장음표시 사용
41쪽
characteros Bulletin Scientisique dera Academie accepimus specimen suscente auranti colore imbutum. cf. ab IV .
Testo Bussonio Phaethon sciuirost is in Insula Francia Isto de Franco)frequentissime observatur. Si in specimine nostro sui vescente auranti irrorato in Tabula V depicto, quod Brandii mercatori Hamburgens debemus, patria recte annotata est, etiam prope Novam ollandiam invenitur. Fe ville clamorem hi te, chiri sonantem edere et in rupibus insulae modo commemoratae nidificare ovaque duo subcoerules eritia, columbinis paul maj0ra, parere scriptis mandavit. Phaethonium formae dubiae a me non observatae. Sub hoc titulo haethontis sermus propono, quae ad species tres fusius supra descriptas et leonibus illustratas pertinere non videntur, vel saltem ii ras adhuc posteriores et ulteriores postulant antequam ad eas reserri possunt, eamque ob causati suturorum observatorum studio sunt commendandae.
Lepturus fulvus Briss ornithoi. T. VI p. 689. - huethon aethereus uar. B. Latham Synops of hird ed. 1. Tom. I. p. 19 - 1. B.; ebur-selgian V. Bechstein . 529 1. Var. B. Genera history os bird Vol. p. 446 B. - Petit pallk-en cui pari te Buss. hist. Dat gener T. XXIII. Ois T. VIII p. 56.; istoire . is ave pl. Dium T. IX. p. 226. Descriptione Brissoniana accuratissima eum notis Phaethontis etherei, phoenicuri et sapit ostris comparata Phuethon fulvus specificas disserentias offerre videtur et speciem sorsan inter species modo commemoratas mediam quasi tenentem, quales in aliis generibus multae inveniuntur, sistit. Colorem quidem suscescentem signum characteristicum non haberem , sed tan-
42쪽
tummodo alarum caudae et rostri colores respicerem. A Phaethonte uerae- reo laseia lectri eum atra in alis et fasciolarum nigrarum in corpore desectu, Phoethonte fluuit ostri rostro rubro et capis remigum longatarum in superiore uel inde a medio albis, a Phaethonte phoenicuro denique remigum quatuor primariarum p0goniis externis nigris, remigibus in scapi supra indore medio albis et ascia ira transversa in tectricibus alae diversus videtur. Ad Bussoni opinionem , qui Phaethontem fulvum varietatem aetate provectam Phaethontis sauirostri esse proposuit vix accederem. Ipse vero Bussonius in solo colore vivescente disserentiam quaesivit, qui re vera, ut ipse innuit, disserentiam praebere haud potest. Nec minus vero cum at hamio pro Phoethontis aetherei varietate pia tarem, ob fasciam alarum in tectricibus transversam atram. Brissonius ceterum Lepturum fututim ad specimen Muse Reatiniani secit, cujus patria sui ignota.
114 tib. 14. Cates byus plures haethontes Vivos observavit eorumque unum ad vivum depingendum curavit. Quam vero observavit formam colore nigro oeulum totum ambiente pedibusque rubris a supra descriptis disser sit forsan speciem peculiarem sistit. Notae e descriptione ejus desumendae
sunt quae Sequuntur :Magnitudo perdidis. Rostrum rubrum. Oculi nigro colore cincti, qui poneo ecipiat in acumen desinit. ennarum tres Vel quatuor nigrae, extremita tibus albis Color generalis albus, dorso transversim nigro fasciolato Pedes et tibia coc inea Pennae elongatae a basi ad apicem latitudine sere aequales. Observantur plerumque inter tropico procul a terra; multiplicantur
43쪽
tamen locis ' sere a tropicis remotis, nominatim in insulis Bermudensibus. Inveniuntur etiam in insulis parvis haud procul ab insula ortorico sitis.
149 - Ahion 1 medio ma Brown at hist. Os Jam p. 82. Εdward sitis sub hoc nomine haethontem descripsit, qui rostrum rubrum cum Phaethonte phoenicuc et id ο, idem et rectrices albas cum Phaethonte aethere, lascium transversam supra lectrices alarum , nec Onpogonia remigum primariarum quatuor exteriorum cum Phaethoni sapiro stri et fulseo, porro cum Phoethonti lupi ostri rectriciam scapos supra atros communia habere, sed maculis atris in dorso juxta alarum originem in ut roque latere obvenientibus a sormis modo allatis disserre videtur. Si sola d ward si figura niteretur forma, maculas dorsales atras pictoris additamentum putarem , ipsam vero figuram vel ad spe limina Phaethontis sapit ostris et ethere infiniui compositam haberem, vel pro Phaethonte lupi stri statuerem, cui perperam rostrum et pedes rubro sunt tineta et maculae dorsales atrae additae. Quum autem ipse divarilsius asserat: thebili is rod et a lasser lacti spat oti acti shoulder Phaethon ab ipso delineatus ulteriores observationes postulare videtur quam ob causam ad dito interrogationis signo sub titulo Phoethontis divarimi proponimus, quo certius in posterum naturae scrutatorum attentio in eum convertatur. Sunt quidem auctores, qui divard si auctoritatem minimi aestiment, quibus autem non accederem. Quamvis enim apud divardsium icones malae non desint, haud parva tamen tabularum pars pro tempore figuras laude plus minusve dignas repraesentat.
