장음표시 사용
141쪽
non potest, esse, ubi sacere minus turpe sit, quam dicere, praesertim quum ἔρρο μαλλον πεπονBοτα sint, e δεδρακοτα, ut ipse ait dose Oedipus, COI. v. 267. Cons. Soph. Fragm. Stob. Fl. II0. p. 459. Tyr. XIII. :Μη σπεῖρε πολ λοῖς τὸν παροντα δαίμ ονα. Pindar. Fragm. Aδηλ. παst. 'Αρτεμ. cet. I2. Stob. Serm. 256.3:
μ&ρπων. Eduard. Wunder, popularis meus, de tragicis Graecorum poetis praeclare meritus, versu INI 9. Ioους στενε ιν dictum esse Putat et affert ex Alucis versv MI: γοους δακρυειν. - Herm. Trachin. 2I: λεχος ξυστασα. Cic. ad Fam. 7, 25: τέλωτ α σαρδονιον
ridere, Cet. Pag. 59. Iin. 12. Cf. pag. 5. - De se lenarii numeri persectione multa disserere macrobium Somn. Sc. I, s. resert FOrcellinuR S. V. ε Ptenar. - Uirg. Georg. 4, 20I: neque enim plus smtim ducituraeεtas. Aen. I, IM: Nam te iam se γtima Dortat omnibus errant terris et fluctibus aestas. - rcellinus, ubi Messatem a poetis Interdum pro anno poni narrat, sed nulla exempla asteri, deinde ab historicis ita dici memorat, quia aestate bella seri solsant, producens Veli. 2, 47. et 8I. Tae. Ann. 6, 39, quibus addit Ecl. Germ. Arnisen. ad Aurel.
Vict. V. I. 3, 23, 3. Pag. 62. Prolepsis exemplis adde haec: Horat. I, 13, 18:Felices ter et amplius, Ouos fir υν in tenet myria nec malis leo sua querimoniis Prema cuius solvet amor die.
Te duce, si qua manent, sceleris vestigia norim. Irrua perpetua mirent formidine terreo.
142쪽
ubi genitivus pendet e voce κλισιμω; Vid. F. A. WOIL Schol. de Hom. n. habit. ed. Ust. 2. p. 2I4. Ol. 4, 4II. , qui tamen erravit, quum Mud Homerum I. I. genitivum esse absoIutum opinatus est; pendet genitivus e voce πένBOς. - Νοn aliter illa explicanda, de quibus L Narrisius in Herm. P. 228. ed. Εwerb., velut πεποίητο λιBOυ, πεποιημένος χρυσου, factus auri, quem Latini vulgo dicunt eae auro metum. Cf. pag. 44. Addend. . Pag. 68. De corporis exercitationibus vid. pag. 5. ibique Addend. Pag. II. inis. Apud. 0uint. I, 19I, scribendum videtur:
voce cf. Hom. II. 19, 101; III., qui simili coIOre sunt versus, et similiter Iaborant incerta constructione et tautologiae quadam copia. De verbis ἐκπ. κω. vid. Pass. s. vv. Amiter do hoc Ioco senserunt F. Smt-er, restitutor Ouinti, in Observati. crit. et gr. In 0. Sm. , Lips. I8M. P. 24. et E . Glas aluus, vir sagacissimus et beatissima ingenii ubertate, amicus mihi desideratissimus, in Coniecti in Q. Silayrn. Viisb. 18II. pag. 8., quae iam discipulus classi Lycei illustris Vitebergensis
De nomine silii dei cs. Iul. Aug. Lud. Wωscheideri, viri dο-etissimi, integerrimi, fraudis piae strenui vindicis, Institui. Theolog. Christ. Dogmat. Part. II. C. III. S. M. Heyn. I. L II. R I9Io haec: ,, Per virtutem probatur Uiquis esse Diuitiaco by Corale
143쪽
divina stirpe prognatus.η - Ad v. 180. II. s. non dehebat seribere: inter referes, sed inter Priscos, vetustos, ne hae annotationes inter se
CL quae Charnaides et Antisthenes Rpud Xenoph., SympOS. C. 4. S. 29 - 45., Iepidissime de paupertatis commodis disserunt. Adde Cic. Tusc. 5, A. I02. Sqq. Pag. 74 - 5. Cf. pag. 87. 80-I. 93, 95. Add. et Theophrast. ,,Fragm., quod e Libro de Nuptiis in linguam Latinam transIntum Hieronymus servavit, Adv. Iovian. I. 48.3 n. F. Osanno Dreficium ad normam codd. duorum Parisinorum, ' tu Commentatione de Coelibum apud veteres populos conditione II., qua indixit Diem sacrum nb S. Ludov. Nom. vocat. In honori cet. Ludovici II. ceti ceIebrandum, Gissato ΜDCCCXXXX. pag. 8.: Smiens autem numquam esse Solus potest: habet secum omnes, qui sunt quique umq tam fuerunt boni, et animum liberum quocunque ruit transfert. 9uod cor Ore non potest, cisitatione complectitur: et si hominum invia fuerit, loquitur cum . o. Num quam minus solus erit, quam quum solus fuerit. -; eui npprime respondet Cic. de Osfic. 3, 1: Publium Miseionem, Marce mi, eum, qui primus Africanus appetiatus sit, dicere Sotitum, scripsit Cato, qui fuit
fere eius aequatis, Xumquam se minus otiosum esSe, quam cum otiosus; nec minus solum, quam Cum Solus eSSet.
