장음표시 사용
11쪽
ue Serapionis pagos vel pristinum duodecimum Magum acceper1t, eum seque de linodomarii filio fueritu illi proles, neque de
Ag0uarieti fortuna quidquam SeiamUS, ViX Oniectura SSequimur. Postea Macrianum in eisdem regionibus praepotentem vigere invenimus utrum eius auctoritati hic quoque pagus neceSSerit necne,
quis est qui dicat Ceterum huic opinioni nil officit, quod duobus locis pagi plurali numero leguntur, XVIII, 2. . , Suomarii)eius enim pagi Rheni ripis ulterioribus ad haerebant: et XV. 4. 1.,,Lentiensibus Alamannicis pagis indietum est bellum noli propterea de pharibus unius regis vel Lentiensium pagis cogitare, alia Senim apertis Verbis singuli pagi singulis rogibus distribuuntur et quod ad Lentienses attinet, ipsum Ammianum conferas XXXI. 10. 2.L0ntiensis Alamannicus pol tu et deinde S. 5: pay tm omnium ineolis in unum collectis. Novum hoc est Xemphim eius rei quam vir doctissimus . ait laudavit in libro, cui inscribitur
norum agi propriis nominibu insigniuntur, quorum duo apud Ammianum Oeeurrunt Bucinobantes, Lentienses, sertium in Notitia Dignitatum legitur ): Brisigavi. Hoc tertio nomine cuius Originem et regionem etiam nostris temporibus O tenemus, agUS
appellatur, qui apud Ammianum Urii se Ursicini regis nomine
commemoratur. Lentiensium nomen medio aevo conservatum Sti Linggauuvia saepissime commemorata. Bucinobante veterem Puoltu nam vel Buchoniam videntur tenuisse utrumque nomen X eis temporibus Servatum videtur, cum coalescente himannorum
civitate singuli populi suis nominibus florebant, quae deinde praeter
haec pauca veStigia perierunt. Noli autem existimare, cum invalidum commimis foederis vincubium videatur, nihil fuisse his pagis commune. Immo mutuis inter se conditionibus obstricti tenebantur, ubi conuiuinis utilitas communem contentionem poscere Videbatur, et hac ratione factum est, ut Sua sponte aretioribus pactionum conditionibus inter se tenerentur, qua publico iure omnes sibi imponere nolebant. Omnia fere bella quae Ammianus deseribit, a paucis inter Se coniuratis
12쪽
pagis gesta Sunt perraro aliqai Omnium pagoriam bellicosam iuventutem XisSe putaverit, neque uniquam ab Ammiano talisenusa refertur Incipit ille a Gundomadi et Vadomarii ullo nequo quisquam erit qui miretur, duo pagos a duobus fratribus reotos, intor se consensisse de bello gerendo, quosque anten Π pago Oniunctos fuisse verisimile est. Lentienses, quorum deinde mentio fit, per se soli bellum gessisse dicuntur, Sed eos quoque foederum conditionibus cum finitimis agi coniunctos fuisse, X armniorum multitudine conjicitur, qua cum Gratiano Imperatore decertant. Legitur nim XXX. 10 5 maioraque Oncoeptante pagorum omnium incolis in unum collectis, cum quadraginta armatorum
millibus vel septuaginta, ut quidam laudes extollendo rincipis iactitarunt, sublati in superbiam nostra confidentius irruperunt. Agitur de his verbis, pagorum omnium, quae duplici modo accipit OSSunt, Ut aut ,Omnium pagorum Lentionsium incolas intellogi
dicas aut Omnium pagorum Alamannorum. raestare prius videtur, eum ante XV. 4. 1. de pluribus Lentiensium pagis relatum sit atque, si Alamannici pagi essent intellegendi, cum omnibus quoque Alamannicis pagis de pace agendum fuisset a Lentienses Soli pacem componunt. Accedit, quod difficile est ad inisellegundum, qua tandem auctoritate Lentienses omnes Alamannos ad arma colligere constituerint. Attamen e numerorum ratione apparet,
non tantas fuisse unius pagi vires, ut fugato quadraginta millium exercitu et intersectis millibus triginta quinque et resistere et validum iuventutem Gratiano offerre potuerint Lentiensibus quoque socios atque auxilia fuisse inde conjicitur. Sed nulla coniectura opus est in celeberrima Argentoratensi pugna, ubi suis verbis Ammianus haec Alamannorum s sedera describit. Legitur enim XVI. 2. 1 ,,Alamannorum reges Clinodomarius et Vestralpus, Urius quinetiam et Ursicinus eum Serapione et Suomario et Hortario, in unum robore virium suarum omni collecto, On Sedere
prope urbem Argentoratum. Apparet ex para grapho tertia ubi haec leguntur missis legatis satis pro imperio Caesari mandaverunt, ut terris abscederet virtute sibi quaesitis et ferro, OS OniuraViSSe reges, qui sinistram ripam Oeeupaverant Osdemque deX-trae ripae esse finitimos supra secundum Ammiani verba commemoravimus. Quae cum ita sint, haud absonum a veritate mihi videtur, eisdem domiciliorum conditionibus eos in foedus atque coniurationem ductos esse, unde etiam ad migrationem Alaman-
13쪽
Dorum et ad eam rationem, qua fines suos propagaverint hau lparvi momenti testimonium elicitur. Apparse enim foedere leto, qui extremi quoque tempore lamannorum essent, Superati finibus novas ad antiquas insuper occupavisse sedes, ita tamen, ut veterem civitatis neXum non solverent sed dilatarent et propagarent, donec data censione novi pagi partitionibus ex antiquis prodirent. In eandem rem hoc quoque incidere commemoraVimuS, quod septem posteriori tempore Alsatia pagi inveniuntur, sub quo numero vestigium eius temporis latere existimo, quo Septem pagorum Alamannie reges superato Rheno a regiones occupa
Verunt. - Sed non solum inter Se reges Septem Verum etiam cuni
aliis pagis ad mutua coniuraverant auxilia D. XVI. 12 26. Hos sequebantur potestate proXimi reges numero quinque regaleSque decem et Optimatum Series magna armatorumque millia triginta et quinque, ex varii nationibus partim mercede partim pacto vicissitudinis reddendae quaesita. Si mercede quaesitos esse bellatores ait Ammianus, Romanos potius quam Germanorum moreSr0spieit neque iniuria nos quidem ad alteram potissimum partem animadvertimus, quam pacto vicissitudinis reddenda quaesitam
sesse ill ait Conspiraverat autem cum illis Gundomadi popului, simul tu Vadomarii plebs tiam invito Vadomario XVI. 12. 1i nee minus tres illi reges, quorum nomina non affert Ammianus XVII. 1. 13. miserunt illis auxilia ). Legitur illo loco, tres X his qui misere auxilias unde apparet praeter hos de aliis quoque eius foederis ostiis cogitandum esse, sed eum praeter Gundomadi et Vadomarii populos nullum nomen nobis traditum sit, extremi quique Lentienses et Bucinobantes alieni fuiss0 ab illo foedero videntur, quippe ad quos hoc bellum minus pertineret. Ad eand0m
societatem speetat, si Suomarius re se paetione praeterita Onetur, ut transitu Romanos arceat VIII. . . Simili modo tres illi , reges immanissimi eorumque agi commune quoddam inculum videntur habuisse qui maturata ad Suam pernielem On- templantes Jaliani gesta metuque rei peractae Voli1eriter uyregati precibus et humilitate suprema petiere missis Oratoribus paceni XVII. l. 2. Qui communi consilio pacem petiverunt eisdemque conditionibus impetraverunt, eos societatem quandam inisse veri
l hVieti apud Argentoratum non propterea dicuntur quod iam victi erant, cum auxilia venirent, sed quo brevius Septem regum noniina comprehendantur.
14쪽
inon est dissimile, quamvis instante domum uliano foedus ictum
Singulis pagis inguli rege praeeraΠt, sene quo Summa, 0tsi non omnis rei publicae potestas erat neque enim tantum valebant vicini Romanorum mores, ut ad unum Omnia redirent. Tamen satis magnam et vere regiam fuisse eorum poteStatem inde apparet, quod quasi per manu regna a patre in filios, a fratre in fratrem transibant. Sed publica auctoritate id factum esse pro certo affirmatur, ubi non omnem populi potentiam abolitam esse consideravimus. Opulo enim convocatus de pace et bello agebat. Sic
Gundomadi et Vadomarii populi , suscepto pro instantium rerum ratione consilios logati miserunt qui pacem peterent. Simili modo
Vadomarius, quo perfidiae crimine se purgaret, adSeverare potuit, se invito populum ad pugnam Argentoratensem exisse ); hoc modo Se Xeusare non potuisset, niSi Summa pacis ac belli potestas penes
populum fuisset. Sed noli ex callidi Vadomarii verbis concludere, potuisse sine regia auctoritate bellum incipi. Quantum enim regis voluntas ad populi scita valuerit, inde intollegitur, quo Gundomadus, cum propter fidem Constantio datam se Argentoratum profecturum esse negaret, interlaetus est ). Tant facinore, nisi forte privatum accessit odium, bene abstinuissent, Si sine
regis auctoritate auxilium ferri potuisset. Simillima haec est causaei quam Gregorius Τuronensis IV. 14. resert d Chlothaeliarii Francorum rogis bello Saxonico: Quibus ait Chlothacharius rex desiste quesodusistit ab hac intentione tamen si e ire volueritis, Spontanen Voluntate ego non sequar. Tunc illi ira commoti contra Chlothacha rium regem Super eum inruunt et scindentes tentorium eius ipsum quoque conviciis exasperantes interficere voluserunt, si cum illis
abir dissurros. Haud vidon Chlothacharius invitus fuit cum eis. Eadem ratione qua Vadomarii atque Gundomadi pagi pacem petiverunt trium regum populi, de quibus XVII. 1. 12 haec leguntur:
l XIV. 19. . At barbari suscepto pro instanti rerum ratione c0nsilio dirimentibus forte auspicibus vel congredi prohibente auctoritate Sacrorum,m0llit vig0re, quo fidentius resistebant, optimates misere delictorum Veniam petituro et pacem. Tentis igitur utriusque regis legatis etc. Siquis ex ultimis verbis roges misisse togatos haud iniuria coniiciat, is tamen perfectum SSea rege id qu0d publico consilio placuit, c0ncedet.
15쪽
,,Quae illi contemplantes metuque rei peractae volueriter Ongregati petiere missis oratoribus iaeem. Simul loe loco perSpicitur, quale regium in pae componenda fuerit munus Pagienim missi oratoribus pacem petiverunt, qua impetrata ad Sollemniter foedus feriendum ipsi reg0s procedunt eorumque igitur sera OBUS St, ubicunque ad rite aliquid de rebus externis perficiendum aliquis quaeritur, qui rei publieae proeurset. Eadem ratione antea XIV. 10. 16. Vadomarius et Gundomadus pacem componunt ,icto foedere gentium ritu perfectaque sollemnitate. aullo diverso modo Suomarii populus universus una cum rege Oeeurrens Juliano
pacem petit et impetrat ), quod propter periculi magnitudinem
praeter morem factum esse puto. - Tantum de universi populi
potestate uobis certis exemplis traditum est. Puniendi ius penes populum fuisse quivis intelliget, qui veterem Alamannorum legem inspeXerit. Oenarum apud Ammianum uno tantum loco fit mentio XXVII. 10 4 ,,Interfector tamen Vithicabit prae metu poenarum
qua Verebatur, Si patuisset negotium, ad romanum solum e celeri transtulit gradu. Ceterum ne ex aut quidem vetere Alamannorum satis lique, fueritne vitae supplicium a maior pecuniae compositio ei imposita, qui regi manus intulerit. Sed iam ad rogos redes. E certis quibusdam generibus reges per omnes pagos sumptos esse intellegitur ex aeriani et Chia domarii et Vadomarii fratrumque exemplis. Quicunque per Stirpis nobilitatem populique voluntatem regiam dignitatem adipiscebantur, pari inter se vigebant auctoritate, nisi quod ponte sua pro
temporum ratione uni alterive e paribus Summum imperium Oncedebant, et hanc esse causam existimo linodomarii et Vadomarii
Vithicabitque o Macriani. In eandem sententiam abit Merkel de republica lamannorum Berlin 1849 , qui pag. 4 haec habet:
DNam pagorum duces sive centenarii pari inter se et dignitatu et potestate videntur fuisse in sua quisque provincia princeps, belli tempore qui vellent coniuncti sub electo imperatore, qualis fuisse perhibetur Chrocus ac fuerunt postea Respendia et linodomarius Serapioque et Priarius roges. De linodomario enim XVI. 12 4. haec leguntur: Agitabat autem hiscebatque omni Sine modo
i XVII. 1. 3. Rex Suomarius ultro cum Sui improviSus Occurrit, ferox an o saeviensque in damna romana, Sed tum lucrum exiStimans in8Ρ ratum, Si propria retinore Ormittor tur.
16쪽
ubiq0 0s disti inditans et princeps audendi periculosa rex Chia odomarius, et dolande par 24 Clinodomarius quidem nefarius belli totius incontor, cuius vertici flammea torulus aptabatur, anteibat cornu sinistrum auda et fidens ingenti robore lacertorum, ubi ardor proelii sperabatur immanis, equo spumante sublimior, erectus in iaculum formidandae vastitatis, armorumque nitore OnSpicuuS, antea strenuus et miles et utilis praeter ceteros ductor ulla tamen nisi in rebus bellicis disponendis publica auctoritate eum praeditum fuisse inveniet qui XVI. 12 3. non ab eo tantum, sed ab omnibus Septem regibus, qui paris igitur iuris erant, legatos ad Julianum missos esse legerit. Simili modo illlicabius re ,,urdores in Romanos semper succendisse belli eos simpliciter narratur XXVII. 10 3. nequo altior uerianus rex XXVIII 5.8. XXIX. 4. 2. XXX. 3. 3. non publica quadam potestat vel magistratu sed auetoritat et possentia floruisse dicitur. Itidom Priarius rex Lentiensium XXXI. 10. 10. exitialium concitor pugnarum appellatur, idcirco, ut videtur, quia ille potissimum ex omnibus pagis incola esse cogendos censuerat XXI. 10 5. Quod si uisem cum aerianopaeem Valentinianus quasi cum capite omnium Alamannorum Om-ΡOSuit, non propterea hoc factum est, quod aeriani imperio reliqui paruerunt, sed quod tantum auctoritati eius tribuerunt, ut pacem agere eo hortante consentirent neque, qui liber erat ab illa reverentia, ObSequi cogebatur ad pacem agendam Lentienses ouim haud ita multo post bellantes invenimus. Ceterum Romanorum erat, ut quasi praefecto esse rege Germanorum putarent.
Hac ratione induetus esse videtur Valentinianus, ut Fraomarium in Macriani locum regnum administrare vellet se Bitheridum et Hortarium reges cohortibus praeficeret, eademque ratione ullu-nus Vadomarium ducem Phoenices designavit. Quantum afuerinta tali magistratuum creandorum ratione Alamanni, eo potissimum probatur, quod Fraomarius ne initium quidem regnandi capere potuit apa Bucinobantes Pari potestate igitur reges fuisse cum Merhelio consentio, sed de centenariorum nomine aliter cogito atque ille. Re vera enim reges fuisse neque a Romani ΠΟ-men tantum regium eis inditum esse contenderitia, ubi illos principe pro genere creatos esse reputo. Ceterum centenariis alius oeus in Alamannorum re publica tribuendus videtur. Supra de pluribus singulorum pagorum partibus dictum est si siquis heminerit, ab Ammiano XVIII. 2. 13. praeter reges re-
17쪽
pagi partibus praefuissae existimaverit it similem sessi minorem potestatem obtinuisse quam totius pagi regeS quare regulorum nomen eis cinditum essae a Romanis hilli verisimiles fit, meque,
quis O centenariorum munere functos esse Secundum Ammiani
verba dicam, quidem dubito. Certissimum enim est ex nimia uisententia tantum intere0dere inter regum et regulorum potestates quantum inter voea bula eum ill in Imperatoris comitatu assueverit, ut subtilitor , aulidos et militar0 magistratu inter Se secerneret, atque in aliis quoque r0bus have subtilitatem comprobet it orientalium potissimum nationum dignitates bene discretas enumerus D. XXIII. 6. 14. XXV. 1. 11. XXV. 3. 13. Regulorum quidem Noeabulum praeter . l. semel tantum oecurrit XXIII. 3. :isSaracenorum reguli gentium, unde parum ad nostrum locum efficitur, ita ut conieeturae via latent, quam Supra ruituli. Praeter reges et regulos tribus locis lamannorum rereales Ommemorantur, XVI. 12 6. Hos sequebantur potestate proXimi reges numero quinque regalesque decem et v. s. XVIII. 2. 13 reges omnes ibi regale et regulos ad ionvivium corrogatos uetinuit, XXVII. 10. 1. lumannorum regalis Rando nomine. - Hue Oeenon magistratum sed Originem ab Ammiano indicari duobus docomur
locis XVII. 12. 9. Vigais quoquo etiam tum augulis laud parvi
corpori. iuvenis Ordines Sarmatarum horae certamini. instruxit
ad preces et t. l. 21: Quadorum regalis Vitrodurus Viduarii filius
