Elegiae duae

발행: 1858년

분량: 41페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Heus ultra properat connitens Sque carina, Quum mare Sputu erum non retinenda Secat.

Longe porrigitur sulcus Saltuque sequuntur Delphines capiat et sibi proeda fugam.

Omina cuncta a Dent tranquillo pectore Delum. s. Quod Dehit unum omnes, nutrita leue mmdet. Porro vexillis tendunt animisque vehentes: Tristia sunt uni uinina versa retro. Geruleos montes cedentes cernit in undas

Desidunt sidunt audia quaque simili. 0. Et tibi discessit, carum quin navi aleae in. Sponsum, ora, tibi deliciasque rapit. Tu quoque me quoerens frustra tua lumina tendis: At distractu locis prelora jungi amsi . Unica, qua vere vivebam dulciter, hora I 5. Torpentes quas tu mihi sola dies. Temporis ah puncto descendit vita supremo Insperatu, velut numine missa declin. Aethera nequidquam perfundi luce serenum: Cuncta ies lustrans non mihi, Phoebe, placet. 20. Nunc in me redeo tacite jucunda recordei Peui Pora, quum nullo est non mihi nisu die. Egregium faciem lentus spectare valebas Nobile non mouit pectora lyra decus ZTe, miser, haud culpes Sic nempe cenigmate coetun 25. Verbis perpleaeo Sa e set lenet.

Quemque juvant rara eaeae res arte venustae,

Quod verbum sensi Di continet, illud abest.

12쪽

Aeli, arum so Psit, o in Or, alimst dii die inde,

13쪽

0uum semel inventum est hilarantur pectora cuncta Et geminum veneris carmen habere vident. 30. Cur tam erus, Amor, stringente lumina nod0s, Tollere cur istos tarn mihi serus eras 'Navis onusta diu ventum inspectabat amicum; in pelagus tandem abra secunda Docant.

spes fallaces o tempora vana juvent et 35.

Vos fuga Musae aufert, mraque sola manet. Illa manet, fortuna manet: te, Dora, retentos Nec speciem monstrat Spe nisi Dora, tuam.

Soepe iam vidi templum ullamque petentem,

Et matercula erat tum veneranda comes. 0.

Prompta foro semper fructus alacrisque ferebas:

Fonte abiens auda vertice vasa Dibras. Tum tua proe cunctis candentia colla nitebant, Proe cunctis cerviae, corporis atque decor.

Saepe ego, decideret ne mobilis urna timebam; i5. Sed torto capitis aegmine sitae stetit. Sic vicina decenS, sic te spectare solebam, Ut faciem luno sive quis astra videt:

Sideribus gaudet fulgentibus illa tenendi Nec minima in placido corde cupido viget. 50. Inni sic fugitis bis denos limina passus

Distabant tetigi non tamen ista pede. Nunc astus dirimit ceuus mentiris olympum, Unda mihi picea cerula nocte nigrant. Cuncta movebanti/r puer en ad tecta parentis . 55. Tendit et ad litus me properare jubet. si CarbaSa, ait, surgunt ventis fluitantque relinquit Ancora jam fiιndum vi relevata gravis. Promptus, Alexi, venia genitor tum crinibus almus Iniposuit palma omnia fausta precans. 60. Provida sarcinulam reddebat mater eunti up eliae , iiisseminant sto locuplesque redissSic ego fasciculum p0rtans decurro sub ala, Ante hori stantem te reperique fores. Tum mihi subridens quaerebas fallor, Aleaei, 65. Istis clamosis an comes ire paras r

15쪽

Lonyinquus venies ora mercesque parabis Egregias mulier quas opulenta erat.

at mihi redde leueni pendum tibi grata catellam: Optas toties illud habere decus.y, 70.

Continui gressum merciantis more requirens

primum quo facies, p0ndera quinq)ι forent. Vile Dolutabas pretium; tum colla tuebar Regini gemini mite digna coli. Saevius insonuit clamor dicisque benigne 75.

u. Pauca velis horto Sumere sina meo. Candentes ficus citreis simul accipe malis: Palia nec pelagus, terra nec omnis habet ii

Sio is intrabam. Carpsisti sedula fructus,

Aureolum vestem dum sinuauit onus. 80. So e precatus eram: USatis, o sit in fructus at usque Lene manu tactu pulchrior, ecce, cadit.

