiis, quod isti aiunt , erum etiam omnium linguarum consu tuditu contrarium Det ne in vulgari quidem Graeco Musicae
33쪽
illius pronunciationis reperire est vestigium. Sed ut fuerit talis pronunciatio apud veteres Graecos, certe an imitare nullo modo possumusci et ut possemus , hanc assectare non
parum nobis esset ridiculum, imo et assequi omnino inutile. Sive igitur nostro, sive accentuum vitios ciuii ex amentibus vitiosa fiat nostri prominutatio, praestat sani ianitialem, et certam et veterem et necessariam, et sicilem retinere, quisnaccentus , et recentes et incertos et inutiles , ex dissiciles superstitios colere et obsera are. Linguae graecae, meo quidem judicio, idem accidit, quod
latinae, quando ex ista nata est italica Pronunciatio quoad quantitatem Corrupta est et mutata , et nova quantitas notata est accentu Siccitalice dicitin , et olim scribebatur, cadere,
avere, secunda longaci ridere , inuiseres, secunda Nesi Sic Graeci huius aetatis, legentes juxta accentus, dicunt, ponultima brevi , ς προς, om rus, Μοωρα , --- MAHAE , moesis, etc. et contra penultima longa, --ἡMN, reconomus, Mi σοίγης, Demos nes, seu potius Tri he
nis, Συγκραττὶς, Socratis, etc. Quod autem censendum esset do accentibus italicis translatis in Linguam latinam citi prorsus de acceutibus graecis sentiendunt existimo. Fuerunt quoque aliquando sui Lingua latiliae, ad singulas voces, scripti accentus. Sed tandem , tam italica quam latina Lin iondus hoc inutile excusserunt, et ex utraque tota haec aculeoriam seges, et strua accentuum abscissa et radicitiis evius est.
Auctor Grammaticae, quae vulgo a Portu Regio nuncupatiar, non dissimulat prurimis erudi ' miris insum fuisse, rem tu
turam fortasse Milem, si accentus crinci entis erad rentur. Sed quod illi quasi dubitanter , multos scio id , cum Lipsio, asseveranter pronunciare E quibus unum hic appello, virum omni eruditione graeca perpolitum , qui filii Regi Ludovico IIagno a consessionibus , Patrem Moellier Issolcbat diceroci accentus in Lingua poma a nos viae, quas M aliquo melli quam maxim esset viandum. Optandum id sano, aut saltem ut pauci servarentur, et in melior.m usum converterentur quod iam diu de accen-
34쪽
C p. XI. D Acerronus. 9tibus latinis factum est. Scilicet ut circumflexus adhiberetur tantum in contractionibus acutus in syllabis ut legeia lolongae esserri debent; gravis denique ad distinguenda adverbia et alias hujusmodi particulas. Tunc accentuunt usus facilis esset juxta ac utilis. Sed si haec non sunt speranda , diim Lingua graeca ad paucos eruditos pertinebit, hinc salteui Lector colliget, parsini se de accentibus debere esse sollicitum neque , si quid sibi, pro privato studio , Graece scribendunt habuerit, perdendum in iis notandis tempus et operam.
Nominibus tria sunt genera masculinum , Femininurn, et Neutrum , addi potest et Communes, quod mascul et semin complectitur Tres sunt numeri, Singularis , Dualis cum de duobus sermo est, et Pluralis. Sex sunt Casus, ut Latinis. Multi tamen Ablati m respuunt, quia semper illo Dativo similis est. In Neutris sunt tres casus si inites Nomin. Acc et Voc et in Plurali terminat in ut Latine, excepta quarta Declinatione , ut dicemus Cap. III. Nomina seu substantiva seu adjectiva dividuntur in simplicia et contracta Contracta dicutitur e , in quorum termi-riatione duae syllaba in unam contrahuntur et coalescunt.
Quando contractio sit in no ini nativo singulari , nihil mutat in declinandi modo , et ea contriicta simplicibus annumerantur. Quando contractio non fit in nominativo singulari, sed in aliis certis casibus , mutatur declinandi modus , et ea Contra Clasuas liabent proprias declinationes , de quibus Cap. V. Simplicia ea sunt quae talem contractionem non habent. ι
35쪽
CAPUT II. De Nominibus simplicibus. Tubula me uitionum simplicium.
/-traitiones generales in resinationes Novi umsimplicum m
ouin quo sunt declinationes notiti num simpliciti in Priina continet nomina uias nil in in ας et ης. Secunda continet
seminina in et mi. io diu conveniunt cum prima Latin xum, in pia omina in as,imes, et in e sunt pure grima in ri et . Tertia continet masculina, seminina et communia in
et 'υς , et neutra in v est Oio. Quarta continet musc. sem otComm. in a , et neutra in t . IIae duae convertiunt viii secunda Latinorum in us et I m. Quinta convenit cum tertia Latinorum omnia genera
omnes terminationes complectitur. In genitivo , et reliquis
36쪽
cis. II. Da Novisistis sinmcisus. Hi idocas ibo, crescit una syllaba , ut Latino amor, amoris:
ideoque vocatur imparasyllabica, et quatuor primae, quae non CresCuIit , aris,iliabiam vocantur. ΙΙabet genitivunt in et Attice , qui Atticismus , in certis terminationibus, an in Linguam communem transiit, ut videbitur in ab Cap. IV. et
an hujus operis Parte II. In prima declinatione malis et Pluralis iidem sunt ac in secunda. In quatuor primis , dativo singulari x subscriblitu, ei accusat is singularis desinit in v. In omnibus, malis duas solas habet terminationesci genitivus pluralis est in iv, et vocativus plur similis est nominativo plurali Lund nec in
CAPUT III. An notarion es ad decunia tiones paris, bicris.
