Specimen literarium inaugurale exhibens Prosopographiac Juvenalis partem priorem ...

21쪽

onatus, sed ex Horatii et Vergilii et Lucani morarionprolatus cet.' AOITU Anna XVI cap. I de patra

ejus MEL dicit: νIdem Annaeum Lucanum genuerat,ngrande adiumentum claritudinis cet.' Sed quamvis inter bonos poetas merito recenseatur, eiusdem tamena SUETONI arrogantia ita vituperatur: νQid tantae oleritatis et tam immoderatae linguae fuit, ut in pra olatione quadam aetatem et initia sua oum Vergilio comparans, insus si dicere: Mistianism miti retias ad Glioem ' intelligens haud multum abesse quin a que bona carmina componeret a VERGILIUs Culleia auctor. Μelius tamen scriptor ille LUOANI arrogantiam probasset, si verbi causa dixisset quamisiam dies Maeneide, quum vile non inter optima VERGILII M-mina recensendus sit, ita ut verba laudata modesta potius quam arrogantia possent videri. Carmina autem LUOANI enumerat STATIus Misarum libr. II, VII vs. 54 sqq. unde discimus eum juvenem scripsisse carmen, quo agatur de HEOTOIus et AcHILLIs

certamine deque itinere PRIAMI ad AouILLEM, ut filii corpus ab hoste redimeret. Deinde in eum composuit, populo admodum acceptum 1), scripsitque dataeendis

urbis. De optimo notissimoque eius armine sic legimus apud STATIUM s. 64 sqq. Mox coepta generosior juventa

albos ossibus Italis Philippos et Pharsalica bella detonabis. STATIua in carmine suo maximis laudibus eum inertit De hoe mina legimus in vita Lucani apud RIνFERMERIDd pag. π 'uippe et certamine pentaeterio acto in Pompei theatro laudibus,reeitatis in Neronem suerat coronatus, et extempore Orphea scriptum in experimentum adversum complures ediderat Glas eat.V

22쪽

eumque comparat cum optimis poetis, quin etiam exaggerando palmam ei praebere videtur. Enumerantur etiam LucANI carmina apud REIFFERSOHEIDUM l. l. pag. 78 sq. hoc modo: Exstans ejus complures et alii, .ut naeon, Saturnalia, CalatasAonion, Silvarum X, tra-

νε grammata, prosa oratione in elavium agillam να pro eo de Aeendio urbis, epistolamum e Ca ania, .non fastidiendi quidem omnes, tales tamen ut belli Ocivilis videantur accessio.' Calaiataonion autem illud quod attinet, tale carmen eum scripsisse consciunt e

STATII s. 57:o sedes reserabis inserorum

Inestum amen est utrum his eius de Ors o carmen indicetur, an aliud de Inferi carmen scripserit. P. PAPINIU STATIVA, Neapoli natus, Romae autem educatus DOMITIAN imperante floruit Magnam quum

eonsecutus esset famam ex tempore versus laciendo,

postea carmina edidit, Silva et Aebaidem, quae merito laude digna habebantur. Quintam ex hoc carmine

ceperit gloriam videmus at VII s. 8 sqq. unde fatale oonficitur eum in deliciis populi suisse, sed tamen idem fuit pauperaimus, ut legitur s. 8 sq.

sed quum egit subsellia versu, esurit, intactam Paridi nisi vendat Agauen. Iam vero quae carmina et cui ad vitam sustentandam vendiderit inquiramus. Agaven vendidi Paridi. PARI autem notissimus illius temporis pantomimus, non tragoedus aut comoedus fuisse videtur. Namque addit sohesiastes ad . l. onisi cantionem inauditam pan-

23쪽

ntomimo vendidisset ' praeterea ARIS pantomimus memoratur in scholiis ad Sat. VI, 87, qui a DOMITIANO occisus esse dicitur. Cujus quum aequalis fuerit STATIus , non dubito quin de isto ΡΑRIDE hic agat JuvENALI I). Hinc consequi videtur Agaven suisse pantomimum, ita ut maxime mihi arrideat HEINRIOHII opinio dicentis: OEs is also volit Aer de sintWur1 die νSEgge u inem neue Ballet, eine positischemand-νlung die pantomimissi dargestelli ird, ' In scholiis igitur, ut vidimus, inlaesam explicatur inauditam. Alii, accipiunt non antea reeilasam aut allatam, alia sabulam cujus argumentum nullus adhuc Romanorum poeta attigit, inque iis HEINRIORIUs, qui vertit na- petam olludendi autem causa inlaetam Agaven dicere videtur, quasi virginem inlaesam. Quamquam etiam alibi hoc adjectivum eodem modo usurpatum invenitur, ex. gr. HORATII Libr. I sat X vs. 66: Quam rudis et Graecis intacti carminis auctor

et Libr. I Od. XXXV s. 35:

quid intactum elasti Liquimus. os quoque VERGILI Georg. Lib. III 6 41 Interea Dryadum silvas saltusque sequamur intactos, tua, Maecenas, haud mollia jussa.

