장음표시 사용
31쪽
Gron Phaeton Phaeton aethereus inn). Dii mont Dictioni d. sc. nat T. XXXI p. 39 e. p. i. e. excluso Lepturo candido rissonii. Phaethon a ritis lanes Lesso Traiie 'ornithoi p. 625 . . e. p.; excluso scilicet synonymo illum tab. 569 et forsan etiam Calesb. Carol. Paille en queue ii Phaethon planch. d. Dietionia. d. se nat Ois palmipe
Descriptio. Rostrum totum coccineum excepta has et lateribus paulisper lutescentibus et Daribus supra nigris. - Corporis color, in speciminibus saltem, quae in Museis servantur, in universum candidus, in re enter occisis adultis orsan plus minusve rubro irroratus Ante oculos taenia hamata late supra os incipit et ad regionis ophthalmicae partem superiorem assurgens dein angustior facta ad occipiat extenditur. ennae caput supra obtegentes candidae vel inde a basi ad medium nigrae vel basi tantum nigrae, prope basin in medio
sciola transversa, nigra notatae, capis supra, excepto pice albo, nigri cantibus vel nigris. Nuehae petitiae et te trices alarum minores occipitalibus olore similes, sed ante apicem fasciolis transversis nigris, duabus vel tribus, oeo unius notatae basique pallide nigri antes. ii nenii pennae nuchae pennis si miles, sed transversim tri vel quadri fasciolatae usique albae. Ipsae vero occipitis, nuchae et auehenti fasciolae vel maculae a pennarum partibus api calibus vicinis serice .candidis plus minusve obleguntur eamque ob causam parum conspicuae, vel prorsus in conspicuae, Vel leviter tantum transmicantes Dorsi pennae auehenti pontiis pictura similes ori ad sex fasciolatae, susciolis angustis, transversis, extrinsecus admodum conspicuis Pennae S 3pulares pari modo auehenii pennis colore similes, sed se ad octo fasciolis transversis e canescente nigris, paulo latioribus notatae Parapter pennarum
32쪽
candidarum medium supra ante apicem usque ad margines laterales candidos, praesertim in ogonio externo atrum, cano irroratum Tectrices ala rum mediae plerumque candidae, capis a basi ultra medium atris, apice candidis, internae quidem in Ogonii externi medio taenia arcuata, apice acuta et saepius in pogonium internum processum subarcuatum emittente notatae. Romiges secundariae externae et mediae pari modo candidae, capis, excepto apice albo supra atris internae juxta capiam in ogonio externo taenia atra, longitudinali postice acuta, ante apicem desinente, in intimis multo majore et ex parte etiam in Ogonii interni basin juxta scapiam extensa notatae Tectricum remigum primariarum seu tectricum majorum posteriorum quatuor exteriores, exceptis marginibus candidis, totae atrae, cano subirroratae, reliquae in modi juxta scapum taenia atra subeanescente angusta, apice introrsum appendiculata notatae Tectricum remigum primariarum anteriorum marginales candidae, mediae candidae, lasciolis duabus arcuatis, atris pictae Re migum primariarum duo exteriores apice et in pogonii interni parte majori candidae, Ogoni externo et in scapo nec non in ogoni interni basi juxta scapum longitudinaliter atrae, vix paulisper canescentes. Tertia, quarta et quinta secundae et primae similiter coloratae, sed exteriore margine paulo magis candido limbatae , ita quidem, ut tertia angustiorem offerat limbum,4 et 5 autem latiorem. Sexta juxta capiam tantum ante apicem taenia an
gustissima, atra picta apparet. In septima pogonia margine basali juxta se apum paulisper adhuc anguste nigricantia. Octava et reliquae sunt an didae, capis, excepto pice albo supra atris Iuguli pennae mediae, nec non te tricum alarum minorum anticae flexuram alae occupantes candidae, scapis acie exteriore ante apicem atris juguli pennae laterales mediis similes, sed lasciolis transversis atris, saepe evanidis, instructae, quae apicibus
pennarum incumbentium occultantur Tectrices alarum marginales et tec trices earum inferiores, porro pennae gulam, pectus, ventrem et caudam
infra obtegentes totae candidae. In hypochondriis pennae nonnullae valde
33쪽
Zoologie nonographia Phaethonium. 261 23
elongatae, latae, ultra medium ante apicem supra longitudinaliter cano-Digri cantes, ipsa hac pictura in lateribus irregulariter albo subsaciatim interrupta, et aliae nonnullae, sicuti pennae crissi laterales, fasciolis transversis, e Canescente nigris notatae. Rectrices caudae candidae, omnes exceptis duabus mediis, valde elongatis, capis totis, excepto pice candido, supra atris, infra albis. Mediae duae longatae corpus longitudine longe superantes, Ogoniis mollibus, subhorigontalibus, candidis, Versus apicem modi re angustatis, sed multo minus quam in Phuethonte phoenicuro, capis supra usque ad quartam vel tertiam longitudinis partem basi nigris, dein albis. edes mediocres. Tibiae inferior pars calva, arsi, palamatis basis et digiti usque ad primam tertiam partem, nec non hallu et palamatis pars inter hallucem et secun dum digitum conspicua navescentia, palamatis media et anterior pars, nec non digitorum reliquae duae tertiae partes atrae Ungues nigri, apice pallide runnescentes.
