장음표시 사용
31쪽
Edidi, quae potui, non ut volui, ned ut me temporis angustiae coegerunt. me. de orat. 1, 61.
I. Vestri itis Smrinna.) ΜStus Barahit in titulo Vespr
eius Et primo versu muricii exhibuit, quod utrobique cum vero nomino Vestritii commutare non dubitavi. WΕΗΝSD. - Itoni iudicavit Baver. De contemtti Meetiti. Ηunc titulum a Christiano librario profectum ess recto eensuerunt interpretes. Sed saeculi non notandum esse probo animadvertit Baper, qui haec annotavit: Saeculum etiam suam quisqv aetatem et suorumasqualium dicebant. Cicero in Paradoxis: esto etiam in huius saeculi errore versor, et alibi, insolentia huius saeculi. Post id diei coeptum est, non ut oratorem delectavit, hoc sae- eurum. Plinius ad hunc ipsum Spurinnam l. V. Ep. II: fareo saeculo, ne sil sterile et GDetum, et ad Cornolium Tacitum l. VII. v. 33: Dima Nerva non mihi solum, sed etiam saeculo gratulatus est, eui exemplum simiti antiquis contigisses. Tacitus ip8s Hist. I. II. c. 37: Paullinum non erasse corrutissimo saeculo tantam ruisti moderationem.
32쪽
AD CARΜ. I. merine guectum p ο scelera, o genera sacrilega, O hominem immum I
Tacit. Gom. 19: Nemo enim illic vitia ridet, nec corrumpere et corrumpi, saecurum vocatur. - Proport. I, 16, I2:
Turpior et saecli Nivere Iuaeuria.
Do usu vocis saec. Christiano cs. Fore. sub voc. Saec. f. Argumenti caussa, in quo Versetur hoc carmen, mem
domus comparat Calpurnii 8, II:
Maelmus et calamis versus cantavimus olim, Cet.
Asse tam, Precor, mearum Comes irremota rerum, midam brevemque vitam. Domino Deo dicemus. Celeri vides rotatu Rapidos dies me re, Fragilisque memBria mundi minui, perire, Iobi. Fugit omne, quod tenemus, Neque fluaea habent recursum: 'idasque vana mentes ecie trahunt inani. Ubi nune imago rerum νUbi sunt opes Potentum pseuibus occuseare camus Animas fuit voluptas ν
Eodem motro usi Petron. Fragm. 6). Hadrian. Meyer. Anthol. I. p. 7M. Symmachus ibid. p. 106). Claudian. XII. Proindo errat Zumptius, Vir egregius, Gr. Lat. q. 854. Ad Marium . Vulgo: Martium; item Carm. I, 2; corroxii C. Barthius, qui illum Marium dici opinatur, quem Martialis X, 92. vitas quietae cultorem vocet. rns rL: Hunc Marium probabili admodum ratione Baserus coniicit fuisso Marium Celsum, quem vita et rebus
33쪽
gosiis coniuriesissimum Spurinnao fuisse, o Tacito discimus. Histor. I, 31. II, 23. ΙΙ, 60. Non absimilo voro est, Martia- Iem in epigrammate a Barthio citato eundem Marium Celsum ulloqui.') - Cf. Prooem. med., annos. 19. V. sta DuDes Vestrilia toeos.) In MS.: loca; correxit Barthius. - Ipsi dulces loci sunt etiam apud Ovid. Art. Λ. 3, 328; I, 594: dutiis iocus. - ine adorsis Vestrii ius ita appellasse Sua carnisna Videtur, quod plerumque mores hominum tangerent et suaviter alluderent animis, Socratico more, ut de Horatio loquatur Persius I, 16:
ne vafer ritium ridenti Flaccus amico I angit et admissus circum yraecordia ludit.