O innus pag. 5. sic edidit: Dein Per totas noctes sarrulae conquestiones: Illa ornatior νrocedit in Publicum, haec honoratur ubomnibus, esto in conventu femi rum misella devictor. Cur aviciebas Micinam ' Puid cum ancillula loquebaris ' De foro veniens quid attulisti pNon amicum habere Possumus, non sodalem. Altcrius umor m suum odium si vicatur. Si cloctissimus Draecmtor in quulibet urbium fuerit,
nec Horem relinquere, Nec Cum Surcina ire PDSSumuS.
Sed post vocem sodalem Signum Orationis praecisae est ponendum; nam hic snem facit mulier conquestionis. Deinde post amorem comma ponendum. An pro Avum scribendum sit sui, dubitat Dinnitus; non opus videtur; vid. Viger. pag. 164. et 732. ed. II.: DCic. Phil. 10: Pro tua amicitia ture sileo, i. e. Pro ea, quae mihi tecum ext amiciatis V - Adde Ηοr. C. 3, 7, 10 II. S. Oed. COI. 322: Tέκνον,τι δ'-; - σst, πατερ, προαζBἱ . - Praeterea pro urbium repone: artium; nam urbium nihil est; Latinitas autem Hieronymi ha cmtor m in arte minime respuit, praesertim quum veteres iam dixerint: aliquo uti mussistro in cuiqva arte. Denique iam habi)bit, C. E. G mrs, V. D. , quomodo Gardinenpressisti interpretetur, et ad vocem Cicisbeo hoc exemplum adiiciet Martinii, 9, 3, 8. Iis, quae supra dicta sunt, adde Senec. Ep. N. Cic. Tusc. 5, S. 5: Nos
144쪽
autem Omnia adversa tum venientia metu augentes, tum maerore ma Sentia, rerum naturam, quam errorem nostrum, damnare mulumus. Sed et hviva culpae, et ceterorum vitiorum 'eccatorumque nostrorum, omnis a philosophia netenda correctio est; cuius in sinum quum rimis temporibus aetatis nostra voluntas εtudiumque nos con ulisset, hiastravissimis casibus in eundem portum, eae guo eramus egressi, magna
iactati te estis confugimus. D Mitae Philosophia duae. O virtutis in- satriae, e ultris e vitiorum I cet. - Adde. 8. 39. II. Pag. M. CL de voce more. Grysar. Exercit. Lat. scrib. Pag. 73. XXI, 8. Din. I9. Sophoc . Antig. 583: Ευδαιμονες, οἶσι κακων δρουστος αἰων. Empedoc . npud C. AIex. Str. 5. Extr.: ος, Βείων πραπίδων ἐκτησατο πλουτον. -, cui Ioco es. XenophSyn p. c. 4, 34; 4 I. Pag. 82- 3. Et res. - rimuI. sortasse ita expIicandum, ut coniunctarn velit matris curam cum reginae severitate et gravitate. Liv. 2, 6I, 5: Illum non minae plebiw cet. Cic. Tusc. S. S.IM: honores populi, cf. p. 52. Add. Post Red. in Sen. s. 10: non consules, sed venditores vestrae dignitatis,' pro Leg. Μanil. I. g. 2: et meus Iabor, ex vestro ludicio fructum est amplissimum consecutus. Ilorat. C. I, I, 8 - 9., cui Ioeo es. Cic. pr. FIacc. e. Ia. s. - Plat. Sympos. p. 216. B.: ζυνοιδα γαρ ἐμαντ fανet ιλεγειν μεν ου δτναμενου, ως ου δει ποιεῖν, α Ουτος κε-
Magnus ubi est Ure is illa natator aquis ν
145쪽
elius e republico. De Orat. 2, S. 22I. Liv. 22, 50: fusa ad Alliam. Ibid. : aetitia mutis. c. M: Minionem, admodum adolescentem. Pag. M. CL Luctan. Hermol. I: καίτοι ἐκεῖνος ἰατρικῆς περι
συρφετῶ παραπολουμ ενον, η ευδαιμονῆσαι φιλοσοφησαντα. - Cic. Tusc. 5. c. 2. Virg. G. 2, 490 - 2. HeFn., Lucret. I, 64. Sqq. 3, 1060. sqq. Adde pag. 104-5. Ηοrat. Epist. I, II, 25. sqq. Lucreti I. I. 1 I. sqq. Addend. ad pag. 74 - 75. f. Pag. 96 - T. Cf. ad sui. et fortun. αποτμος, πανάποτοιος;
qui enim est, eius est aliqua fortuna; cuius igitur nulla est fortuna, is nun est, sed nullus est, 1. e. perditus sive infelicissinius est. Ceterum tam miro, quam intro typothetae, arte insignis, errore accidit, ut verba Horatiana: Troiae renascens alite Iugubri Fortuna tristi clade iterisitur. -, paginae 95. extremos versus, quos Vulgo vocant lineas, occuparent; ponenda enim erant paginae 97. vers. sive Iin. s. post numerorum signa: s1 - 2. - CL p. 40. init. ἰ nempe nosti solamen miseris eet. Atqui Iugebunt Gratiae et hic et illic et pro dolori p. III. Iin. IS. et I 6. CL Corrig. Pag. 98 - s. Perplexae breviloquentiae exempla haec adde: Virg.