Tandem umbracia venis, calathus qua forte repertuS; Ramis stor eris myrtus utrumque tegit Poma silens calatho rara disponis ab arte 85. Iureolos, citri grandia mala, globos, Molliculus seu contactum quemque timenteS Conteaei myrtus munera grata decens. At non accepi Statam. os usque tuemur. Turbantur nadida lumina nube mihi. d. Pectore contiguo cervici brachia pulchroe

Implicui collo basia mille dedi.

Inque mens humero verte tibi, Dora, cadebat: Brachiolis fausto idcia vincla paras. Iamque manus sensi jungentis nosmet moris, 95. Tergeminum puris int0nuitque polis. Lumine ulla frequens cecidit, ploravimus una, Mundum pectoribus gaudia moesta fugant. Aorius increpuit fremitus me ferre recusant Inde pedes clamo unum ιea, oro, manes' 100.uAeternum is tacile reddebas ce videntur Lumina coelesti stamine Sicca statim. Clamat ualeaeila puer propius quoerensque tuetur

Per limen. Calathum sumsit ut ille celeri

16쪽

Feine ollene echen mi Purpursu umen. in ager

17쪽

ld. 45. 20. Ut pepulit deaetras ut unaeimus Inde carinam 405

Ut neni facies tota madenti erat. Sic socii redunt, yr parcuntque benigni; Sollicitoque urbem rem procul umbra premit..Aeternum D placido dicebas, Dora, susurro: Aure sonat nostra, ceu Pater ipse tonet. Adstabat solis Cythereia, mater amorum adstubant Charites testis olympus erat lsin age, curre, ratiS. eritis adjuta secundisi V pelagi spumas, firma carina, Secalo precor, ad 0rtum propere ni ferre rem0turn, Piquus ut egregium m0 paret arte faber. Testor erit grandis levis ista catella catena; Colla obeat laris orbibus illa novem. Insuper inimias gemmas genus omne parabo: Aurea distinguet fibula multa manum. Illio contendant carbunculus atque maragdus, Dites onyae illinc, hinc hyacinthus erit. Aurum contineat vinci fulgente lapillos: O gaudet sponsus quam decorasse suam sTe memini, vide si bacaS admonet omnis Annulus oblongae me nitidoeque manuS. Quin mercator ero sumes pulcherrima quinque: Cuncta tibi soli reddere, Dora, velim.

Attamen haud solum lapides gemmasque parabo Sedula quis mulier audeat, illa feram Mollia de lana cocco praeteaeta tapeta, Fidus ut excipiat nos facilisque torus; Lina simul magni pretii. Tu inique tibique, Fors et filiolo tegmina pulchra pareS. Spes precor, o dulces, me fallite Sistite, divi, Quae ravis in misero pectore flamma furitias et stitiam laetam moerore repOSCO, Quum gelidus passu venit inerte dolor.

Eumenidum redas canis inferniquo ut situm iiii

Tartare sontes non ita sede pavent,

Terreor ut larva, porro quin frigida monstrat Delicias horti nunc quoque p0rta puteti

430.

19쪽

Iam venit, en, alius fructus labuntur et illis Ficus et huic prorbet dulcia mella libens lDueit et hunc umbroe sequitur me reddite cacum. 149. Di, speciemque illam mente fugate meas Nempe puella est oeci Subito quo deditur uni. Hanc male constante)n protinus alter habet. Impia, summe declnι, tot hinc perjuria ridet Pela fibra ferias Fulmina dira tenes 150. In me mitte vagos nimbos Iaculare per umbras Metis in infaustum lucida tela ratem lSparge muri tabulas rabidis has redde fluentis Merces delphines me uniare jubet Iam satis est, Musopi frustra monstrare studetis. 155. Ut uicibus stipuis pectora verset Amor. 0uus Amor inllisit plagas sanare nequitis, At levat una bonae, vestra medela malum.

20쪽

Sie. Reiche en aden mi erst dania sollen die Gai tenverWandten, Die sicli vota seriae nur saltu, Deben et nander sicli reuia.

SEARCH

MENU NAVIGATION