Quaestiones metricae...

71쪽

quadam periodorum conoxis inserti sunt. Ille verSuS 1313) in fabularum carminibus nullo loco legitur, niSi Iph. Taur. v. 845 ita dig0ssisti ω Κυκλυσιδες εστιαι, coπατρὰ In Eur. El. v. 144 161 Soidiori sit Hormanni

empla: frg. 40 01 41 ut strophae in papyro Berotinensi traditae versus tertius, ut: ταπφ', ' μαν I' IEZota' αTD- λιμπαν Ο Una syllabae brevius ost frgm. 98; tant0dem longius segm. 51, 4). V. 1322 Euripidis Hypsipylae est, cuius formam inusitatam Auschylus indicat versu l323, qui ipse Di0Πysi ΓeSsonSione alteram formam miram contrahit, id quod versu 1324 notatur cf. O. Schro odor, Aristoph. Cant. praef. p. VI). Si re vera periodorum illa aequabilitas, quam StatuimuS, carmini inest, v. 1309 10 of 1314l5, 1311 2 et

72쪽

nusquam dubitari p0test, nisi in v. 1309 et 1314, quorum

formae hae sunt:

sapphicus hendecasyllabus et phalaeceum, quorum VerSuum uterque a thesi incipit. Quos eiusdem gravitatis esse nemo iam negabit, si versuum formas usitatas etiam responSione antistrophica conexas esse viderit in scolii 28

Restat ut do v. 1314 scriptura εἱειε ασσετε loquamur: utrum a ειειλ. RΠ ε ειειειλ. ScribamuS, peneS ΠOS QSt; cetorum optimum codicis R scholion ter ει praebet: ἐπλιτασις του ε ειειλ Goετε κατα VlGιν εξοηται της id ὀλο-π0siας, cuius Sententia est: Licentia in arte musica usitata - quae in una syllaba notas musicas ponit duas - in artem metricam transposita est ) - et modum excessit, Cum non solum duae sed etiam tres notae in una syllaba

1) Id qu0d absurdum est, nam syllaba longa neque duaS VOeeSl0nga8 neque tre8 breves metrice complecti potest sid quod Reiter iii :Wien. Sitg.-Ber. 1893 re8ponsionis exemplis demonstrare conatuS eSt, quae nihil eiusmodi docent). Neque Baccharum v. 908 Sequ. quinquepherecratei sunt, quorum quartus ultimam arsim re vera ultima Syllaba thesis est) solvit, ut tres voces breves fierent, Sed tres phere- cratei et priapeum sunt, ut Horo. 359-363; 389-393; 419-424. -

74쪽

Insorti

formarum

h 0rtnSSe interpretationem mavis hanc: Stropha I mesodos antistropha Istropha II mesodos antistropha II. Hoc loco mesodi eaedem sunt, cum Eur. El. V. 112-2l2 supra tractati praebeant: Str. I mes. I ant. I str. II mos. II ant. II str. III ant. IIIJ vol: a b a c d c te e . XXX. Tandem sexempla responsioniS enumerare pergamuS, quibus usus in fabularum carminibris quoque theses monosyllabam si bi syllabam, quantum ad responsionem antistrophicam attinet, eiusdem gravitatis esse fortasse aliquis dicat. Qualia sunt:

75쪽

vorbii trimetro usitatissimam in carmina h0c loco induxit. Nescio an eadem licentia nominis proprii causa toleranda sit in Thesm. v. 990 - 995 :

XXXI. Ergo thesim bisyllabam eiusdem gravitatis esse Remonosyllabam, id quod antiquissimae neque excultae rei metricae Signum est, in fabularum carminibus non iam admittitur. Sed quase responsionis licentiao in his inveniuntur, multo recentiores Sunt, VetustioreS Vero quam quibus temporibus nobis occurrunt. Neque enim a poetiS, quos iis usos esse vidimus, fictae sunt, sed ex re metrica vetustiore, cuius leges laxiores fuerunt, reVOentne Sunt.

In Aeolicis autem versibus, quippe qui in pedes Vel metra dividi non possint, si quis responsionis licentiis uti Voluit, cola respondere iussit, quae totidem arses et theses habent. Neque v0ro variae theses eiuSdem grRVitatis Sunt, sed versus, qui responsione antistrophica conexi sunt, totidom thosos bi syllabas praebent, interdum aliis locis in antistropha aliis in stropha. Monosyllabae autem thesi brevi interdum longa respondet: Si glyconei baseos et dimotri choriambici motri prioris licentias praetermisimus, syllabam ancipissem invenimus in omni

76쪽

thesi, a qua incipis, vel in quam exit colon '). Ρraeterea quase theses bi syllabae cuidam proximae sunt antecedunt Vel insequuntur), ancipites sunt. Denique longiores Versus leguntur huius formae: Ρind. Ρ. VII ep. 2: V. 18: vag δ' Ευπραὶ ιη χαἱγω τι et0 δ' Eois LM

'ασσαισι τ' αγχειν Παλιου Φημ' ἀγροτερου qui versus theses primam tertiam quintam sindo a bisyllaba numeratas) ancipites praebent. Quae res in iambis ot trochaseis tritissima est. Neque Vero illi versus ex metris constant. Iamborum igitur et trochasiorum licentiae in hos versus transpoSitae sunt, quorum natura longe

squam Stropham tristichon esse infra sapp. II) demon-

I) Idem exhibent metra iambica et trochaica, quae Ionum metra quodammodo similia sunt colis Aeolicis. 2) Neque minus abhorrent ab Ae0licorum versuum natura arSiS80luta cf. pag. 39) et glycondi basis tribrachica cf. pag. 3I). Thesim biSyllabam contractam esse duobus tantum exemplis demonStratur: Herc. 791 - 808, Iph. Taur. 1243 - 1268 cf. c. XXIII).

77쪽

strabitur). Omnino hi si illi versus natura diversi non sunt: illorum meditullium choriambus est, horum colon UO . Quin etiRm ireS theses bisyllabasi alia

v. 10 : ἄυθεσιυ ξανθὰν ἀυαδηοανιευoc κεῖαλαν Dactyloepitritorum autem qui vocantur m0ditullium esse: γ' Go )y) Friedlaendor demonstravit optimo Hermes 1909 p. 323: ἡ Dio ans cheinond dactylisA011 Gliodor Ioesen sicli ais solbstandigo Einh0iton ab μ). Illud modi fullium Hormann iam cognoVit: selem. p. 526) , . . . . . appRret dominari in Myconeo polyschematisto choriambum, qui solus immutabilis manet μ. Rem ita esse patet, si ab asclepiadeo maiore ad minorem ad glyco Deum descendimus:

Huc accedit, quod, quotcumque compositionis licentiae inVeniuntur, choriambus semper integer manet. Catullus denique sit Sunuca thesim bi syllabam contraxerunt Oed. R. vero v. 468 - 478 responsionem: ποδαν μανοῦ πεῖρας ως ταυρος corruptam esse v. 478 varia I sectio πετραιος docet.). Responsionis denique licentiae, quantae-

78쪽

cunque sunt, Aeolicorum versuum choriambum non tangunt. Sod syllabasi et ante et post choriambum positae Varie disponuntur:

Nunquam a thesi bisyllaba versus incipit, cum in antistropha illa medio in versu locum habeat:

Choriambum igitur horum versuum meditullium esse nemo iam negabit. At ne quis putet ex choriambo et ceteris syllabis eos compositos esse. Minime. Sed cola Sunt, quae amplius partiri non licet. XXXII. Denique inspioiamus eas syllabas, quas ante pOSfinter modi fullia invonimus. Vorsus enim duo quoque moditullia infordum Oxhibot eiusdem vel diversae formae. Quae aut artissimo cohaerent aut aliae syllabase iis inter

Si quinque syllabae ante post inter meditullia

Scriptae sunt, earum forma est haec:

79쪽

Formae

Anacr. 33; 32, 2; 32, 1) iambiei quoque trimetri esse

80쪽

Eiusdem formae fortasso Ρhiloch. v. 207 - 216; 208 - 217

Ρrima arsis s0luta est in Oed. Col. v. 207: