장음표시 사용
371쪽
Nαος 'Αρτους μή τινα λειπομενον 33 Ταν κίνδυνον παρὰ ματρι γένειν Αίωνα πέσσοντ Ἀλλ' πι και Θανάτω Φάρμακον κάλλιστον - ἀρεταώχλιξιν ευρέσει συν δε ιλ
m5. -ππ-mitigarest ut 62. Pro πονη- 26. πο---σBodl. C. W. ἄμπλη Pal. C. cum Scholio Meis ais v. et BodLU Goti miniis argute Liae incidere in ae πε- 'nea. Sed magis accommodatum . amractia πέ3M. Nec est novum a Pindaro geminare epitheis. v. Erat is a V laboranti in capite Versu succurreret, Schmidius τό 4efinxit, Pau- - ν. At Aldus Verum suppeditat M. t Dores vis Minae dixerint, quin modo alia eodem genere praeter communem morem rituumnia 334. Edd. ante Selimidium se δ' 'i claudicante mereo. Sed vix tile doctus emendauit 'Iaωλαὸν vel is δὲ 'Iω is hoc in edd. Hoeptum firmat Code. M. C. At praestat prius, ne ingeratur hiatus. 55. κατέβαν μῶν id Perperam. Drium vasis Goti pro Vulgari πώντων.
33o. πωσοντα αἰωνα ἀκίν αριστος ευφροσυνα la rum δυνον, pro ἀκινδυνως, παρος stultorum exhaustorum, ματρὶ ut 'νει Ol. I, 33 Ptima medela, refectis, Iam consumere vitam titis e successu Remm33 a. φαραακον αρετας, Vt dium lenit Vulnus dolorem; σὐάκοemem. III, 9 sc pro laboris lenimen φάραακον, Prie aerumnarum e labo est gloria; pro laboro estrum delinimentum Sic Ν. αοετη, quae facit, ut illum IV, 3 πο-ν πεκριμένων ἰοπρος toleremus.
372쪽
Κρέμιασαν ἀγκυρας περθεν, A. F. I. g. Xρυσέαν χειρεσσι λαβων φιαλαν'Αρχος ἐν πρυμινα πατέρ υρανιδῆν 3. 'Eγχεικέραυνον his, και κυπορους Κυριάτων ριπάς ἀνέμων τ ἐκαλει,
Νυκτας τε, και ποντο κελευΘους,
538 ιροθεσσιν ἐν Bodl C. 359 2ιο a ria script rim in ora nibus, amutatur in eo auis. Sed recte tuendauit climidius S προ--ω ex Scholiasta, qui veram Iectionem habuit Me,. -- temTetatim et alter: a. μαντεια χρη-ι-. 545. Schmi lius et Oxonienses duplicem accusativum, alterum exsonan, Σῆνα 'alterum rerum, quas Petit Iason, constituendo poeticam vim attenuant et prorsus conficiunt. Quin lyrice dicitur inuocaxa Iason cum Ioue axe, Ventos, Vias maria Noctes, Dies, R ditum. 546. ἀνέμους odi. . minus bene. 347. οα- α - r. . emendat PauW. Vnde eIumbis et humilis oratio existit. Traiectio vexborum in lyrico carmine serenda quid' quod et spiritum poetae auget. 548. aeva Primae edd. emendatum in Cratandr.3 4 I. De discessu parando ui et secundisvetus,in iam sup 3 verba vidimus ei dies, voce Hrανα--De appulsu iras. IX, 8 Q. μι- et in f IX, rus occurrunti.
373쪽
ν- ωα - Has Bosin au- --- - --- invium .ensens emendat ἐν πτο- .va v. Vt v Pro se dictum sit se es ne ad veneum, h. aneum ex aetans. Quod an rninus durum sit, quam alimum, et quam incomtum, nolo dicere et quaistum vis inest sententiae eon is a tiriis emeetarunt entia-δEx altera parte bona est sententia augurio fausto confrnaratos, recreatos, fuisse heroum animos. 3μ ιγώνιστοι emendauit Selimidi . Sed et πιδεωιτι reete se habere aiebat PauW h. l. et ad, Ma. 357. τερασαν - Bosi C. Vitiose et mox Ἀντων.
