Quaestiones Sophocleae criticae [microform]

발행: 1902년

분량: 29페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

Funded by the

Reproductions may noti made ithout permission rom

Columbia Universit Library

2쪽

COPYRIGET STATEMENT

States Cod concem me mining of photocopies nother reproductions of copyrighted materiai. . .

Columbia Universit Librar resemes the right to refuse toaccepi a copy orde is, in iis udgement fulsitiment of the orderwould involve Violation of the copyright law.

3쪽

OUAESTIONES

SOPHOCLEAE.

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT BIBLIO GRAPHIC MICRO FORM TARGET

Origina Matoria ambiimodo Existin Bibliographic Record

5쪽

Conti meter

2.83.2

2.22.0

6쪽

OUAESTIONES SOPHOCLEAE CRlTICAE.

7쪽

OUAESTIONES SOPHOCLEA CRITICA C.

8쪽

MULTI imperiti homines irridere Solent eo philologo S, iliarii criticae decliti sunt, quod angustis atque inutilibus illigentur disputationibu S. Hanc opinionem belle et descripsit et refellit ille Georgius Ebersius, homo cum doctissimus tum ingenio poetico praeditus, in narratione Sua, quae inscribitur die Schwestern in cap. IX.): Inter epulum Euergete iratre regis Aegyptii, et Aristarcho illo de loco quodam Homerico emendando disputantibus unu ecconvivis, P. Corneliu Scipio, quippe qui omnia ad usum vitae referret Quem ructum'. inquit, 'philologi ex eo laboris genere percipitiS, S perquam levis atque tenuis est'. Aristarchus autem illum his verbis redarguit 'Eo plus ponderis habere etiam rem minimam, quo periectior SSet re universa, cuius particula illa esset Atqui quid esse periectius, quid digniuS, quod con Ser-Varetur, quam opera praeclara Summorum et poetarum et philosophorum Quae ab omni damno prohibere omne Sque m de ut IS quibus tempore procedente aliquid de illorum periectione atque absolutione decerptum esset, eluere ipsi philologis propositum

Praesidia autem restituendi verborum nitorem atque elegantiam Saepenumer corruptelis obscuratam repetenda sunt ab arte critica. Neque vero me certa voluntate animi ad eam artem inclinantem iugerunt aut iiii cultates aut pericula, quae OS, qui ad eam Xercendam accedunt, undique circumstant. Neque de emendandis locis praecepta firma aut stabilia tradi possunt atque etiam docti in hoc ipso iudicando, utrum Sanu Sit locu quidam necne, Ontraria Saepe in partes distrahuntur. Unde exsistit quasi bellum quoddam inter interpretes et criticos, ubi crebro valet illud Horati Iliacos intra muros peccatur et e Xtrn.'Neque enim raro et illi, quamquam lectio tradita retineri nequit, tamen qualemcumque ei Sensum extorquere student, et hi etsi lecti suspicionem non movet iustam, tamen libidini vel verba mutandi vel totum locum damnandi indulgent.

9쪽

l go qui clem sic initio iam illam Colliecturam S Seprobabilem, nisi nece S Saria aut certe gravi mutandi causa iter tur, ni Si coniectura totius loci cohaerentia comprobatur, confirmatur exemplorum similitudine eademque et litteras traditas Sequitur et corruptelae declarat Originem. Priusquam ad hanc commentationem ipsam aggredior, illi id praemittendum puto me codicis illius Laurentiant XXXII, 9, quod Iundamentum textu fabularum Sophoclearum constituendi esse inter omnes critico constat breviter signiti candi causa compendium L usurpare, et doctorum vel verba vel opiniones vel coniectura S, quae alterenda putavi. Si nihil aliud addo, reperiri pos Suin eorum editionibus Sophocleis. In ascribendis versibus Sophocleis Aeschyleis, Euripidei S ceterorum tragicorum usus sum his editionibus Sophoclis trag. e re c. Guil. Dindoriit, ed. V l. maior, quam Curavit

S. Me kler. lipsi ae 896. Ae Schyli trag., ed. Henr Keil Lipsi ae 89 l. Euripidis trag., ecl. III. Aug. Nauckii. I ipsi ae 8Si. Tragicorum Graecorum Iragmenta re C. Aug. Nauch, d. l. Lipsi ae 889. Alii libri suo loco allerentur.

Verba TLj σῆ D rio γυναικοc, quia hoc loco tantum de Helena quippe quae belli Troiani uerit causa, agi potest, illud autem τι ςολὶς Drris γυν ad Clytaeme Stram, Xorem Agamemnonis, referatur necesse est, haud dubie corrupta Sunt. Verumtamen exstiterunt eorum verborum delen Sore S.

Ac primum quidem duo loci Homerici loco, de quo disputamus, similes esse dicuntur. Afferunt l. I v. 325 sqq. quibus Achilles se

dies noctesque in bello perseverare dicit 'da Joasi uasi' si ενος δύson ενεκα ch Ergo o)ν Hic VerSu eam explicationem admittit, ut illas mulieres intellegamus eas quae in Graecorum expeditionibus captae alia alii tribuuntur. Sin autem verbi ούρων νεκα φεTδούων Significatur Helena, pluralis usus adhibitus est ex poetica oratione ) obscuritas autem dicendi, cum utrius Atridae uxorem poeta signifi-CaVerit, nemo non perSpiciat, est nulla. Illo igitur loco Homerico quivis de Helena, de ClytaemeStra nemo cogitat. Item non eSt, quod comparetur il v. 340 Sq. η μουνοι φαεουs' λοχους /εροπων di δρω- π ον Ἀτρεῖδω quia, utrum Atridam quamque uxorem Achilles dicat, ipsis verbis praecedentibus η υχ πιεννὶς νε δευκομοι Poeta ait Sostendit. Quare non licet assentiri Eustathio ad hunc locum

