장음표시 사용
1쪽
aS partis the Foundations os estern Civiligation Preservatio Projeci'
Reproductions may noti made Without permission rom
2쪽
States Cod concem memining of photocopies onother reproductions of copyrighted materiai. . .
Columbia Universit Librar reserves the right to refuse toaccepi a copy orderiis, in iis judgement futtiliment of the orderwould involve violation of the copyright law.
3쪽
4쪽
COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT BIBLIO GRAPHIC MICROFORM TARGET
5쪽
6쪽
7쪽
0mnium He Graecae artis statuariae hist0ria quaestionum quasi undamenta esse ea, quae in priori parte sectionis XIX. libri XXXIV. Naturalis mistoriae itinianae de ratatuariorum aetatibus deque eleberrimorum e eis arte et peribus tradantur, nemo neseit, qui harum rerum studia attigit. Qua ex parte sere maximi momenti esse habetur inde ille statuariorum chronologicus, qui usque ad ra exp0nitur, praesertim cum is paene unus artificum morum metates tertis temporum inibus Meterminatas
exhibeat. Sed haud clevibus difficultatibus cimpediti erant, qui
adhue hune loeum consuliterunt Nam non solum perdiu ea, quae hic reseruntur, eodem modo, quo tota Naturalis Historia interpolata et corrupta iacebant, Verum etiam hodie iurgato iam hoc . H. loco corruptelarum S0rdibus, quantum Videmus, paene omnibus permulta relieta sunt, quae dis iles vel nullos adhuc explicatus habuerunt Quid enim dides, si horum artificum aetates post eum temporis finem illorum ante eod0eata esSe reperis, quem relinquere in aetatum computatione omnibus, quae iraeterea tradita sunt, prohibemur In eo prolaeto non aequiescendum est quod pel Verse ea constituta esse nec cum historiae fide ullo modo congruere dieamus minime autem eorum rationem probabis, qui investigandi dab0ris pertaesi ea, quae eXliticari non Ῥ0SSunt, eorrupta esse et ideo mutanda putant. Immo Vero, qui Secum reputant, luanto luculentiores et uberiores sontes adire antiquis seriptoribus liquerit, Helle oheedent, cavendum esse, ne reiciamus,
quae moti intellexerimus Id quod eum ad omnes scriptores antiqu0s pertinet tum ad Plinium, qui non ipse in ea, quae N. H. libris exposuit, inquisivit, sed aliorum tantum sapientia compilata,
8쪽
quae undique collegerat, sicut peris institutum serebat, disposuit, alia ex eodem scriptore c0nteXta XScrip8it, audi modo, quae postea invenerat, inSertis, alia, quae apud uetorem inter se cohaeserant, disiunxit diversisque in locis exhibuit. Nam oemodo . H. Videtur composita 88e, ut quaque in parte operis uiiuni piendam auctorem Plinius otiSSimum Secutus Sit, ea quae alii narraverant, ubi aptum esse Videbatur, inserens ). Aecedit, quod haud paucis e locis suspieio oritur, quaedam iam conscripto Plinio opere addita esse, sive ab ipso Plinio litis retraetante orationi inserta sunt, sive ab illo marcini modo adseripta et ab
eo, ilii post illius mortem opus edendi curam Susceperat, in textum sunt recepta, id quod non nunti tuam perVerS loco laetum esse manifestum est 'i. Naui de eis Vitii curruliteliSilue non loquimur, quae liostea inde natae esse identur, quod partim librariorum negle rentia, partim grammaticorum Praeps Stera cura Vertiorum ordo turbatus, aliena interposita, Vera corrupta Sunt l. Quae N. H.
librorum depravatio nisi emendando vide Urlielisi disput erit. de Dum et nona. etc. p. 4 et Deil essen N. Jahrbi, tum LXXVII p. 656 8 iis . legibus artis eriticae adhibitis sanari ne piit. Sed de
hac operis natura se itur, bute nata est e ista excerpendieXcerptiuiue componendi ratione tua, Plinium usum esse modo diximus. Inde laetum est, ut, quani tuam Saepe eius Verba communi intelles, entiae repugnent, tamen ea mutanda non sint, nisi sorte luis Plinium ilisum eorrigere nisi te emendare Vult.
Quam iunia ei nee dinuis dissicile diiudicatu pleruntii te ore, quae dispositionis vitia Plinio, quae posteris imputanda sint. Neque mirum est, eam, quae par est, per8llicuitatem saepius Plinii verbis deesse, eum ille non solum interdum diversissimos inter se auctores
3 cf. Brutini itisput. sagog de auctoriini indicibus Plin. cap. ΙΙ. Urliclis. Chrest. Plin. i. XIX. et tuae de omnium eiuSmodi operum conscribendorum latione exposuit II. Nissen, ritischeinterSuchungen liber Livius p. 77-S0 90. h. Berg Exerciti. Plin. II, 3. Bruti l. l. p. 2. Urliciis disput demum. et non . propr. in Plin. N. I. p. b. Deileiae N Jhrbi, Phil. om. LXXVII p. 66 sqq. Nollen quaestiones Plinianae passim etc. Erliciis Chrest. Plin. p. XV. Disput. etc. p. 8. Dellelae N. Jhrbb. tom. LXXVII. p. 669. Maylio Lucubrat Plin. Spec. p. 7 sqq. 48 qq. eis, de ossic antiqv. Plin. fide p. l.
eosque permiXte in usum VocaVerit, sed etiam, quae iidem accuratius exposuerant, quam maximam in brevitatem redegerit. Quae eum ita sint, multorum locorum vides perturbationem et obseuritatem ita solvi posse, ut inVestigetur, quibusnam Scriptoribus singula attribuenda sint, atque, si piaedam Vel complura eidem auctori deberi invenerimus, quo modo apud eum inter Sese e0haeserint indagetur. Nee minus proderit examinare qualem auctorem Plinius XSeripserit, eum neque eadem omnibus auctoritas,
neque ad omnes linio idem saetiis aditus esse potuerit, Veluteum in Graeeis auctoribus adhibendis nonnumquam haud leviter
His rebus perpensis nemo infitiabitur, accuratius quemquam, nisi qui antea in auctores ibi adhibitos inquisiverit, de eis, quae aliqua in parte . H. exponantur, disserere non Ρ0Sse. Itaque cum primum deereVerim de eis luaerere quae in Plinii N. . libris XXXIV XXXVI de artiseum aetatibus tradantur, inde initium laetendum esse tutavi, ut quinam auetores ibi in usum vocati sint exquirerem Argumentum ita disposui, ut hac dissertatione Xplicarem ea, quae de sontibus statuariorum indieis ehronologie l. XXXIV. D 49 usque ad gQ expositi investigasse mihi videbar, reliqua alio loco XSecuturuS. Qua in quaestione expedienda non desuerunt, qui inquirendi et rationem ostendissent et initia secissent. Quorum quid cuique piaeuerit Italicis deinceps repetamus. Et primus quidem Heynius, quae de artificum epochis Dinianis in Sammtun antiquaris herΑussilige Ι. Stilek p. 16 sqq. disseruit, iterum in puSc. acad. tom. V. p. 366 his verbis explieuit: Vitas artificum nusquam satis subtiliter constitui, nec constitui posse solere sumi certos vitae annos, in quibus aliquis aut celebritatem ex opere aliquo insigniore consequutus est, aut e eert temporum eventu innotuit, aut quo anno historici, qui narrationum suarum intervalla lacerant, certis locis opportunioribus eorum meminerant ita sere comparata res est cum linii epochis artificum et artium, quippe qui eas collegisse videtur ex historicis graecis, qui post res certae annorum
9쪽
periodi subiecerant Viros laros, qui eo intervallo Vixerant. Non itaque mirabimur, si artifice modo serioribus modo antiquioribus annis adseribi saepe Videmus. Aliam Vero sententiam in disser
ea esse videri ex Comielio Nepote. Neque tamen certa eum attulisse argumenta, neque utrum prior illa coniectura relinquenda sit, an cum altera coniungenda, demonstrasse inVenimus i. Xeepit
eum Bri egerus disputatione es regia de sontibus librorum XXXΙΙΙ- XXXVI. N. H. Plinianae, quatenus ad artem plasticam pertinent, habita rapit resutata Heynii sententia, Vmwom ea esse attrit)uenda censuit, tuamquam certa etiam is argumenta non protulit, hac argumentatione contentus coneludi posse - id quod Urlielisius negavit . Jahrbb. s. hil tona. LXXVII. p. 82
Romanum auctorem in usum V Uatum esse eum lue Varronem e88e
videri, quippe tui solus inter Romanos de artibus accuratius quaesivisse putari liossit. Nuperrime Urlielisius in eam tuaestionem incidit in commentatione, tune inseribitur Von denonsangen dergrie his hen unsilergesehielite. IVurgbg. 871. p. 38, qua ille a linio in statuariorum aetatum tabula constituenda Varronem, ab hoc vero Apollodorum adhibitum esse luculenter edocuit.
Cuius in sententiam nos neeedimus. Alia Ver0, quae Vir doctissimus profert, non admodum probare 0SSumuS, RUSISque, cur aliter statuendum esse eenseamus, primo huius dissertationis callite evolvemus. Nam cum his doctissimorum virorum curis tota de statuariorum aetatum in die Pliniano quaestio nondum ad finem perducta Visa esset, nos quidem operae pretium acturo esse speraVimus, si in lucem proferremus, quae hac de re assecuti simus.
Sed ante luam disserendi initium laetamus, dicendum est, quo ordine in hac quaestione AExpedienda de Iingulis rebus agere
Emmo igitur capite Memonstrabitur: quae Hae artificum aetatibus in lini N. II. reseruntur, e Varronis Vel Nepotis
' Omisimus eos enumerare qui leviter modo rem de qua agitur, attigeriint veluti alin Ber d. s. Ges . . . 8o0. p. 27. lSter, proleg ad excerpta lin ecl. XXXV. p. I. I sq. hiersch. pocli. 2 p. 2, alios.
Annalium libris sumpta esse non posse, sed singulari Varronis libro exposita suisse videri. Capite secundo ostendetur quae in l. XXXIV. 49-52 et k 54-71 de larissimorum statuariorum aetatibus, arte, 0peribus leguntur, apud Varronem, linii avetorem, inter se
eoniuncta suisse. Cupite tertio quaeretur quosnam auctore in his rebus tradendis Varro secutus esse Videatur.
UHielisius l. l. p. 35 sq. loeos e tota . . collectos affert, ubi Graecarum rerum tempora vel Olympiadum vel urbis conditae anni adseripta vel ex utraque ratione computata inVeniuntur, indeque colligit, linium Latino opere usum 8Se, quo Omnis temporum ratio ad urbis conditae annos comparata esset, idque eum e0nsului88e, quandocumque, quo tempore aliquid actum eSSet, commemorare Voluerit. 0rro, cum unius ex iis loci auctorem Vareonem suisse manifestum sit ses. p. 25 ut diss.), veri simile esse exponit, id opus Varronis Annales fuisse. Qua in argumentatione quaedam insunt, quae dubitationem Valde moveant. Quaerendum enim est, num veri simile esse
possit, si quae in qualibet . H. parte de alicuius vel viri vel
rei tempore exponantur, ea omnia e Un et eodem opere, atque
a linio ipso sumpta esse. Hichsius, qui quasi in appendice
commentationis de his rebus disserit, certis sane argumentis coniecturam suam non firmat. Neque enim argumento esse potest, quod paulo supra ab eo demonstratum erat vocabula circiter sere
prope in Olympiadum annis convertendis semper ita ad urbis conditae annos apposita esse, ut incertus certae Olympiadis annus significetur. Nam in Olympiadum conversione cuivis Romano scriptori eadem difficultas erat, quod Graecorum et Romanorum
10쪽
anni non eodem tempore initium ceperunt, ideoque etiam alios j eis vocabulis eodem modo u808 SSe non mirum erat. ccedit, quod, si illa coniectura Vera esset, etiam alterum id statueretur necesse erat Plinium aut apud nullum alium auctorem iraeter Varronem de aetatibus quidquam reperisse, aut, Si repererit, prorSus neglexisse, quod utrumque Veri valde dissimile est. Sed concedamus ad Varronem, quo neminem saepius a Plinio in
usum Oeatum esse constat ea Omnia reserenda esse nonne
diversis in libris exposita esse potuerunt At graviora argumenta ad eam eoniecturam resutandam ducuntur ex Plinii N. H. 0nseribendae ratione. Nam i utare, Plinium accuratius in ea, quae exscripserat, inquisi Visse putare eum nonnuniluam atque in extremo opere Saepissime non modo Varronis Annalium, sed etiam Nepotis chronicorum libro inspexisse, nam Nepotem adhibitum esse a Plinio in eis, quae verbis alii Vel , quidam te. indueantur, censet Urlielisi iis . l. Briegerum sequens, denique utare eum ea quae in utroque opere inVenerat, inter se Pomparasse et, quid Verum esset, diiudicasse 'i ilui liabet, quo commendetur Si revera linius ex illis Annalium libris ut exemplum asseram, pictoriim aetates singulas excerpSit atque accurate adscripsit, quae in Nepotis liliro aliter constitutae erant ea illi Omnia comΡOSuit eum alliis aliunde de litetorum Vitis, arte, operibus Xeerptis, nonne pro epitomatore is habendus est qui ipse pictorum historiam, atque is primus, constituerit Longe aliter de Plinio iudieabant, qui eum nimis neglegentem in Xeerpendo titue earum rerum, quas tradit valde imperitum dicebant Τ). Quibus etiamsi non omni ex parte assentimur tamen id tenendum esse initamus, Plinium,
hi Praeter Varronem constat etiam Pomponium Atticum et hunc itidem uno tantum libro vide impr. Cic. Orat. 34 et Cornelium Neliotem de quo vide infra omnem Graecorum et Romanorum historiam esse compleXos cf. p. 7 not. . et Niebuli Vortr. lib. Oem GeSeh. Berlin. p. b. ' vide infra p. 2 sq. et 2 not. l. 7 Ante alios hic ossius notandus est Archaeolog. AussiitZ II. Sammig. LpZ. 86 l. p. 352-377 . f. etiam Briegerum p. 2: Atqui hodie inter plerosque eonstat Plinium nullo paene iudicio, nulla fere earum rerum de quibus agit, notitia temere auctores suos secutum esse; et Friedlaenderum tib d. unst- sin de Romer ontgsbg. 852. p. 40 48. Nolle Quaest. Plin. p. 24.
licet aeuti ingenii fuerit intellegensque artium, non ipsum in tantam rerum varietatem inquisiVisse sed - excepti perpaucis, quae eum ipsum addidisse manifestum est tantum Xcerpsisse X-cerptaque li0Stea j composuisse.
Sed quaeramus, qualia int, quae de artificum aetatibus ex illis Annalium libris sumpta esse Urlielisius putat. Exponit ille l. l. p. S). Varronem in illo opere aetatum in ordinem digesto, statuarios XXXIV, 9 sqq. inde a Phidia, Ol. 3. usque ad
Ol. 156. pietores uno tenore inde ab Ol. 90. usque ad Ol. 112. addita et antiquiorum et recentiorum usque ad Caesaris aetatem XXXV, 13 , pietorum mentione, denique sculptores inde ab Ol. 30. vel 50. percensuisse. Quos inter artifices non modo celeberrimos relatos esse Videmus, sed etiam eos, qu0rum apud alios seriptores vel nullam vel satis exiguam mentionem reperimus, Velut e statuariis prorsus ignoti sunt Perellus, 8090d0rus, Phrynon, herimachus,
Euphron, Eueles Ion Antaeus, Calli Xenus, Pythocles es inhap. l.). Jam inde colligi potest, in illo libro unde de artificum
aetatibus illa sumpta sunt, uberius de hac re quaesitum fuisse. Id ito probatur In imum eo, tuo quaedam Vel plura linium in exseribendo auctore omisi Sse suspicio est Velut in medio statuariorum indice chronologico, Vide li. 23.) deinde quod haud paucis ex odis XXXV, 4-59. l. 133. XXXVI, 1 sqq. ett. intellegitur, nonnumquam ibi etiam, cur ita constitutae essent aetates,aecuratius expositum sulse. Quae omnia lura sunt, quam quae in Annalium libris tradita esse redibile est. Nam cum tribus tantum
libris Varro omnium rerum gestarum memoriam compleXus esse
videatur ' , non loeus erat sustus disserendi de Graecorum artificum aetatibus. Quod idem valet in Cornelium Nepotem, qui ausus est, ut ait Catullus I, 5 sq.), omne aeVum tribus explicare chartis. Qua de ausa iam Bri egeriis l. l. p. 39. contra Heynii sententiam non Veri simile esse putaVit, statuariorum tabulam chronologicam
' Probo enim Briegeri illud l. l. p. 2. : Plinium, cum naturalem historiam componeret, ipsos auctorum libros non in manibus habuisse. ' Bitschi Rhein Mus N. F. p. 508-bl0 brevissime omnium rem1m tempora in his Varronis atque Nepotis Annalium libris inque Attici libro Annalienumerata neque de singulis actum fuisse videri diserte edocuit.