regis et agilimundus subregulus . aliique Optimates et iudices Variis populi praesidentes. - igaim aegen iisdem praefecit. XVII. 12 20. additur et, siquidem maius testimonium desideraremus, illis vocabulis Oeeremur, uisSe regales consanguineo generiS regii, qui data occasione ad regiam dignitatem proveherentur. δ)Sic sua cuique potestas et regi et regulo Alamannorum erat. Qui fuerint regiae potestatis apud populares honores viculi verbo ab Amitano traditur Dubitatur, an honori tribuendum sit, quod Macrianus re tarpento impositus avehitur XXIX. . . Nam ea
1 Simili rati0n Hormisda, regis Porsarum frater, rogalis dictus est XVI. 10. 6. XXIV. 1. 2 3. Quod si Alamantiorum regale Subregulos, OptimateS, iudicos ab Ammiano distingui dicit Morkol l. l. 28 28 errore hoc factum St, quadorum enim XVII. 12. l. has dignitate commemorat auctor, non la
18쪽
Cumque eundum erat, carpent ibat, quod bubus iunctis et bubulco rustico more agente trahebatur; sic ad palatium si ad publicum populi sui conventum ire, si domum redire solebat, eum ad posteriora tempora tum ad politiorem regiae personae cultum spectant. Sed comitatus honorem regibus fuisse certis Ammiani
verbis proditur. Narrat enim ille XVI. 12 60. 0 Clinodomarii comitatu , Clinodomarius ultro se dedit, comitesque eius ducenti numero et tres amici iunctissimi flagitium arbitrati post rogum
vivere vel pro rege non mori, Si ita tulerit casus, tradidere se vinciendos. Eidem igitur vivum et mortuum regem comitabantur, quemadmodum antea in pugna Argentoratensi circum reges pugnaverant, in illo ardente Optimatium globo inter quos decernebant et reges, qui ,sequente vulgo Romanorum agmina irrupit. XVI. 12 49. - Simili ratione Hortarii regis omites quattuor commemorantur XVII. 10. . ,quorum Ope et id maxime nitebatur; os obsidum loco ulianus detinuit, dum illo ut 0rat pollieitus, Omnes redderet captivos. - Vadomarii comites capto rege ad sua redire coguntur XXI. . . - Macrianum satellites imponunt carpent et regem ,angusto aditu circumfractis collibus abscondunt XXIX. . . Idem rex sonitu se itorum intonantegontilium ad Rheni ripam Valentinianum manet set immodestis gestibus murmureque comites eius adventantem Imperatorem excipiunt. XXX. 3. 4. Incertum est utrum solis regibus an aliis quoque velut regulis licebat comitantibus armatis in eodoro; Ammianus quamvis de regibus tantum reserat, tamen auiloni quoque regali comite fuisse veri simile est, eum subita irruptione Magontiacum caperet. Eo autem, quod opus erat regibus comitatu, certum assequimur testimonium, nondum ita firmatam fuisse regiam potestatem, cum praeter publicam auctoritatem armatorum quoque honorifico subsidio reges uterentur. Eis enim temporibus, cum Sensim increscere regia potestas, quasi Obsoleta comitatus veteris sensim abolita est memoria novique homines novis Ominibus dicti rogi in comitabantur. Jam si nondum firmata erat regis potestas, nondum hebetatam fuisse populi potentiam necesse est. Inter populi cives autem duo potissimum ordines discernuntur, quorum alterum, ,optimates s appellat Ammianus, alterum certo nomine non insignitum nos quidem, armatos dicimus, D. XVI. 12 26. Ammianus, ubi de Romanorum optimatibus mentionem
injicit XXX. 3. 3. 5. . l. eos potissimum dicit, qui vel prae-
19쪽
Detura vel alios sup0riores magistratus vel aulica officia administrabant rarius de is agit, qui divitiarum magnitudine maiorem auctoritatem adepti erant, numquam fere de nobilibus generibus, quae Omnino tum quidem videntur interisse. Aliam fuisse Germa-ΠOrum Optimatum conditionem X alius populi natura apparet atque optime quidem Merk0 in commentario ad Paci II. 39. Xantiquissimi iuris vestigiis coniseeit, fuisse aliquando duos tantum Alamannorum ordines, quos quidem apud Ammianum Saepius
commemoratos invenimus Optimates atque armatorum Vulgum.