In pirima, noniinativus in, sui olim etiam is, qualis nonnunquam reperitur apud Homerum. Undsi Latini nomini
Graeca hujus declinationis in ης, vertunt in es vel in arM, MyStes vel Mysia IIρ ιρέτης , Proρhetes vel Pr pheti, etc. Quaedam inis habent genit sing. in α, et quae dam in vi geri in i Nomina in τηε, et alia quintain, v
tivum habent in , antiquo nominativo similem Contractio in noni inutivo exciet et sit inaes geniti mi , etc. non mutato deesinandi modo, ut diximus cap. I. in secunda, contractio in tu, minativo octa, si sit purum ei praecedat et ex in , si inaci ex non sit purum, et ex ὀii, sit in i , gestiit η , otc. omina finita inis purum, aut factum ex contra titione , et finita in ρα , et forti pauea alia , habent genit in ας , dat in . In tertia , aliquando vocativus sino similis est nominpum, ut Lat o Dema Nomina in Get et ob eadem sunt ac in ocet ο', sed saeta ex contractione. Ex A et ς, contractis sit
37쪽
Quarta eadem est ac tertia , sed Atticaci in qua scilicet omnes vocales terimnationis deesin tertiae mutantur in subscripto cuia in tertia reperitur. Unde multa nomina sunt tertiae in ος, et quartae in m. tivus sing. similis est no- mimitives, more Attico Aliquando ex accusativo iano sub- traluiu Sic Virg. aut in aut Rhodopen , etc. Pauca sunt hujus d in neutra deso, , et unum in toc, D, 57. Ilain sola declin. non habet neutrurn plural inis, ut diximus Cap. I.
Genitivus singularis in m vel si, Armatur , ut in latina , artis modis, quos videre est in Tabula sequent; ' Nomina in dii declinantur etiam per syncopen, ut Latiioier, Eouis pro areris. Tubia Genturi singularis mel. 5. impariunabicae.
38쪽
Accusativini singularem habent Pamynalucum, seu non crescentem , nomina in Q , γ, υς, υς , quorum genitivus est in o vel, puruma mutant scilicet iso manativi in v et habent accusativum terna inat uni inciv tu , Guv. On- nulla tamen liabent etiam accusati um inis imparisyllabicum, maxime apud Poetas. Si horum nominum genitivus non estimo purum , accusativus fit aliFando utroque modo in αet in v. Nonnulla declinata per syncopen , habent accusau, in sine syncopst, ut uoi,senius in Paris it.
39쪽
vocativus . singularis similis est nominativo. Aligilancibiaine corripit terminationem , mutando vocalem longam in
propriam brevem , vel ex diphthongo subtrahendo postpositivam. Aliquando sit a nomniativo , sublato ς aut littera dum plici , mi mulando cin, ut usu , in m. Parte et Capsequenti videbitur. Dativus pluralis serinatur a singulari, inserto, ani t et x fecit si fori adsint qua laena reiectione, si
remanet penultima vocalis , quae fuisset longa in dativo singulari , longa est in plurali ' et si sorte natura esset brevis, mittaretur in diphthongunt in ει, o in ui Nomina in ρ declinata per syncopen inserunt, breve, formantque dativum
hunc pluriis ατ Nomina terminata inci praecedent d thongo , et terminata in V, sormant dat plur a noniis livo singultum, addito . Denique Poetae hunc casum Heminisque mant a genitivo singulari, mutato ος in πι- mmcontracta sunt etiam huic de linationi, quae, contractione siet in nominativo , sequuntur declinandi Tabulam , ut
De Nominibus contractis. Nomina contracta desumpta sunt ex declinatione quinia
simplicium, ex iis , quorum genitivus est in o vel λς purum. Haec non contraium tu in nominativo , sed in aliquibus aliis Osthus , ut patebit ex abuta , in qua casus , qui non contrahuntur , non exprimimus , sed punctis notamus : quia illi
pertinent ad quintam Minylicium , et sicile possunt formari ex genitivo simplici, quem hic apponimus, ex Tabula Capitis in et Regulis quiniae declinati Cap. IV.
40쪽
CAp. V. DE NoalrNIBus eo TRACTIM Tabula Nominum contractorum.
Annotationes ad Nomina contracta. Contracta nomina in quinque declinationes vulgo distribuuntur , quarum ordinem , ad maiorem perspicuitatem Paululum inlinutandum censuimus. In neutris accusativus et vocativus singularis non contrahuntur, quia similes sunt nomi nativo. In plurali dativus nunquam contrahitur, quia factus per insertionem, , ut diximus Cap. IV. terminationem non liabo piiram. In plurali et duali accusativus et vocativus simialas sunt nominativo In nominibus, quae baim genitivum in