pro ἀναπνέειν, recreari, ani in A. 86.9. στῆται ἐλπίδα. mo eonfrmari, defenditur, habere meιum; ad quem l dicendum est, esse pro ποι cum MarklAnd. alia attulit: Mσθαι, an illiis trandum id nilo latet 3 1σωσι iro erit ex simili formula, ορ- στησουσι Tymiatium inge- Θουν, στησαι ψυχη γ ἔρι nios' quid om coniectasse, στῆσαι in Odyss. T. II. et nec tamen vero. In Mostro μῆνιν στῆσα Sophocl. Oedip. Ioco σrάναι αἰ πνοα simile 699. Vnde et omnino potest os ei quod sup P. III et 7 r. στῆσα reddi per ἔχειν ut στασαν ορθαν καρ/ων. in eo quod commode laud
374쪽
365 Φοίνισσα δὲ Θρηiκίων ἀγέλα
κτιστον Pων βιὸ μιοῖο is . Ἐς δὲ κίνδυνον βαθυν ιέμενοι,
mo. τακε in praeclare Schmid emendauerat, mereo postulante, et in Scholioxum et Pal. . auctoritate. eακειαν inuit metro euocaxant Oxon. τραχεῖα Ald. Suspicor tamen Vel si verius esse, ἀκειώ perpetuo poetarum sit. πεκωροσεν cum iugareuo scribo sed id non necesse erat ante e. 361. Malas Bovi. v. ex interprim, sσπιν τέμενοe ni πω, - έζω, sollennia sunt do adibus, eam Iis, aris Ponendis At ab υνυμ duceritem sus et anologia destituit. 566. νεόκτισθου Ald Goti et al. . cum BodLα3εοκτιστου quod ed. Om. Submisit, a Neandro inde exponituri a natura factum. Saltem esset reddendum oro. ingareu adsoliassiam Sc reuocaridum os antiquum. Cetexum impeditus t eus, et in alteia parto neruis ac fluxa entontia erat: Φολισσα - ὐπaexeu, καὶ - έvare aderant victimae e ara, post illa ibi Neptuni delubrum constituerunt. Sed peccabat et hic interpunctio. et iungenda sunt. δεο αυτ τιμε,ος καὶ νεώ τιστον λ β. 3ιuas Iu autem ΦοHισσα δὲ ΘρηIκίων πέλα ταύρων πιερχεν in medio sunt, sollennilytici more V. c. sup Vss. 56 sqq. 567. δε- Orion ex Bodl. C. xeceperunt. Climrilius no emendauerat. Vulgo: nινον legis tur, quod metTO non repugnare, si anapaestus pro iambo posistus accipiatur, contendit ac defendit au. 368 ιέμενοι in Stepilanianas irrepsit, hinc in Plant. Commei.
375쪽
Ζωαὶ κυλινδέσκοντο τε κραιανοτεραι
374. κοτω Gotting. minus bene. 3 6. Sane magis consent neum sore scribi is Φ. --ἡλιθον Pau- ἐν Φ. --λinos, neolico more, praesert. 378. Κέλκεμιν Postillat metraim, PT κακε L379 Iterum peccabat interpurictio et iunctura Verborum. Iungenda sunt: ia Φαον ἐνήλυθον ιέτα παὶ αὐτῶ. eliqua in medio pinsita. mo. ωκυτατω Pal. C. et ed. Om. Brub. ac seqq. ante Schmidium, qui ξυτατω Teuocauit ex illo et Crat qui certe id exhibent. ' ποτνια βελέω Vt πότψια Θουροῦ Dialia Iliad. Φ, 47o. Sic Potens armorum.
376쪽
Μαινάδ' ορνιν Κυπρογένεια φέρεν 335 Πρῶτον ἀνΘρωποι τι , λιτάς τ έπαοιδάς εκδιδάσκησεν σοφον Αίσονίδαν '
falso. impertita frui illa, iditate dixit Pindariis in L-rticilla, Otiacula; ho Nom. IV. 6. Vbi Scholion hilitate sua ad imbrare cro ali id doctum in auem mu-dita aesti antita amoris agi tatam narrat syngein siliam latiotiem; quam ut etiar Ecliris vel Pithus s. nadae. augeretur illigata ariis o filia Iouem ad ius amoremta circi inagobatur. Est de Dilexorat Pharitasma poe- ea aue locus praeclarus in licum haud insuave.