Optimat0s a Gundomadi i Vadomarii populis legati mittuntur
XIV. 10. . ,,Optimatum series magna nn eum regibus prope Argentoratum secernit XVI. 12 26 49. optimatum lib0ri obsidum JOe a Romanis detinebantur. Tantum X Ammiani verbis istoteruere. Atque e Deludat indo aliquis fuisse veteris ac propterea nobilis originis genera, quibus ius nullum, ut auctorita quaedam, cum legati ex is mitterentur eorumque liberi obsides haberentur, et reverentia tribueretur Magnum fuisse eorum numerum, ipSediel Ammianus XVI. 12 26 49. regum comitatus X eis OtiSSimum Suppletos Me veriSimile fit, quamvis non omnis comes nobilis neque nobilium quisque inter comites numerandus sit. - Optimates voluerunt esse viri docti Bitheridum et Hortarium, primates quos dicit Ammianus XXIX. 4. 7 sed eodem modo, quo Imperatorem Saepius Principem appellat, primates, quod vocabulum alias de Germanis dictum non invenitur, pro regibus vocabulo OSitum QSSe Xistimo. . Praeter optimates autem et armatos cives Alamannorum SerVos quoque fuisse iam ex frequenti captivorum romanorum multitudine intell0gitur, qui crebrioribus expeditionibus cogebantur, ita ut uene supervastaneum videntur en referre quae Ammianus XVIII. 2. 13. lixas vel servos, qui rege pedibus Sequebantur, ommemorat insuper de mercatoribus memoriae traditum est, qui venalia mancipia ducebant XXIX. . . Denique alieni a re publica lamannorum, etsi non ab origine Alamannica, Laeti videntur, qui commemorantur XVI. 11 4. Nam Siquis eorum temporum rationem consideraverit, et Julianum una eum Barbatione ad Rheuum egisse reputaverit, Laetos, filii inter utriusque Xercitus castra Oeeulte transgressi dicuntur, e supΘriori certe Germania oriundos fuisse nobiscum Sentiet. Jam vero alius genti populares has potissimum region0 Lautorum conditione incoluisse veri dissimillinium est quam qua proxima fuit 'la-2
20쪽
mamios igitur set Francos fortasse Laetos sinistram ripam Occupasse puto eosque, cum Alamanni Rhenum superarent ut Alsatia or i Germania superior, libertate minutos Sse una cum Merkelio sentio. Ssed cum se bellorum vicissitudines rursus Omnnus Xercitus Juliano duo his rogionibus imminore ac novi agrorum domini Alamanni coaetis copiis bellum pararent, Laeti omni dominatio se soluti ultro praedandi opportunitate usi esse videntur. Cum Rhenum redeuntes peterent a priorem patriam, pars a Juliano Oecisa est, par a Barbatione praetermissa flumen videtur transisse. Qua deinde eorum fuerit fortuna, nobis ne coniectura quidem certo licet assequi non abhorrere tamen videtur a veritate Mer-k0lii opinio, qui post horum aliorumque notorum reditum ortum esse Mediorum Alamannorum ordinem dicit.