Recte; nam satiricum potissimum, quod Vocant, carminum genus, facetum et Iudicrum, iocos, nustas lususque dicebant, et verbo ludondi ipso praesertim positica studia et in his Ioviora illa significabant. CL annot. ad V. 2. et Aegid. Foro. S. v. Iudere med. , Cic. Cas. Mai. g. 49, de Orat. I. g. lη, Hriit. I, 5, ubi artes poplicas et scenicae teres dicuntur. Ita Martialis Epigr. 1. Epist. ad lector. sua Poenini in iocos et 4, 49. Iustis vocat, set Cuius Melissus Mosesimum aetatis annum assens tibellos Ineptiartim, qui postea Deorum inscribebantur, con onere institiare, ut narras Sueton. do II- lustr. Gr. 21. Addo Horat. 2, 1, 37:
d ne relictis Musa procvae iocis
Ceae retractes muneria naemi .
Non Me iocosae conveniet lyrae rovo musa tendiar desine, 'errimae, Referre sermones deorum -.
Sie hoe Ioco distingusndum videtur; nam pervicacem appollat Musam, quae longius carmen insolito Kpiritu cecinorii. Vides
34쪽
nam forte via sacra, εieret meus est mcta, Nescio quid meditans nussurum
ubi vid. Porphyr. of Heind. - Huius meditationis gratia Horatium so v. 78. ab ApoItine servatum praedicare C. Re asius vidit; idem v. ID. post puero plene interpungendum et v. m. log ndum suasit motum, afferens C. 3, I, 16., 2, 3, 25. Epist. I, 1, 10: versus et eaetera Iudicra. Catuli. I, 4: nugas. Ovid. Trist. I, 9, 61 - 62:
Seis retus hoc iuveri ιugum mihi carmen et istos Ut non laudandos, sic tumen esse iocos.
Lnteger et laetus laeta et iuvenilia Iusi: Iua tamen nunc me com osuisse Myee.
Phaedr. 4, 7, 2: hoc Deorum genus. Virg. Georg. 4, 565: carmina qui lusi p torum. Ces. I, 3. G:
Lusimus, Octavi, gracili modulante risIM: -- Ouisquiet erit culpare iocos Musamque 'aratu3.
Poscimur. Si quid vacui sub umbra simus tecuma a
Nee si quid olim lusit Anacreon, Sermon. I, I0, 37:Τurgidus Abinus iugulat dum Memnona, dumque Desivit Rheni Iuteum came, haec esto ludo. Warnsd. Poeti. Min. 3. p. 418. v. b: Et metri variis ἐκ re lembus quo loco noscio an Iudere ita accipiendum sit, ut homo inopis affectans Pindari ποικίλοφορμηπα μοιδαν magna usus Ui- Dissili do by Corale
35쪽
dentur numerorum varietate aut Catullum et Licinium imitatus Catuli. 50, I - 6. . Eiusdem carminis V. II. peccavit adorsius; nam verbum Iudendi etiam ad reliquas artes transfertur et omnino ad ea, quae, ut Forceuinus ni animi caussa sunt; vid. Virg. Goorg. 2, 464: illusas auro restes. Quid, quod apud Cic. do orat. 2, c. 55. g. 222. caussa et disputatio Iuditur ν - vid. annos. ad v. Ib. 3 cuius libri g. 223. ii rosulantur, qui liber de aliqua re Latino dici negant, velut Georg. Ioxic. g. v. Heber, fin.; Erebs. Antib. q. 32. qui p. 363. s. v. pius sibi dissentit; cf. quas ad Vestr. 3, 4. annotavimus.) et q. 216. cap. 54. necessario possintrEponendum est. - Doniquo do Iusibus lege quae sunt apud Plin. Epist. 7, 9. med. Xenoph. Sympos. init. Ex his ipsis, quae adhuc narravimus, Satis Rppreres, euriori Vostritiani ot quas apud Voll. Patorc. I, II. Latini Dyoris facetiae per Caecilium, Terentiumque et Afranium nituerunt, dicuntur dulces, quamquam ΙIOrnsius omnibus poetis Epist. ad Pis. V. 99. praecepit:
Non satis est Pulchra esse voemata, dulcia sunto, Et quocunque resent animvm avditoris assunto.
