Elegiae duae

31쪽

V. 38. Inerte. uehiter, qu uin legat Scitulgi . dei Lutet . pro Auli. 49 4, b ablativum hujus adjectivi umquam in e terminari, nisi prosam Orationem soluti vult intellecta in fallitur nurn certe Ovidius scripsit p.

si Stabit et in stomacho pondus inerte diu. Recente. quam ablativi Ormam eodem cloe improbat uel ner, dehitur v

De Pausia Sicyonio, pictore eitcaustico, et de coronaria vide Plin. H. N. XXXV, 3, 40: Amavit Pausius Glyceram municipem su9m, inventricem coronarum, Certandoque imitatione ejus ad numerosissimam floriani varietatem perduxit artem illum. Postremo in X it illam sedentem cum Oronti, quae e nobilissimis ejus tabula appellata est Stephanuplocos, ab aliis Stepha nopolis, quoniam GlyCera Venditando Orona sustentaverat paupertatem. Hujus tubulae exemplar, quod Apographon vocant, L. Lucullus duobus talentis

emit a Dionysio Athenis, CD H. N. XXI, 2, 3. V. 5. Quin quibus anteferam 8 si Virg. Aen. IV, 3T , ubi illa verba

vulgo sic explicantur: quae his possunt esse duriora δno duo sunt, ob quae potest dubitari, num quibus ibi sit pronomen relativum. Num in vehementi animi commotione, quum Crebro inciditur Sermo, si angitur vis orationis, si illa minuta membra pronomine relativo Onjuriguntur, laesertim in versibus et in interrogativa enuntiatione. Tum si quibus relativum est, alieno loco est Ositum, quum relativum ante interrogativum pronomen Couocari deberet. Quamobrem mihi quidem verisimile videtur utrumque Pronomen interrogati vulti esse et aut si sententiam esse interpretandam siquid prius, quid posterius dicam l. querar Serv. aut sic si quae graviora dicam, quae leviorulo Utrum elegeris, non multum refert. V. 24. Struus et rana quamquam proprie aliter atque plus a se disserunt, quam sertum et corona, tamen non dubitavi ita interpretari, praesertim quum Goethius illa interdum nullo diserimine usurpaverit. sv v. 49 et 10. Straus proprie est fasciculus.

32쪽

V. 45 seqv. Possunt ii versus sic quoque exprimi: C. Signiscare valet pictor num azimus si uror in In te solo tiror dedita Diuo tibi lP. Hei mihi ne vati fari sic contigit si uror in

Ut, mea tuae, au='es o tua blanda venit.

Servanda est in versibus reddendis conversio epiphora, antistrophe , qua Vis omnis in finem versuum conjicitur. V. 46. Neque lolgius neque Georges monet verbuim flagrare, quum significat amare, Cum ablativo conjungi posse. At certe duo exeuapta reperiuntur apud Propertium 11, 3, 33, ed. Keil.: Hac ego nunc mirer si flagrat nostra juventus'

Testis Phessalie flagrans Salmonis Enipeo. V. 08 Qui vani hic appellantur, Juvenes sunt, V. 99 Ommemorati. Illos enim tumore inflatos poeta significat sibi placuisse et Tortasse inuiorem coronariae jactavisse. Quod vanu ui erat. nam aliter id saltem nossent, ibi habitaret ea, a qua se amari gloriabantur. -- α - -