377쪽
Pythia. Οφο Μηδείας τοκέων ἀφέλοι-
E. I. 337. Maiac videtur legendum esse utitas. Nam dieitu quia
auisa τινα τι Subiectum est Aiσονιδης. 59a. πατώσω a Sesim,dio, probante ingarello. Vulgora πατρψων, inuito metro. m. ἀντίτονα, resistentia, coniectura pigelii, selix visa Sehmidio, damnata Pauwio Certe ἀντίτομε bene se liabet, habito espectu ad herbas sectas, quibus in re magica tebatur edea, Vt essent antidotum alexipharmacum grauitu dolorum ex flamma quam auxi spirabant.
39o. In μάστιγι adove nescio an satis feliciter notionem potam a flagro quo turbo agitiar: quod in curarunt Dimo Vorsantium memoratione adhibuit Tibullus Namque gor, ut Per λ/lana citus solamerbere turbo, quem celer adsueta versat ab arte uer, et Virgil Aen. II, 3 8 seqq. ad quem vide. Alias dictum
Postquam oleo ea miscuerat. αντιτο α ad urip. Alcest.
378쪽
ω a Schmidiiis refinxerat versum: Πνετο ν εων καιομένοιο πυρὸς, Vt conueniret cum antitheticis. Nihil mutabis, si videris pro iambo esse anapaestum γου - et πνεον Vna syllaba efferendum; bene sic sibi constat iambelegus. OI. Potest oratio continuari Vsque ad V 4o7. Vt r. r. νῶι apodosis sit, reliqua autem interiecta a ad inde pro t)hea, quae Aeetas facere solitus sit, exponant. Sed praestat apodosi constituere sire . . a τοὐ d. Vt Scholiastes quoque facit ut Aeetes exemplo quasi arationis proposito inuit et Iasonem, aut potius ab axdu labore deterreat. Itaque V 4 8. ουτ' γε τελέσι- etc. - πέλασσεν. Vt in aritiis theticis. spondens. Erat πέλασσε. o5. ιντανύσας vulgari sorma editum ante xon. 4O6. Pro ργυιὰν perperam Schmidius malebat λευον vi spatiram perarati agri, seu iugeriam, oprimeretur Vocem istatu ἀναβωλακέας cum a iunxit Schol. M A
379쪽
τμήσει τοῖς βώλους νω πεμπούσει. Schmid et Oxon. πυδ μαμ- κια iungunt Pau emendat ἀναβωλακιαι Vel κ- oue Μox poetae liceret hyperbaton facere et βασιλευς refere ad Doπε. ne βασιλεος, ἔς τε α ι vare otiosam faciat orationem. Attamen necesse hoc non est; sed rex, quisquis tandem ille est, qui naui regenda Praeest. O9. τελεσσας ante emendationem Schmid. 411. χρυσέω ἄνω securid Casu, an errore typographi, Ald et Rom. 14. Legebatux uλλει cum iniuria metri Vid. Not. Pauw refcxibit αἰόλοι ab αἰμω Aldus corrupte: Ἀποῦ δέ τι οὐ καὶ ο ει A16. σπασσαμενος Tefinxi, ut syllaba Toducaturigio. σφθιτον. V. Isthm. Nod Elym . . habet, et ex VIII, 89. Platonis Craiylo claudatur.
4l4. πυρ δέ νιν ου αἰολει Ita αἰόλει erit iro ,ολει. rescribora dum est trin au Notio autem vocis ost certa: wio Metri caussa. 1Lepc est κινεῖν. iam ut mouereti ille ab αἰολω Pro αἰολλω aliquem, vel vulgari oratio- Hesiod. c. H. 399 ομφα De dicitur de animi motu, κες αἰολλονται Cariantur CCt Schol. Per ταρασσειν colore. Ita ipsi fuit αἰολει exposuit Similiter στρέ- Praeseras tro imperfecto. ζειν, ὀονεῖν, κυκαν poetis. Sane ab αἴολος factum esse Et Zετααὶ IS. Sunt Prae- debuit αἰολω, et hoc αἰολλω. scri ta a Medea medica-Fuit tamen etiam αἰολέω, mina.
380쪽
Carmen IV. 93Ηοεοι δησαι ἀνάγκας
437. δεσε inuexerat Rom. sed reuoeariit Meae aut, indaricorra are, ψώσεμ Schmidius ex Aldo et Pal. C. Pau- Miris γ olim lectram fuisse suspicatur. 22. , M. e Pal. C. fictimidius. Vulg.