CL ad hunc locum A. Arnold., hominis acutissimo et plegantissimo iudicio, annotationem. Sed in aliis carminibus aΙia ost huius laudis caussa singularis. Ita Terpntianus duia eis vocat Septimii opuscula lyrica, quibus ille ruris delicias
et res amesorias deseri gerat vario metri senere et periucunde,
vid. Womsd. Ροet. Min. 2. p. 251; set idem Wernsdorfius ipsum Soptimium a Statio propterea dulcem appellatum existimat, Sidv. 4, 5, 34, Poet. Min. 3. p. 374. et pag. 337; sed hoc dubium; vide Ernest. Clav. Cic. s. V. dulcis et Horat. Ep. 2, 40. - Cic. do Osfic. I, 1: Demetrius Pha-Iereus . . . Orator parum vehemens; Dis lamen, in me
phrasti disc*urum possis agnoscera - , ubi Vid. Zumpi., qui Brut. 3I. affert; ndde c. 9. g. 37. c. 10. g. 40. Oras. g. 94. - Cornel. Νep. Attic. 18, 4. do historiis Pom
36쪽
quam cupiditatem habent notitiae clarorum virorum. Attistit quoque poeticen et cet. ; quo loco notanda collocasio quoque particulae, quae eiusmodi est, ut pervulgatis grammaticorum praeceptis refragetur, vid. Κrpbs. Antii . p. 4II, Brem. ad
Νepol. Agos. 6, 2. Addo Cic. de Orat. I. c. 5 I. g. 219. lib. H. c. II. g. 47. c. 56. q. 227. ot cf. Reifig. Schol. de Gr. Lat. habit. Od. IIaas. p. 429 - M. Tacit. Agr. 18. f. LiV. 2, 33, 4. 40, I 2. 43, 1. 45, I. Sane haec particula nonnunquam loco videtur mota svid. pro Leg. Manil. q. 43. Var. Acripi.), sed quid facies Ovid. Art. Am. 3, 330:
Sit tibi Cultimaehi, sit Coi nota metae, Sit quoque vinosi Teia Musa senis.
Forma conviciendus est Apollo: Formosus quoque tinsitur LyaeuS.
ne quoque translato staudia servitio - , ubi Heins. : sua. Wornsd. Ρ. L. M. 3. p. 187. V. I9: Multa quoque Vmsit, mentitur et Omnia: - cet. p. 189. v. 35: Obruta virm iacete serrat quoque nomina turris.
Apud VitaI. Blos. Amphitr. ed. Osann. v. 356. recte Vat. :aumque mo Gisg.: sum mo); male Damstud.: quoque, et V. 426. Iegendum bene; vid. var. script. v. 162. et 532. Sed iam ea conficiamus, qua de dictionis dulcodin Rnnotavimus; apud Foro. ed. germ. s. v. dulcis sic definitur: isDulcis scriptor is dicitur, qui cum plocutionis naturali quadam gratia, Venustate et candore, rerum BGum Suavitatem quandam coniungit. Gr. appellant hanc virtutem γλωκυτητα et ηδονην. Vid. Ernest. techn. lat. pag. I39. - Dialem vocem Quint. II, 3, 40. ad ornatam pronunciationem resere. Omnino ea, quae cum SuaVitate ad aures accidit easque domulcet.' - Hermes. Leoni. v. 35: ηδυν ἐχον καικos πνευμe απb πενταμετρου; nec Videas, cur interpretes Dissili do by Corale
37쪽
Iuerint. Orellius, vir praestantissimus, ad Iocum Horatianum, quem supra produximus Qx Epist. ad Pis. v. 99, asteri Dionys. Halic. do composit. 10: η δε 'Hροδοτου συνBεσιις αυφότερα ταυτα ἔχει ' καὶ ταρ ῆδεῖα εστι καὶ καλη: -- quis fieri potuisse neget, ut Hormosianacti Homerus a dulcedine potissimum orationis praedicandus videroturi Addo Quint. I0, I, 73: dulcis et candidus et fustis Herodotus. - Νimirum pulchritudo ost artis, dulcedo ipsius dominae nRturae, animi, pectoris, ut ita dicam. Haec illa est, quam I. IV. Gemitis intonat, cantilena:
Ser. Socr. rellis. domJ h. o. familiae, vel sectae; Rum- tum ex Horatio C. I, 29, 14. Seras eius relliquias Vocat Sua carmina, quasi quRe Sero demum et extrema hac aetato Sua quaedam philosophemata Socraticis sublegorint. In serasinost modosia significatio studii sui philosophiae, quam non ab ineunte aetato assiduoque studio percoperit, Aed extrema vita, sui oblectandi caussa, tetigerit. Et iam in hoc auctor expressit Horatium, qui aeros aludiorum Vocat Sat. I, 10, 21. quos Grasci leviter tinctos scientia, quia sero et
raptim didicorunt; do quibus Gellius XI, 7. - -RNS-DORF. Domus Socratica Horatio lib. I. Od. 29, 14. philosophia Socratis et disciplina:
38쪽
At Vestritius non philosophiam respicit, verum Socratis festivam in dicendo cavillationsem, quam et domus eius, omnes Socraticast scholao philosophi consociati sunt, cum tota eius μοι υτικη, nemo tamen excellontius Platone. Erant ioci
Iiboratos, digni philosophiae gravitate. Post id, credo, certi
homines spurcitiem omnom, levandas caussa invidiae, Socraticos iocos dixoro. Ita ευτραπελίαν Aristotelis aetate Graeci dicebant vita genus plenum Osficiis, gratia, comitate, Verbis quodam sale conditis, oris corporisque motu ad omnem honestatem et humanitatoni composito. At Marci Tullii temporibus, ut solent virtutum et honestarum rerum nomina turpiculis praetexi, adeo nihil casti et decori ἐν ε Detoπιτελία ot in urbanitate esse videbatur, ut Volumnius et Papirius Paetus vel ea caussa ευτρώπελοι haberentur, quod essent spurcissimi, Haesus adeo, ut Eum Cicero reprimeret lib. IX, op. 22: Amo verecundiam. Ei isorum eximius orator: Serro et servabo Platonis pereeundiam. 4di libr. VII, ep. 32. - Octavius Minucii Folieis c. 28: Apud vos tota impudicitia voeatur urbanitas. Paullus Λpostolus nil Ephes. V, 4: Αἰσχροτης καὶ μωρολογία ξ ευτραπελια, quo loco ευπροαπελία, ut tum in ore vulgi erat, utrumque comprehendit, et αἰσχροτητα ot μωρολογίαν, cui Opponit ετχαριστίαν S. comitatem, qualem e. IV, V. 29. descripsit, λοτον αrQbδν τμος οἰκοδομὴ.ν τῆς χρειας, ἔνα δου χαριν ποῖς ακουουσι. - Vestritius, ut eius mores in Neronis et Othonis contubernio fuisse comperimus, obsceni oris laetores Meraticae domus relliquias dixit, seras Vero, cum tempus perpetui aevi inde a Socrate metiretur,n quo essent quasi ductae. BΛYER. Recto inrens otia in Addend. ad Torn. 3, pag. 842. Tom. 4. Part. 2. istam Baveri criminationem Ex inani coniectura et nullo idoneo argumento pendere monet. Cones n- fit F. A. Rister in Progr. Clivens. 1829. p. I. - Iam Barthius, condimentum, ait, Socraticae renurialis dicit. Nam ridibundus pleraque is philoso lius docebat omnesque eius ad
39쪽
reuiquias suas, qui senex poesi operam des, quum tum pridem philosophiam artesquo bonas coluerit. Itaque etiamnunc scribit iocos; nnm si non iam pridein litteris studuis-Set, non commΡInorasscti relliquias, et Ri, quas Histeri mei
est sententia 6. l.) a toto hoc iocandi) genero iam prorsus
abstinuisses, non iocos appellasset reliquias. - CL annotat. ad v. 24. sqq. - Ad Ser. Socrat. reu. dom. cf. Cic. dQ OMI, 29: is Duplex omnino est iocandi genus: unum illiberale, petulans, flagitiosum, obscenum; Riterum eleganS, bRnum, ingeniosum, tacetum. Quo gener non modo Plautus nosteret Atticorum antiqua comoodia, sed etiam philosophorum Socraticorum libri referti sunt.' De orat. 2, 54. sqq. Goeth. I 4, 117. 32, 248. 46, 7. 23. 24. 27. II3. I 82. ed. Oct.) Properi. 2, 34, 25:
Lynceus inge meus aeros insanit amores. tum te nostros luetor adire deos.
