Pindari Carmina evm lectionis varietate et adnotationibvs itervm evravit Chr. Gottl. Heyne ...

401쪽

Ἀκηράτοις ἁνίαις Ποδαρκέων δώδεκα

Κρισαῖον

402쪽

Carmen V. 31 Κρισαῖον λοφον

παρίσσινον μέλαΘρον ἀμφ' Ἀνδρααντι σχεδον, Κρῆτες ον τοξοφοροι τέγε.

55 Παρνασσι- καθέσσαντο, μονοδροπον φυτον. A. r.

v σι raditi edd. ante Sclimidium ex Rom. At Ald τε Ἀκε, nda in marg. Briibach τιστ' quod seMuidius recepit. Est quod moteneat in his inde a V. 46 4 a ustias. seii visa -- . Et sequitur tamen V. 51 τέσσ'ωι. Quod si interpungas post Ma

r. κοιλο εδον - ο Θsot μόσα - ιιιεψεν. ἐν vel viileri potest osse lucus in ις κοιλο -δον μοι Θεοδ. campo Cirrhaeo. Pausata. Pro εν να,ει Necesse adeo tamen X. 37. p. 893 diserte est κοιλο εδον --ος pro ait nrallam arborem ess κοῖλον simpliciter dici lu- in illo campo. Potitit hoc cum in conualia Parnassi. aliter se habere ante cla Declaratur nunc lacus indem Cirrhaeis Amphictyo ten plo . in quo quadriga, num decreto illatam verum uuam exiguae molis fuissores ipsa loquitur. de templo facile intelligitur fuit m Delphico hic agi ergo iun spensa ac dedicata deo; ac, genda sunt: αλλἀ πρὲματα uset summu uis ex Moloiuxta

403쪽

is Pythia.

'Υπαντιάσαι Ἀλεξιβιάδα, ε Σὲ δ' ηυκομοι φλέγοντι άριτα. Μακάριος, ο ἔχεις καὶ πεδὰ μύγαν κάματον Λόγων φερτάτων

E. . v - φυτὸν ingarall. Sio et Dra Pyth. IV. 486. Ipso inno x Triuatiatum fuit, μιιο-- ώσαντο de axa exstrucis iam vidim Pyth. IV, 363. Fuit autem Pindari aetate in aede Delphica Ἀ- tua lignea tois quidem ex na arbore sculpis, a Cretensibus postin ad quam nunc pro donario quadriga-rcesilao a Camhoto dedicatae sunt. a. rara Schmid. - Pal. C. Vulgo μετα 6. μναμήιε trisyllabum erit. Nisi,mirigaretio monente, eΙis inversu choriambico opponere iambo in oppositis anapaestum. 66. νιοχοισιν aute Schmid qui emendauit ad metrum ex Pal. α adde BodI. . - .Qa so Carrhotus. Pal. has idem Pal. C. o. ave.a acribebatur ante Schmid.

ligno a Cretensibus dedica septa ἐν τῆ αέγει multae eum. Thouim autem e cu erant aediculae Mox v. pressinis trabibus consti s υ--ασαι is, notatum tisse, nihil est quod dubite a vetere grammatico . quod mus: cum huius arboris et de occursu amico cum ustis esset frequens in aedi antimo et Cum quarto Casu,

ficiis et in signis. Non au dicitur, p. assenberg. adtem haec putanda fuisse ἐν Iliad. I. P. 12.

404쪽

Carmen V. 317 Πονων δ' ου τις ἀπόκλαρο ἐσπιν, Ουτ ἔσεται. 4 Βαττου

ολβος ἔμπα τἀ καὶ - νέμων,

Λέοντες περὶ δείματι Φυγον, γλωτταν ἐπεί σμ ἀπένεικεν

. Sustuli interpunctionem. Primum eum mitti progenies discenda esset, tam Battiadarum est πώπει asidium eisium se hos itum salus tum rus si quod Schol per ιι si εὐελ exponit, est pro iisue, Ut saepe otia insidet aduomativa vis in vera a fortuna amare Battiadamiam domestica foretana obtinge. 77. προδειμών, oinbilis su Voc .so' pro δια - - - - is vim haberet. 78. ΦΘ- emendauit Sehmido suffragantes Sehes. Vulgo M.AE. In verbis argutantur interpretes M-- πεισΦιψ πέψειua nihil aliud est quam, eum in orba erum orae, qui adhuc linguae a caruerat. Forte fuit ἐσενειuὸν tu atranda ex Pausan. X, 15 I.

r. Noua sententia. Ite Locus est simillimus obscurum attingit calamitatem o illi Ol. II, 96. Ior ubi temporum V ad V Ia. Πλωτος - στῆ ἀρίζηλω, a Fortuna domus quam ἀλαθινὸν ἀνδρὶ jέγνοe Ese dicit Fortunam Batti o autem το ' Ἀβου eadem

Βαττου δ' ἔπετα ποιρεστι, notio quae Romanis: omπαραμένει παλαιος ολβος tuna domus Augustae. Su-Iμωας τοὶ καὶ ταὶ νέμων mo pra Pyth. III. I o-Is 3 erat derans secunda et adversa: Iοτμος simili in loco ΜΗ- v. ad Olymp. II, 8 πύργος ta autem aduersa evenerant ἄστεος, ομμα τε φλαεννότατον Arcesilao, qui ciuium suo-εενοισι, ciuium mesidium, Tum odia in se concitauerat. hos itibus gratum inuita 76. κεῖνον ν - pauli meritum. μιμα φαεννον pro abruptior transitus ad Batia φῶς κεῖνον τον ολβον etc. fortunam.

405쪽

ράνας ἀτελής

sue 'o καὶ βαρειῶν νοσων' έσματ' ἄνδρεσσι καὶ Γυναι νέμιει, πορεν τε κί ριν, Δίδι, τί τε Μοῖσαν οἰ αν Θέλη,

Ἀπολεμιον ἀγαγων 9 'ει πραπίδας σνομίαν,

Μυκόν τ' ἀμφέπει

M. Πωκ A. emendauit metro et Pal. B. obtemperans Schmidius Pro Vulgari δώκ. 'A. g. 3Φe habere locum, Seu trochaeras bit, seu Pyrrhiclitus, monet ingarellus. M. Laborat ii trum in Choriambo, itaque Schmid. didit τοῦ ε Λακι Sed et sequens, quod Sctimidius quoque nouuit, Versus deficit ita u. PauWius emendabat: a Δακεδαι- μον τε καὶ Alγε in

8s o vel o pro G O rem pocla et otii morem ratur in Apollinis laudibus, rectis studiis Paratum: ut forte aespectu ac vitium opporiatur ferocia animi. et linguae Batti sublatum; a immanitas rudis et barba-Tatque transitum ad oracu rae mentis quae ad arma hutioncmorandii mox et caedes fertur. 87. πορεν pro πορεῖ Et V. a. τῶ ἐν ἡ μαντεία sor-9o. νομέα ad tranquillita eo data fecit habitare.

406쪽

m. Lectio Ed. Rom. et hinc Brubach aemoreI est σὲ νι- ν ἐστὶv, ,αevo Q γαρύειν τὸ - Σπαρται κλέος doetis quod mihi vanis a Syarta, quatenus, qui eo venerunt eum Heraclidis moxquo hinc Theram migrarunt Aegidae eoniuncti fuere genere orim meis maioribus, Vel tribulibus Aegidis qui Thebis sunt. Dmilem sententiam ex abrupto orditur l. VI, 14 sq. traho baram laudes interponat. Deseruerunt hoc Crat Steph. et hine alii qui ex Aldo quod et habet Gottius Tepetierant: a ecar quod scholiastes quoque interpretatur, metro tamen Te Pugnans Vnde Schmidius refinxit ae i. . quod inde seruarunt

editores. Etiam Pal. C. αροιντ' scholio apposito δώρουσε, quasi esSet γαρυοντι scriptum. Forte aeva est Pro scit Apollorat Praedixit ille. V. mox ad Io, c. Ouitu, Vt se adiungerent Heraclidis Ante Schmid. προαμένοι. Praue.

96 seq. Couueni mihi, inter colonos Thorae et mox tanquam Thebano gloriam, inter conditores Myrenes quae artanii in nos adscripti erant. At in Ae- redundiat, memorare. Rem idis . Iol. cum Pindaro attigerat sup Pyth. I, 24. erodotum non conuenit, Heraclidarium macri in qui lib. IV r 9 Aegidas du- Poloponnesum interfuerant citra Therae nepote Aegeo. Aegimi posteri Fuere ex abuit quoque Aegeus Da Aegidarum tribu quos a tae heroum Pausan. III, IS. iores suos profitetur fuisse P. Afri Suspicor esse hoc Poeta qui se iis adiunxe- lud ipsum, quod Herodot.

Tuo et Carnea sacra iri La l. l. narrat roleta Φυλῆ ταυ- conicam propagarunt; ex ν ἀνδράσι positum esse.

eorum posteris fuere qui Eiusdem Aegei meminit Pausan

407쪽

1 α - - emendat Mumidia vulgo ἄν-- Rom. in . Idvs μὲν Io, Est in metro vitium abundante syu a Qua. Toposumat Sola lidius, ut metro satisfaceret, Theram Litelligens. sed vix doetu alienam plane fabulam, alientamque Aegeummo ei L. Therae nepotem, quem Pausan IV. T. p.ram landat h. l. immiscuit, omniaque turbauit Agnoscit duplicem procmu maticum Pau-. ingareu coni. - - - - vel, ut alibi πιλουτον ἀ- Sensus tamen multo magis laborat, quam metrum: si Aegidae Sparta Theram venerunt ad sae msollanna, se πολύ - t ἀτον, ac Carnea. t nec in Thera sacrum primum luit institutum, et dudum Spartae Aegidae id celebr vexant et quod probabile fit, ipsi Aegidae sacrum Apollinis Caraei attulerant domo Saltem sic eloquenda esset ea ἀλλ

ratio, hos praeter Thebas proficiscentes lucidisse in aerum eientes Aegidas. Enimuero Iacilis medicina. Dole modo M.

quod toties Poeta excludit. Nunc ordo verborum et sententi Tum eiecta Vocula se exsurgit mullo commodior si sic inte

batur enim multis victimis caesis et inter frequentes epulas domesticuin hoc Lacedaemoniorum et Veio omnino Doriam,

Pausari. IV, 7. P. 296 med. Mik iri elect Carm. ad Magis conuenerant crim Piri Pyth. IX. 13s et iam olim claro marrata ab Ephoro: Sitnsori ad arari. 9O7. quae commemorat Schol ad io 3 sq. Locus salehrosos; h. l. Ceterum ante annia Nom si eo modo ut in V. cf. Isthm VlI, 8 sq. et ibi L. feci, expediendum pia

Schol e quo patet. Variam teS. extrit M. Dcxus sen-Fuisse et incertam famam tentiarum aerat hic: ἔνθεν De cognationeThebanorum, πολυθυτο ς ραγον τε Καρ- Spartanorum, et hiri Cy νεῖα αναδεξαμενοι Aegidae renaeorum, docte disputat κοντο quod e v. oω. Peteram

408쪽

Carmen V. M

Καρνεῖα, ἐν δαιτι σεβ οριεν Κυράνας ἀγα-

sacrum sollenne, de quo videnda primo loco scholia Moeria ad Idyll. V M. Pausan. III, 3. et classicus locus Callimaehi in Apoll. 7 sqq. et ibi U. DD. Ea Camen eae Lacedaemona

Aegidae horam secum transtulerunt, indo Cyrenen. - Sa non potest ad Spartam quod remotius est, spectare, ut olim statuebam, sed ad Thoram, a . Vndo sacra Apollinis translata sunt κυρατας γακνεuέναν πολιου. Vnde Perspectum quoquo habeo. pendere haec ultima ab ruina ut iuncta sint omnia huno ire

Nullus sensus commodus his versibus inest, quod etiam rium vidit. ἐν δαιτὶ Nou.9. Ita indarus se, Vel aegidas diceret tamne ex insula hora suscepta Cyrena celobrare. Atqui eo poeta Cyrenae degit, nec se ullo modo cum Cyrenensibus com fundere potest nec procedit, si cum viro docto. Thei in Comment de Carneis Hist de AeaιL de Inscri t. o. XXIX.

409쪽

Xαλκοχάρμαι ξένοι

Eos Mat Mais interpunni saeris Carneia subiungit inferias vel mora Antenoridarum lieroum. Fuit ad urbem Cyrenen Iocus qui secundum scholia 'Aν-,οειδων λέως appeΙlatris init luco consitus, ad quem viam duxerat Battus lapide stratam v sqq. Cir lantem Cyren acta Carnea fuisse, apparet ex Callim in Apoll. 83. ontem eo nomine liabet Iustin. XIII. I. uis ' Vt ver sum luteiat, nu- scribit. 13. Scholiastae obtemperandum

ainitior, ut Antenoridas asaxis τι inferiis, honorauerint noui coloni. νοα υνα ιαμ ad sacra sua admittere, quod au- vult, graece Vix dicitur. δῶρα de sacris nota. Ieroe . πωλ . - πιταε ιπποκαρμαι, in In ἐλα, πονο rειος. 114. δέκονται exius Ald. quam δέκονται δέχοντο emendauit Schmidius, qui totum doeum minus bene expedit. Atqui et . O inomar εῖχον τετε.

Ic8. Apparet fuisse an Schol. Lycophr. 8 4 alii liqua in fabulam Gyrenen Locros Aiace ite orbatos, sium Antenoridas cum Ho vnde Virgil. Aera X l. 6s illona Troia proflixos ad Li lustratur ItaqDe: Ἀχοι

byam appulisse et collem τά Pro 1 σχουσι 'Aorvo in littore obsedisse; quo Iδαι, tener e scit tanqu3m factum vi pro heroibus illi heroes indigenae 'trii Practa Cyrenensibus colΘroritur sunt urbi, eam tueritur. Variis modis haec tractata Iam 433. 'o δὲ ἀσιππον fuero in Νό,ττιιc Ita Lysi ἔθνος, hos Antenoridas taumachus narrarat Meraelaum quam ἡρωας ἐγχωρίους, --

in Libyam venisse, apud une coloni eum Βαι ram

410쪽

Σ. r. a. a.

Μάκαρ ριὲν ἀνδρων μιέτα

Schmidius disiunxit, Ritterihusio auctore. Idem Grammatici Veteres et ratio suadent Accedit iugareuus, ita seiunxi. Vulgo ἐπέλκα.