rostri apice ad caudae pennarum longaturum apicem 2 11' ' Rostri longitudo ab apice ad rictum 'o Rostri ad rontem usque 2 3s A rostri apice ad caudae originem 1 a' ' Alarum longitudo a flexura ad apicem 1 Caudae longitudo 1 8'Pennarum caudae elongatarum partis prominentis longitudo 1 'Τarsorum longitudo 1 IV
Longitudo digiti extorni 1' a Longitudo digiti tertii 1 8'
' Bussonius pedes rubros appellat Ed Ward sium et Cates byum, ut videtur sequutus, qui aliam formam ante oculos habuisse videntur s. infra.
34쪽
guendam sufficientem descriptionem ad specimen in officina Societatis regiae Londinensis asservatum dedit sub nomine aula tropicarum Willughbyum sequutus est Rayus et Sio an ius. Ele inius quidem Plancum secit, Plancum tropicum appellans, sed de
scriptioni illii glibyi nihil essentialis addidit.
Ibinnaeus pari modo in systematis naturae editione decima haethontis speciem nostram descripsit, sed synonymorum haud parvum numerum ut tulit, ad alias species rectius reserendum Brisson ius primus fuit, qui plures Phaethontum species proposuit et de qua nunc loquimur orniam sustus accuratiusque adumbravit et satis bene depingendam curavit. Linnaeus in systematis naturae editione duodecima sormas, quas Brissonius distinxerat generali nomine haethontis aetherei complectitur. Bussonius Phaethontum aethereum optime definivit figuraque pro tempore bona ad naturam depicta illustravit. Latham ius haethontem aethereum cum Phaethonte lupi ostri, cuius disserentiam jam rissonius et Bussonius agnoverunt, perperam conjunxit Lathamium sequuti sunt melinus, Cuvierus, utilius et recentioribus temporibus es sonius. Tena minckius, ut supra jam monuimus, speciem nostram pro media aetate Phaethontis phoenicuri censet, ad quam quidem sententiam accesse runt quoque rapte et Ch. Dum Ont. Seliingius Phaethontem aethereum utpote speciem peculiarem considerat. Equidem remigum colores, nec non rectricum caudae valde elongatarum ), latiorum speciei, de qua loquimur, cum iisdem partibus Phaethontis phoenicuri
specimino Phasthontis etherei os figuram nostram in Museo Academico servato rectrices majores nominatim longiores evadunt, quam in speciminibus Phaethontis phoenicuri.
35쪽
riologio. Monog raphia Phaethonium. 263 25
comparans tantummo do de disserentia specifica suffragium serre possum. Fasciae autem transversae in dorso Phaethontis aethere Observandae juvo nilis adtalis Phaethontis phoenicuri signum considerari nequeunt, inimetiam Phaethontis phoeniciari exemplaria minus evoluta I ab Ι g. 24, rectri es caudae elongatas angustissimas, rubras simul cum dorso nigro sciat iam offerant et colore atro in remigum primariarum exteriorum externo pogoni careant.
Lossonius ' Phasethontem aethereum in Oceano atlantico sedes o tissimum habere tradidit . quamvis, ut supra jam teste ipso es sonio notavimus, in Insulis si de France et Botirhon aequali sere numero at que haethon phoenicurus inveniatur. Latham ius quoque insulas and wicenses assert Bussonio auctore in Insula RodrigueZ, Insula Asscension et in Cayenne aliisque sorsan ostis inter tropicos sitis habitare dicitur quibus quidem terris Sonnini addit oras eruenses et Brasilienses. atria tamen ejusque sines, ob specierum confusionen, in posterum accuratius adhuc definienda erunt. In insulis Sandividensibus et Amicitiae Hainguo et solate appellatur.
