장음표시 사용
21쪽
Res . IOC. n. I. Formulam exhibet Schruendendorfin trast de act. expost .secta l. c.g. m. s.
Progressui sit f. XXIV. Haec fulius eum in finem fuerunt de- ducenda, quia hisce non recte iactis fundamentis de pri-
em, vidium maria quaestione, in qua neruus totius disputationis ver- transferatu e latur, recte iudicium fieri nequit, si enim simplex subesdo ' set mandatum, Domitiana foret quaestio, scrutari, utrum tranSterretur dominium, sed eum iam iutius deduxi,
contractum aestimatorium longe differre a mandato nec non locatione conductione, illumve neque ad priorem neque ad posteriorem contractum commode referri posse, iam deuenio ad primariam quaestionem huius disputationis, an nimirtim in cois, aesti amimatorio distincto eth ab aliis hactenus enarratis negotiis, mytion constat, quod inter partes in Fecie alitu fuerit actum, transferatu --nium is ccc petentem, ita, ut quodammodo de ea re accepta dis onere po t. Plures negatiuam tuentur, inter quos refero Dn. Sei, Medendo . in dissut. est. Da. Schili. ex. II. S.'& DiLTitium indict. observat. ad Lanterb. Fay. quorum hypotheses lubet paucis in medium proferre atque exami
s. XXV. Primum enim adissentientibus asseritur, quod omnis actus sit aestimandus ex intentione agemtium. Iam vero in proposito negotio intentio dantis esse non videtur, quod dominium transferre velit in accipientem nondum milito pretio, sed potius ut accipiens rem vendat, dc acceptum pretium soluat: quatenuS autem nondum est res vendita, illa nondum potest dici in alterum translata, sed adhuc manere in pril ino statu . uti fuit an- contractum. Accedit, quod animus transferendid .minii in dubio non piaesumatur. nisi doceatur,
22쪽
g. XXVI. Deinde cli) quamuis ab initio intenda- Denugaran turemtio venditio a paciscentibus, dum datur res, quo illa pro determinato pretio vendatur, & ita animus &voluntas alienandi euemitialiter adsit: attamen cum a neutra parte nondum in effectum deducta sit plenum, nec dans se declarauerit, an in accipientem dominium rei vendendae tranSferre, nec aecipiens an pro determinato pretio rem acceptam retinere velit, illa alienatio tamdiu manet in suspenso, donec accipiens se declarat, se pro aestimato pretio rem velle retinere & dans consenserit. Nam sicut pendente conditione omnes e ectus in m penta sunt, donec conditio extiterit, ita pariter illud, quod eventualiter fit, instar conditionis habetur, donec aliud appareat. Regulariter, inquit Dir. Schilter,
s.f. nondum translatum ein dominium, qnia recipiens non
ibi emit, y facultatem rem reddenAi habet. F. XXVII. Accedit (III 3 quod accipiens Micu- Ratio sibilum rei aestimato ita datae non omnimodo sustinere te- - si te si . neatur, sed secundum Vlpianum in I. V. F. I. de P. V. v riae circumstantiae inter se distinguendae sint; Nam ita Labeo, siquidem ego Ne venditor rogaui, meum esse Periculum, si tu me, tuum, si neuter, n rum sed duntaxat comfensimus, teneri te hactentis, ut dolum et culpam mihiProtin Ex hoc itaque textu dilucide liquet, in hoc negotio ad accipientem non indistincte redundare rei periculum, sed unice saepe tantum teneri ad dolum & culpam. Quod si igitur dominium in ipsum esset translatum, quaestio esset Domitiana, an teneretur de rei periculo, cum ad dominum & deteriorationis & amimonis & interitus rei pe- ericulum pertineat, sicut ad ipsum pertinet rei commo
23쪽
ef S. Dia. Io. Sam. Stryk de immum Domis. a Perictio inprae.
stiaria ratio F. XXVIII. Ad haec LIV) in hoc negotio non con-- bitandi. currit ipse emtio venditio, alias enim non opus esset, ut illa prius vendenda traderetur, sed suffceret, si modo dans traderet rem & accipiens solueret pretium, ast cum in praesenti negotio tale non obseruatur, falla videtur esse hypothesis, quod transferatur dominium, & incongruum esse videtur, quod communiter argumentum a verae emtionis effectu ducatur ad hanc eventualem, cum talis adhuc subesse hic videatur differentia , uti inter actum perfectum&imperfectium, vid. Ill. Di Cocceius de inrecima actus imper e nctuinia ratio s. XXIX. Porro (V iuxta communem traditio. - o nent Doctorum liberum quoque est tradenti rem ven- dendin ante factam venditionem iterum repetere & impedia, quo minus accipiens citra eius voluntatem rem vendat, cum accipientis interesse non videatur, utrum
res vendenda ipsi data vendatur, an ve o domino restituatur, exceptione itaque tua non interem repelli posset accipiens , si denegaret restitutionem : insuper quoque si forte res iam iam vendita, & accipiens ultra pretium determinatum acceperit, etiam id, quod pretium conuentum excedit, tradenti praestare dc restituere accipientem teneri volunt, cum nullum lucrum alicuius rei ad illum spectare potest, cuius non est dominus. hic vero non adis est dominium, igitur quoque abesse debet lucrum. Sisaeta ratio s. XXX. Porro (VI hoc negotium magis imita-aubitandi. tur naturam tam mandati quam locationis conductionis, sicut autem in his contractibus nullum dominium transfertur, ita & in hoc negotio, cum vel instar mandati vel
24쪽
iN CONTRACTU AESTIMATORIO. dis
vel locationis sit, neque lucrum neque ullum dominium - ad accipientem pertinere videtur. S. XXXI. Praeterea (VII licet vel maxime lapis Ponamus, dominium hic transferri posse ob emtionem sequvenditionem, quae sic subesse intelligitur, tamen etiam sic videtur translatio dominii impediri, quia non est habita
fides de pretio. Iam vero sicuti nequidem in vera emtione venditione transfertur dominium, ubi non habita fides est de pretio. s. I. I. de A. Diuis. ita multo minus in hoc contractu aestimatorio, ubi tantum adest euentUalis emtio venditio, praesertim cum regulariter fides depretio habita non praesumatur, sed in facto consistat, &doceri debeat. vid. Dia. Stryk de de habita tot. c. rum. s. XXXII. Denique ex iure deduci non Posse vo- VI imum ae lunt, contractum aestimatorium referri inter titulos gtransferendi dominium, licet nonnulli hoc eruere co- 2s--,. nentur ex I. I. pr. de aestim. Vbi vox dandi occurrit, ex qua esitio,.- , tamen inane argumentum videtur desumi posse, cum contrarem etiam in iure subdatione illud aliquando deprehendatur, de cuius transferendo dominio non agitur Barnab. Brisson de Vae voce dare. q. XXXIII. Atque haec sunt fulcra dissentienti- Contra iaum. Cum vero non eiusmodi roboris sint, ut me in e partes suaStrahere possint, hinc veriorem existimo con et trariam sententiam, dominium scilicet hic in accipien- dominium. tem transferri. Fundamenta potiora sunt sequentia: primum deduco ex alternatiua obligatione, quae in hoc Primum ara 'contractu est penes accipientem, vi cuius aut rem in ea-gum Ninmmdem bonitate, aut pretium restituere tenetur; Dia. Hert. si rerum Rhe elees. ex oblimactem. debit. debita S. I. S. v. Iam vero huius , .. obligationis natura est, via debitore vel res vel pretium
nunquam simpliciter, sed alternatiue exigi possit, cum
25쪽
alias electio debitori, quidnam praestare vel ir, non maneret salua. Argumentor itaque (IJ quamcuraque rem nonpos sum raeci e viudicare repetendo, ibi non manset ismiuitim Penes dantem,sed in accipientem transst. Atqtii in contractu ei, matorio Hus uon potes praecise repetere. Ergo. Maior firmis, simis nititur rationibus, eum ille, qui rei alicuius dominus adhuc est, non agat alternatiue, sed praecise restitutione in rei urgere possit, siquidem inuito domino aliud pro alio solui nequit, in hoc contractu vero dans facultatem non habet, sed necessario tenetur actionem formare ara, . teruatiue, ceu supra deductum est, Per consequens penes ipsum dominium non mansit, sed transiit in accipientem. Ex eodem fundamento nunc vlterius infero: qtiicunquem debitor rerum alternatium, ille etiam ne d tbio utrimque rei dominitimoabere debet et atqui in hoc contractu. m. Ergo. Maior iterum exinde patet, quod debitor alternatiuus habeat electionem, an velit rem, an vero pretium solvem re, quod tamen facere non posset, si non esset ad mininum rei ipsius dominus, partim enim est debitor generis, partim debitor speciei. Quoad speciem autem nemo alternatiuus esse debitor potest, nisi eius dominium haheat. Ulterius inferor aut dominium rei acceptae transit in accipieutem, ant man et penes dantem et si prius, non ulteriori quaestione opus est, sed sic habeo quod volo: sin vero posterius: esset simplex mandatum vel locatio conductio, & sic frustra specialis actio hic inuenta esset, quod
supra refutatUm, Me redis,mar. S. XXXlV. Deinde ex supra iactis fundamentis stim uiuin ex apparet, aestimationem in hoc negotio adiectam semperae moti ire fictam intelligi venditionis aratia, siquidem dans determinando pretium non ulterius animum habet rem
'' venditam sibi habendi, sed potius accipiendi preti-
26쪽
um. Quae cum ita sint, sequitur, ut etiam dominium translatum sit, cum omnis aestimatio hoc casu facta faciat venditionem, venditio vero dominii translationem operetur. Insuper in hoc negotio fere omnia concurrunt emtionis venditionis requisita, quatenus dominii translationem operantur, nam uti emtionis venditioniss stantialia unice consistunt in consensu , merce S. Premtio; ita pariter in hoc negotio deprehendimus consensum utriusque, tam dantis, quam accipientiS, mercem, qua*vendi debet, & pretium determinatum, quamuis in eo ad Euc adlit diuersitas, quod accipiens hic non teneam tui praecise ad soluendum pretium. Ex quo ramen po eius adhuc stabilitur translatio dominii, quam infirmatur,
s. XXXV. Accedit hin i prout iam in superiori- Tritiam Asiabus notatum, si huius negotii natura non esset ita com- enitur Oxi parata, ut tranferret dominium, qui, quaeso, cum eiuS-
modi feminis contraheret, inprunis si secure contrahere vellet, cum semper dubium esset, an haberet mandatum, rem pro tanto pretio vendendi, imo facilius dans reuo- icare rem posset, sub hoc praetextu, quali fines mandati mandatarius non obseruasset. Ast quoniam secundum mores magis contruitur cum ibi eminis, et potius harum personam es demsequimur , cum Et renon possit, quis eis rem vendendam dederit, eiusmodi feminae quoque autorem non indicent, merito etiam dominium translatum, saltem hunc in finem, ut licite & secure cum hisce feminis ac cum rerum dominis contrahi posse Ceterum sibi imputent illi, qui eiusmodi feminis res vendendas committunt, quare harum fidem secuti nec cautius fuerunt versati, eum quilibet gnarus esse debeat eius con. ditionis, quocum contrahit. .
