Vestritii Spurinnae Lyricae reliquiae recognovit in Germanicum convertit et cum annotationibus superiorum interpretum quibus suas adiecit separatim edidit C. A. Mauritius Axtius

발행: 1840년

분량: 149페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

ubi plura attulerunt into rotes, volut Stas. Silv. 3, 5, II: nubila etiliti, quibus adde Drationborch. ad. Sil. 8, 6I2:

Et sine tristitia rirtus; non ille risoris - Dyratas laudes, nec nubm frontis amabui, Nec famam Irievo qu rebat limite ritiae.

. . - a. Circurust. De .: Sors nim. in prob. De. De. annuit atis.)Sora nimia in probos. Fortuna, quae Saepe infesta et gravis est probis, lacile permittit, ut pos alii contra ius fasque laedere nudentis. Tu vero persta, et unituum no deSponde.m a in probos h. o. severa, ferox, insolens, est e lectior Ini initate limoniae nefatis. Τacitus Hist. IV. 23, 4.: Pria feroces ingenio, et rebus secundia nimii. Vellei. Lib. II, 32: iam nimius rei publicae. Apud Vopiscum Aurel. e. 8. Valerianus do severitate Λuroliani: Nimia est, mulitia est, straria est, et ad nostra iam non facit sempora. Incesti ausus

Suni, qui pietatoin pt summa iura laodunt. WERXSDORF. Malim: Fors, vid. Caes. do B. G. 2, c. 21. Oud., Quint. 4, 2, 66. Spatiling., IIoind. iiii Horas. Sem. I, 1, 2: Seu ratio dederit, seu fors obieeerre. - Cic. ad Att. 4, 10. Sed da illa ambulatione Fors viderit, avi si quia est, qui cures, deus. - Catull. 64, 169.: Fors nimis instiPuns inridit. Coel. Flam. Sympos. de Fortuna W. Ρ. L. M. 3. p. 386.):

112쪽

AD CARM. IV. V. 2 -3. D Fortuna Potens, ac nimium Ieris, Tantum iuris utroae quae tibi Pindicas, Feretisque honos, erissis improboS.

Apul. Met. 7. p. I 33: quae Fort.) semper stias ct ea ad maIoset indignos conferat nec unquam iudicio mortalium eligat. Ηοrat. C. I, 34, k2 - I6. 35, 1-4. 3. 29, 49-52. Senec. ContrOV. 5, I. init.: o Ludit te suis fortuna muneribus et quae dedit, aufert; et quae abstulit, reddit.' Epist. I, 74. init.: ,, Hanc imaginem animo tuo propone, ludos sacero lar-tunam et in hunc mortalium coetum honores, divitias, gratiam excutere ces.' Hippol. 979:

Res humanus ordiue nullo Fortuna ressit, margitque manu munera coeca, Priora fovens. cet.

W. P. L. M. 3. p. 250. v. 93. - - Br. Gnom. p. 325. V. 480: Πολλους κακcῶς πράσσοντας ἄρBωσεν τυχq. CL SophocI. Antig. 1155. Br. sqq., ubi v. 1159. mihi subditicius ridetur. Venit hic in mentoni loci Caesaris d B. C. 3. c. 32 f., quem summa iniuria vexarunt critici; vora enim est Darisii interpretatio, Syriam provinciam ipsam voc sortis significari; cs. Vorrin. Act. 2, 13. ibique Hartes. annotat. et quem is affert, Gmnov. ad Tac. Annal. 3, 32. et 58. Liv. 42, 3I. med. 39, 6.

structio ambigua est; potest enim sic institui, ut in Probos, o, aut B vi vocis nimia penissent, aut ex ausibus. Hoc si est, nimia pertinere potest ad facitis, ut Rpud Plaus. Amph. RI, 69. 5, I, 53. Deinde incest. aus. PRriter aptum esse potest facilis vocensque ex arinuit; rid. annot. ad Vesu. I, 18. Posterior

ratio si placet, facilis dictum est aut ut participium, rid. Bayor. et RigI. ad I. V. 20., Weissenb. Gr. L. q. 200, 2., Cic. do orat. 2, g. 286. init., aut adverbialiter vid. Liv. 2, 33:

113쪽

Addo Horas. D. I, 7, 2: mendax desideror. 2, 2, I95:syaryas tua prodigus. Sa1. I, 10, 92. 2, 2, 55. C. 2, 10, 5 - Ν. 3, 2I, 10: neylisset horridus. 3, 3, 66, nisi sorte hic

interpungendum: Desine, pervicaae cet., Vid. pag. 31. - ΗOr. C. 3, 7, 18 - 20. II, 46. 24, 18. Vesu. 2, 8. Virumque coniunxit Virg. A. I, 625: pars arduus altis PM Nerulentus equis furit. - , nisi 'uis. ad ard. referre vis; Sed magis ad verhum videtur portinero. Addo 5, 278. - Item dubia ratio vocis gravia Virg. 4on. 5, 387., Vid. HeΤn. De voce mobos vid. Gronov. Diau. in Stat. Silv. I. p. 306. ed. ΙIand. De verbis ineratis ausibus es. Potron. 123, 2: insolito ausu. Val. Flacc. 3, 613. : cunctanus ausus. Virg. Aen. 6. 624. cod. Vrat. Et Zul. n. m. sec. et Ovid. Met. II, 242. Barberia et 3. al. : auo muri; vid. Forc. ed. Germ. Et intri p., qui his omnibus locis hanc vocem exstirpar volunt: sed stabit Vestritio auctore et Prospero, cuius hunc esSB Ver Sum memini: Auribus illicitis si nihil obstiterit. CL Reis. Sch. de L. G..hab. ed. Ηaas. p. 126. - DB VO Binees . es. F. Incohs. FIOr. Poet. Las. 2. p. 304. Τnc. Ηist. 5, 4: Profana illis omnia, quae a ud nos sacra; ruraum cou- cessa πω tuos, quae apud nos incesta. Horat. C. 3, 2, 30:

me Diespiter ΝωIretus incesto addidit integrum;

cuius carminis. v. 26-28. conser. Soph. Antig. 37 375. Bri Vers. 3. tum syntaxis, tum metrum nrguis, particulRm si post facilis excidisse, quae quidem oblis orari potuit ante- codente syllaba D. Per se productio defendi potest exemplis Horatianis, C. I, I 3, 6:

Certa sede manet, humor et in genas.

Ouum si, quidquid arat in Uer Amrius.

Sed altero loco, qui fugit Sparrium, qui Doeringio motra

114쪽

li 2

Horat. conscripsit, quemque DOoringius narrat id summa cum diligentia fecisse, in plurimis codd. legitur: manent; altero in paucis: non piger, cf. C. I, 14, 18: curaque non levia. I5, 26: non auriga piger. Properi. 2, 28, 52: non proba P simae. Cic. Oss. 3, 8, 36: error hominum non proborum. Reperitur tamen otiam in alia huius motri sedo producta syIIaba brevis, C. I, 3, 36. Progr. Wetia. I835. Astrolog. Maneth. p. 4.):

Nescio an particula que adipcta, quao apud Virgilinm nonnunquam merum motri fulcrum videtur, velut Aen. 10, 313., orationem non attenuet. Persimile exemplum est 3, 24, 5:

Si Dit adamantinos Summis ferticibus dira Necessitas, eeL -,

quod in Progr. Wet2Iar. 1835. I. I. pag. 4. transpositione

Sanavi: Sa summis adamantinos mole ferticibus dira Necessitas.

rea timet aliunde fatu. -,

possis scribere timent cf. 3, 5, 17. Hom. B. 10,557. Zumpi. Gr. Lat. I. 366. per synesin, sed pleonasmum ultra aliundo ut npud Tullium quidem et apud Livium feremus nusquam alibi, extrina cus alicunde, de orat. 2, 78, 3I8, Liv. 2, 39,8. vix Horatius potuit dicere, at opexogosin potuit: ultra aliundeque: itaque repone: timetque; cs. 3, 4, II. Zumpi. L. Gr. q. 358.) 3, 6, 20 - 21.

