Prodranos theatri botanici Caspari Bauhini, ... in quo plantae supra sexcentae ab ipso primum descriptae cum plurimis figuris proponuntur

발행: 1620년

분량: 184페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

ptima vel nona,caeteris mater,ale summo additur. Flores elegantes, exterius ex purpura candicantes,

interius Purpurascentes, vel ex caeruleo purpurasi centes ore pleri in Austria habeti sunt dcni, duodem aut plures. iij clausi, pauciores aperii, si magni malorum insanorum forma,singulari folio constantes,quinquanguli, lineis vel radij quinis subflauis,vel herbaceis per longum discurrentib', ex quorum medio staminula rufescenti vel etiam flava communiter quinq; stylo subviridi prominente, prodeunt: Sc flores, odorem I illae florum

quodammodo reserunt. Hos fructus rotundi excipiunt, plures simul quasi ex racemo dependentes,longis pediculis,ut in Solano vulgari, donatis, quorum aliqui parue: nucis.alil aues lanae magnitu

dine, alii minore Simmatur latro ui, Cn. zS m. tuta

atrorubentes, rarius albivi striati, humidae: albi cante pulpa pleni, quae seminius multis, paruis, planis, subrotundis, Solani ibi ani fici secundisor-ma,filicis,conferiac HKRadix: uberosa est aliqua pugni magnitudine , aliquando oblonga ui- quando minima, aruis aligularis membri vitais forma naequalis quibus da vcstigijs donata, unde

germinae anno sequenti emcriura lunt, cute fusca aut atrorubente tecta, medulla siue carne firma&alba:& quandocntabo ex Oplanta nascitur, uetuitur,inanes flaccidum reperitur. Ad caulis exortam rici es plures fibro sae oblon gae albicantes per terram pariae, quandoqcin profundum desic dentes Aut aliae tuberosae radices adnascuntur, ita ut plantam hyemem versus erutam, ultra quadraginta ali quinquaginta notarunt iubera aluersiae r gnitudinisnotauerimus. quas pleriq; eruunt,ne per hyemem putrescant,& sicco loco,calidiore tam in , a it in vale terrasicca pleno,reponunt,vernas i tempore terrae rursus committunt in ramis etiam reclinatis, terraq; tectis, Burgundi propagare solent,quo plura tubera acquirant Florent apud nos in Iunio, saepe ad Autumnum usq;. a primis pruinisosnditur.Haec ex Intula Virginearii naum in Angliam,inde inGalliam,alias'; regiones delata est. Huius radices in Virginea Openan Adici, eius historiaeatuormonet. Petrus Oeca in via Chroni cal&Gomara in sua Indiarum historia generali Papaslocis Quito vicinis vocari scribit Benzoni. Pape de libi pho Acostae in histandiae,Papas: hinc Papas Indoiu vel Hispanoru dicitur Italis Tartu LIoli,quo tincta tubera nonii nata soletari α-

manis Crinlina, fatim I id est, tuberum arbor dici tur DPlantae huius cum anno iconem suis coloribus delineatam a D. Scholiato, Pappas Hispanorum nomine accepissem,cca nemine descriptam inuenirem. in Phytopinace sub Solano tuberoso,&in Matthiolo,subSolano tuberoso euculento, figlira adaita descripsimus .eiusque i conem D.Clusio transmisimus Solanum appellauimus, propter Armam aliquam foliorum cum ma lis aureis:florum, cum malis in lann Sur Ictu uis, baccis Solani vulgaris deminum, cum Solanis P ne omnibus4 denique propter totius plantae odorem,quem cum Solanis communem habet. An veteri scognita Pycnoco mon Dioscoridis, nobili Cetbrtusus censuit motus exemplari Dioscoridis manuscripto, cui similis figura adpictis Et sane notae florum ac radicum Pycno comi Dioscoridis, huic Solano conueniunt storisvi emittis non item Clusius deniq; in sua hiltoria Arachidnam Theoph.luspicatur,vi Papas Peraui

notum Vocat.

Indi radicibus panis loco utuntur: quem Eun-no vocant:radicem euulsam soliq; expositam siccant, licc.Nam in partes diffringunt, ex quibus dulium Chunno nuncupatam, admodum diu durans conficiunt Papas adhuc vero viridis, Me

dum quoq; vel cocta, vel assata manducatur: haec Acosta qui addit, Maliud Papa genus in calidioribus fundis planiata ,ex quo fercula, Locro appellata,parant. Sic in Insula Virginea apud quos in humidis repaludosis locis naicitur,raclicibus in aqua aut aliter coctis,utuntur.Sic nostiates aliqua

do et berum modo sub cineribus assant, iuricula absata, cum pipere comedunt: alij assatas vi mundatas,in taleolas dissecant, Scius pinguesciunpipereaffundunt&comediar ad Venerem excitandam semen augendum:alijs tabidis utiles,

lunt, uni bonum alimentum praebeant: non ir-nus quam castaneae& pastinacae alunt,& flatu lentae sunt. Relatum, alii, nunc apud Burgundos harurum radicum, sum interdictum, persuasi earurnesum Lepram causare., rartistoicos Indicos vo

II.SOLANUM racemosum cerasorum forma vel Cerasa amoris racemosarii bra ex radice hiriola. caules exurgunt bicubitales, angulos, aliqaantulum hirsuti, in multos ramos late se spargentes uis, qui infirmi sunt, nisi ridica tuli meantur in terram procumbunt, succi pleru ex caulas la ore. peda-

102쪽

pediculi tres,quatuorve uncias longi, hispidi, flores sustinentes, prodeunt. Folia habet, in multas lacinias acutas impari semper numero Agrimoniae foliorum instar diuisa&per marginem incisa alijs lijs minoribus interiectis, pallide virentia, asperavi grauem odorem spirantia. Flores plures, quorum inguli singulis pedicellis insident,luteoli ex quinop folii acutis compositi, a calice viridi quinquefolio sistentati, in quorum medio capitulum paruum rufescens, apicibus donatum: quibusGuctus succedunt, quasi in racemo dispositi, Cera riim forma, magnitudine, virides primu,

dein per maturitatem rubentes,in quibus, non secus quam Q.Pomo Amoris copiosa humida medulla.& semen minutum albicans&planum,continet ut Planta annua est,&singulis annis serenda , quamuis in horto meo ex deciduo semine re-

III.SOLANvM tryphyllon Brasilianu:ex radiceten ui,oblonga,oblique serpente,cauliculus exur-si cngularis,glaber,palmum superas, circa quem folia terna, ex uno centro prodeuntia, inlatus sparsa, Solano tetrapbyllo similia, latiora tamen, uncias quatuor lata. quinque lonsa, ex rotundita lte acuminata,tenuia,laeuia,venosa supra quae u-liculiis unciarum quatuoranurgit, cui tria aliis

calicis instar sestinentia florem magnum, album, venosum, ex tribus folijs,vncias ditas longis in sere unciam latis,compositam. Hoc in sylvosis Brasi siliae apud Tovoupinambaultio copioso reperitur, resciant Pharmacopaeo Gallo, qui una cum alijs D.Bursero communicauit ignorans quid esset,sermamq; considerans,Solani nomen, propter

formam quam cum so io tetraphyllo habet,imposuimus. I V.SOLAN M exio nunMalminum Indicu dicti flo te minore. Hoc a Iasinino rubro, vel Me-xioca maiore φ communiter in hortis colitur. potissimum magnitudine differt,omnibusplantae partibus minoribus&follis rotundioribus,existetibus nam licet maioris flores, ex uno folio, conuoluuli storum instar, componamur, attamenta

dij cliscurretibus, quasi in partes quinq; diuiduntur minoris flores, similiter quidem formati sunt, sediolus flos unam partem maioris non adaequata ita ut huius ii in flores, maiorisvnum in circumferentia non aequent:praeterea staminuta quaterna

minutissimis apicibus donata, cum stylo paulo logiore,e medio flore emergunt, quae longius quam in maiore, extra florem producuntur: semen simis litet quadruplo minus esLM DE

103쪽

HIoscyamus creticus luteusmaior. . Papauer spinosum .

DE IOSCTIMO:.CA T II. HYoscYAMVs Creticus luteus maior caulibus est cubitalibus,robustis, ramosis rotundis,molli lanugine obsitis: lijs latis sub rotundis, sinuatis,& circumrosis, hirsutis, longiore pediculo donatis ex quoriamatis pedieuli lanuginosi exurgunt flores sustinetes ex calicehirsuto in quinq; apices secto, prodeuntes, oblongos, Lamirmelil-sophylliserana,quinquefariam diuisos, quoruitia folia superiora maioravi flava, inferioraduo pallidiora ex quorum medio, stamina quina purpurascentia, apicibus flavescentibus, una cum stylo oblongo eiusdem coloris,et seruntur: soribus de- Deus,calices induratur, qui semen minutum lubrufum continent. Ex horto Montembelgardiaco, a fratre Ioh. Bauhino primum accepimus,semine a Casabona misso,quemadmodum in Phytopinace monuimus,&in Matthiolo figura addita, descripsimus. hanc postmodum Clusius Myos amiCretici alterius nomine, absqi figura proposui evidetur.

DE PAPAVERE.CApv III. I. DAPAVER erraticum Pyrenaicum luteo store: caule est tenui, pilis exiguis, hinc inde aspersis: lijs tenerrimis, glabris, pallide virentibus star Caucalidis vel Apij filiorum in lacinias diuisis Per marginem incisis& serratis,quom: a costi me o ae

104쪽

LIBER Q

diae pili paucissimi adpositi ex iij ala, pediculus

nudus, sex, etiam octo unciarum longus, prodit, florem simplicem, magnum quadrifolium, &χolore luteum,sustinens pluratio licet, cum hoc siccum,in Pyrenaeis locis tamen udis,natum,D. Bur- serus attulerit. II .PAPAVER lninosum ex radice tenui, oblon

ga,fibrosia, caulis sesqui palmaris,aliquando altior,

ramosus,rotundus,miatus, minimis aculeis donatus, alba medulla plenus, exurgit folia omnium prima ex semine prodeutia oblong angusta sunt: subsequentia vero, quemadmodum ea quae in caule sunt papaueris corniculati instar laciniata: non hirsuta, sed molliavi nitida medium caulem amplectentia, quae tres, quatuorve uncias longa, duas lata per margines aculeis flavescentibus&acutissimis armata parte quidem superna viridia, at neruis, quasi tenui puluere asperso, albicantib': parte inferna canescentiari neruisex minimis aculeis exasperatis. Flos luteus, ex quinq; vel sex 4- liqvado quatuor soli j compositus, odorem Che-li domi maioris quodammodo referens, ramuloIusum mi insidet:huic succedit capitulu oblongum,

pentagonum . hexagonum,&tetragonum, multis

ita minibus flauis id ambientibus, quod tenellum summa pari rubescit,maturum vero nigricat, spinis frequentibus& firmis horridum hoc semine nigro, extuplo aliorum maiore, rotundo in apicem desine nis elegantissime striato plenum est. Iulio &Augusto floret,&autumno seri debet,cum

planta annuasit. .

Semen ex Anglia primum nomine Figo deis terno id est Ficus internali aD.Camerario iuniore Notinberga allatum, unde D.Doldius primum anno is 9 3. mox nobiliss Cortus ,Patauio α' plantam & semen transmisere, primus' Papaueris spinosi nomine dbnaui uti videre est in Phyto- pinace, in Matthiolo, ubivi figuravi descriptio proposita est aliqnotannis antequa Clusius, hoc, Papaueris spinosi nomine, in sita historia exhiberet.Tota planta succo flavescente, instar Chelidon ij maioris abundat, quam ob causam Glaucium ne sit Dioscoridis dubitam as eos enim qui Cheli

doniam maiorem.&eos qui Poma amoris volunt, eos qui Papauer corniculatum phoeniceum, substituunt, non probamus. Dioscorides etenim sito Glaucio,foli Papaueris corniculati tribuit, addens λιπερωτιρα, υλλu,nstidiorianterpretor, qua

Ea sunt Papaueris spinosi,non hirsuta, ut cornicu

lati:addit totum croceo succo madere:quem sanea vel leuissimo vulnere coprosum hoc Papauer ian dii Sed de his, in Theatro, Deo volente plenius. DE ARGE MONE. CApv IV. ARor Mo Naalpina sat ea est ui e soli sunt, ad radicem paruam, nullia, in multifidas tenues'; alas instar foliorum Scandicis incisa, viridis laeuia,inter quae cauliculi bini,terni,palmares, nudi, leuissimis pilis vestiti,recta assurgui, qui flore uni cu mediet magnitudinis luteu,quadrifolitum sustinent ex floris umbilico, plurim i apices flavescentes exursunt flori capitulum paruum subrotundum, asperiusculum, semen continens succedit. Hanc in montesneeberg Austriae,qua parte ex pago eiusdem nominis perpendiculariter ascendi

I. Nimi, x tenui lia Cretica albo magno flore foliis est Ranunculi pratensis,vel hortens repentis,specie trifolia, rarius quinquefolia diuisis,per marginem crenatis: caule pedali, rotudo, flores duos vel tres Ilbos, ex sex, vel septem lincompostos Papaueris erratici florem magnitudine luperantes, lustinente quibus capitulum,

seminibus aliorum Ranunculorum more confarctum, succedit. Hanc delineatam Pataui natam, Laurentius Rosenam GermanusPharmacoparus, una cum aliis anno i 17s transmisit: cuius iconem

etiam Phytopinaci addidimus. ILA NEMO NE sylvestris alba minor:ex radice subnigricante, fibrosa folia sub rotunda, unguem vix superantia, longis pediculis villosis donata,

terna,quaterna, anunculi pratensis modo,tribus

usque ad umbilicum incisuris, dein singulis, aliis tribus minoribus laciniata, pallide virentia, mollia&hirsuta exurgunt, inter quae cauliculus camdida lanugine pubescens, unciarum septem altus, in medio duobus soliolis paruis laciniatis cinctus, cuius summo flos unicus, paruus, triplo quam in vulgati minor, quinquefolius, candidus, in cuius medio capitulum exiguu, multis brevisiit nisui b-M luteis

105쪽

' THEATRI

luteis sinibus cinctum insdet lai summa, ab

Artemone sylu .alba maiore,quam tertia Matthiolus facit, sola magritudine dira etae videtur. Haec

prope Herbipolim sponte nascitur.

II l. ANI MON alpina alba maior ex radice nigri cante, folia exui sunt acim, Cicutaliae modo,

multisdiuisuris secta,atrouirentia, parte prona, secundum venaru ductiam villosa, inter quae cau licuius tenuis , leuiter hirsucus , uncias sex altus,cuius summo flos albus maior quam in ullaAnςmone sylvestri, ves etiam Pullacilla vulgari, ex septem folijs compositus, ex rotunditate in acumedetinentibus, . pluribus in medio staminulis luteis dona is, insidet an vero tandem huius,vivi sequentis flos, in plumosi seminis congeriem transeati non constat.

IV. NEMO NE alpina alba minor tota planta uncias quatuor non excedit, radiculam habes paruam, nigram, folia longe minora, quam prioris,

magisq; villosa:cauliculo est bivnciali villoso quucirca medium folia similia amplectuntur , cuius summo flos albus, sex lijs donatus, priore qua ldruplo minor, mittis staminulis luteis praeditus, ualidet haecq; ad Anemonem sylvestrem Clusii

accedit. Vtraque in Austria prouenit ita in Blanckenstein:naee,in Taure roRalladienti ubiD. Bur-

serus collegii. DE VLIATILD. CApvT VLI.DViri A Wiat Aialustrismaec lijs est ad radis em in tenuinimavi angusta segmenta diuisis eorum pediculis hi sutis, inter quae caulis pedalis, rotundus,rusescens, leui lanugine spe sus, cuius messium folia capillace acut ingunt, ipsiusque summo stos unus, villoso capitulo ex capillaceis lijs composito sustentatus, insidet, qui vulgari longe minor,ex solijs sex acutis, violo grae colore compositus staminibus in medio luteis capitulum viliola caesarie comosum M incanescens cum semen succedit. Ilaec apud nosin pratis udis kpaludosis Michelialdae prouenit: in hortum translata, cum vulgari vegetior quidem fit, sed

formam e colorem reservat. ΠPvhsATiLLA apii lio venalis flore maiore: ex radice nigra, longiuscula, folia plura pediculis

ob ongis pilosis donata, crassia, dura gida, pii

soliorum instar in quinas lacinias, inae In alias divis margine pilol , prodeunt: inter quae cauliculus unciarum quatuor, nudus, at hirtutie inconus exurgit,qui florem magnum, trium unciarum

longum latuincla, ex se folij compositum, multiique apicibus lutcis, ut Quae sequentes donatum, iustinet; lui colore variat, aliquarulo ex albo&subpurpureo mixtus, aliquando intrinsecusatibus, extrinsecus subpurpurascens, vernalitern po

reflorens in sylvis circa Francosertum ad Oderam,D. Fleisserus,vivi sequentem, collegit. III PvLs TiLLA apii lio vernalis flore minore thaec ex radice crassa,nigra oblonga. lia ratia, pauca oblongis pediculis donata, Apirinita sed in tres tantum lacinias ad umbilicum diuila. quarum quaelibet in alias binas, ternasve lacinias. per marginem incisas. lecMHur. illis vix conspicuisdonanturaeauliculo villosissimo, uncias duas alto, flos priore media parte minor vidi lute pii rurasceris insidetu Aprili, soli j plerumque carens,

oret.

LV.Pvis A rix L capi solio autumnalis radice est longa foris nigra, intus candida, sol iis ad radicem plurimis, Api modo in trestantum lacinias, has in alias diuisis, glabris, inter quae cauliculus inuncialis, albis pilis villosus florem praecedenti minorem obsoleti colotis, instar vulgatis, sustinens, qui,ut itiorum stores, in capitulum hulu-tum,quod semen continet, abit Septembri mensestorens, in Lutati unde D.Francus misit, reperi

tur.

subrotundo radix crassa nigra, aliquot propagi ne quandoque fundit: ex quibus prodeunt olia, pediculis oblongis hirsutis donata,instar Anemones bulbocastant radice sub rotunda,in seme&per marginem leui lanugine candicantia se in per in I cinias tres latas,in hae in alias bifidas, vel trifidaes, minus profundas tecta inter quae caulis emergit

pedalis, si hirsutus, infra medium angustis obi gis foliis qualiari flori subijciuntur cinctiis, Ro- rem subcaeruleum,septem foliis donatum, teliquorum more in pappum abeuntem, lustinens ex Luntia D. Franco,Pulsatillae lati foliae

nomine cerimus.

106쪽

LIBER

I. δ' AN, Ncvhvs nemorosus Anemones fore A minor tota Diania uncias sex non superat: radicula est tenui. obliqua cauliculo tenuissimo, tri unciali,quem solia, ut in Risunculo nemoroso

albo, in tres lacinias quiae in alias diuisa, sed vix

Vnguem lata,cingunt ita ut tota pinnia cum flore, unam vulgaris Ranunculi nemorosi albi laciniam, latitudine non luperet haec cauliculus uncialis tu perat, florem paruum album ex loliorum susti-stinens. A vulgatonemorose non distinguerem,

nisi hie partius copiosissime in editissimo monte

ad Curiam Rhaetinum, & circa Monlpehurn suisset obseruatus, II. RANUN cvivs rotundi solius repens echinatus:ad radicem gricantem capillaceam, tolia sunt rotuinti crenata Ancialia pediculis longi sibmis donata, tua vero incaute maiora, pleraq;T tunda,etiam in lacinias, ted non usque ad umbilicum diuisa caulem habet pedalem in terram reclinatum inuali repentem . ac in alios diuisum, circa quem folia pediculis palmaribus donata .sso res pallide lutei paucis ad umbilicum staininibus:

flore deciduo, e i pitulum ex pluribus seminibus rufescentibus subasperis echinatis.simulq; congestis compositum, succedit. Tota planta ob pilos

aspersos mollis est,atro virens, circa Bononiam magris proueniri LLI. R AN vscvrvs Alustris echinatus:eradice in multas fibras lon .is capillatas diuisa prodeunt folia labra, atrouirentia,longis pediculis donata, communiter unguem pollicis lata pampini fere diuisurari in ambitu incisa, in caule tamen latiora rotundius laciniata ramis est recurvis, aliqua-do pedalibus de in alios breuiores,liique adhuc in minores diuisis aliquando tamen tota phanta uncias quatuor non excedit,in tunc ramuli plures aridice, duas tresve uncias non superantes exur sgunt, quorum eatremitatibus flores pallide lutei, quinquefolii insident: singulis iuccedit capitulum Ieminibus compressis echinatis tuberculis ob

sitis, in apicem recurvum acutum desinentibus,

Pluribus,paucioribus,aliquando duodecim simul.

iunctis,compositum.

Huius licet aduersaria sub Ranunculo palustri,

tundiore solio semine echinato obiter meminerint,attamen quia cum Ranunculo palustri rotundi folio laeui confundunt ut in Phytopinace monuimus, integram veranuque descriptionem proponere voluimus hunc viae tu Clusius inpostrema sua histoxia nomii: Ranunculi Apuleii figura minus fideliter expressum,exhibere.

IV. RAMVNcvLus grumosi radice folio ranunculi bulbos:ex radice alba,grumosa veluti ex paruis bulbis sed filioster compactis com sita,fibris oblongis intermixtis folia Ranunculi vulgarisi

dice verticelli sobj similia, subrotunda, sed profundius dissecta oblongis pediculis donata aeuisesime pilosi prodeunt:inter quae caulispedalis . hi sutus rarius in ramos diuisus effertur, quem tollain angustos lobos secta bis cingunt, cuius summosos tute atrorum forma insidet:cui capitulit breuissimis aculeis armatum succedit. Hic Ranniaculus agris Bononiensibus familiaris est, x D Agerio collectus. Huius etiammeminimus in Phyt pinace sub Ranunculo racemosa radice Iob. Ba hini qui in montibu Ibnoniensibus reperiti. hunc intelli*c Anguillara opin .ir dum meminit nunculi circaSebenicum Dalmatiae oppidu,ra-

diei b Chelidoniae minoris, qui polyant nos sit:de

quo dc Camerarius in suo horto, sub Ranunculo

plenussore luteo repente maiore

V RANvNCvLvς gerata ij tuberosi folio radice est fibrosa, caulibus multis cubitalibus, viridibus, leuibus,striatio& ramosis Psolbsa radice absq; pediculis palmaribus, uncias sex longis latisq; superne atrouirentibus, foliorum erant tuberouinstar in multas lacinias, sed longioresvi latiores ad pediculum diuisis, de ruisum in aliasscistis: at caulis sumnaitate, in segmenta gramine partitis: stores in ramulorum summis plures, parui, lutei, multis in medio staminibus , quibus capitulumi aruum rotundum cum seminio ruccedit. Nononge Patauio in Arqua. ubi Petrarchae sepultura, anno 1378 legimus quem nobiliss Cottusus.

Batrachium verum nomi

nauit.

107쪽

THEATRI

Ranunculus montanus sub hirsutus Iati folius.

VI RANocvLva montanus sub hirsutus latist olius: ex radice oblonga, fibrosa, solia prima e tanto columbino similia subnigricantia,molli intres primum lacinias ad pediculum diuus a,N hae in alias tres,liaeq; in alias lecta pediculis palmatibus, subhirsutis donata piodeunt, quorum tamen superiora latioravi acutiora: inter quae caulis sesqui- cubitalis, cauus, striatus,pene glaber,in ramos brachiatus,ettertur: quibus flores parui, pallide lutei, quinquefolisinsident; his semina, in capitulum congesta, succedunt. Hic in humidis montis Mu

tetae prouenit.

VII. RANvNcvLus montanus lanuginosus iijs ranunculi pratensis repentisci radicem habet

fibrosam, felcentem,a qua . cum caule tenui, cubitali,lanuginoso superne in alas diuiso, prodeuntlalia pallide vitentia, tactu mollia pediculis pal-

BOTANICI

maribus lanuginosis, donata, instar Ranunculi pratensii repentis,in tres primum lacinias, oblongis pedi cellis donatas,in hae in alias acutas, per

marginem crenatas,diuisaesos aureus, quinque lius priore maior est. In altissimismontibus, tua Miken Marchionatus,reperitur. VIII RANvNCVLus laxatilis magno flore radix ex oblongis fibiis capillatibus composita est: folia habet ad radicem sara, oblongis pedicellis

nonihil lanuginosis donata, ungue vix lata, in tres paruas lacinias,cla hae in binas,vel ternas acutas diuisa, inter quae cauliculus palmo minon, tenuis, lanuginosus , cuius summo sos magnus, aureus, splendens, quinquefolius, multis in medio staminibus rusescentibus,insidet.Circa Mon elimia taxosis creuit. IX. MANvN c. v Lus laxatilis solijs sub rotundis: radix in fibras oblongas,capillaceas abit: folia et terram sparia,sub hirsuta,crassia, pedicellis uncialibus donata , vix unguem lata, in petiola parua, subrotunda, & haec in alia diuiduntur: cauticulas tenuis,lanuginosus,sex unciarum,ad exortum statim diuiditur flos luteus, quinquefolius, multis staminulis donatus Eodem quo Prior loco repo

ritur.

X. ANvNcvLus minimus saxatilis hirsutus: radice est pusilla, capillati, circa quam soliola plurima,in tres lacinias subrotundas &per marginem incisas, diuisa , longis pedicellis hirsutis donata quae cauliculus,duarum triumve unciarum, hirsutus exurgit, florem luteum, aliorum Ranunculorum similem , multis in medio croceis staminibus, lustinet cui capitulum paruum , ut in aliis succedit. Non longe Monspelio, ad Lattes, Pro

uenit.

XI RANVNcutus villosissimus Mons peliacus: radice est fibrosa,rusescente folijs ex ea prodeun-bus crauis, villosis,paruis, in lacinias primum ter nas alias subrotundas, alias acutas, hae in alias incisi, per marginem crenatis: quae vero in caule sunt, in oblongas&acutas, quasi aculeo matas lacinias sed longitudine impares, diuidiIn tur inter quae caulis palmaris, in breues alas brachiatus, quibus lingulis foliuini plures lacinias diuisum iubi jcitur flos aliorum Ranunculorum forma,mediae magnitudinis, lutei coloris est Tota planta ob pilos rufescentes, molles, villosa de rufescens est , mons effuli in saxosis reperi

tur.

108쪽

D DORONICO.CApu VIII. . o RoNicvM Helveticum incanum: ex radia ce geniculata ,, quasi squamata, caulis mergit pedalis. rotundus, canus, cui flos magnus luteus,toliis aureis longiusculis non coenatis,aistucingentibus, qui tandem in pappum abit cum se mine alioriim simili: iij est crassis, ad radicem aliquibus sub rotundis, alijs ex rotunditate oblongatis,in ambitu dentatisvi serratis, parte inferiore una cum pediculis ob incanam lanuginem mollibus,superne vero pallide virentibusvi neruo albicante quae vero caulem ambiunt longa sunt, angusta de acuminata, acris&amari saporis: ex Helveticis alpibus D. Burserus attulit. II.DORONI cvMHelvetitum numile crassis

iijs planta palmaris est, folijs crassis de densis tu perne atrocitentibus, inserne pallidis . nonnihil hirsutis, primis quidem ex rotunditate longis, per ambitum crenatis, pediculi basi caulem ambientibus subsequentibus vero untias sex longis, sesquiunciam latis , quorum superiora pediculis

carent:caule est breui,nirsuto,in ramulos biunciales diuiso quorum sim guli storen inite uis mediae magniturinis, sustinent.Iulio mense in Valesianor Hugis alis tr Cimini vocant foret, ubi D. Fle eius eruit. DE ELLEBORO.CApv IX. ELLrvo Rus niger Saniculae folio minor radices nigrae subsunt, ab uno exiguo capitulo fibrae quamplures tenues descendunt: lia,que: Ionis pediculis donata subrotunda sunt,Vnguem polli cis lata, in septem lacinias breuesvi angustas, ad umbilicum usque diuisa, per margines crenata, in caule vero breuissimis pedicellis tenuissime fissi

liquando in summo pedicelli ad latera prodeunt, qui flosculos complures simul farctos . candidos,

quasi in muscario u nctos sustinent.l summa,veratrum nigrum Dodonaei, siue Astrantiam nigram

Lobelij per omnia refert, solaq; magnitudine dis-

fert. Hic in Alpibus ibium reperitur, ut in monte Fracto,Spliget Rhaetorumala in Prienaeis. DE GEN TIAN ELLI. EapvT X. I. EN TiANELLA alpina latifolia magno flore: Iad radicem ni cantem,fibrottam, folia humi sparsa, quaterna, qui nave subrotunda, crassa, plantaginis, vel Calthaealpinae forma, unciam lata,duas longa:interque cauliculus uncias quatuor .altus noGaterove solio donatus, cui utriculus insidet unicum florem oblongum, caeruleum, calatho similem sustinens: ius calici utrinque solium oblongum adponitur ex Helvetiae spinis habe

mus.

II.GENTI AN ELLA omnium minima:ex radicula oblonga, tenui, albicante, foliola oblonga an- gusta,viridia, plurima simul instar celitis coniuncta prodeunt, inter quae pedicelli breuissimi tota enim planta, radice excepta, ad unciam non excedit quibus singulis flosculus,propiantulae ratione magnus,pallide caeruleis. staminulis donatus,caliculo inclusus,insidet; haec niti summe amara esset, Muscus aliquis floridus censeti possiet in summis; Alpium Helveticarum iugis reperitur.

n.T LANTAco maxima tota glabra ex radice ni- , nitate,fibrosa folia sex,ieptem,octo,glabra, carnula de neruosa uncias sex longa, quatuor lata, Dediculis pene palmaribus nitio rubetib.donata. prodeunt inter quae pediculi nudi tres, quatuor, quinq;bi cubitales auor entes, rotundi, striati, spicam pedalem sustinentes.exurgunt:circa Mon- spelium reperitur. Reperitur quoque folijs laciniatis, tenuibus, glabris, pedalibus, uncias sex latis,caule etiam su perante, adspicae exortum, folia labente. II PLANTAGo quinqueneruia caulium si mitate foliosa haec avulsari in eo differt, v cauliculi spicam florum sustinentes ,in caulem palmarem excrescunt,in cuius summitate, ita plura, eo

modo quo ad radicem disposita, Picis, non ob longis,

109쪽

sa THEATRI

Enos, sed rotundis, breuissimis pediculis lanligi nolis insidentibus. Reperitur etiam quinqueneruia vulgaris,spicis bitidis: vel loco spicatum sunt carita mire varian tia a pediculis nud: sustentata, quorum quaedam ex infima spicae parteAttin q; unum capitulum obtinent, alia plurib capitulis, utrinq; spicae circum-

tutis,donantur.

IlI PLANTAco trineruiaangustissimo folio:radice est tenui, tib rota albicante solijs aliquando patiara ibus, aliquando uncias quinq; longis, stris c stimis atrouidentibus, tribus neruis distinctis, per marginem potissimum pediculis pilosis:inter quae cauliculi plures exurgunt, ali cubitales, alii pedales, alij palmares, aliquando triunciales aQexorium aliquando villosi, glabri non minquam, quibus spicae breues, oblongaes sub rotundae inlisedent.Hanc saepius ad vias, maxime adrudera, no

tauimus.

IV. PLANTA coangusta folia paniculis lagopi: radice oblonga fibris oblongis capillata Gru- sescere cauliculi plurimi, aliquandosapia viginti, nudi, leuiter hirsuti rotundi, recurri altitudine impares,abi palmam excedentes,scirupalmata S,alii duas tresve uncias non stiperantes , prodeunt,

vi capitulum lag piforma modo longum, in

o breue, molle tutet ccuas m stinent: ad latera flosculi parui, rufescentes, tenuissimis pedicellis insis dentes conspicuantur, quibus semen minutissimusuccedit:tolia habet plura,neruosa uncias quatuor longa, uncia angustiora,hilpida,& in exquisit illi. mum apicem desinentia.Haec copiose in agris Nemausensibus prouenit. IHaec aliquando ita parua, ut uncias tres non suis petet, magis viliora. capitulis minimis totundis

donatari

ex radice rutescente Aquasi tua nata, paulatim gracilescente,& in Ebras diuisa,tolia viginti, etiam plura, palmatia, angusta, neruis tribus per longitudinem discurrentibus Istincta, hirsutae subaspera, prodeunt inter quae pedicelli plures, molli tusescente Ianugine pubescentes , duarum triumve unciarum conspiciuntur quibus singulis capitulum crassiusculum rufescens insidetistos coli albicantes, umbilico nigricante praediti, quandam foraminum speciem praebent at in senescente, arescente planta, pediculi crassioresvi rigidi facti, una cum capitulo terram versus ad ac cis

caput adeo curuantur, ut pedem leoninum qu dam modo reterant.Hocin Creta prouenit, Patauio a Laurentio Rosenam Pliarmacopaeo, Le

topodii Cretici&CatanacesCorita nomine:dein proHolostio minore.ab ImperatoNeapoli accepi, ante viginti Galiquot annos de aeriptionem, figura addita, in Phytopinace proposuimus politi modum DClusius Leontopodi Cretici nomine, . exhibuit. DE CORONO PO.CApvT XIII. CORON opus maritimus minimus radicula est

longa capillari, soliolis multis e latia sparsis,in lacinias tenues instar foliorum biosae minoris siue Stoebes diuisis:inter quae plures pedicelli recurvi, unciales thyrsulo paruo spicatos&hirsutos sustinentes, flosculis minutissimis d natos tota planta hiiluta est: han eD.GLllendus milli. DE STL-

110쪽

Psyllium minus.

D P ILLI O. C pu XIV. LT SYLLivMIndicum iij crenatus radice esta oblonga te mi libris copillata: caule circar dicem lignos, rufescente, rotundo, subalpero, Pedali, in frequerces ac soliosos ramulos diuiso, oui capitula plura singula singulis pedicellis insidentia. aemus dena, duodenaiquamata ibstinent,

quibus flosculi pusilli pallide lutei lanuginosi

relucent:semen nigri caris,patuum, splenderis,suc

ce liti tolia habet oblonga an ita, acuta,crcnata, initar foliorum Coronopi,non nihil laciniata,hirsuta: ex semine Psyllis Indici nomine lato in horto aliquoties Iulio florens .enatum. Et hoc Dioscoridi, Psyllium censemus. II. PS LLis Acmmus: luuc radix est tenuis, ob -

longa subalbida,fibris paucis capillat. ramur se

mipalma res,rotundi,tenues,risse entes, terram

reclinati .in summo in minores diuis tolli breui blangustis,binis sibi ex oppositore sidentibus,quae

alis subiiciuntur,aliquando ternis, nonnun uuam

quinis limuli clivi amulorum fastigijs capitulasquamata insident,quibus utrinq; foliolum unum aliquando plurae impari longitudine)paruum recurvum d per nuturitatem rigidum subiicituri flosculos habet pusillos ibos,pcdicellis inhaerentes,quibus semen longe vulgari mi uus,subnigrii mrelucens succedit, Augusto florens in horto collegimus, semen Patauiora nobiliis. Re bi horto. Gotine rubri valbi nomine mi ita sic Alpinu, Gottiae rubiu nominauit,differe aliam interGott- ne rubrum de Gottne album hoc enim Holostii species est faciens Idem&Botrio isto nomine,isprengero Heidelberga accepimus. DE LIMONIO.CApu XV. LT Mo Nivumaritimum minus soliolix rda-- tis:ad radicem crassam,lignosam,rusescente arumq; fibroiam folia plurima, densa carnosa laeuia. ubrotunda per terram instar cespitis sparguntur.m quibusdam plantis obtusa, nulloq, mu- crone Draedira: in alijs,in summo sinum habentia e cordis formam referentia inter quae cauliculi plures,inae.quales,trium,quatuor etiam sex unci rum cretes, nudi, prodeunt,in plurimo, breues, recurvos ramulos diuisi, flosculissequentibu et paruis, pallide rubentibus onusti uocin littoreniat tauo, ut circa Massiliam, Louornum, repo

ritur.

II. Mo NivM maritimum minimum zota pla-tula uncias quatuor vix excedit: in ad radiculam ob ongam, rus escentem, in summo diuisam, foliola minima,subrotunda, crassa, instar Sedi compacta, interquς cauliculi unciales, paucos flosculos pallide rubentes vel subcaeruleos Iustinentes exurgunt. Hoc minsula quadam non lonile Massili rouenit.De alijs Limoiuidii ferentiis,in Theatro

SEARCH

MENU NAVIGATION