Phaethon metanothyncho G mel. Syst nat T. I. . . p. 82 n. 2.5
44쪽
Lathami auctore Phaethon melanor richus a Phaethonte aethere magnitudine superatur, longitudinem 1 pollicum tantum exhibens. Rostrum ei tripollicare, atrum, lateribus fortiter compressum Corpus supra interrupte albo nigroque striatum Ante oculos macula lunata et pone eam stria nigra. Frons et omnes partes inseriores albae. Remiges et rectrices similiter atque corporis partes superiores pictae Remigum apices albi rectricum aptem atro notati. mypochondria albo nigroque striata. Ῥedes atri. Ρatria manus australis, nominatim Insulae estudinum et aImerstonii. Magnitudo et color rostri, nec non superiorum corporis partium argu- metitum sane haud reiiciendum opinioni a enim inckio Mon dornithoi. e. p. CAII breviter indicatae praebere possunt, Phaethontiri metarior n-chum esse juvene in Phaethontis phoenicuri quum autem Celeberrimus Ornithologus argumenta sustus non explicaverit, satius duximus pro tempore Phaethontem melano hyn hum specie dubiae titulo tractare, ut melius in oculos
New-Hollan itropic bin Latham Synopsis os bird 2 ed. . . p. 448 n. Latham ius in collectione leonum ad Novam Hollandiam spectantium Phaethontem vidit, quae sequuntur notas orirentem Rostrum nigrum Longitudo usque ad caudae apicem 1 pollicum. Corporis coloribus Phaethonti elatio Lyueho similis, sed pedes avi, tectrices alarum internae nigro maculatae, capis macula sagittat nigra notatis, apice nigro striatis. Lectriaces fasciolis 5 - 4 transversim signatae RPetrices longatae nullae
45쪽
Mologie. Monograsthi Phaethontum. 275 35
quamvis athamius pro specie peculiari abeat, equidem pro iuniore ave potius putarem, cui quidem opinioni rectricum elongatarum desectus lavere videtur. Si re vera pedes toti flavi sunt, tunc ad species supra allatas vix referri potest, quum iuniores aves, ut e Phaethontis saVirostris pullo supra accuratius descripto apparere videtur, pedum colore ab adultis haud disserant. I
Figura 1 Phaethon phoenicurus adultus quarta magnitudinis naturalis parte depictus Figura a Phaethon phoenicurus junior eadem magnitudine. TABULA II. Phaethon aethereus quarta magnitudinis naturalis parte pictus.
Figura 1 Phaethontem laoirostrem adultum colore suscescente-aurantio haud irroratum, tertia magnitudinis naturalis parte sistit, figura a autem pullum eius ostendit.
' Qui sequuntur libros a Moanio, A mmam eo amate p. 22 laudatos, in quibus Phaethon- tum fit mentio, consultare non potui: aklut Part. III p. 6I D Terire nisi d Ant. p. T76 Col. g. 2s Oviedo nisi gen Lib. XIV e 1 Ramnus fol. 161, Rochamori p. 165 Davis apud Purchas 153. Inter auctores, qui de Phaethontibiis scripserunt, laudatur etiam Aldro- raridus ornithoi. Lib. XX p. 44. sed sola figura ejus cibos de Ianeos audaciuncea Phaethon iis formam specifice haut deuniendam sistit, altera vero, quam pari modo Phaethontem Vulgo eonsiderant, scilicet quam Mos oreados auda bisurcula appellat, ternae speciem Potius . hi here videtur.
46쪽
Phaethon lavi rostris sui vescente-aurantiaco imbutus persectiore aetate, ad magnitudinis naturalis redactus.
Redduntur rostrum, pes dexter, palatum, lingua, o hyoides et larJnSPhaethontis phoenicuri. Figura 1 rostrum magnitudine naturali pictum exhibet, cujus quidem partis marginalis segmentum magnitudine aucta ad dentium formam accur lius ostendendam figura 1 a praebet. Figura 2 maxillam superiorem cum palato et choanarum fissura prodit magnitudine naturali. Figura a pedem dextrum magnitudine naturali sistit. Figura linguam inter mandibulae ramos in conspectum venientem, nec non laryngem a posteriore parte visam magnitudine naturali offert. Figura linguae superiorem aciem magnitudine naturali duplici repraesentat. altera a designatur appendix semilunaris baseos linguae epiglottis . Figura si pari modo linguam magnitudine naturali duplici, sed a latere visam sistit. Figuram ossis hyoide inferiorem aciem magnitudine naturali pictam ostendit Litera a s linguae, b corpus ossis hyoidis, , , , , cornuarius et e appendiculus posterior corporis ossis hyiadis indicata sunt. Figura pari modo os hyoideum, sed a superiore acie visum cornubus cc ex parte resectis ante oculos ponit. Singulae ejus partes iisdem texis atque in figura septima sunt notatae. Figura 9 aryngis a b b et superiorum tracheae annulorum d armieriorem laciem in adspectu ponit Figurari pariter laryngis et tracheae superioris partis picturam, sed faciem posteriorem praebentem offert magnitudine paulisper auctam Car-
47쪽
tilaginem tityreoideam litera a et , , a taenoideas litera , , tracheam litora d et cartilaginem ricoideam litora e indicatas videmus. Figura 11 cartilaginem arytaenoideam dextram c et cartilaginem Picoi- deam ii e cum appendice a magnitudine paulisper auctas a Dei posteriore prodit. Figura 12 cartilaginis ricoideae effigiem a latere conspiciendam paulisper auctam reddit, in qua appendiculus extremitatis inferioris acutae litera designatur.