장음표시 사용
21쪽
CAP. LV. Bibracte Bibracte, δρακτα lini inini. D ultim vu
de quoque erat liabita, sicut Onia et multi usae urbes qua in
IMPl. D liii heri DEA ni Ami. An eadem sit quae Augustodiuium, hodie Autun Dostea dicta est, iiDiuirunt eruditi ac Pa de re in lirsedissident. Sed ex his in Scril tionibus augustodi in D ibus, O V rbis Eumeni rhetoris, confici non potest Bibracte e vugustodunum di Versa oppida e X titiSSe, Sed totius unam eam donaque uri, in suisse CAP. LVII. Lutetiam Hodie Paris, Galliae ni ut et urbium re gina Mediocre erat oppidum; hinc Ammianu. stelliam vocat Julianus et Zosimus Iu λἰ in ν, ol)pidulum. Iuliano male VocaturAευκετια, metallies Pro Lutccia, quaSi a λευκός, albus; a plurimis Lutecta sed rectius a Strabone Δουκοτοκ. et a Ptolemaeo Iecρ ιτίων Λουκοτεκιρε, Pro Λουκοτοκια, a graeCo λυκοτοκος, tapi mater, latino Lia fara, unde contractione Lupara, hodie les uore, quod alibi
CAp. LVIII. Melodunum Hodie Delian Scaliger hoc loco sidenonnullorum codicum reposuit et Seclum, quae urbs diversa non est a Meloduno iuxta V C D'An 'ille Codex noster regius 5763, hoc loco habet Mollodunum, et insis Medodone et cap. 6 iterum Medo ne pro Mellodone vel rectius Mello uno. At codex regius 5764, notae haud inferioris habet Metioso lum, et infra bis otio
Sedo, et TurSTIS, Cap. I, Metiosedum Urbs eadem est igitur Me lodianum et Metiosedum Male Sanson et Hadr. Vales siue tit GaDliaru/n volunt et sedum esse vicum nunc dictum Metidon, infra Lutetiam in monte POSitum. Ap. LXVIII. Alesiam. Nunc vicus Aliso, aliter te bourn de ninte Remo, ubi fons miraculi sanctae Reginae celebris, olim urbs an dubiorum, qui in Eduorum clientela erant Primaria totius Cel ticae sedes, Urbiumque mater Punde Pagii circumjacens dictus est Alisiensis pragus, Auxois ouaAusssis, et te morat Auxois collis editus ubi erat oppidum Alesia Ila scribunt Caesar, Plinius, a Cilus. Orosius Graeci vero Plutarchus et Diodoru Siculus, Aλησια Polyaenu Αλου sub PeCtita graecia interi re Caesari et nonnulla editiones priscae et Strabo, et Dion CasSius, Αλεξία Velleius Pater culus Alexia oritur enim a graeco αλ set, auxiliatriX, quae iii tutatur, sicuti s vel O is dea, Sicut Rhea quae mater cum Crat
22쪽
sicut Alesia dea, vel Cybele, mater Urbium et turrium, quam O lebant Edui, sicut Notre Dame deton se Ourra Vel Salate-Reme, quae
etiamnum ibi colitur in imo monte Alexis, Sicut Berecynthia quae Ρhrygiis in monte Berecynthio colebatur Elymologia igitur docet
Alexiam esse lectionem genuinam, Contra ossium, Ursinum et Ca-Saubonem; et urbem Alexiam a cultu Alexim, Vel opis aut Berecynthiae apud Eduos, totius Celticae primariam sedem obtinuisse Re qui dem ipsa Diodortis Siculus Bibi , lib. IV, ait Herculem han Ur hem praeclarae magnitudinis exstruxiSSe et a militiae Suae errore Alesiam Αλησίαν nuncupaSse, Dempe a graeC et , eΓΓΟΓ, ἁλίπης, erro , VagUS; Sed Certe ipSe errat, et haec etymologia mera fabula est. Si ei credatur, haec urbs ipsius aetate, quoque in Praecipuo Celtis erat honore, quippe rimaria totius Celticae sedes, urbium qia mater, et Per omnes aetate ab Hercule libertatem defende Iat, e linquam apta erat, SqUe ad templa CaeSaris, qui vi ex Pugnavit, et in Romanorum potestatem redegit. CAP. LXXV. Ambioaretis Caesar, lib. IV, Cap. 9 Ambis aritorum mentionem facit, in quorum sine equitatus Sipetum et Tenchtherorum praedandi frumentandique causa missus fuerat Sedram
bivariti trans Mosam iidem esse non possunt ac Ambis areti Eduo rum Clientes. Tam longe enim ab AEduis dissiti sunt Ambiorariti trans Mosam, ut in clientela AEduorum fuisse credibile non sit. Conjicio igitur ex Caesare et etymologia Ambivaritorum oppida esse Montem Maledictum, Mon fili, sorteque Satanacum, Stenay, et
Sedan. Vide not. 1v, . ro Ambisaretis vero lareanus et Ciac Conius substituunt Ambarros, qui necesSarii et consanguinei Eduo Tiam a CaeSare, lib. I, CaP. II et 14 VoCantur. EoSdem SS SuSpicatur C. V. D 'AD ville, et ego iis omnino SSentior. Aulercis Brannopicibus Branno iis si odices fere omnes echistre populos a iunt, interpungente ho modo : Aulercis , Aran nouicibus Brannoviis. Item interpres graecu καὶ τοῖς 'Αυλερκοῖς τοῖς τε Βραννοουίς . καὶ τοῖς ραννου ἰοις. Jam vidimus tres populos, sub nomine communi Aulerci designari. Hoc loco apparet quartiam SSe populum, eodem nomine, Sed distinctum cognominibuS, Aut Arannopices, Aul. Brannos ii et ita legendum eritStimo. Ita D. AChaintre; ego vero ex Aulercis Brannos Pibus, Arian Πο iis, Unum populum facio, cujus nomen erat Aulerce Brannopices vel Brannos ii et illum, cum C. V. D'Αnville, ad Ligerim Statuo ..
23쪽
i pago a mann iis ilioli li Priennoia aui mi Dreus, in dioecesi Matisconensi, proinde in dura quorum clientes erant Legendum est igitur Aulercis Branno, cibus o B ODin iis aut sicut in quibusdam editionibus, includendum Branno, iis nisi uncos, OSt
habent adjunctis lototis, Cadurcis, Gabalis, Vellaunis tandeSUSlii OP IH uiuor populos suiSSe, non tres sub his nominibus B ipsa
Eleutheri uomen graecum est, nec causa est cur Galli habuerini nomen gracum, ut jam obServavit Morus. Quapropter lectionem codicum restitui. Ita D. Actia inire, qui addit in indice geographico: u Eleutet Cadurci Horum uno tantum loco meminit CaeSa P, Q, 75, et eo Pene Potentiae ruenorum subditos docet. Reposui codicibus Eleuteti, quia vox Eleutheri liberi non convenit populo gallico, multo minus iis qui Vel Arvernorum clientes, vel 9SiS subditi erant. Rectius tamen scriberetur ex conjectura Cl. 'An-
ville Notico de laiaule, p. ilio Lucteri, quia de Lucteri Cadurco potentissimo mentio sit, lib. vo, cap. 5, I, 8; item de Luterio quodam Cadurco opulentissimo, qui, ut apparet, idem Stac Lucterius supra citatus, cujusque in clientela esset oppidum Uxellodunum unde conjicere licet Lucterium patronymicum SSenomen a LucteriS, qui Populus erat pars Cadurcorum detracta ab iis, et subdita Arvernis , Licet Eleutheri vel rectius Heleutherisit nomen graecum, milii luce clarius est Eleutheris Cadurcis esse genuinam lectionem cium satis Superque probavi populorum et urbium Galliae nomina graeca vel latina esse. Sic infra pro Heloiis; Suessionibus, legendum existimo Eleutheris Suessionibus. Nihil obstat quod ait Caesar, Eleutheros Ciadurcos sub imperio Arvernorum esse consuevisse, et Hirtius Suessiones Remis esse attributos. In Plinio enim Suessiones Liberi quoque nuncupati Sunt; non Probo igitur lectionem Lucteri a Lucter , duce Cadurco potentiSSimo, quam D. Achaintre, poS D'ΛnVille, proponit. Heloiis Suessionibus Lege Eleutheris Suessionibus, ut Supra Eleutheris Cadurcis. Vide hane notam. Aeliocassis Aellocas Si ii Sunt qui, II, 4, VeliocaSSE VOCantur,