27쪽
g. XXXVI. Praeterea cuius em periculum rei, illinisma F,. quoque ordinarie debet esse rei dominium, cUm dominus pericula, quod eulum rei sentire debeat, in hoc autem contractu peris si p -- eulum in accipientem plene tranSfertur, prout manife-e ste constat ex L . f. aestimato bi dicitur, aestimatio periculum iacit eius, qui suscepit,ergo & dominium. In hoc vero negotio merito hoc iniquum foret, nisi simul foret do. minus. Obstare quidem videtur l. II. F. Ist. deP. V. ubi non indistincte periculum in accipientem transfertur, sed certae circumstantiae supponuntur, in quibus accipiens de periculo saltem tenetur: verum haec lex non loquitur praeei se de tali negotio, de quo agit praesens disputatio, sed ibi sermo est de tali contractu, ubi magis taxatio- nu quam venditionis gratia aestimatio censetur adiecta,
id quod apparet ex subiecta distinctione, dum disquirit
ICtus, quI rogaueries an dans,an accipiens,& sic hoc nego. tium in casu ibi proposito magis incIinat ad mandatum. Imo taxationis causa tantum esse aestimationem adie- ctam, docet quoque illa circumstantia, dum supponit casum rem acceptam Periisse ante venditionem, ut ita Draecise ad vendendam data fuerit, qualem casum quo-oue supra s. Ivi supposui. Nec obstat, quod hinc alternatiua obligatio subsit, nam, ut supra s. 6. dictum, illa ouoque latitat in taxatione, sed plane diuersia ratione. Scilicet obligatur hic praecise aut ad rem vendendam, aut restituendam rem in specie. Cur vero ICtus hic concedit actionem P. V. non vero mandati, la est manda.tumi Hoc apparet ex subiecta distinctione, quae indicat,meciem ibi propositam fuisse incertam, propter varias circumstantias, adeoque formulam mandati, tanquam negotii certi & determinati, hic non potuisse applicari, ouamuis alias mandatum subesse videatur. Quodsi e
28쪽
IN CONTRACTU AESTIMATORIO. . et
nim rem non ita consideremus, Vlpianus sibi ipsi contradiceret in I. I. de .emimat. Eiet II. F. f. P. V. f. XXXVII. Accedit V) quod accipiens exeris suIntum amcere possit effectus dominii, & rem acceptam vel in proprios usus conuertere, vel etiam aliis donare, quos esse ctus alter impedire non potest, sin autem dominium pe- virines ipsum mansisset, haberet facultatem prohibendi, cum . vero prohibitio deficiat , dans non potest amplius esset dominus. Quodsi enim rem repetere vellet simpIiciter, ipsi obstaret exceptio plus petitionis ex s. n. I. de actiora. cum accipiens habeat ius quaesitum, ut possit eligere, v-trumne magis pretium soluere velit, quo absolute alter contentus esIe debet, si ad pretium soluendum se offerat. s. XXXVIII. Ceterum (VI nobis nec hic con- ummum
tradicunt illi, qui eventualem emtiouem supponunt, modo extum ex emsano sensu explicetur. Nam haec non confundenda cum coraditionata, quae plane nullum supponit contra. is. - - ctum, sed suspendir, donec conditio existat, cum conditio nihil ponat in esse. Eventualis autem emtio est quodammodo verae vendicionis species, etiamsi sub certoe- . uentu effectum ex postfacto habere non possit. Sic v. c. si emtio venditio esset celebrata sub pacto addictionis in diem, ut si inter quatuor septimanas aliquis meliorem a ferret conditionem, alter rem acceptam restituere deberet, subest reuer eventualis emtio, quoad omnes e fectus, id quod ex iure satis notum est. Quis vero dubitarer, hic nec transferri interim dominium y Ita quoque in praesenti negotio eatenus eventualis emtio admitti
potest, quatenus accipiens possit rem restituere, si velit,& dans rem repetere, si alter nolit soluere pretium, id quod semper & ordinarie in omni obligatione alternati.ua contingit, ubi si una res non existat, debitor amplius
29쪽
eligere nequit, sed quod sup-st, praestare debet. Igitur si accipiens soluendo esse deuerit, & rem retinere & pretium non potest, sed hoc casu praecise ad restitutionem rei tenetur. Sicuti inenatione sub pacto commissorio, si rem exemtione retinere velit, tenetur pretium intra tempus praestitutum soluere. Et denique, ut verum fatear, dici potest in hoc contractu latere quidem euentualem quandam emtionem, si effectum respicias, sed non si tuitium, quia dans hic alterum alternatiue obligare voluit , quae in euentu ali emtione sub illa forma non adest,
sed ibi res simpliciter venditur, pacto demum adiecto, ut ad restituendam obligetur, si pacti adiecti conditio
exstiterit. Ex euentu enim, non ad initio, demum constat, utrum fuerit alternatiue obligatus. Ad reuiar s. XXXIX. Ne vero amplius aliquod dubium sumiti otii bu, persit, breuiter ad rationes in contrarium adductas eritirum se se respondendum. Et quidem auctoritati dissentientium(si modo auctoritatibus sit certandum) opponimuil Dia.