pannissius contra in Praefatione ad vintiliani Insι. r. pag. XXXV andida non de ipso Paain pantomimo'. l. agi, sed poetam

ejus nomine usum esse ad alium designandum, quod assirmat auctore Satinasio, qui locum laudat o vetusto vitae uvENALl auctore, quum,satis probabiliter conjicit ille Sogroslun esse.' At vita luvEs Lis Sull-xosio vindicari nequit vid. REIννgsscsgro . l. ag 404 et locus nimis corruptus est, quam cui idem praebeamus, quum praeterea x ipsa JuvRNALI satira constatus esse videtur.

24쪽

Sequentibus versibus poeta indignatur, quod histriones

poetarum patroni et lautores sint, ac poetas ipsos miseratur addens s. 93: Haud tamen invideas vati, quem pulpita paseunt. Ad vs. 82 adnotat DOMITIus ΛM ERINUS, JUVENALIS interpres, STATIUM, certamine poetarum a DOMITIANO instituto 1), coronatum esse. Quem honorem quum insolenter jactaret, aliis poetis invisum esse coepisse, quam ob rem JUVENALI ei obiecerit, ARIDIS gratia, non ob carminis elegantiam eum esse coronatum opinionem autem suam probare studet CALDARINUS V sibus ipsius STATII, ubi legimus quidem eum ab imperatore auro uisse donatum, qui tamen versus non india cant eum in hoc certamine coronatum fuisse. Rectius rem exposuisse judico UDANDORPIUM ad SUETONIUM adnotantem nequaquam STATIUM in hoc certamine coronatum esse, Verum ejus carmen cecidisse cujus rei causam addit, quod poeta totus esset in elaboranda A baide nec satis operae impendisset carmini in Aonorem Mois, quod in hoc certamine ab eo sit recitatum. Quam opinionem probat loco e STATI Gisia quem emendat et interpretatur. Quum vero nebat ad finem perducta esset, tantam hoc carmine gloriam sibi consecutus est, ut acile illa calamitas compensaretur.

Ex ejusdem SUETONII libris cognoscimus eum ter in Quinquatribus Minervae g sive Albano agone coro-

I Fid. Suar in siι Dom. cap. IV: Instituit et quinquennale certamen . Capitolino Jovi triplex , musicum equestre gymnicum, ei ali quanto plurium quam nunc est coronarum.' 2 cs. Donirius CatinERisus ad Sat. VII s. 32 qui tamen a Domitiano institutum certamen, de quo vide supra, confundere mihi videtur cum

25쪽

natum esse ob carmina in honorem DOMITIANI, cui imperatori gratissimus fuerit, a quo scilicet coronis, auro, agris sit donatus. Quae quum parum conveniant cum nota eius paupertate, de qua loquitur JUVENALIS, conjicere licet eum primis quidem temporibus in summa paupertate vixisse quum vero ΡARIDIs gratiam iniisset, qui eum DOMITIANO commendaverit, meliore vitae conditione esse coepiSSe. De ceteris a JUVENALE memoratis poetis duo etiam prae aliis mentione digni sunt, de quibus jam videamus. SALEIU BAASU pauper posita, quem JUVENALIS Sat. 11 s. 80 tenuem vocat et cum SERRANolocupleti LucANo opponit De hoc ceteroquin parum cre-nito poeta pio si quaedam tradit auctor Dialogi de Oratoribus cap. V et Ι sq. ubi JULIUS SECUNDUS, vir mirae lacundiae et . APER ad poetam CURIATIUM ATERNU veniunt et cum eo colloquium habent, in quo de Asso tale judicium seri JULius

SECUNDUS cap. V: νQuis enim nescit, neminem mihi oconjunctiorem esse et usu amicitiae et adsiduitate con-otubernii quam SALEIUM BASSUM, cum optimum inrum, tum absolutissimum poetama porro si positicaoaccusatur, non alium video eum locupletiorem.' M. PE cap. X carmina laudem inanem et in. ructuosam postis praebere dicit, quod ex SALEI BAssIconditione probare studet. Egregium enim poetam esse et pulcro jucundosque versus eum componere concedit; sed pauperrimum esse ostendit, nec quemquam Um

inquatribui Minervae; de utroque certamine AEt. Sugeton. in siιa Bom. cap. IV.