Seu plures hiemes, Reu tribuit fumiter ultimam, Ouae nunc oppositis debilitat pumicibus mare Tyrrhenum.
Multo maioris alapae mecum Ueneunt.
μὲν γαρ απεδίδρασκον, πολ λοὶ δε ἐώλωσαν.
Pag. m. Hyperbatis Lat. adde Terent. AdeIph. 5, I, 29: Tu tutas abiet traduce. Vide, quae de hoc toto genere scite animadvertit Uuinti- Iiam 8, 6, G2-7. Pag. I0I. I in. z. legendum videtur δείμαet α; quod in exemplo Tnuchn. est, δε uατα, ineptum. In ed. Basil. est δ/πματα. Item- Sterhusiana nunc ipsum non prae manibus Est. Pag. I 02. Hyperbatis tragio. adde S. Antig. v. 404: Dissilired by Corale
146쪽
- Istam, si dis placet, ,,Lucis et Caliginis Censuram, quae nuper cum sui uino cor torum hominum stupore in Commentariis Eccles. Da sinu. Iuv. 1840. Parii c. 6. Iegebatur, a cursu, quem Berotinum direxerat, sorte fortuna Darmstadium esse depulsam pronuntio, ut cordati homines stupere desinant. - Hem ridiculum caput i qui possis de odore rerum consentire, si quis rosas bene olentes esse concedat, tu foetidas esse vociferaris l
Condonamus quaestus invidiam; ut honi accusatoris nimia videtur, quum me, ut collegii ius non habentem, sed, ut periti iudicarunt, non infeliciter in hoc genere versatum, n communi theologico artificio plane excludit et ad philologiam relegat, in qua me principem callide praedicat, divinarum rerum investigationem mΘ indignam esse clamans. En periclitabor artem : homo cautus nomen non est ausus subnotnre suum, sed his compendiis significavit: M. R . -; nempe o. esse R os a suspicor; sed ita istuc D. porobscurum et inertricabi e est i Davus sum non Oedipus: praestat igitur eiusmodi nomen statuere integrum, quod in e R. desinat; res ad idem redit. - 0uod Pietistarum, qui Vocantur, odiosa R me delata criminatur, hoc qui et suggesserit, vide apud Ioann., Evang. 8, 44. - Si, quais praeterea de se sentiam, cupiat scire festivus caliginis propugnator, iam nomine non vacans, legat Responsum, quod Theodor. Becker, Ilaiensis philosophus, abstulit Vetκlar. RPud Vigand. 1838. , ubi multa reportet, quae ad se pertinere intelliget. Denique de locis Dattractis conserat quaeso Evang. Matth. I, 6.
Pag. 107. CL Cic. Brut. c. 4: a doctis. Phil. 2, 2: alienum. Tusc. 5, 8. 72: omnesque sapientes. Sest. Cat. e. 12: religiosissumi mortales. Ia: a Privatis con turibus.
Pag. III. Ηοrat. C. I, I, II : sic tu sayiens finire memento Triastitium nitaeque labores. v. 22. - 1, 18, II. Png. 112. Horat. C. I, 18, 9: non levis Evius. Pag. 12 I. De sorma genit. Iule cs. Oreli. ad Horat. c. 3, 7, 4: Constrentis iuvenem fide. De ut partic. cf. Drahenb. ad Llv. 2, 40, 8. Dissiligod by Coo le
147쪽
II. pro: S. BII. lege: S. EI6.
Ili. et 16. sero animadverti, librariolum, per errorem IRPSum, Posuisse pentametrum, qui apud Gernsd. Iegitur p. 200. v. 18.e frater a vultus Oraque moesta videt, pro eo, qui est pag. 204. v. 16.: Debet; qua rapuit, hac reparanda via est.