III. Phaethon lavit ostris Nob.
I abula III g. 1 et 2 et Tabula IV.CImraeter essentialis. Subflavescente subpallide aurantius vel albusὶ rostro flavo basi longitudi Daliter nigri ante maculato fascia transversa supra alas et remigibus qua tuo exterioribus in ogonio externo atris rectricibus caudae mediis elon gatis, capis supra Usque ad apicem lavescentem vel album Z atris.
' Notanduin taliae est es sonium Phaethontem sαυit ostrem specisice non distinguere.
36쪽
Calesl, et divariis. Phaethon aethereus par. 3 Lepturus candidus Bris s. mel. Syst. Dat. T. . . II. p. 82 exelus. Donullis Synonymis. - Donndors Zool. et tr. II 1 p. 68 Var. β. Phaeton eundidus Busson hist nat. d. 12 Ois T. VII. p. 26 Tem mine Maia d Ornithoi. d. . . . XII. Common tropic bir par. I. ath Gener Histor os bird Vol. X. p. 445 exel forsan Synon Edw. Calesb. Graii phaeton ariete umori Dietion . . selenc nat T. 3 p. 98. P ille en sueue tunc et uille en queue de iste Ascension Lepturus candidus Briss. Dietionii elas s. d hist nat T. XII p. 600. Phaeton aetheretis uv. regia anim. d. 1 . . p. 52J ed. 2 T. I p. 565; ubi Busson. v. col. nomina. p. 26 Lesson Traite ornithol. p.
37쪽
Omnium corporis partium proporti minor, quam in speciebus modo dosoriptis. Rostrum flavum in maάillae et mandibulae paratonorum medio stria longitudinati oliva eo tigricante, a basi rostri paulisper ultra medium
porrigente notatum. Nares supra nigrae vel nigricantes. - Corporis color vel candidus, vel laeto vivescente-aurantio irrotatus, ita quidem, ut dorsum totum, me non rectiles caudae elongatae intensius sint coloratae. Antooculos macula sere hamata, atra late supra os incipiens et Vix angustata per rogionem ophthalmicam ad cervicem directa. ennae 3 piat supra, ne non nucham obtegentes a basi ad medium usque supra atrae, dein candida vel
fulvescente-auranti irroratae, ita tamen, ut caput tolum, Ob pennarum i
cinarum partes apicales, a sales plus minusve obtegentes, candidum vel sul vesdentes aurantium vel maeulis atris plus minusve iotatum appareat. Auchenii pennae plerumque totae candidae vel sulves entes auraia lineae, ex parte tantum basi nigrae, capis in superioribus basi atris vel nigridantibus. Pennae frontem gulam, e loris mediam et inferiorem partem dorsum, intersea pullum et abdomen toturn nec non alae inferiorem faciem et in serio rem caudae basin obtegentes, porro te trices ala minores in alae Xlerno margine obviae totae candidae vel sus escente aurantiacae Pennae jugulum et pectoris superiorem partem obtegentes, nec non lectriles alae minores in ipso humeri margine et in eiura alae sitae, porro lectrices alarum mediae externae et remigum secundariariam Xteriores, sicuti remigum primariarum quinque exteriores et rectri es caudae laterales candidae, Vel e suscescente
aurantiacae, lapis tamen supra, excepta picali parte candida, vel nigri cantibus vel totis vel basi saltem atris Tectricum alae minorum mediae pone humeros sitae aliae basi candidae vel albidae , in apice et scapis atrae, aliae modio irae . apice candidae vel stilueseente-atirpi liacae Tectricum alae mediarum intimae in medio ad apicem candidum vel e vivescente aurantiacum usque atrae. Remiges secundariae intimae vel totae candidae, inde a
38쪽
medio e lalvescente aurantiacae, capis atris, ante apicem medio macula magna, oblonga, vel trianguΙari acuta, atra notatae . a rapter pennae an teriores medio et apice atrae, marginibus plus minusve anguste candido vel sul vescente-aurantiaco limbatis, ex parte ante apicem candidum vel equives Cente aurantiae iam macula atra, magna oblonga notatae. Quare pone exuram eandidam vel sulvescente-aurantiacam prope humeros in ala suscia transversa subarcuata postice latior conspicitui', quae, si alae sunt complicatae, maculam magnam trierurem hoc illove loco paulisper candido vel pallide quivescente aurantiae notatam in dorso efficit. - Tectrices alae majores candidae vel e sit Vescente-aurantia eae, eapis usque ad apicem eandidum vel sulvescentem atris, interdum juxta capiam atrum striola angustissima, atra notatae. ΗJpochondri Oxum pennae et crissi pennae laterales pone medium ante apicem vel totae, excepto margine candido vel e sui vescente-aurantia eo vel in pogonio externo tantum atrae. Tectricum Caudae superiores candidae vel sul vescente auran tiacae, eapis basi atris anteriores quidem ogoniis basi atris, posteriores pug0nio interno macula angusta vel laseiola longitudinali atra instructae. Rectrices candidae vel e vivescente aurantiacae, capis, apice albido excepto , supra atris, mediae admodum longatae, corpore longiores, pogoniis modice angustis, candidis, vel e sui vescente aurantiacis, parum adpresssis sub horigontalibus, mollibus, capis supra atris, extremo apice albidis Pedes paulo minores, quam in h. phoenicuro et aetheres Digiti duo externi longitudine sub. aequales Tarsi nec non allu et digiti secundi basis vel etiam reliqu0rum digitorum ima basis flavescentia, reliquae digitorum partes cum palamate
rostri apice ad caudae pennarum longatarum apicem 21 vel 29 Rostri longitudo ad rictum usque Rostri longitudo usque ad frontem 1 11'
39쪽
Longitudo a rostri apice ad caudae agiti ad 0 Alarum longitudo a flexura ad apidoni 10 6 Caudae longitudo 1s' volo VI'ennarum caudae elongatarum pars prominens IV Tursorum longitudo 10ὲ
Pulli clescriptio. Servatur in Muse Academico praeter specimina duo vis adulta pul lus huius speciei in figura 2 tabulae tertiae exhibitus, qui habitu sit eo loribus ab adultis valde recedit. Rostrum nigrum , basi tantum flavescens, tonitis integris et denticulorum vestigiis prorsus destitutis uacula hamata atra regionis opthalmicae conspicua quidem, sed bre Vior et angustior quam in
adultis Caput supra et in lateribus, nec non Helia Candida , atro acu lata. In collo, uropygio et criss plumulae numerosae, quae quidem inuropygio et erisso pennarum nondum prorsus evolutarum apicibus ad hae rent et eoompositae apparent. Frons, collum, pectus, abdomen, alae, cris sum et caudae inferior pars candidae. Dorsum candidum, tra versim nigro lasciolatum Pennae caudates singulae supra ante apicem macula nigra no latae. ypochondria pennis magnis albis nigricante cinere maculatis et irregulariter asciolatis tecta Remiges primariae cauda brevi cuneata multo breviores, exteriores juxta atram eapi basin stria longitudinali atra signatae.
Pedes partium singularum ritu proportione ab adultarum avium pedibus haud diversi, sed rei corporis ratione majores quam in adullis Tarsi, palamatis basis et digitorum dorsum flavescentia, reliquae digitorum et palamatis partes atrae. Ungues has e susco nigri antes, api e pallide cornei.
40쪽
Mensurae pulli rostri apice ad cauda apicem 10 10 'Rostri longitudo ad ri tum usquo Vri VRostri longitudo usque ad frontoni 1 Longitudo a rostri pie ad caudae basiti 11 Alarum longitudo a exura ad apicem 'o' Caudae longitudo 2
Longitudo digiti externi usque ad unguis apicem 1 Longitudo digiti secundi 1V V Longitudo digiti tertii 1'
Longitudo halludis Brissonius primus speciem de qua sermo instituta est Lepturi candidi nomine proposuit et cone bona, haud colorata exprimendam curavit Sequuti sunt Bussonius, qui leonem coloribus pictam dedit, porro emininckius et rapie g. iatham ius eum varietatem A Phaethontis aetherei secit. Ad Lalhami sciatentiam accessere melinus, Oniad Orssius, uvie rus, utilius, Dum ont, es sonius, At diabon aliique Schingius dedisserentia spedifica dubitat quidem, sed nomine peculiari Phaethontis albi)eam designans ad diversitatem inter ipsam et Phaethonte aethereum statuendam magis in linare videtur. AEquidem Lepturum undidum Brissoni re vera
ab amnibus rostri colore, pedum ratione, nec non pennarum Colore, pr3esertim alarum et caudae rectricum differre putarem. Quum autem nomina
specifica condidus et albus neutiquam apta sint et rostri colore a speciebus amnibus molius quam colore albo vel candido distinguatur speetes nostra, Phaethontem flaui ostrem appellavimus Non solum enim alas nigro pietas
habet, sed recentiori statu, ut jam e Bussoni elucet, plurimorum Larorum et ternarum, nec non haethontis phoenicuri modo rubro irrorata
conspicitur. mo adeo recentiori tempore, post publicatas iam haethontum