1 Iid. xicaga de Lucii tarii siι e carminibus in xcura. II. pag. 44.

26쪽

deducere aut salutare aut prosequi, saepius ad amicos ei recurrendum esse, si in aliquod negotium inciderit;

si magno cum labore carmen composuerit, cum magnis suis impensis vix eum ficere, ut coram nonnestis auditoribus hoc recitet, nec ullum inde fructum capere nisi laudem per breve temporis spatium. ira tamen et eximia liberalitas EsPasIANI 1 laudatur, quod SALEI BAsso quingenta sestertia donaverit. Deinde Ara pergit enumerando positarum molestias et dissicultates, quod poetae multo minus quam oratores Romae clari sint, nedum in provinciis Pergit autem cap. X 'quotusquisque cum ex Hispania vel Asia, one quid de Gallis nostris loquar, in urbem venit, νSALEIUMBA 88UΜ requirit atque adeo si quis requirerit, ut semel vidit, transit et contentus est, ut si pic-uturam aliquam vel statuam vidisset ' Quod testimonium de poetis universe et de ipso BASSO quum con- Venire videamus cum JUVENALI verbis, hine facile consequitur optimum quidem poetam sed pauperrimum

eum suisse. Nominis Ass saepe mentionem fieri videmus, ac

plures quidem Assos Romae vixisse, doctrina literarumque studiis memorabiles, docemur a LICHERTOl. l. pag. 39 sqq. Apud ARTIALEM quoque non uno loco illud nomen legitur, nec unquam tamen hic SALEIU BAssus ab eo significari videtur, sed Libr. V 53 agit de malo poeta tragico aliis locis, secundum sententiam WEICHERTI BASSI nomen appellative accipiendum est, ut apud HoRATIuΜ Lib. I d. XXXVIus 1 ad ζωροποτον indicandum. Sed redeamus ad propositum.

27쪽

LUBINU in notis selectis ad JUVENALR dicit SALEIUM vixisse tempore DOMITIANI; attamen jamVE8PAsIAN imperante eum floruisse inde conficitur, quod in Dialogo de Orator bu de eo mentio fit, qui sermo habitus esse dicitur FLAVI VEsPasIANO VI, TITO VEsP4AIANO CAEsAR IV Coss. Tale autem de eo judicium legimus apud QUINTILIAΝUM δεδι. r. X, I, 90 o hemens et poeticum ingenium SALEII

OBAss fuit, nec ipsum senectute maturum,' ad quem locum URMANNUA adnotat eum non ad senectutem pervenisse, sed inter illos esse recensendum, requi acerbo

sat supplantati sunt,' ut SERRANUs et VALERIUsFLACCUs, vid. EICHER pag. 145. WERNADORP 1 ei, non LUCANO panegyricum ad C. Calpruriatim Pisonem tribuit, cui tamen EI-cHER 2 non assentitur. Nugas Schol. ad JUVENALIs l.l et ineptam lectionem Salino silentio praetermittenda judico.

Deinde CATULLUs mimographus, de quo dicit Sat. Imus. 18 sq.

Consumptis opibus V em, Damasippe, locasti 8ipario, clamosum agere ut Phasma Catulli. Laureolum velox etiam bene Lentulus egit, udio me dignus Vera cruce.

mimum agit ille, urbani qualem fugitivus curra Catulli.

Mimographum igitur fuisse CATULLUM et ex his locis

28쪽

apparet, et in scholiis adnotatur mori loco nobiles a poeta culpantur, quod mimos agere eos non pudeat, et populus, qui sedet et spectat triscurria patriciorum. Ad quam autem aetatem hae pertineant, conficitur evs. 138 sq. Res haut mira tamen citharoedo principe mimus nobilis. Altero loco homines, qui scelesti quum sint honestosae esse simulant, mimum agere dicuntur.

