Vestritii Spurinnae Lyricae reliquiae recognovit in Germanicum convertit et cum annotationibus superiorum interpretum quibus suas adiecit separatim edidit C. A. Mauritius Axtius

4쪽

- nil non mortale tenemus: Pectoris exceptis ingeniique honis. OVID. TRus T. III. I. M.

5쪽

In omni re vineit imitationem verit . Cic. de orat. III. C. 17.

Spurinnam carmina lyrica condidisse C. Plinius Caecilius in J memoriae tradidit, quam epistolam discipulorum ) gratia totam huc transcribere lubet: secatus Plinius Calvisio suo S.

Nescio, an ullum iucundius tempus eXegerim, quam quo nuper apud Spurinnam sui; adeo quidem, ut neminem magis in senectute si modo senescere datum est) aemulari velim: nihil eΝt enim illo visae genere distinctius. δ) Me ausem ut certus Siderum CurSus, ita vita hominum disposita delectat, senum praeSeriim. Nam iuvenes adhuc confusa quaedam et quasi turbata non indecens: AJ senibus placida omnia et i) lib. III. epist. I.

) Εοruin posissimum commodis inserviens etiam in commentario eloganter et graviter dicta non raro ipsa perscripsi, ut ανΘολογίας cuiusdam aut χρηστouαΒάας vice illo possit langi; quamquam, cum soli numeri indit Riatur, etiam viris doctis saepe frustra indicant . δ) i. e. magis dispositum, descriptum robus et semporibus. Ipse Plin. postea explicat. ) Haec res multas habet cautiones; vid. aureolum

6쪽

ordinata conveniunt, quibus industria Sera, β) turpis ambitio est. Hanc regulam Spurinna constantissime Servat; quin etiam parva haec parva, Si non quotidio sani) ordine quodam et velut Orbe circumagit. Mane lectulo continetur: hora Secunda calceOS pOscit: ambulat millia passuum tria. Nec minus unimum quam corpus EXercet. Si adsuut amici, honestissimi sermones explicantur: si non, liber legitur; interdum etiam praesentibus amicis, si tamen illi non gravantur. Deinde considit, et liber rursus, aut sermo libro potior: mox vehiculum adscendit: adsumit uxorem singularis exempli, vel aliquem amicorum,

ut me proxime. 0uam pulchrum illud, quam dulce secretumi quantum ibi antiquitatist quae facta, quos viros audias, quibus praeceptis imbuaret quamvis ille hoc

temperamentum modestiae suae indixerit, ne praecipere videatur. Peraciis septem millibuS pasSuum, iterum ambulat mille, iterum residet, vel se cubiculo ac stilo reddit. Scribit enim, et quidem utraque livum lyriea doctissMe. Mira illis dulcedo, mira suavita' mira hilaritas: cuius gratiam cumulat sanctitas scribentis. Ubi hora balinei nuntiata est, sest autem

C. H. Soheidiari libossum, quem de via Et rntionencadesulcorum Etudiorum couScripSit, P. 4. Sqq. P. 4I. Eqq. Ed. II. Cic. de Orat. 2, c. 21. q. 88.)h) Industrius est animus, qui nunquam Rgitatione et motu vacuus est et xemper aliquid agere appetit. Hoc loco magistratus potissimum et negotia publica dicuntur. - Seria est at te us, non ad te ua. Vid. Wernsd. annotat. ad VeStr. I, 14. Diuiti oste

7쪽

hieme nona, aesiale octava) in sole, q) si caret venio, ambulat Dudus. Deinde movetur pila ') vehementer et diu: nam hoc quoque exercitassonis genere pugnat cum Senectute. J I ius accubat,

et paullisper cibum disserit interim audit legentem

remissius aliquid et dulcius. Per hoc omne tempus liberum est amicies vel eadem agere, vel alia, si malint. Apponitur coena non minus nitida quam frugi, tu argento puro et antiquo. Sunt in usu et Corinthia, quibus delectatur, nec adficitur. ' Urequenter comoedis coena distinguitur, ut voluptates quoque studiis condiantur. Sumit aliquid de nocte, et aestate. Nemini hoc longum est; tanta comitate convivium trahitur. Inde illi post septimum et

SeptuageSimum annum aurium oculorumque vigor integer; inde agile et vividum corpus, Solaque ex

Attic. I, II. Tusc. b, 32. y) Horat. Serin. I, 5, 48 - 9. . η) Adolescentuli nostrae aetatis alienam sor ducunt pilam quasi virilitat quadam Sun, nempe potRndo,horba ni cottanas fumo hauriendo, globulos eburneos super lusoriam tabulam agitando, saltations incomposita ot furibunda, et trossulorum inficeta de capsula elegantia se sorticuIos praebentcs. Pro inversi mores

'ὶ Νon cupide et quoquo pretio comparat aut offusissimo diligit. Vid. F. Iacobs. Flor. Ρoos. Lat. 2, 401. Cic. Tusc. 2, 14. Parad. I, 3. Horat. Sem. I, 4, 28.

