Elegiae duae

발행: 1858년

분량: 41페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

C. Ante meosque pedes stores eli unde tuosque: Quam grata specie spargitur inde chaos lP. Es mihi amor ungens naturin semina coecce

Nectis ut illa, recens, haud mora. ita venit. C. dene rosam tangas alatho servetur in imo: s. Post, ubi vi Sus eris, detur, amice, palam. P. I velut ignoto tibi yam pro itinere rates; Reddere me pretium ne altare a neri.

C. Ferna simul lenem hyacinthis lilia praebe Sic tempestivis addita sera juvant. 0. P. Te urta liceat roseo, precor, Orbe edere; Impleto gremium flore nitente tu ut ι. C. Primum a filum capient tum gaudia uncti, Hortus ιDersa quos regione tulit. P. uce quibus anteferam flores mirabor amoenos i 5. Ingenium sollers artificesne munus pC. Ienitura dato florum folia alma nitorem: Vult ita in sertis frondibu esSe locum. P. Die quid in hoc serto pergis consumere curam ZSane cui dubitur, qui tibi carus erit. 20. C. Centum serta die dido multasque coronas: Quo pulcherrima erit, vespere trado tibi.

P. Quam foret, hi fellae pictor, qui florida prata Pitisseret atque rosas, hi placidumque deam l

23쪽

C. vi sedet hic terra modice me judice, fel , 25.

Cui nunc suaviolum auStior ipsa fero. P. Ah, mea tuae, iteres Matutina invida primum, Quod dederas, labris abstulit aura Statim. C. Ut mihi ver fores, luetans Sic oscula amori Dono simul sertum Suaviolumque capel 30. P. Iam si Pausiaca lorerem nobilis arte, Hoc ipso staret picta corona die. C. Adspices formosa est. Florae quam laetus alumnis Ducitur a nitidis quam variusque chorus lP. In ea reces tunc insinuans decerpere possem 35. Dulce superfudit quod deus ipse, decus. C. Fespere adhuc Diridem reperirem laeta coronam pDe tabula spirans parceret illa fri. P. Hei, quam nil valeo uam vellem posSe tenere, Quae fortuna oculis non toleranda venit i0. C. Aon satiate umquam veteris tune invidus arti Ipse poeta d0les utere, qu Pso, tuas

P. Xumne decus storum censes Pquare poetam Ista prae specie vo levis umbra manet.

C. Anne valet pictor vel sit minus reddere: flagro in 45. Non nisi te agro dedita leo tibis P. et diis nec vates poterit sic dicere ustaq)'o in

Ut mea tuae, aure voae tua blanda venit. C. Fis utriusque valens soli, Si credi S, amanteSSuaviolis norunt luminibusque loqui. 50.

P. Cuncta tenes tibi sunt picturo et carmina Serta:

P0menta et voces Flora benigna dedit.

25쪽

C. Ih fragile est quod opus manibus de virgi iis eaeis

P. Munera non aliter divi peritura dedere, 55. Mortales donis alliciuntque suis. C. It tibi nulla dies serto caruit e corona Post prima in , Dinae it quin tua corda mihi. P. Quam mihi proebebas mutaris convivia dulce, Sunc quoque conclaui prima corom sedet. 60. C. Ipsa coronabam calicem flos incidit at tu ibis et clamas usto e Denem late ullis P. Reddebas contra usunt ores melle repleti. Sola tamen novit carpere nectar apiS. DC. ineque fero prensans Timanthes diaest inopinor, 65. Secreta inveniet dulcia vespa rosae ZuP. Tuque aversa fugam tentabas acriter instans Flores et calathum stravit agrestis humi. C. Tu vero imperitans clamabas mille puellam JIpsum cum sertis mollia corda colunt. s 70. P. Firmius ille tamen tenuit risitque maligne Discidit et vestem nudaque colla dedit. C. Inque illum pateram fervens immittis ab ira, Ut resonent sede tempora par Sia mers. P. Coecus eram rabie et Dino; sed candida vidi 5. Colla, cetque tegas, pectora pulchra citct.

C. Iani quo turba fuit teli e de vertice vaeit

Commi intus in purpureusque cruor.

