Syntagma variarum dissertationum rariorum

발행: 연대 미상

분량: 804페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

11쪽

MDCLI Lipsiae , ubi litteras humaniores docebat. Rus auditor assiduus sui, cum pro concione Academica Dracontii hexaemeron e alios Poetas Christianos explicaret, quos postea cum suis animadversionibus divulgavit ex mss. emaculatos. Inter dissertationes de Majuma de Venilia

interponitur dissertatio Joannis riderici Franckensteinii de Aerario populi Romani, qui, ipse in illo Athenaeo

politioris litteraturae Doctor erat celebris. Hos libellos non incultos, tu, qua es ingenii elegantia, Henrici, non invitus leges. Memmi enim, d cum magna voluptate memini illius temporis, cum nobiscum ageres. ouam avidus esses talium cupediarum Musicarum , quam suaviter non paucas horas saepissime consumeremus confabulationibus de praestantissimis scriptoribus cum antiquis, tum recentioribus nostrae patrumque memoriae, qui eos aut illustrabant, aut recondito mores, ritus, tam ecclesiasticos quam τῶν ἔξω, sapientiaeque praecepta Xeone-hant, aut qui ipsi tam oratione soluta, quam pedibus vincta, emendate diserteque scribendi laude florebant, A propius ad illos veteres optimorum secutoriam auctores accedebant. Nec post, cum tua sors te a nobis divulsisset, umquam

haec injecisti studia, sed iis nihil tibijucundius, nihil antiquius esse cum ex litteris tuis, tum ex sermonibus, quotiescumque vestram Urbem transeunti mihi tecum aliquot horas ponendi esset copia, cognovi. Nam nostri sermones non erant de ano Regum&populorum aestu, sed de iis doctrinis, quae animum expoliunt,& mirifica quadam voluptate perfundunt. Nullus igitur dubito, quin hoc munusculum, perpetuae amicitiae nostrae monumentum , tibi

12쪽

OPUSCULORUM,

Quae in laoc Volumine habentur, Syllabus.

1II. ivit de Asiae S AEGYPT antiquissimis 'naum indversaria Chronoinica. Ioh. OUexius de SpΑRΥIs cui accedit de ordine libro. rum Aristotelis fragmentum.

NANI.

CIA, nec non MALACIA.

13쪽

LINGUAE UNICIS:

errori populari,

ARABICAM ET PUNICAM

15쪽

hoc LECYon , in gradares Wreii , , concinnatum in Arulis nostris interint; sed cum Isτει fit inreptus fit, φλmiore erat dignissimis, in memorians em timi do rum notorumque hori reverem ain, di privatam mundissimis inter nos . sis Mai qua γε diminissimost, συμψρο λολογκ εω recordationem, id mmc esto inter W-λια. Ita veteres sua προς ἔκδοσιν elaborata adpellabant, quod sic fierent ἔκεκα- in cire iis, pergins porticibus, scholis re Φοροτα περιημά m. Id vero Acimi ἀδάξεις ποεω σι, cari frivolis ac inutili'λε- , γρύτ' censet rem quoque cum ρωπυρμοις ideo, seu irruοκλώδη cui ones: NeFrrimm ei Mos hion, qui de rapiario scripserat vel meuehes qui Massica, ves Themisen, qui de plantagine, es Phanias, qui esticat

laudes integro volumine condiderat, sin M. I9.f. s. ι 2o. c. s. i. 22. Q8.4 3. neque illi qui ovum, mustam, podagram, febrim, calviatium, a metim, pediculos laudavere , proptere, de m 'res Mihi fies ficit, τῆ Ἀ--rτη um irent, alteri, τῶν πο hin, --δε υχ-ων. impense id placvisci piner inspectationem meam: sis, adjeci literas unas inerasque mississem se nus'argumentiti es, nisi metuendum mihi isset, ne iudicium istorum intonini demeamulos meos irridentes rimentesque magis irritaret; quorum homi mini vitate, ut qui sibi sis omnia, Midente tamen nemine habu niuilui unt, cum sint om mini etiam. eorum quae scire praesumimit, im peritissimi, e et in irrea A. non intemgunt, ea audaeissime cala mniati ut nemo sero se istis utu pertem πένθυνον, stoicitatem det t. imp bit - praestare potest. Et sic invidiae igitur occurrere caraeis eis studui; is σώφρον ἀνδρος έου-

16쪽

potitisset, plus dapis, rixae 41-diae minus habuisset. Ita sertapologus

apud Horatium. Eini ego in animo habeo, proptereaque tenebras suentium amo, sola merendi bene de posteris naevitatis conseientia se tus, lucemque acrumam, cujus a vere doctis abunde mihi domi suppetit, ut is probis sat probi nominis, insequentem, qua licet, i-gio ridensque interim vana hominum, qui quibusvis artibus, frequenter etiam malis δε alieni nominis ruina laesas ad famam sibi parare pos se sperant, vel sertunam habent pro virtutibus, falso pers 'o majus meritum, quam gratiam invenisse regnantium, ut esdorum. Ii vero, si quidem ita velint, praecipui sunto sitharba , s uantur an e seranturque πλῶ δε-ἐρω- ροτης 'MEM , σι δοκM. Ego arcρρω ΔΜ ae-νῆ cin

λδδαν συζυγων. Nolui autem, Lector, Divribes hilari ab eo, quo ad volseumium primum missa est, Iam quod in tapita eam, praemissis cujusque Surei lmentium consultum si mre ratus. Quod vero te Canonici Cordubensis Hispanico scripto, varias ηρ- , Africa I atras ρνει incias excivi, Gemiae cerpta, & meis adsuta nonnulla reperies, recens fa m fateor, cum isto interea indicio in Magnis D. Bemhardi Bertrami IC. Cancellarii D cum Saxoniae eminentissimi, Amici mei Opt. Max tot tantori quo deliteris meritorum, ut nulla eis par laus reperiri possit, ejusdemque o via humanitate magnis etiam te experimentis comta e nobili Buna Horum Bibliotheca uti mihi contigerit ea vero talia erant, ut ob elegantiam doctrinamque baia vulgarem, consensumque cum meis non im1 liter hic advocari posse viderentur. De ceteris, LECTOR, plene sebi, spero, satisfaciem Epistolia, quae in calceames, si bonus est dissi, milibus tui ne prolixuti quidem excusatio hi propterea nec invitantur; inclamo potius, ἰδνες amιροι τῶν,δὲ λογ- η γνώ - μη κω μνήam,t γεν-- οργια a--M H υετι πώ μ ἐχορε-ατε. Sed B in rem ipsam nunc mitto.

17쪽

Pastoris de Superintendentis Cygnei

Superintendentem eidanum

Dic LAURENTIUM ANDREAE

SS. Theo L m. m. a Usas ΡοωScr. Uod ad tinguam Punicam attinet, aereum fit Arabica, et: adhue se in ita didici a Praeceptore S induro in Lex Pe t L Col. I si . Iohanne Drusia me in hacsententia me. confirmati et in Ebr. q. sed in Pol historia Megistras aecedis in Thec PolygI ab i. Non ἀμ- de Hieroum Aristea Pamicam nominante, quando de schemastu Ricino agiti Non dieam de .sto, quod Augustinui de Abeloniis scribit Punica deri natione ita dictis' miselonii, perinde ut 'don, Aison. Quod AD. D. Minoin melius quid me docere poterit, libens cedam verisat, Tu, mihi us amisitiam OUaveris, remfacter pergratam Vale.

Responsum ex tempore D. T, O M AER E IN EI II hysici Gerani. quia L. D RUfentemiam μι- de identitare L. Graisua in Punica, quam in 'isse L. Gua,patet ex ejuradis Non sitim Hispania o Italia Rutem 'istola reisqua n olim. Epp. Regiam, Principum, Rerump. Iapientum immun p. I. Miti Ai, gentis. item ue quorundam non omnino imperitorum ante anno I L. Mamrias de Doctr. Promiscua c. 6. m qnerus in Mithrid. p. s. indis rem, quaein 'fius adeo πολυγλωμοτάτου Guith. Postelli fuit, auctorita-ν suantuinfirmat, de iis distisiemdum. Interim rependo S indis naee Magistrism CL. Erpento, qui orat et de Lingua E, de Mala errant, ον - , qui linguam Puntiam Arabicam fuisse interpretantur; ι- - Drusi ἡ-ipulo, stupui post Buxior x. - μή ,-iosque in Ba se maxime a me πολυαναγνωσία at, πο λογλωδια virω mainum Λεώ φmi Boc tempore columen est, Pros in Aciaemia Frano erana, Stasino Ama-a, o Nicola Fulum Angis, Linguarem Orientalis,