De duobus mimis Hamas et Laureolo multi JUVENALIA interpretes egerunt. GRANGAEUs dicit Haama esse CATULLI mimum, ex imitatione MENANDRI 13 compositum, additque argumentum his verbis uadoles- rem introductus, qui aspectu pulcrae virginis velutinnuminis risu perculsus exhorruit.' DAMASIPPUS autem adolescentis partes egisse mihi videtur, qui phasma quum vidisset perculsus clamorem ederet, Unde poeta addat illud elamostum g). PETITu vero dubitat anmaama CATULLI mimus sit, quod nemo Veterum hunc ei tribuat nisi .l. UvRNALIs scribit igitur per literam minusculam Maoma Catulli. Mihi tamen idcirco PMoma nomen mimi esse videtur, quia agere objectum requirit mimi vel sabulae, ut mox sequitur Laureotium etiam bene egit.

lanetum esse.

29쪽

Sed Miamsi nidlibi alias uiemoretur CATULLI Haama, causa non esse videtur quod JUVENALI fidem denegemus. Negat tamen GRYSAR CATULLUM MENANDRIPA ma imitatum esse, atque aliud fuisse sabulae, aliud mimi argumentum statuit I). Laureorum autem alii CATULLO, alii LENTULO tribuunt, sunt etiam qui NAEVIUM auctorem dicant. CATULLI nomine addito hujus mimi mentionem facit TERTULLIANUS M. Valentiniano pag. 256. D. GRYSAR contra .l pag. 3 sqq. LENTULO tribuit, qui CALIGULA imperante 2 mimogra αδ fuerit et mim , quia ipse partes ageret in mimis suis, quum in Ha/male non ipse mimographus, sed DAMASIPPUS partes egisse dicatur. Addita autem Scholiastae verba Ohio OLENTULus nobilis suit,'' GRY8 A sic accipit ore π rein seh berithmur Acteur,' et perversam vocat interpretationem eorum qui dicunt LENTULUM unum e nobilibus, qui, ut DAMASIPPUS mimos ageret. Cujus tamen opinionem RIBBECKIUs 3 refutat dicens LENTULUM, quum aureolis iam CALIGULA imperante actus sit, tempore IUVENALI sere octogenarium fuisse atque ita velocis servi partibus satisfacere non potuisse, atque addit onec ullo modo probabile est de ante actontempore IUVENALEM in Satira verba fecisse. Quod

argumentum MENANDR Phasmatis exponii, unde apparet hanc labulam elamosam vix posse vocari quod epitheton quum JuvENALis Caru i mimo tribuat, imitatio MENANDRI esse non videtur, quamquam de argumento

huius mimi nullibi mentio fit. a Jam cacicuti imperante Laeureorum mimum compositum actumque esse legimus apud SuETONIuu in siι calig. cap. 5 et apud Latruulosaraua Antiq. XII 13. 3 Vid. inro Bisage in comteorum Laιinorum Reliquiis pag. sos.

30쪽

equidem concedere non possum, nam e S. 198 sq. apparere mihi videtur JUVENALEΜ de temporibus NERONIs agere, de quo in priore hujus satirae parte saepius mentio fit. Melius tamen argumentum afferre illud mihi videtur νNobilis autem arte potius quam genere dictus ovideri LENTULU GRYSAR nunquam potuisset, si ovel in proxime sequentes versus Oculi ejus evagassent.'Namque omni illo JUVENALI loco nobiles culpantur, quos non pudeat mimos agere, ita ut indignatus exclamet s. 199. Haec ultra quid erit, nisi ludus p

Quam ob rem et propter TERTULLIANI testimonium, CATULLO potius quam ipsi LENTULO minium Laureolum tribuendum esse judico, qui poeta a TIBERII inde temporibus ad NERONI aetatem vixisse dicitur, eo quidquam obstare videtur quominus mimus eius Laure-oω CALIGULA imperante actus sit. De argumento autem hujus mimi legimus apud FLAVIUwJOMPHUM l.t.:

ήνεμών. Idem sere dicitur in Scholiis hoc modo: -ΗionLENTuLus nobilis fuit et suscepit servi personam in

AEagendo mimo et deprehensus in salso cruci fixus est. Hoc non convenit cum verbis positae aureolum vel etiam bene emis ullis, unde conficitur eum saepius periculum effugisse, sed postremo deprehensum poenas

dedisse 23. Jam in ipsa scena LAUREOLu cruci a fixus est, de quare legimus apud SUETONIUM in mea Calig. cap. 57 oedi cum in amo mimo, in qua