장음표시 사용
181쪽
168 Paratisti in Lib. VII., LX V. Marratio.
SI ex contumacia condem. appell. )-εl δ
lite, Uij post litis contestationem per coni
maciam absimi , quique voce praeconis citati Oedinis emocati in judicium venire noluerunt. Vide ad titulum xliii. supra interdum tamen ex justa causa absentibus condemnatis lis restituitur. Vide Cunc. ad i. Divus 7. D. de inint. restit. Item si consessus & con v. de crim. παρει M υτ οιωρ ἐμια τμωρο-bι, ut aiunt Graeci, statim p iuntur. Si debitor liquido convictus. 9 Et confestis. addit Hermopolites : αυτος si , inquit , εαυτον
propter confessionem de seipso sententiam tulit rsve debitor fiscalis , sive publicus , sive privatus sit. Non recte Fulgosius de privato aerario accipit: rectius Basilica de privato debitore. Si apparitct ex delicti causa. In civili negotio appellatio recipitur. Non ab articulo causae. 2 Basilica : διαλαλιας : ab interlocutione. de ita Fulgo si uri .. Ut conventionem. A sententia judicis appellarc non licet, si convenerit , ne liceret: legum enim auctoritatem in hoc casu volumus pa-Ltis litigantium mitigari. Sic legitur in veteri Menagii. lavi
182쪽
Cod is Iustimani. 'LXVI- Si pendente appestatione mors
. V. tit. I3. eod. lib. T Endente appellatione , t. pen. ait, pendente I in numero cognitionum , i. nondum re judicata ex appellatione , quomodo & rei ipsi pendere dicuntur qui nondum discrimine liberati sunt. Et notandum quod aix d. l. pen. appellationem. pendentem in numero cognitionum peragi ruo ordine , L servato ordine iii-troductionum. Quod & hodie observatur. Mors autem in hoc tit. i. mors eius qui appellavit , vel ejus contra quem appcHatum est , vel mors hominis , de cujus proprietate lis est , ac primum l. pen. ostenditur , mortuo homine, quo de agebatur , pendente appellatione , vel . etiam pendente priore judicio, litem durare propter peculium, ut propter fructus & partus, S stipulationem de evictione I. utique D. de rei vind. Mortuo autem eo qui appellavit a nominatione, lis penitus extinguitur lege 4. Mortuo co qui appellavit a sentcntia in negotio civili, lis χransfertur in heredem, perinde ac si priore judicio mors ei contigisset l. i. In negotio ueriminali , ita distinguimus : aut priori sententia contra quam appellavit , bona ejus expressim publicata sunt, aut tacite. 6i specia- ' .liter, morte quidem ejus crimen i. causa capiatis extinguitur , sed quaestio bonorum specialia ter pubucatorum non extinsuitur. Si tacite , ut si deportatus sit nullo alio adjecto , morte
eius & crimen & quaestio bonorum extinguia Cod. Tom. III. H
183쪽
p opter violentiam & terrorem , quem inseri judex , non appellat voce aut libello, satis habet intra constituta appellationi tempora id publice contestari, ut contestatio pro appellatione cedat. cum quidam D. de appell.
LXVII. Enarratio. OUia vanus est metus P Serva quod dicitutini. I. sacro comitatur nostro , c. ἀμ- κρμιτατω, ut est in Basilicis, timere nihil potuisti. .
L X VIII. Si unus ex pluribus appel-
- laverit. SI plures una sententia condemnati sint, ex titulo ues. intelliximus periculum sententiae . dividi. Ex hoc intelligimus , victoriam esse 'communem ex appellatione, si ex condemn iis quidam apellaverint, quidam non appellaverint , si modo uno eademque omnium causa defensionis fuerit. Proniorem esse victo rise, quam condemnationis: communicatio
LXVIII. Enarratio. Usa eademque qmnium causa def J si ve
ro contutores erant, & ex diversis tactia condemnati sint , unusque suae tantum condemnationis nomine appellavit, caeteris non
Irodest , ut additur in Basilicis, qua de re vide. egem , si qui separatim Io. s. est. D. de appellation.
184쪽
Paratilla in lib. VIII 58 LXIX. Si de momentaria possessione
fuerit appellatum' Momentaria possessio est, quae ex interdicto praetoris celeriter reformanda & restituenda est , non tantum si aratu iritet dicto
unde vi, sed& si alio quolib interdi . adbpiscendae vel retinendae posse ilionis l. monte tariae insta unde vi. Nam r*ormationem desiderat, non tantum quae vi erepta , sed & quae quolibet modo impediin , interturbata, in- . quietata est, ut docui l. si coloni , insta de ag. cens. & I. Obs. c. 2o. & celerem reformatio- nem, & ob idipsum omne interdictum quod de possessione est, omnisque ratio reforma , dae, re tendae, vindicandae , tuendae possessio , nis momentum dicitur , & momenti actio: N a sententia quae causam possessionis diremerit , non licet appellare , ne quod beneficio celeritatis inventiun est, subdatur injuriis tarditatis, i. 21. Cod. Theod. quorum app. non
Ton licet appellare ) Vide dictum cap. xx. I de libri II. cap. xxxv. in fine. Auctores Basilic. tradunt, sic appelletur a sententia judicis , qui de possessione reformanda pronuntiavit , j udicem appellationis possessionem apud , eum esse jubere debere , g pud quom prior j dex. intexim csse jussit.
185쪽
LXX. Ne liceat in una eademque causa tertio provocare, vel post duas . se tentiu 'judicum , quas definitio praesectorum praetorio roboraverit eas
retractare. O Lim in una eademque causa semel dumtaxat non licebat iterum appellare , i. ge mino judicio superatus non poterat appellare , ut si a Duumviro appellassem ad Praesidem Provinciae , non poteram a praeside appellatel. I. Cod. Theod. de pos . ab co , qui bis prov. trans L R in edicto Athalarici Regis apud Cas. sodorum 1 x. appellari a subjecto judicibus ordinariis in una causa secundo non patimur.
Hodie ex Constitutione Iustiniani posta sub
hoc titulo etiam secundo , non item tertio, licet appellare i. bino, non item trino judicio superato, ut si a Duumviro appellavi ad praesidem 'provinciae, a praeside possum appellare ad praef. urbi, sed non etiam a praefecto urbi. At si Diste praef. urbi judicem dederit, qui ex appellati ne cognosceret, licet ab ejus senten-ria non possit appellari, potest tamen recusari si modo ut I. ult. supra de sentent. & inti ante
Iitem contestatam recusetur invocato praefecto, qui eum dedit. Nam ut a sententia judicis dati appellatuc qui dediti. I. D. quis a quo app. ita recusationem judicis dati heri
. oportet ad eum qui judicem aedit. Caeterum recusatio ipsa pro appellatione non computatur. quia fit ante litem contestatam. Et haec
est sententia ultimae partis hujus legis. At '
186쪽
sessionem sequitur proscriptio & distram' 'bonorum sub hasta, quae irrogat infamiam ei cujus n in line fit quasi decoctori, & hic ordo edicti proximus est: ordini duodecim tabul. quamobrem & proscriptio distra ct oque bonorum , quae fit ex edicto usurpato nomine duodecim tabul. sectio appellatur, &. morti comparatur l. actibne s. i. D. pro soc. Lex duodecim voluit decoctoris sanguissem effundi, praetor maluit suffundi publice distractis bonis voce praeconis. Quid si judicatus
parum , aut nihil habeat in bonis , alio modo executio fit, 'uae ctiam descendit ex duodecim tab. puta judicato detruso in carcerem. Sed ut& hanc injuriam carceris , R illam quo aque proscriptiqnis & distractionis infamiamd bitor evitet, i. Iulia ei conceditur omnibus bonis suis praesentibus & futuris creditoribus cedere, non ut ea sibi habeant, quae de- . bitor cedit, non dat in solutum, sed ut ca publi- ce vendant, & prcitum ex venditione redactum inter se partiantur pro rata crediti, L. 4. & rstionem hanc Theod rus reddit, ἰ--τοια ντίκυ
ολίγα δεκώτ- , neque obstat l. vlt. in fin. quae hoc, dumtaxat vult, in causa quidem electionis de qua in ea lege agitur , nullum esse discrimen inter hypothecarios & chirograph rios creditoreh. Caeterum in partiendis rebus debitoris jus cuique suum esse servandum , ita scilicet ut hypothecarit hypothecas suas lalvas
habeant ut l. 6. tit. seq. caeterarum rerum pretium inter eos dividatur, electa cessione bonorum. .Quae autem cessionem bonorum se
187쪽
naiam , quia non sit ejus nomine, sed credit rum , quibus cessa sunt l. debitores supra ex quibus causis infam. irrog. Et haec sunt duo commoda cessionis bonorum , l. ult. & quodUntum liberationem excludit , non
alia commoda. nam & tertium commodum cessionis , hoc est, ut post eam debitor conventus habeat exceptionem , si- non ressit bonis. F.uItim. nst. de replic. nisi quia ei postea lacuutatas ad solvendum accesserit, quo praetor moveri possit l. tit. seq. Cesso inter cives Romanos ex lege Iulia, ut opinor , fiebat in jure 1olemnibus verbis, ut quaelibet alia cessio, qua dominium adquiritur : hodie fit nuda o-Iuntate, etiam extra jus, te. 6. hop titulo leg-ult. D. eod. & revocatur etiam nuda voluntatere Integra, l. 2. hoc tit. nec necesse est petere a
Principe, quod lex Iulia desert: nam quod ait Wg. ult. In pr. ad justitium quinquennii, quam GraecI ---Πρω-- vocant, potissi-m9m resyicit. Hane a principe impetrari necesse est, noleessionem bonorum. Recte Accursius electa dilatione quinquennii, cessionis auxilio renuntiari. Recte etiam ex I. ulta insta de cust. reor. adnotabis , & in causa criminali cessioni bonorum locum esse
r oluit decoctoris sanguinem eis Prael. Inal. V siim Tertullianus Apo-etici cap. iv. Bonaeriis adhibita proscriptio sus undere maluit hominis sanguinemquam effundere. Iudicato detruso in carcerem. Hue saeie
Diqi Augustini Epistola ccxiii. cis fratcr,
188쪽
Inquit , noster Fastius debito decem O septem
solidorum ab oppigneratoribus urgeretur, ut re deret , quod ad praesens , unde explicaret Ie non inveniebat , ne corporalem pateretur injuriam ad auxilium sanctae Ecclesiae convolavit, circ. Theodorus reddit, c&c. Ne si hoe cose cedatur creditoribus , bana debitoris magni pretii per collusionem modico precio aestimata inter se diυidant, O partiantur. Nisi quid ei postea facultatis. H Qιαν eujus ratio haberi debeat , Basilica ad legem
septimam. Et revocatur etiam. J Si postea solvat, distractionem bonorum non patietur , ut est in Basilicis.
LXXII. De bonis audi oritate judicis possidendis seu venundandis &de separationibus.
Possessio bonorum omnium pecuniae jsdiacari , quae ei qui pro partibus suis senten- . tiam consecutus est, & aliis creditoribus datur,s intra tempora judicari non ficiat judicatum,& quam auctor praestinans jungere quaestionide possessione praemisit quae ante scripta sunt de rebus judicatis , vel datur ex cessione ipsius judicati sive debitoris , de qua titulo superiore proximo , vel i*x edicto auctore praetore jussi cati sive crediti servandi causa , ac qua in hoc tit. videlicet si debitor fraudationis causa latitet nec defendatur I. pen. & Qt. hoc tit. l. peu,
189쪽
ἐξεσίου, non εξ ιν. At satisfieri prius debet privilesiariis & hypothecariis , quam non privilegiariis Sc chirographariis . tum ex residua pecunia reliquis pro rata debiti quantitate. Illud quoque certum cst, eorum quibus ab herede legatum est, quam eorum , qnibus ab herede here dis , causam esse potiorem', Ι. I. Ad separario nes pertinet l. 1. & 7. bonorum scilicet & creditorum defuncti a bonis creditorIbiisque heredis, ut in defuncti bona eant creditores defuncti , in heredis creditores. Alia tria separationum genera notantur in Dig. eod. tit. & quintum l. 3. g. proinde, D. de minor Auctoritate judicis L sententia praetoris. ' .
LXXII. Enarratio. SI ei successir nullus extet. J nec fiscus, nec
uxor defuncti, ut Theodorus helc. Haec verba , a nobis. Sunt tamen in vet. Menagii. Inrra quadriennium. Intra quadriennium tantum : ne in perpetuum aliorum negligentia , illi qui pro sui debitis alacriores creditoribus aliis ostenduηt fuisse , praegraventur, ut est in d. l. uΙt. alatariores, id est , diligentiores Glos sae :-, alacer, sedulus. aio ustum postea contraxit. J Ex contra tio scilicet. Basilica : Qui vero post celsionem
bonorum cum eo contraxerunt, rectC eum con
veniunt , nec eis exceptio opponitur. Idem tradunt AZo & Fulgosius. 'Et non ipso jore. Sed posita exceptiope,
Glossa in I. I. hoc titulo: iii l. autem ubicum' que oo. D. de fidei, Or ipso jure, non recte.
190쪽
Causam esse potiorem I Heres heredis debet ut aes alienum, sive ut ait Theodorus : κριος π ληγαταοι est σει δο αγ- : legata etiam quae dare debebat, aeris alieni nomine continebantur, & merito igitur priorum legatorum causa potior est : nam legata praestamur ex eo quod superat deductb aere alieno.
Et in qua Cujacius legit, separatio posti -
Non alia de musa subjicitur hie titulus
duobus Iuperioribus quam quod ex cen usione debitoris , vel ex edicto praetoris possiemis di venditis omnibus bonis debitoris habenda. ratio eorum creditorum , qui pria vilegiarii sunt, i. qui privilegium exigendi habent, quod Plinius vocat, qusi qui caeteris creditoribus praeferiintur In auferenda pecunia sibi debita dilata interim exactione caeterorum qui privit pium non habent, quae causia etiam essicit ut in Digestis rit. de cess . bon. & tit. de reb. auαlu d. pog de privilegiariis creditoribus agatur. Ex his est fiscus, de quo est hic titulus. Paulus V. Sent. Privilegium fisci est, inter omnes creditores primum locum tenere, quae sententia ut intelligatur, sciendum est, alios esse credit res hypothecarios, alios chirographarios, qui S 22rsonat s dicunt & qui hypothecarii sunt, etiam per nales sunt , quia hypothecaria actio sine Personali nun consistit, quae directa