18쪽

eorum ιμο sex editis celaberrimo Iste expres contradistinouit ε 3 ptiacam, Punicam, Araisicamque e mori mviris Dialetaos essescribit, Censura Vulgatae Verstentati Gen. c. I. V. s. Hi l. q. Mik. cap. q. p. 84. Editi Londin sermonem Cananaum, Tyrium, ct Punicumpro eoaem, e l. s. c. I 2. Paenos, Irios, o Phaenices pro isdem habet. Imur 'tentiain. D. M. cui ramica in Arabica Lingua eadem est, sermo Arabicus erit Cananaus sive 'riar, in Arabes ipsi Paeni, Druer Phaenices erum ' Aτο1rem, in quod es ipser alis nemini, Da - 'Ερμῆ λέγονli, temere credideris δε εο ρεε ἐμοῦ, του&αιον libet cum Euripideo hoc, ve Aristophaneo in 'χαρνευ b, qu' tradu e Cicer. 9. Attis. I. l. 6. familialiter utebatur literatissimus Imper γrum M. Antoninus, exordiri. Non ergo aio tantum, sed ex erudita antiquitate demonstro', falli eos, qui Arabicam tunicam, vetustas Linguas, pro una eademque habeant quasi vero Arabicam Ebraeae Linguae adfinem esse, summaeque necessitatis ac utilitatis probare aliter nequeant, nisi eam cum Punica eandem esse flatuant. A viris doctis constanter adsertum est, Arabicam Linguam Ebrarae

surcuta esse id quod 3 sermonis de Lingua Arabica ammentiunc- iuruit m D molisum sed ad probandum id quod volebat, usus est, stimqnio false, filis probationis prisdio m Patres quosdam de Lingua Arabica exponit, quam si illis qui em in locis, ne statvitarunt qui :m, iisque amus ad thesin suam defendendam utitur , Fibus ipsi

quos sibi patrocinari autumat, nollent. Docebo autem hoc, non olexiat stimem salutem Gennaniae in eo versui, aut quod contradictione aliqua

mea aegre facere Viso de Ecclava Christi bene merito mstiam, ac pro obserio habeam propter auarum pavicilluluna, ut is strix Turpilius Lemniis, grande j iam ciere in amicum, usque1 - si incivilius. - - 1 ἐορ4 Asam. προ - των πλη- παρκαμα. mos, de errandisacilitati dissiciata ignosce es mitium Minanitati ficendiscis vid quod veram, etiam moxinutissimis anquirere taxeat, at libet literatorum mascinae a Sop Iudam λα- c. .v. 8. Evinae esse, ν

19쪽

i. 'DUnicam Linguam esse, qua Meni locuti olim simi, id ves pueri sciunt, I docet vox ipsa.

II. Diphthongus enim aeracis vocales simi consuetudine commutabiles Meaedem potestate. III. Ita quod veteres ineri, nos Muri dicimus, Scalig. doc Lat. L.c. 2I. Moeri autem ἀπο της μοῖρας; a quo pomoeri : eo poena punio, e moenia munio, consiletudine loquendi nostra mansit. Et optimum inmquitatis verbum admoenio in Plauti Pseudulo legimus,4 in ejus Cistellaria revirutum a Palmerio Isidorus in Gl maenis, struit, adi cat. IV. Ex oenus ininus, quod in Inscriptione antiqua tempestatis, quam in Corsico mari evaseratL. Comesius Scipio Consura ab U. C. Halae, ante paucos annos Romae essessa legimus ἀπο λοινου i. e. μόνου unus innis e Graeco σινη;οινιγν est μονάζω οινὰς vero ei οινη, em aequusthin

ων, Canis; Pantinus notis ad M. Apostolii miraem. Cent. I9. Prov. 1 3 p. 37 . S terius I. I. Palam. c. 28. Sicut ex oetor, cur e cero, id g nus alia descendunt.

sUM MARIA. I. Paeni Mia sticana liti mauonsidere. II. Sunt a Phoenicibus Jeu φοινοῖς:Horatius explieatus de utroque Poeno arx Phaenices ista ria Sidonii in ri eises xv. noenreia a amaeηitate dicta: Cananaei, phanices, ---. v. nanaia Canaban qui κνα Philoni oblis, Sprimum issest Phaenix vi Phaenises nauta primi in audaces, dima φοινίξου, quod deprehenso in mari, vel ad quoscunque appulissent, trusti rent mercaines vasti Sidonis perstrutando dictus Cananaus, . . mercator: Cui' iratarinthiops, Diabolus. v II. Hiramusse ιδ mus Rex Tyri: Tatianus expositus viii lapidis Herculei seu retosses primum apud Tyrior. II. Drii Hreculis cultores: elicerta

20쪽

tire, Baal: Baalsamen Hercules idem qui Sol, Mithra, eis.

x Hercules σωτήρ hastorum. I. Pacta Phaenicum e Locrin myro fraudulemis: Hannonis pererrinationes pro rebus incredibilibus. ερ- γαtζειν, s. e. nugami, fabula l. II. Parari aquis πάιπ-οι, iam s. ri I. Phaenises in 'ri ad quastum attenti mercatorer Sy-iax Geoiraphus explicatur e Agatharchides contra L. Rhodam innum. Iv. Colonia Phaenicum plures. v. Pejasti dicti Drrheni eum Tusciam eondidisent Gracis eorum cultum tradidere Cecropa quando vixerit xv I. Lingua Etrusca Sabinaque e Syriaca nata. xv I I. Phaeniere, Pelasgi dicti, in Atticam venere tempore famis in Palasi 4.b Acta Rege. xvi II. Siccitas triennalis tempore Acba-bi in Elia per fabulam de incendio Phaethonιis a Poetis denotata est. ix Phaenices inventores funda Balearium incola boni funditores M. Cadmus κἄδμεια, arx Thesarum. Nisa a 'riae ὸina quo e Graecorum veterum 9 βη, pro quo post Θηκη dixere. Ne Phaenicibus navicula. mi. Studio, inventa inpotentia Phaenicum,

praecipue Tyriorum. I. T Oem vero in Africa tradius non exigui, maxime ad latina MarisI Mediterranei areti Hercule incolae. II. Hi autem coloni ,,ορρω Phoenicum, quos veteres Graeci pellabant Φοινὰς unde cenis Africanis nomen: cum Horat. I. a. odea utrumque Poenum nominat, Phoenices Asiaticos Assicanos timuit MVirg. s. Eri per leones Poenos intelligit Aiacanos. III. Phoenices autem Syriam incidentalem possidebant; unde tota ora maritima Syriae obtensa ad AEgyptum usque Phoenice ab amoenitate dicti est, Latinis Punica thoenicia. IV. Id enim incolarum lingua passignificat, Benia Arias Mont. I. 1 2. Gent. c. 8. quidem Phoenices urbium duarum toto orbe clarissimarum Sidonisin Tyri cives fuerunt, pars Cananaeorum. Prorsus erum lana mademque gens est, si proprie loquamur, manarurum ud Ebraeos BePhoenicum apud Graecos Scult. Obs in Marth in Mamum c. 63. A do ego,, Poenorum apud Romanos. V. Nam Sidon filius Cenatanis Gen. Io Is sive να τοῦ πρώ- μετονομα2εντ Φοίνικm, qui primus, vel qui prius cognominatus est Phoenix, ut Berosus l. 2.3ce Sidoniorum Censualibus Philo Bybliensis prodidit apud Euseb. I. Prapar Evang. c. 7.4 apud eundem . s. c. 17. Alex. θ-

SEARCH

MENU NAVIGATION