Hoc fonte deristaea riudes In nutriam populurnque sturit.

Sall. Cat. 52: in cipes patriamque paravisse. Cic. do Fin. 3, g. 7I.: Ius autem, quod ita dici Upellarique possit. Virg. Aen. 6, 326:

Haec omnis, uuam cernis, inops inhvmutaque turba est. Disiligod by Corale

115쪽

7, 324-5:

Luetisseam Alecto Dirarum ab sede sororum Infernisque ciet tenebris; cet.

8, 20I-202: aetas attulit auxilium adventumque dei. 289- .: prima monstra novercae seminosque angues. 9, 306: pellem horrentisque Donis e vias. 661. 848). Ηοrat. C. I, 2, 15-16. ibique ini p.; quamquam Horatii locus ipso non est de sene hoc, vid. Oreli.,3 Progr. Wotκl. 1835. p. 30. Coniungit enim que particula, ut Foro. ait, etiam sententias et verba explicativa, ubi que non divorsum est a formula id est. Vid. Bois. Schol. do Gr. L. habit. ed. Ηnas. p. 412. Fr. Iacobs. FIOr. Poet. Lat. 2. p. 267. Horat. C. 3, 5, II:

Si non veriret immiserabilis Captiva pubes.

Glareanus coniecit periret; quod probavit G. Hermannus. vir summus, Elem. D. M. p. 690. Omnos hi loci fugerunt arrium; quem miror hoc noming attulisso C. 3, 4, 53:

Sed quid Typhoeus et validus nimias.

Nee fortuitum spernere Ceinit .

quum hic Gigas appestetur o ho- , Τυφωευς, non Typho us, et Vocem fortuitus, fortuito, Veterea nunquam aliterolocuti sint, nisi ita, ut tota Iongum esset: cf. Phaedri

Tum fortuitum 'Ies contubernium

Sino dubio 'arritim induxorunt ii loci, ubi vox per syni-gesin ost trisyllaba: Manil. I, 182. Petron. I 35, 8, 9; quae synigesis est tritissima, vid. Zumpi. Gr. Lat. g. 3. annos., F. C. L. Schneid. Gr. Lat. I, I, p. 363. Sqq. Eadem ratio est vocis gratusius, neque obstat Stas. I, 6, 16:

Largis stratuitum cadit rumnis. -,

116쪽

1 14

4; 7. Foldbausch. Gr. Lai. g. 674, 7.; Zumpi. igitiir errat g. 843. l. 860. ed. I 837. CL Mercheris V. I ., Lexic. in us. Schol. conscript. p. XI., Schmidi. ad Hor. Epist. I, I, 108. - Ιn voce alterius quoquct penultimam a Romanis vulgo productam esse, docuit Carol. Rρistylus Τorentii Creticis Andr. 4, I, 4.), vid. eius Schol. de Gr. Lat. liabis. ed. Ηans. p. 186. CL Riutaui mei Schod. Crit. ΗH. Sax. 1829. p. 15. Zumpi. igitur in Gr. L. Otiam nunc salsa tradit. In Ed. I823. g. II. pag. 36 - 37. iota si brere suis; in Ed. IR28. g. 49. pag. 42. eaecemiunculam admittit; item in Ed. 1837. Propius ad veritatem accedit Woissonb. I. 95. Νimirum Torentius Ructor ost sermonis communis. - Apud Plaut. Capt. 2, 2, 56. reponendum: alius. Scientem se coirmare ait 'arrius, in 3I7. Horatii rem sibus Alaaicis enneasyllabis ne unum quidem iambum in temtia sede Iesi: rocto; sed olim lectus est 2, I9, II:

Nisiecta non μνι ruina,

ubi vid. Bonu.,) quod hodio quoquo in Indico Doeringiano sub voco ruina affertur. Hinc ost, quod cecinit Casp. Barthius e

Et dista subsequens Morum

vid. Mitscheri. Eclog. Carm. Rec. p. I02. 123. Sed illas scripturne nunc nequct fiunt selectas Ex Horatio atqus I, 6, 15: Merionem, 2, 13, 8: Colchica 3, 2, I: amise svid. Benu. et 3, 8, 5: sermonis, licet idonea auctoritate commΘndentur. Etiam quum do metro Sapphico ageret Sparritis, omisit productionem C. 2, 6, I4:

Ιue terrarum mihi macter Omnes Anytilua ridet, ubi non Hymetto, Cet.,

ubi oquidoni Iegum ridens; nam hoc partic., quum trans T-tur, foro adiectivi loco habetur, ut in his: ridens acantatis, rid. Ianus, cet. Similis egi ratio versus Lucretiam 2, 27., ubi al. Digens. Vid. C. Schneid. Gr. Lat. I, 2. p. 747. 75 I.

117쪽

Ad ridens igitur illud apud animum addes est, ut Ovid. ex P. 4, 3, 35. pendentia sunt dixit pro pendent; cf. Sanct. Minerv. 3, 10, 1. Od. Perig. Ad haec Zumpi. Gr. Lat. q. I 68. supple et restringe. - Μale hoc genus Bothius ponit Homer. B. 6, 87., ubi sola notanda unacoluthia. - Addo Cic. pr. FIace. e. 4.: abhorrena esse. Meyer. Anthol. U. Ep. 1704. v. 41:

placens e l.

Apud Stat. 5. 4, 7, 2:

vix corrigi poterit. Praeterea fugerunt Sparrium Nor. I, 28, 24: capiti Inhumato, quod profecto tetrum Est scripturae monstrum; 3, 14, II: male ominatis. Epod. 5, 100: Exquilinae alites, 13, 3: Threicio Aquilone; vid. Ηerin. Elem. Doctr. Met. pag. 62. pag. 69I. Primum locum correxi in Progr. Wotes. 835. p. 4: intumulato vid. odit. Oreli.); alter fortasse eo excusatur, quod hiatus in iis verbis est, quae in solennein locutionem abierunt; cf. Ovid. Amor. 2, I3, 2I:

Lenis ades, precibusque meis fave, Ilithyia.

nam item Ovid. M. 3, 501. cum hiatu:

-- dictoque Vale, Vato inquit et Echo.

Sed componsat Sparrius damna novo genere hiatus, quod

3, 2, 30:

NesIectus incesto addidit integrum -,

sibi videtur deprehendissol Νοn felicius idem I, 2, 34:

uam secus circumvolat et Cumisi. -,

Dum flagrantia detorquet ad oscula.

attulit neglectae capsuras caussa, si quidem Verbum praepo-8. Duiligod by Corale

118쪽

sitionibus ita compositum numeros minimo turbat et logontibus foro pro duobus est, vid. Herm. Εlerii. D. Met r. p. 69I. Λdiiciamus nune nonnullas productiones, quas C. Schneideri diligentium Gr. Lat. I, 2. p. 745 sqq. Videntur praeterisso: IIoras. Sat. 2, 3, 187:

Ne quis humasse relit Aiacem, Atrida, vetas evry . 191: Di tibi Mnt capta classem reducere Troia IPostremum Versum non videtur novisse censor nostri Hermosianactis in Soobod. Biblioth. Crit. cos. 2, I. N. I0. Ian. 1829. p. 40; vid. Zumpi. Gr. Las. g. 22. Antequam Flaccum relinquam, id etiam moneam, Sili. 2, 3, 72:

Ouum rapies in ius malis riden em alienis.

Doerivium, Passovianae cladis parum memorem vid. nnnot. ad Mus.), Wielando temero obiecisse rei metricae ignorantiam: logitur onim in Torrent. codd. : in iura. Quid, quod G uer ipse, quem ulturus est Noerinyius, in Fabri Thes. Erud. Sch. s. v. ridens, quum hunc librum recenseret, emendaret, Iocupletaret, huic annotationi pepercit: Hor. Sat. 2, 3, 7: Malis ridens alienis, eis achaden roh sic), G. sons malice. - l Apud Virg., Aen. I. I, 308. al. 312.), Schneider non debebat omittere variam scripturam: vident. Num Aon. 5, 52I:

Ostentans artemque Pater arcumque Sommtem.

sanum sit, dubitari potest. Item statuendum de Petron. 5, 3. 132, 15, 7:

mae et Socratico νιenus immittat haben- Ipse pater veri doctus Epicurus in arte

Est requies stultis, calidus est ionis in aede.

Apud Prop. 2, 16, 22. pro refaciamus Scaligeri hodio Iogitur: ter fuciamus iter. Quno C. Sehneider Gr. L. I, 2, p. 748. sqq. de PentR- metro Plegineo nBrrat, ita comparata sunt, ut solitam viri

119쪽

egregii desideres curam. Nam praeter Auson. Epigr. 73, 4. nullum affert certum exemplum, quo mediam huius versus syllabam nonnunquam brevem esse demonstret. Tu vero evolvo: Catull. 99, 6.:

Perfecta misitur unica amicitia.

Talia magnanimus edidit Orsa vater.

Et meus et talis et Lacedaemonius.

ra cathedra. luid agit ν Hoc, quod et in tabula.

Epitaph. ΙΙer. 22, 2:

Puris pater Atrinus Oc nusque atavus.

Fraternos vultus Oraque moesta videt. Impius hoc telo es: hoc yotes ESSE Pius.

His addo Tibulli Ioeos non satis certos: I, 4, 44:

Venturam admittat imirifer arcus aquam.

Sed chorus, et cantus, et levia sylus amor.

2, 4, 38:

Fecit, ut infamis hic serta esset Amor.

Properi. 2, 24, 4.

Aut pudor ingenuus aut reticendus amor. -,

Uritur igne suo fumantibus Aetna cavernis, Perilite timoro Venus uritur isne suo.

Corollarii loco npponam tria Ovidii exempla, ubi productio officitur syllaba iit: Heroid. I9, 128. Trist. 3, 14, 36:

120쪽

AD CARΜ. IV. V. 4.

Λ- quae praefersit, iterum revocabitur undas Nec, quae Praeteriit, hora redire nolest.

Sed iusta videtur scisso huius syllabas productio, vid. Ovid. Her. 6, 3I:

Et rediit animus, tua facta requirire comi.

13, 29. Art. 3, 707. Fast. 3, 333. 5, 515. Ergo hanc certe non potuit dicero licentiam F. Osannus, prooem. Vital. Bles. p. XV. Aulul. 529.). I o hiatu quoque paruin subtiliter egit Schneider; unum enim solum affert exemplum, eui tu adscribo: Cat. 66, 48:

miter, ut Chalybum omne genus Per t.

veret mi linguam esse nec auricriam

Utrum os an curum o facerem Aemilio.

ubi Q.: utrumne Νum G. Hermannua hos vorsus, ubi media syllaba aut brevis ost aut hias, corruptos consent, non intelligitur, quum in Elem. D. M. p. 35G. aqq. hanc totam rem non eOmme

morarit.

Idem non socii mentionem Iusus Ausoniani: Sept. SV. Sentent. Thal. Miles; ed. Toll. p. 292:

Turpe quid ausurus se sine teste time. Vita perit, mortia moria non moritur. Ouod facturus eris, dicere gustuleris. tiae eat, at metuas, vincere quod nequeu . . sevum Nere Obiursus, sic, inimice, iuras. Puum falso ιaudias, Eic et, amice, uoco. Aiι nimium satis est. ne sit et hoc nimium.

v. a. Sta contri asa. ped.) Sm eon ra. Sic supra in Elegiis, X, 4: Spea alat in extremis oraeissa malis. Diuiligeo by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION