장음표시 사용
61쪽
Rem oro c0nficiunt, ita ut ii dubitationi quidoni locus detur, l00 deprauati, qui maximam partem X conpendiis Scriptura malo intolluetis originem duxerunt. cf. p. 33, 15 ἀπενεγκα/ιενους p. 36, 11 εἰς χρονους νηκ0Pr 0ν p. 38 4 καὶ Hς δε χῆν p. 56, 14 γροσθ υσιν p. 64, 15 δεινον αυτιζον p. 4, 8
p. 137, 10 χυτλά νηται ἄλφιτα Atqui in tanta corruptionis conspiration duple genus codicum statuendum ossu indu palam fit, quod BC pleni0res, integri0ros atqu0 mondati Oros sunt quam DFGHO, qui cum plures illis adunas tum prautor munda omnibus communia etiam e0rruptiones atqu0 transpositionus ab ABC alienas oxhibent quod ad deprauationes attinet, Xta p. 38, 2 ἐλλησιν pr0 λησιν eodem loco post κριβέοῦς repetitur σπανιακις ε
interpolationibus quoque haec codicum progenies libera non est quarum luculentissimum exemplum adserri possunt orba βλεννα καὶ quae ante βλακος p. 58, 11 inculcata sunt. Ex iis igitur quae commemorauimus cum abunde per-
62쪽
spietatur omno uotusta ac genuina lectionis momoriam ex
oodidibus DC o aliqua ex partu quoque ex D repeti, ad
0ius Oxomplaris formam Erotiani uerba refingamus oportet, quod communis horum librorum fons erat. scatent quidum otiam hi innumseris iisque foedissimis mundis, qua omnino in codicibus graecis inueniuntur quare uocales et consonantes confusas, hiatum Saepe non elidendis uocalibus admissum n ut G i, A et , αι n, litteras permixtas, ν quod dicitur ἐφελ Gτικον omissum, laeuentus haud raro neglegontissimo positos ut alia id genus multa obseruabis esse commissa attamen librarii horum librorum ea qua in archetypo legero sibi uidebantur namquo ius scripturam cum multis locis
evanidam . tum proptor conpundia adhibita diffosso Ioetu
fuisse ut contendamus multa ut luculunt nos inpollunt indicia in uniuersum dolitur descripsserunt. unde factum est, ut codices plurumque intor se aut conspirent aut si discrepantuariotas lucti0nis ius sit modi, ut de communi eorum progeniene punctum quidem temporis addubitari liceat. neque tamen talis inter os intercedit 110cossitud0, ut B o A aut A descriptus esse possit, ita ut pro uno libro habondi sint id quod, quia omnes quos nouimus codicus recentiores quam sunt, summo iures aliquis 40nicuro potuerit. 40d A solus lectiones exhibui, qua in duobus aliis non extant, et omnino maXime egregius est, cum mundis aliis ot pluribus spurcati sint. magna uero s0cordia codex C scriptus est a librario, int0gris uocabulis et nuntiatis omissis in quom errorem eum similitudo et uorborum et syllabarum plerumque induxit. cf. p. 40, 3 et 16 41, 5. 49 15. 67, 11 73 1-3.76 11. 2, 11. 103, 11. 107, 12. 111 12 112, 7. 29, 14 sq. 131, 11. 132 9. Relicui uor quorum notitia ad nos uenit omnes unius iusque detorioris amilia sunt atque idcirco parui momenti. si quidem librarii orum a qua legere nequibant aut mperspiciebant, pr0pri arbitrio corrigere aut explere studuerunt. quo factum est, ut haud raro Erotiani uerba magis deprauarent quam sordibus quae inhaerebant perpurgarent. neque uero
63쪽
ita mundis inquinati sunt, ut non aliquot curtu locis Erotiani uorbis lux inde repetatur. Secutus sum igitur codicum BC auct0ritat0m, ita amon ut A ligurum, ad cuius instar in primis Erotiani orba recenserem, quippe qui du0bus relicuis uariis do causis praesto t. trium horum librorum lectiones attuli omnes neque quidquam ne minutissimam quidem scripturae discrepantiam scion uolensque misi deteri0rum uero librorum loetionum in initio libolli
pleniorem recensum dedi, 0 Stea pauciore commemoraui. 110quo tamen ad librorum corruptelas, μ' qua satis multa uoxtant, caecutire me debere putaui, sed eas, postquam diliguntur examinaui neque ferri p088 intellexi, scriptura uariolatu adcurate perpensa coniectura emendare studui qua in rufactitanda du0bus potissimum subsidiis magnopor adiutus sum quorum alterum mihi tulerunt emendationus, quas in conlationibus duorum Parisin0rum codicum a s factis obolus adscripsit alterum est exemplar Stephanianao Er0tiani oditionis Loiduus notis ot 0niecturis Bonaventura Vulcanii praestan
tissimis in margine adscriptis instructum quod insigni org- manni liboralitati debeo, qui luygorsi tum semp0ris abs sentis
uicom gerens id Bahlmanno meo in hanc urbum transmittundum
59 Sed non nullae in exico extant, qua cauendum est ne qui longius iusto progressus tentare audeat namque neque Erotiano neque ei quos expilauit semper bonis et diligenter Scriptis apographis ippocratis uti licuit. unde in Scriptura controuersa, quid uerum aut falsum esset, satis diiudicare non potuit id quod aperte ostendunt quae in exico leguntur glossarum specimina plane ridicula, quae minime ab Erotiani librariis profecta osse
possunt eius modi sunt: γροσθωσιν p. 56, 14, quod idem in Didymi libello lectum esse arguit Hesychius I 32 λορδ0τατον p. 93, 2 es Photius p. 230, 24); μαρασσε P. 97, 1 μνωται p. 7, 6; λοφλυκτίδες p. 103, 16;n χωε0 p. 109, 12 λαγανιζει fragm. XVIII ex quibus duo lectionis
monstra nuperrime demum e Hippocrate, in quo usque ad nostra tempora legebantur, Ermerin sagaci coniectura remouit neque id magno opere mirabitur qui considerauerit quantas Galenus querelas effundat, cum inseribarum leuitatem interpolatorumque inpudentiam tum praecipue in temporis inuidiam, quod non antiquiorum quam trecentorum annorum uolumina Irρδτριακοσίων ἐχων γεγραμ/ιενα Sua aetate adhuc super Sse uoluit. s. Galen comm in Hippocr. κατ' ἰοχρεῖον praef. t. XVIIIo p. 30 Κ
64쪽
commisit sui olim id Gerardi ossit, ut inscriptio primi
folii Sum Gerardi ossiΓ aporto declarat is uero X0mplum a Bonaventura Vulcani acceperat, quod hisce uorbis ustatur: Gerardi ossi eae bibliotheccl. V. l. Lon. Videanti '' a 1j
manu sunt, quae ad oram adscribuntur'. cf. catal. libr. tam
impr. quam 88. Uniu Lugd. curam Senguerdit, J. Gronouito J. H0ymanni Lugd. Bat. 17 16 p. 135. Erotianum primus quantum scimus omnium ex bibliothocarum ten0bris in lucum protraxit Henricus Stephanus et dictionario m0dico anno M. D. LXIIII demum, postquam per seX annos in scriniis latuit, odit praefixit quapropter hanc oditionum,
qui bibliop0la ann CIDIDI VII am ac si iam dita ossotin catal0gum librorum rettulerant, βιβλίον παλαιόκαινον ipse ad pullauit quamquam ne quibus codicibus ad eam adornandam usus sit nec quot fuerint nominat, tamen e lecti0nibus, quas indo in adnotationibus commemorauit, quodam m0d quasnam insp0X0rit conicer licet. 0nplures libros ab se adhibit0s fuiss0 000nt illa quae sa0penumero in adnotatione occurrunt: quιbusdam exemplaribus . nonnullis codicibus aliis odioibus o qua sunt his similia in eorum numero quin Parisini
2177 D ut 26 14 F fuerint, rus ab omni dubitati0110 libera
os ideo quod significantiores eorum lectiones paene omnes abo in adnotationibus laudantur codicum B curto non habuit.
do G sit II 0 ad liquidum perduci nequit. Vaticanum autem
codicum, quem Helvetius quidam ibi commodatum subripuit, in St0phani manus uenisse unde hae sumpserint Lambucius comm d biblioth. Vind0b. VI p. 350 d. olla ut qui umoxpilauit Fabricius, indagare non potui coterum ut quidoquid0m sentiam libere eloquar, tota haec do Helvetio quodam iusqu0 furto hist0ri0la ni iudico mentita st Stephanus, cui Conradus Gesne aliquot emendationes miserat, remita egit, ut minora munda, quamquam e haec quidum omnia,
id j c liaco hariolatur Frangius praes ad Erotian. p. XVII neque quid quasi eorum proserunt, quos testes ipse adlegat, Lambecius comm de biblioth. Vin iob. VI p. 154 et . . Fabricius biblioth. gr. VI p. 233, quem eis Taln intellexit.
65쪽
LXI tacito c0rrigeret, grauiora uero adnotationibus reseruaret tollunda, unde emendationes eius gregia quam plurimae intextum quem dicunt ab eo r000pta non sunt iusto autem
seuorius do hac dition iudicium est caligori, qui in caligeranis primis . . Erotianus hanc suntontiam tulit Lexicon otiani aetat Geneuae 8 a pud Henricum Stephanum excussum, apud quem inuenia auctores mire deprauatos, ut ne ut φιλαυτία laborans temere quicquid displicet immutat et corrumpit.
non ita Plantinus Antverpiensis delissimus typograsinus edidit Lucretium correctissimum. Sed Stephanus quantum p0tuit praeclara praestitit, quapropter suo iure eum contra iniustum caligori impotum dolandit Renouardus in libro, cui inscriptionem Dei annales de 'imprimeri des stienne Paris. 1843 p. 122. Du0bus annis p08tea quam Er0tianus graece primum prodiit, latino um luce d0nauit Bartholomaeus Eustachium Sanctoseuerinas medicus atque phil080phus, sensitiis a MDLXVIapud Lucam Ant0nium Juniam adhibuit uero, ut ipse ait,c0dicem Vaticanum uolumini Hippocratis adiunctum, totum lacerum et in plerisque locis mutilum, quo ut pura Constantini Ralli Viuianiquo Brunori adiutus editionem suam parauit. isto uero liber Vaticanus diuersus est a codice , quem nos conlatum habemus, qu0niam is multa mendatiora xhibuiquam Eustachius praeter eum alios etiam codices ei praesto fuisso ration manifestum fit, qua lectiones uarias attulit. ni mirum triginta nouem J0cis logitur Maliud exemplar habet in quodam exemplari , in quibusdam aliquibus Memplaribus legitur aliqui codices habent 40 sume alter codeae habet' quinam autom hi libri laurint, mihi indagare non contigit, quia Vaticana bibliotheca custodes Hirgelio, quem mors praematura amicis litterisque iam abripuit, o Κ00hlor mea causa sciscitantibus alios Er0tiani 0 dices praeter duos illos p. XXXXVIIII laudatos n0 extaro adfirmauerunt ideo tamen Eustachii diti magni est momenti, quia Erotianum qualem in codie traditum accepit inmutatum se in lucem omisisse ait: quod se uera ab eo quoque factum esse fides laciunt multa.
namque non modo lemmata uerum etiam uersi latina innumsera
66쪽
quibus libri meli0res sentent menda adcurato reddunt, quae cuncta si uoluisset Eustachius leui manu tollere potuit altera uero ex parte tot tamque egregiae lectiones in editione insunt, ut o correctoris ingeni nequaquam proficisci potuerint praetero Eustachius in animaduersionibus quas addidit haud pauca semundar studuit emendauitque locis Hippocraticis, ad quos Erotiani gl0ssa spectant, diligenti8sime c0nquisitis quare bono merita sunt laudos, quas ei C. Barthius aduersari0rum
Editi qua anno 1588 Vonutiis sucula est a Morcuriali exornata nullius fere auctoritatis est, quippe quae Stephani
textum graecum una cum Eustachii uersione latina, quae saepissime ab eo discrepat, reuusum exhibuerit. Optime uor omnium de Erotian meritus si nutius Foesius, med istus Mediomatricus, in oecon0mia Hippocratis alphaboti serio distinet o Fran00furti a. 1588 edita, qua una cum Erotian040stea intor Hipp0cratis scripta Genetia a. 1662ropolita est is nim iam quam Eustachius monstrauerat ingressus bene intullexit cum ipp0cratem tum in primis Erotianum mendari non posse nisi Hippocratis l0cis, e quibus Erotiani ubi oruta sunt, studi080 quaesitis indicatisque. quare hac molesta quidem at utili tamen opera suscepta
maximam glossarum partem ad stationes suas reuocauit, ita ut nunc una alteraue rectius conlocanda relinquatur uerba autem Erotiani ipsa - ut rara in tali homino coniunctionucum ueterum artis medica tum omnino lingua graeca ot praecipue dictionis Hippocraticae scientiam conplectebatur, tam sagaciter fuliciterque emendauit, ut plurima c0nieeturarum suarum codicibus optimis nunc adcurato conlatis conprobentur. quocirca uix ullam umquam euolue plagulam, quae emendatricem ius manum non Xperta sit.
Piget 0s, etsi orbo tantum, o nati Chartorii ditionem Erotiani, quam colubri illi Hipp0cratis purum diti0ni
anno 163 Dras data anteposuit, hic adserendam esse. reeensi0uem enim Stephanianam, r000ptis quae ille in adnotationibus coniecerat, ain anxie secutus est, ut etiam errores typ l0-
67쪽
graphicos huius oditionis itorarot undo iuro quod Frangius iindidit cognomentum simiae Stephani mereret. Saeculo oodem id os decimo septimo duumviri docti do Erotiano dondo consilia coporunt, sod in consiliis tantummodo atque promissis substitissu uiduntur. G. enim Hieronymus Wolschius modicus Augustanus idemque, si Moibomio in pist0la d historia modicina soribunda credis, Omo πολυ-γburru Turno Erotiani editionum pararat, quam se tribus aut ad summum so monsibus absoluturum osse confidebat enitus uerba ex pistola d scriptis suis ad calcem epistolarum Joa. Ger Vossit Augusta Vindolicorum a. 1691 mi88arum p. 33ae cerpta: praeclarus libellus, quem olim Henricus Stephanus edidit iam dudum desciens recudi meretur quod facere eum
animum induaeissem, uersionem quoque adiicere latinam aequum istimaui una cum uersione arabica, cuius usum alias deinde
ostendam.' sed morte intoreoptus pr0missis stare nequiuit. cf. Duuii introd. ad rom liti. I 2 p. 4. - Alter, qui ad Erotianum eastigatum foras dandum se adcinxerat, orat Philippus altior ius in sonatu Parisiensi patronus, qui non minorem amam in litturis philologicis quam iuridicis adsecutus est. Erotiani sero ditionem ab eo praeparatam esse e duobus foliis inprossis scimus, qua in codico B abibli0puga adglutinata sunt solium primum o utino titulum editionis, quum cum aliunde notus non sit facere non possum
iucundum Oratoribus gratum; Grasci omnibus adeo i necessarium, Ut e carere non possint absque dispendi i qui in agro Attico non desudarunt, h0o amo sexum i lari uti poterunt, nam nulla dictionus Graeca sunt qui bus n0n respondeant Latina atquo ita sex Latini se sum expis
68쪽
Latinum seconsul l ac serpotuis commontariis illustrauit tum quoad graecismum tum quoad materiam medicam. Folium alterum, quod in duobus c0lumnis uorba graeca tuorsionum latinam ab ipso altiori factam sexhibet, speciminis causa articulum λυσμον continet, in quo hasce lectiones uarias n0taui: p. 37, 2 ἐν τω- ως σαθ' cu - λυουσα
Post Fousium igitur solus est Adrianus eringa, qui in obseruationibus criticis Erotianum arto critie tractauit. is licet subsidiis manu scriptis quidum non adiutus esset tamen notitia Hippo eratis eximia instructus porquam multa ad Erotiani mundationum c0ntulit tordine quem suprap. XIIII genuinum osse significauimus indagat o H0ssis o Hippocrate corruetis explicatisque editi0num autem ab eo curatam
Recenti deniquo momoria Frangius Erotianum una cum Gaioni Xplanation uo eum Hippocraticarum et incerti auctoris exico Herodoto odidit Lipsia 1780. usus os codice D0ruilliano, cuius uotionus in communiarium criticum recepit. sed nihil omnino rasistitit nisi quod uno l0e in s 1, 3)Erotianum om0ndauit ceterum recensionum Stephanianam recudendam curauit ut in conisecturis animaduorsionibusque Stephani, Eustachii, 00sii, Horingas, aliorum adferendis pr0rsus adquieuit qui factum est, ut in hac odition mirum in modum pessimas quasquo lectiones in textu, in adnotationibus criticis et exegeticis optimas reperias.
70쪽
In lectionibus codicum adserondis, quibus ad haec fragmonta edenda usus Sum quorumque sigiae a Litire in editione Hippoeratis adhibitae sero cum meis consentiunt, has usurpaui notas: in codex Mediesius oestim