quoriam nomen Contractum et derivatum adhuc superest in nomine
pagi gallico V m dicti Legendum hic igitur Veliocassis. Aulerci Eburonibus. Ita legit D. Achaintre, sed male. Nullum
24쪽
dubium est quin, post μοι iis, Aulerci Eburopicibus, hic legendum sit cum Cellario, sicut legitur supra, 111, 7 Aulerci Ebu moiceS, ante exopii. res populi apud Caesarem Aulerci cogno minantur, Cenomani, Brannopices vel Brannos'ii, et Eburopices, non autem Eburones, qui ab Eburovicibus alii sunt et longe dis siti et nusquam alibi plures reperiuntur, exceptis Diablintibus, qui hoc cognomine distinguuntur apud tolemaeum, sorte quod in
Caletes. Nostri codices habent Cadetes, et permulti alii; et ipse D'Anville Not de la Gaule, p. 92 non audet rejicere ho no men, quanquam qui Sint ariete se ignorare profiteatur. Iidem, ait optime D. Achaintre mihi videntur qui Calete Supra memorati nempe II, , et infra VIII, 7, pariter ante Veliocasses, ii SConterminos . v Cadetes enim, Sub hoc nomine corrupto, sicut et Caletes, inter civitates armoricas numerantur, et una littera an
tum disserunt. Unum igitur faciunt populum cujus nomen adhuc Servat pagus gallice dictus te pay de Caum. Ergo ejicienda est
SuperVacanea lectio Carites, quae hic tantum in codicibus reperitur. Lemopices. Haec o jure Suspecta quibusdam, quia jam Supra Lemopices, id est les Limousiris, memorantur, nec maritimi SUnt, sed ab Oceano remotissimi. ad Valesius vulgatam lectionem male retinet, quam antiquissimam esse probat Putatque LemoVices armoricanos artem esSe Sismiorum, qui nunc Leonenses Vocantur, quorUm oppidum Sancti-Ρauli fanum, St-Paul de Leon. Nonnulli alii censent quoque hos Lemovices a Lemovicibus qui tanis distinguendos esse, et partem SiSmiorum non Contemnen dam. . Cia conius et Io Scaliger contendunt errorem esse intextu, et vocem curo ice delendam esse, Veluti SuperVacaneam; et reipsa nullus, nec Strabo, nec tolemaeuS, ne geographi Veteres, de Lemovicibus armoricis locuti sunt. Ego vero, ait eruditus chaintre, cum nonnullis viris doctis inter quos Vinetus numeranduS, non longe abessem quin pro Lemopices legerem Leonices. Mihi videtur nec Lemovices esse armoricano a Le-moVicibus aquitanis alios nec Leonices, nomen barbarum et Veteribu ignotum, pro Lemspices legendum; nec tandem hoc ulti-mUm nomen delendum. In hoc loco reponere ausim Vel esuvii,
qui iidem sunt ac Eustibia, vel Eusebii, II, 34, in civitatibus maritimis recensili, quamvis oceanum non attingant, vel mellia S
25쪽
NGlocasse , qui hic Caesare omittuntur inter lara civitates. sed ab Ausonio inter has memorantur, in his versibus de Claris
Pro f. Tu, Ilaioeassis stirpe Druriturum Sutus.... Deliis sacratum ducis e templo genus.... Stirpe salus Druidum, Cintis Aiaemoricae, te.