Puid tua Socraticis tibi nunc susenua libris Proderit ν aut rerum dicere posse Cius y
Memn. Iacis. nob. vir.) Scribam mobilibus; sed voviris etiam valde vulgaritatem olet. ΒΛΗΤΗ. Νompo Barthius odidit plaeuus ' bilibus. Mobilos Quiritos quidem otmobile vulgus poetae dicunt, quod quasi Vento Opinionum agitur, sed viros mobiles hoc sensu dici vix arbitror, quod viro gravitatis notio proprie inest. Igitur nobilibus praefero. Placitus nomen aliquod, ad quod referatur, desiderat, quod nusquam invenio. Levi igitur mutatione lego 'tacitus, atque his verbis puto rationem afferri a Spurinna, cur iocos vel philosophemata sua Socratica nolit nimium a Mario laudari: neminem enim eorum lacile assensurum, qui nobilibus placor viris et s udia porum sequi malint. Plaeims nobilibus piris ost illo, qui cum Horatio sentit: Principibus placuisse viris non ullima laus est, Epist. I, II, 35; ideoque, ut Pluceat,
40쪽
similia nobilium studia, honores, lautitias, voluptates asto-ctui. Ille, inquam, contemna eum, soli qui avientiae senium dicat, et se ab honoribus et turbis omnibus segregat. Placitum pro uccepto et grato dici, Gro novius docuit ad Stat. Τheb. XII, 302, et lectionem nobilibus confirmat versus II. odae 2, ubi similiter contra nobilitatem disputat. - Placitus Nob. viris, id in est , ac, quom Horatius C. IV, I2, II. dicis, iuvenum nobilium etiens. WERXSD. Contemnit ylacitas reliquias placitas, quae placuere et placent. Virgilius Aoneid. IV, 38: placitone etiam pusnabis amori' In Ciri: et ylaeuum mucis ausa est adscendere
nobiatibus Diris.) In AIS. bilibus: orgo Barthius mobialibus e malo nobilibus, ut dicat nobilos philosophos Socraticae domus eo modo, quo Horatius nobiles libros Panaeti. BAYER. Recto Wornsdorfius mihi videtur placitas mutasse in placitus, sed malo distinxit. Scribendum: Contemnit, placitus nobil. vir. Sol. qui sap., Post n. tep. nec Stab. gr. Λetatis, Sen. dic. 3Ieni. cos. Constructio enim orationis haec est: Contemnit illos iocos, qui placitus nob. Viris snp. soli Son. In ni. con p. dicus. Somet ipsum enim dicit illos iocos parvi sacere, postquam ex ambitionis occupatione sud. Plin. Epist. 3, I, II.) emerserit, doctisqup ac praeclaris Viria probatus Senectutem Sapientiao honestissimoque otio dicaverit.
Wernsdorfit placitus ineptum et durum; nihil enim pla-elli istius indicium ad Marium, nihil ad Spurinnam, qui inmtales homines no curat quidem, modeste autem suos iocos sive relliquias Socraticae domus abiicit, licpt viris placuerint et generis Et munerum vel artium et litterarum nobilitare
florontibus. Cf. Horat. Sem. I, 10, 8I:
motius et Varius, Maecenas Virgiliusque,Valgius et y bee haec Octavius Optimus atque Fuscus, et haec utinam Viscorum Iaudet uterque Ambitione rei intra te dicere Possum,
Pollio, te Messala, tuo cum fratre, simulque Diuitiam by Corale