Stryk ad Lauterb. tit. de asimat. verb. transfertur ominia tim. D n. Hertium de corauerat. domog. trans t. S. D n. Beris ger. in Restat. LL. adiit. de aestimat. g. I. Lauterb. de cov. tract. innom. f. a. n. a.seqq. Schil ter ad Piseor. p. q. q. Uo. u. Sp. Dia. Schoepfler ad tit. de aestimat. Vnde etiam Ill. Dn. Stryk. in contract. de act. iuves.1. I. I. m. v. f. II. contractum
hunc ad contractus dominii transladuos refert. Ressostdemr s. XL. Quoad ipsas rationes vero excutiendas :, . et ' breuius esse cogor. Circa primam in s. ad. nego, quod hic non adsit intentio dominii transierendi, quae ex eo ipso per necessariam consequentiam adest, quatenus alterum alternatiue obligat, qui rem ita aestimatam dedit. I ii secunda confunditur eventualis emtio cum conditionata; quor confusio iam ante in s. 38. mota: di quam-
30쪽
iis, quod Dn. Schilter obiicit, non sibi emat, est tamen in effectu, ac si sibi emisset, cum aler rem non possit re- Detere. Si itaque nec dans nec accipiens est dominus, quis demum erit y Tertia iam remota est g. 36. Quarta est satis impertinens a nec enim sequitur, non est vera emtio venditio, ergo non transfertur dominium. Quinta petit id, quod est in principio, & aliquoties iam est reiecta, cons. IlI. Dia. St k in not. ad Lauterb. ad tit. de demiamat. ver b. a mandato. Idem dicendum ad sextam, ubi Iiquido confunditur mandatum de uendendo cum hoc contractu.s. XLI. Quae cum ita sint, faciIe nunc de concIU- Aa eompetassioniblis iudicium ferri potest. Sic saepe quaeri videas, actio contra 'virum is, qui dedit eiusmodi feminis res vendendas iubet: certa aestimatione, Possit agere contra tertium b.f. POS-ernes ista sessorem, si femina illas non vendiderit, sed pignori for. rem aeraptam san dederit, & ipsa femina post non soluendo exstiterit Hoc quidem certum est, si femina tales res ipsas adhue possideret, posse contra eam agi, ut restituat, quia quialternatiue obligatur, si alterum praestare non possit, ad alterum praestandum sim Pliciter tenetur. Sed cum res iam penes tertium possessorem, & ipsa femina saltem actione personali, praescriptiS verbis, potuisset conueniri ad praestandum alterutrum, quae contra tertium possessorem institui nequit, insuper chro rei vindicatio hic cesset ex causa deficiente, ceu pluribus hactenus ostensum, hinc actioni non esse locum contra tertium posse larem Putarem.
s. XLII. Et secundum hanc sententiam Illustris huius Academiae Facultas Iuridica Anno iTol. Mensi Aug. pronunciauit. Verba Responsi sunt sequentia.