Syntagma variarum dissertationum rariorum

발행: 연대 미상

분량: 804페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

5쪽

SYNTAGMA

DISSERTATIONUM

Viti doctissimi superiore seculo elucubrarunt. Illurum Indicem iidebis pos proo lini.

ULTRAJECTI

Academiae 3pographum. MDCCII.

7쪽

JACOBO MENRICIO,

S. P. D.

IOANNES GEORGIUS GRAEVIUS.

Itto tibi, Henrici, pignus veteris amicitiae nostrae, corpusculum libellorum in Ger- inania seculo superiore a Viris doctissimis editorum, quia paucis visi sunt in his praecipue terris, digni tamen qui non perirent, ut saepius hujus generis chartae, micis plerumque scriptae, quae raro patrios fines excedunt, solent intercidere, nisi majoribus operibus inserantur. Ἀ-mici , qui eos apud me viderant, SP, cum illorum lectione caperentur, diu in tabernis quaesierant, librariis nostris auctores fuerunt, ut typis eos denuo describerent, cum a multis desiderenturi Flagitantibus hoc crebro diutius debere nolui, quia rari erant, 'uia jucundam mihi recordationem dabant Virorum, aut quos adolescentiae meae fautores, aut amicos habui. Primo loco vides duas homae Reinesii , omnium, quos Germania tulit, hoc seculo, quod

effluxit proxime, doctissimi de lingua Punica, de Deo Endovellico, cujus cultus in lapidibus Hispanicis aliquot

celebratur Linguam Punicam plerique tum existimabant Α- rabicam esse, Reinesius de illa consultus ostendebat esse Phaeniciam, qua usi sint Sidonii, Tyrii, aliique Phaenices, qui Cananaei in libris Mosaicis dicuntur, ac eorum coloni Carthaginienses, eandem autem esse Hebraicae, aut ei sane quam amnem. Hoc Reinesius, qui erat Archiater Altenburgensis,

primus in Germania docuit Prodiit enim hoc ejus opulculum a L

8쪽

Altenburgiis DCXXxv III. Hanc verissimam ejus sententiam de lingua Punica Vir summus Samuel Bochardus in Commentario de Phaenicibus,ri eorum Coloniis, plurimis argumentis asseruit. Id quidem ante hos Duumviros attig rant Viri docti, Josephus Scaliger, Erpentus, Fullerus, aliique, sed levi, ut unt, brachio, ut paucis id persuaderent. Sed Rei sus in hoc libro tam multis firmisque rationibus id adstruxit ut nulli dubitandi locus sit relictus in post rum. In illo quoque veterum scriptorum loca non pauca illustrat, corrupta temporum 6 hominum injuria restituit , ut etiam in altera Disputatione de Deo Endovellico. Reinesium excipit alterum Germaniae lumen, Hermannus

Conringius, domo Frisius Orientalis, in Academia Julia, quae Hesmstadii est, semper magno Virorum egregiorum moventu floruit, Medicinae Prosessor, sed qui praeter artem medendi civilem doctrinam, variasque disciplinas alias docuit, plurimisque in omni doctrinarum genere scriptis nemini paullo humaniori est ignotus ti primus in hoc libro de Asiaerae Aegypti antiauinimis dynastiis communem omnium Chronologorum iumentiam a Ctesia mendacissinio prosectam dea ni Assyriorum medorum vetua state , labefactavit , esse falsissimam o dit, quippe quae Sacris litteris, quibus nihil antiquius in Orbe terrarum habetur, Herodoto, adversetur, quo antiquior post Hebraeorum monumenta Historicus, qui ad nostiam aetatem pervenit, nullus invenitur. Hoc multis post Conrin-gium firmavit rationibus ά .ia Usserius Armachanus in Amnalibus Veteris Testamenti, politissimus arshamus in Chronico Canone, quo nemo peritius Aegyptiacas dy stias obscurissimas constituit. Tertio loco videbis Joannis Ionsenti Epistolam non indoctam ad Μa uardum Gudium, qui tum temporis in Academia Saxonum Jenensi optimis artibus dabat operam, de

9쪽

AD AC. HENRICIUM.

de Spartorum genitiva nota lancea, cujus meminit Aristoteles in Politicis, Malii, quos perperam dici a Gregorio Naziangen Spartiatas , - nonnullis Spartanos, docuit, multaque non protrita de illis Cadmeis terrae siliis

prodidit Hic est ille domis Jonsus, sic enim post appellari maluit, qui Francosurti ad Moenum elegantioribus ris juventutem imbuit, pulcherrimam Commentatem de Historiae Philosophicae scriptoribus emisit in

licum, quam homines doctiores ubique gentium ma- cum applausu exceperunt. Cum multa praeclara minar, in ipso aetatis flore est exstinctus. equitur Ioannis andalini Dani, quem Lipsiae co- vi, cum uterciue in illa cultissima Germaniae Urbe sa-itiae studii as, Dissertatio de feria passimi, triduo toris nostri, peregregia, concivem suus a Langium. Is tum ediderat gduni Batavorum tres libros de annis Christi , quibus imunem Christianorum sententiam de seria sexta, qua istum cruci suffixum obiisse credunt, evertere, illius obitum in quintam retrahere studebat Mandalinus ea , cum domum rediisset, primum Hebraicae litterae, postea Theolreiae Proleta in Academia patrianiensi, tandem Epikopus Selandiae Danorum est sa-; variisque scriptis nominis sui famam late diffudit. labes deinde Georgii Erycii haletrant Exercitationem toricam Philologicam de sceptri Iudaici ablatione. hujus loci intelligentia quae sit opinionum diversitas

ignorat Z sunt quorum sententiae potius accesserim, quam Phaletrani. Sed cum non nulla loca Divinorum ra- Culorum, aliorumque scriptorum non inscite illustrentur, nec hunc negligendum putavi. Nomen Georgii Erycii Phaletrani est supposititium, genuinum vero Guntherus Henricus Plathnerus Getus, qui, ut Doctorum de hoc explora- ret

10쪽

ret libello hidicia , sub isto velo latere voluit. ampliures habebat hujus notae dissertationes , qua Κυριακων nomine cogitarat publicare, nisi mors immatura nobis eas invidisset, ut ipse testatur in epistola ad Ioannem Gerhardum Vossium , quae est in litteris Virorum Clarorum ad Vossium numero quadringentesima duodecima. Fuit Plathnerus Illustrissimo Duci Saxoniae Vinariensi a consiliis. supremo Concilio Ecclesiastico adscriptus. His accedit Christiani Daumii de causs1s amissarum radicum Latinae linguae iatribe bellissima, in qua non paticas reperies voces exicis ignotas cum earum originibus, ex omnium aetatum scriptoribus collectas, erat enim vir plurimae lectionis, mihi, cum in vivis esset, a teneris fere meis annis amicissimus. oderatorem agebat Gymnasii CDgnaei, cum superesset,& habebat instructissimam bibliotheacam, ex qua non nulla veteris ecclesiae Doctorum opuscula in lucem emisit, aut, cum essent rarissima, recudi jussit, ut Indices Scriptorum Ecclesiasticorum, qui in Bibliothecis Patrum deliderantur, qui tamen mererentur c teris, qui in opere vasto habentur, addi. Nemo autem nis indoctus hoc scripti genus tamquam leve nimi contemserit. Qui enim non sunt barbari non nesciunt, in hac doctrina veriverbia vocum inveniendi summos ab omni memoria viros, Platonem, Julium Caesarem, Quiritium doctissimum Varronem, ne de aliis dicam, aIliquid temporis Operae consumsisse. Invenies autem in hoc libello Daumium novam, aliis non tritam viam secutum esse in originibus

Latinae linguae indagandis. Subjicitur Daumio Andreae Rivini Dissertatio de M uama, Maicampis Moncaliis, ut, duae de Venilia&Sa lacia, in quibus fere Philosophorum, Philologorum amnium, qui tum temporis de aestu maris, Meius causis aliquid ediderant, opiniones examinat. Prodierunt autem

MDCLI

SEARCH

MENU NAVIGATION