8쪽

Senectute prudentia. Hanc ego visam voto et cogitatione praesumo, ingressuruS uvidissime, ut primum ratio aetatis receptui canere permiserit. Interim mille laboribus conteror, quorum mihi et solatium et exemplum est idem 'urinna. Νum ille quoque, quoad honestum fuit, obiit ossicia, gessit musistratus, provincias reait: multoque labore hoc otium meruit. Igitur eundem mihi cursum, eundem terminum statuo: idque iam nunc apud te subsigno: ut, Si me longius evehi videris, in ius voces ad hanc epistolam meam, et quiescere iubeas, quum inertiae crimen effugero. Vale. Praeter Plinium nullus veterum Scriptorum 'urinnue videtur secisse mentionem, nisi quod sunt,

qui etiam a Quintiliano X, 1, 96. Vestrititim signiscatum putent, ubi Caesio Basso, lyrico poeta laudato, sed eum, inquit, Iove praecedunt ingenia viventium. JHas lyricas reliquias, quae Vestritiani nominis

honore ornatae nunc primum Separatim eduntur, Cas- par Barthius, ut narrat Ioannes Christianus erns-

) o Horum quidem aliquem, qui Quintiliano Obversaretur, Statium fuisse suspicor, cuius in Silvis sunt Lyrica.' - ΘαId. - Εiusdem libri g. m. Equidem Iego: nee ipsa senectute. Cf. F. Osanni Progr. : Diem Sacr. ab S. Lud. cet. 1839. p. 22. -- Sub fili. q. 89. stupescent homines elegantiores in Fabiana Latinitate: Multum in Valerio Flacco amisimus. ' ) Poet. Lat. Min. 3. p. 327. δ) I. s. Merseburgi Saxonum; quod Baehrii caussa Diqitigod by Coral

9쪽

bibliothecae disiectae et conismfue, in membranis Meteris codicis, qui plura alia, diversa aetate scripta, continebat, uno et Per 'emo versuum tenore, quos

ipse aurea inlisa deinceps- distinaeit. Inscriptae erant: Incipit Ues uetus Spurinna de contemtu δε- etili ad Martium. Edidit illas Barthius primum cum Venaticis et Bucolicis Latinis, Hauoviae 1613; iterum secundis

curis iii Advers. libr. XIV. 5. Tum demum animadvertit, auctorem esse F ea ritium a Plinio Iaudiatum. - Veterem 6 spmcium esse , inquit, omitiuo stilus arguit, cultior quam pro media aetate, et Graecismis scatens, unde recentem esse miniIne concesserim V - , et in Adversariis: Vestrisium Spurinnam Lyricum poeiam suiκse, clarum ex Plinii libr. IlI. epist. 1. Sed an epitomatae, ut loquitur aetas ea, sint illiuR Odae a monachico aliquo magiStro, an aliues scriptor, nomine non nihil etiam recedente, disceptandum aliis relinquo. Multi sane Graecismi et philosophicarum rerum non intacta mysteria melius aevum mihi spirare seniper visa Sunt.' Adveresus hanc hominis ingenuitatem et Iuculentum antiquitatis colorem, quem ipsae reliquiae, quamvis corruptae et foede habitae, praeserrent,

non desuerunt, qui ab ipso Barthio VJ e Plinii epi-

monendum viderer, qui in libro, quam do Lat. Litt.eonscripsit sq. 127.), sub voco Martispiami subiecit mrbursum. - Quid postoa de illo codice sactum sit, nescio, neque tempus fuit per Ιitteras Aciscitandi. - ) Si mihi contingat, ut C. F. Hermanni animum nec-

10쪽

stola emctas suspicarentur, velut ipse M. Matth. Gesner in annot. ad Plin. l. c. me sdomus cum diu in eadem opinione suisset, et has reliquias non solum adulterinas putaΝset, sed etiam hiulcas et summe obscuras vidisset, nolebat in Poetas Minores recipere. Sed Τheoph. Siayest. Dueri auctoritate commotus mutavit sententiam, quippe quem plurimi hunc Spurinnam fecisse et cum annotationibus editurum fuisse legisset; et Tom. ΙΙΙ. primo Ioco in Lyricis ponendas duxit has Vestritii Spurinnae reliquias. Quod recte fecit; quoniam, ut ipse ait, is et numero carminum et aetate, si sorte Statium excipias, celeros, qui poSt Horatium genere lyrico luserunt, antecedit /-J. At vero iam editu in erat Bamri stritio urinna, Lyrico, et illius frumentis, Uus νοηtumum in Commentariis Academiae doctrinarum Petropolitanae Toin. IX. ad ann. 1739. typ. eXpreSS. Petropoli 1750., p. 311. seqq. Quod sugerat me s- domum, qui a KOtalo auimadversiones illas interiam, quem es ipsum non longo abesso audio, quin hos Versiculos fraudulentum Barthiani ingenii solum esse arbitretur, mirifico gaudebo. - Ετελπιδες μέν ἐσμεν; nam homo litteratissimus et prudontia pervicaci praeditus si amplis et grandibus studiis intentus haec avia Pieridum Dea veloci oculo percurrerit et in levi habsas, ecquid mirum i.) Quid Henrieum umerum Turicensem commo Erit, ut porgonatum Horatium in Anthologiam contribuorsi, Vestritium omitteret et silentio praeteriret, ακατα

ληπτον.