P. Te modo te vidi confusam poplite utinam altera sustinuit teymina scissa mauus 80.

27쪽

C. Ih quot te lances petierunt stra timebam Ne mihi percuterent orbe vibi ala bonum P. Sed modo te vidi deaetra quam prornpla coronam Sit sella legeres cum calathoque OSaS.C. iro me constiteras casus ne cederet ullus 85. Aut hospes, coetiam quod ibi turbo, furens. P. Omnia adhuc memini: mappam velut ille prehendi, Cui monet in laurum cena tapete mauuS.C. Hospes cum placidis pacem princepit amicis: Tum tacite euasi te simul usque tuens. 90. P. Heus aderas nusquam Frustra scrutabar et edes Percurri totas, coinpita cuncta, 0rum.

C. Ire foras puduit Namque inculpata puella, Cara prius populo, fabula turpis eram. P. Serta satis vidi flores multasque coronas: 95.

Te carui cives te caruere tui.

Teolo me tenui Foliis orbata cadebat Multa rosa arebant lilia blanda simul. P. Dicebant multi juvenes uen adspice forest Se tum quin posset einere, dulcis abest. n 100. C. Intereaque domi morituras necto coronaS.Cernis adhue pendent hoc tibi, care foco. P. Prima tua haud aliter marcebant dona tumultu

Eripui et urta figo cubile mihi.

C. Vespere marcentes spectans fetu ora rigabam. 305. Quisque fugit donec o te re iustii te color. P. Cuncta pererrabam Sentper tua tecta requirenS: Nec fuit e vanis, cui tua nota d0muS.

29쪽

C. Aemo me visi secretave limina novit: Urbs inopem nullo vasta labore tegit. 14 U. P Omnia percursans rogitabam numina Phoebi ut Dic age, magne deus, sua tibi visu latens hC. Non magni superi, sed vota audivit Egestas, Meque, pus ut facerem, jussit abire foras. P. Defensorem alius divus ion quoerere jussit' 'φ. Mutua non in nos spiciua vertit Amor pC. Ecce, frequente foro speculans te denique id ι; P. Nec mora, per uulgus fecit uterque iam. C. serrupta rapide turba convenimus, adstas P. Adstas tuque mihi, solus eratque locus. 20. C. Circumfusi homines sit Da fruticesque nerunt:

P. Insanus strepitus murinura fonti erat. C Semper uni soli licet adsit coetuS, amanteS; At quum nullus adest, tertiuS, ecce emi. P. Est Amor ornatur speciosis ille coro iras. Quod superest forum, dulce, quaeSO, iuu.C. iuiei nitidos Hodie quoque fotu lacertis,

Care, tuis Solem Surgere credo no Uum.

30쪽

V. T. Vehentes lotZius et Georges quum in exicis verbum Pellere et transitivum et intratisitivum esse conteiidunt, laud Scio an parum Considerate illud faciant. Ex allatis exein plis apparet, id quod et Georges monuit, intransiti utilii significationeti nisi in part praes et in gerund non inveniri. Quod quare tu sit, optime explicatur, si attenderis, passivani Ormatii hujus verbi in verbum deponens tantur non transisse, ut idem sere sit quod currere equitare volare, m)igare, similia. Atqui verba deponentia de activa forma participia et gerundium sunt e re constat. Ita potius a verbo deponenti vehi quam a verbo intransitivo vehere illa deducta sunt. Et substantivum vector, quod utramque notionem habet, et transitivam et intransitivam, duplicis est originis. si inveho, in De r cum puri praes depon invehens quadrigis, latantibus beluis, Cic. . Eodem modo volventes anni Virg. Aen. I, 234. Non Sunt anni, qui volvunt, sed qui noli untur est Virg. G. II, 402). Neque aliter tarda pro turde Doloenita plaustra Virg. G. I, 63 saae rotantia, Virg. Aen. X, 362. V. 1. Quae in germanico versu inest antithesis, eam, quum non OSSit ad verbum exprimi, paulo aliter reddidi opponendis inter ipsa verbis distrahendi et ungendi s Ov. Met. I, 25: Dissociata locis concordi pace ligavit. V. 53, i. Mentiris olympum &c. i. e. quam olympi vel coeli imaginem

reddis, non ea vera Ooli est facies mihi enim pro caerulea nigra videtur. rula nigrant OXymoron, quod, si non tum expressum, attamen etiam in germanico Versu inest.

V. i. Particulae que quinto enuntiationis vocabulo affixae exemplum invenitur Tibull. I, 5, 2. V. 22. Dives onyae Pro sapphiro levi mutatione Onychem substitui,

quo lenius et Sus Curreret. Praeterea Otura est lapidum gemmarumque Omina apud veteres ulla genera significasse atque pud recentiores.

SEARCH

MENU NAVIGATION