ubi videro est cultu Beleni intor gentes armorica Baiocasses celebres esse Memoratilia et a linio sub nomine, reVera corrupto, quod Γούι γ casses in codicibus nonnullis, ad casses in aliis, legitur, sed inter Viducasses et nellos nuncupantur, ita ut illi tominus nullum sit dubium de Si tu et nomine eorum Citantur denique in Notitia veteri Galliae sub nomine contracto Baiocm, Bayeu X, Pro a caSSES, Sicut Drocm, DreuX, Contra tum S pro DurocaSSES, et rccm TroyeS, Pro recaSSES. Nomen autem Ammonica scivitates a graeco ὰρ χος, compageS, Concordia, harmo Dia αρμαω, apte ConneCto, et ρος, limeS, terminuS, ορ: sines, limites Οιι ιος, ad fines pertinens, Certissime componitur, significatque Concordia civitatum initimarum, gallice ligue Nilii adhuc igitur in hoc nomine cellicum, quam i reVera ritannice Armor, aut rectius Amor, ad mare Significet, X GV SUPer, OV m e et Britannia minor etiamnum in Armor et in Arg et Vel Argoat, seu in regionem maritimam et regionem Sylvosam dividatur Ar enim aut mar, Nar, ar, Sicut angliC OUET, germanice ueber, est vox graeca περ Contracte moriSi mam, et Oet, in compoSitione me a Voce latina cre dua sylva subaudita decurtatur; sicque omnes britannicae voces originem graecam et latinam habent. Me not. VI, II.
CAp. LXXVI. Ver asillauno. Ex herlino, 'brien in suo lexico hiberno, hoc nomen fuisse dignitatis ostendit e lingua celtica hiberna scar-gο-Salh Dan, Vir ad exillum, ex illarius, gallicebanneret. Sed jam dixi male sanum esse ab idiomate recentiori et
εxtraneo, valdeque corrupto deducere ΟCem antiquam. Hoc nomen graeCiam est, Sicut omnia nomina Propria gentium quas Graeci et Romani barbaras vocitabant, ab ipsis tradita Mihi videtur ortum a vocibus ἔργον, opus, ut VergobrctuS, et σελλω, Peram dare, aut a σιλλοω, irridere, sorte eodem en Su a εργομοκευω, illudere, irridere gallice igitur On-suorier aut Moqueur diceretur.
26쪽
CAP. XII. Vertisco, principe ciuitatis. Ita optimi codices; alii Veruci vel Herut . Hic Vertisco milii videtur idem a Versico, nomen hujus Nervii transfugae, quoque loco nati honesto, V, 45;
et utrumque legendum Vertisco aut Vertisto oritur enim a πέρ- τισκος Voce diminutiV εργος PraeStans, XCellenS, Vel a SVPe lativa φέρτιστος, Praestantissimus, XcellentiSSimUS. CAP. XXVI. Lemonum. Ita nostri codices alii Limonum. os terior lectio praeferenda est hoc enim nomen tolemae Αιμω - νον, a graeCOχειμων, ratum, oritur. Et revera in pratis haec urbs
quae dicitur hodie Pollierae a voce Pictaui, in pratis est, ad ripam Clani vel Cleni, te Gain.
CAP. XXX. DraFPeten. manuScripti non tamen omnes, ut as serit udendorpius habent ita jam noster regius 5763 Drv- petem, et code 5764, rapten Melita tamen Dra eten, cujus nominativus est Dra es. Vochellenismum sonat. v Ita D. Achain tre. Reipsa id nomen graecum Si originem enim ducit a τραπέω, UVa Calco, τραπηδης, Varum Caleator, Vel a δραπέτης, servus fugitivus, δράω famulor, ministro, fugio proindeque scriben 'dum rapeten, non autem DTGI et en Per geminam litteram ρ, nec ruten ContraCte. CAD XL Uxellodunum remo nomen, ait eruditus Achaintre, ut pleraque solent nomina Propria, corrupte legitur apud odi
cos. Alii Auxiliodunum, alii multo plures Gellia num vel Uxel lodunum. Noster Code regi u. 5794 Helodunum, quod nomen nullibi ita scriptum invenio. Uxellodunum est hodie e Ptiochoia e Pi 'Issom, ut id Cl. 'Anville certissime stabilivit, et nominis similitudo innuit nomenque hujus oppidi undique praerupti, adhuc graecum est. A VocibuM enim, vel is, unum,
ait Hirtius. Nomen autem hodiernum Insolia a priori voce Uxello oritur te uec a podium, eodem sensu ac unum. Scriberetur igitur rectius Hypsellodunum.