Sed alia quoque ratione illa verba defendi solent. Defendunt enim pronominis possessivi Sta despicientiam quandam Helenae

contineri, quae utrius Atridae uxor Sit, se nescire Simul et Teucer. At obscuritas verborum τῆς σῆς περ γ' aικις, ni Si Helenae nomen

10쪽

iis additum est, non tollitur atque Teucrum ut contemptionem suam Helenae Stenderet, non pronomine OSSeSSivo, Sed multo acerbiore usum esse verbo mihi perSuaSum est cogitanti, quanti Squotieni conviciis, mi in ira exponam. tragici Melenam quasi

obruerint.

Obscuritatem autem dicendi in j ij si περ γ Qικο multi docti tollere sibi videntur cum in v. q. Teucrum, ut, quid λῆς οὐ- sibi velit, cognoscatur, verba Sua corrigentem iaciunt. Id reconsentiunt o particulam in v. l3l corruptam S Se verum aluBotheium secuti scribunt i του οὐ f Mail ονος λεγω alii j του σου ξυνaitio 'oc λεγο0 quae coniectura in dorii est. Necklinus quidem adnotat Keil es τῆς σῆ υπεο aber aucti ei SSen ann. Iur dei ne attin', verbes fert e sicli riclitiger e sagi tu das ei de ines ruderS'. . Num veri simile est Teucrum cuius verba acria in altercatione aculeos in animis relinquunt, Orationem Suam graVem Concludentem primum vitio dicendi, deinde eius correctione Sum CSSetam languida Necklinus conferri vult Aesch. Cho. 072 io πο- ειν soa et is, si toso rimo Quae correctio, quantam Vim et gravitatem habeat, nemo est, quin intellegat Hermaniati denique Scribi voluit , -ου so Dis nisi ονος. Quae coniectura ob eam PSam du-sam parum probabilis est, quod ea ob Scurita dicendi in si ri ν non tollitur. Assentior equidem Meklero, qui . 3l Sq. non uno vitio laborare, in v. 3l2 o Piso D ait ovo Hermannum scripsisse non minus dubia correctione quam quae ab alit e XCOgitata sint, recte censuit. Similiterque de coniecturis adhuc de hoc loco iactis iudicavit Nauckius. Sed mihi iam ipsi ad coniciendum aggredienti hic Sententiarum nexus ad inem perducere videtur. Oratio Teucri spectat ad iratrem seque collaudandos, illudendos Atridas Scite Omne an SaS, quaS Atridarum generis fortuna vel potius iatum ad male illi dicendum ei dedit, arripuit v. l29l-98). Hoc autem loco Helenae eum mentionem iacere apparet. De qua eum non tam languida verba iecisse sed ad rem multo aptiora putandum est. Quid folle τοξ m Urielenam commemoran nonne quasi acutam sagittam quandam in Atridas mittere potuit quippe cum illa cavillandi et irridendi materiam adversario Atridarum praeberet Mirandum proiecto esset, si Sophocles contra usum tragicorum non iecisset Teucrum Helenae perii diam nequitiamque insectantem epitheto contumelioso voci γ aικο adiecto. Eoque magi em Smodi adiectivo apud γυναικος locus St, quod Certamen pro Atace, Viro Praeclaro, pugnae pro Helena muliere mala oppositum St. Neque tamen quisquam Teucrum circumlocutione sine nervis, quam Om-

exhibent Simonidis Amorgini fragm. 6 et Hesiodi p. v. 702. Accedit, quod Helena ipsa a poeti S ut in ira e X ponam, κακὴ γυνλὶ Saepe appellatae St. Unum iam hic ascribo ver-

Atque etiam, quod magni momenti est, sub vocabulo οὐ chi ii s ii ii uri umi me licii Ptia, id ii est Luci ci si e saecunda syllaba latet KAKHC. Nam K et C saepe permutata

sic in Cho ephor. 80 Robortellus δεκ MKY in iis ob Col CY), sic Keilius in Sept. 45 KAKO in COC abire iussit, sic Nauckius probabiliter L pro C in Trach. 4 coniecit, sic in Hesychiilexi co re c. Mor Schmi illii p. 456 κεκιβδηλευ/ιεν se pro et sti m λε - μενοὶ, Contrarie bd. p. 457 εisstra vocabulum a Mei nekio restitutum pro κεκειν emendatum St.

Ubi autem semel A CH pro AK H librarius vel scripsit vel legit'), και aut consulto omitti potuit, quod Specie ineptum erat, aut iacile excidere neglegentia librarii propter pronominis possessivi cum articulo coniunctionem Si tatamq). Atque verba ij καὶ mendo i iv. οιὶ Obno Xia erant ob eam ipsam rem, quod i του σου Sequebatur.3 Uide adnot. crit edit. Me klerii. 26. i. wan . Mullers anil hucia der classis claei Alterium swissens cla ait I. Bcl. II. Alu. p. 204. Hic de similitudine maiuscularum quarundam Graecarum Uisserens lassius iter cum alia exempla corruptelarum inde ortarum

KA O M). Stanteyi in Eumenid l69 μαντικυι ιιι Mari r 3ωνM O si ferias Mart.' Constat articulum saepe inculcatum esse. Ex gr. in v. 227 Alcestis alii

SEARCH

MENU NAVIGATION