Syntagma variarum dissertationum rariorum

발행: 연대 미상

분량: 804페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

751쪽

SALACIA, ET MALACIA. 731

negat sola es quoque, nedum Lunares radios ad fundum usque marisu fici, aut tantum calami portare posse. Reponit alier quod magis gliscat aestuet ignis, dum radiis illorum Planetarum seveatur, quom gis directi derpendiculares in gurgites inciderint ciuisis o us ab hemisphaerio uno ad alterum per terrae perterebratae diametrum vis radii trajiciatur, uti in pyrio pulvere, longo ordine disposiis, si scintillapri .ma accensa fiserit. V. Famosiores receptiores tres illas divesas, sed subordinatas i me causas, minor UL Lanam ac Mum Lucanus quociue lib. I. Pharsante Guillelmum Briremem, qui tamen illum imitatus est, contulit, quas priore em cap. - uis citavimus. Atque illa quidem reae&ipsius quoque aliquorum judicio aestuosi de aestu ra elata a summis Phila..phis hausta praestate possimus Tametsi naenque ventorum causi, tum maris ordinavim senis horis provehere 4 idem revehere nequaquam p in videatur, ut potius aliquando nonnihil ipsum sutilem cursum direcursum turbet ac impediat. Nam quomodo v. g. Aquilo per aliquot continuos dies spirans mare regurgitare pateretur, si ejus eamrsiis ipse esset causa princeps Verum enimvero per ventost intelligunti s-ris intestinos, cum saliis vaporibus, aequor tumidum reddennes, cinlittora atque ipsa flumina propellentes, quod ubi illimamrerint, postea

resultet verius centrum suum revertatur.

VII. Plerique alii tamen cum hanc causu imbecillem alia ipsam H mulante indigere viderent, eidem causae intelligentiam quasi quandam

sertiorem apposuerunt, ut Tianaon lib. 2. Meteor. q. a. ε alii qui maris fluxionem in Solem, aquarum rarefactione ventos amnesque marei pellentes elevantem, retulerum, quibus postea a Sole absumptis, amue iterum subsidant. A qua opinione nee Heraclit ab emit, nec Arist telas, docente quoque post Plutarchum Aetium riuo evin Mira in lae generosissimo Comite Johanne Francisco. Quorum ille maeronensis Philosephus diversa Philosophorum placita de aestu marino recensens,liabrorum, quos de illis constripsit, tertio haec commemorat Aristoteles o Heraclitus a Mitiferi avum, aei Meros nos i iis momaat, secumque circumducat, stabus inridamis eualm -- Atiamicum, is ames me, in ἄ-m maris scias, i iam a d mmam retro a ρ -- ac re avis, pos γει - μέν-- -- Alter vero hoc addit retia Sut , cadorico I magis sui potentis facias agitet aa --quae cor a o maris βαροι aras. μω tariam fas x lipiadum memet satam

pressi

752쪽

pressionibus facile obnoxium, cum in Luna in. cfus lucis non int- robur, quantum luminis Glirhsi sit plena, atque ita Solis lumini mi asvis conjuncta, tum omnino validius attrahatur in moveatur mare. Vides Phil. Mocenicum universo it pari. . Contempto c. Io. 8 L

VIII Non est igitur, cur Rogetius Bacon in Epistola ad G

mentem V se cauis marini aestus unicum irimum repertorem se m- rarit Luna, inquit, praecipue e panim Sol rarescit, inspiritu -ώμι inflatur maine, quo exsipirante in conssmpto denuo conflaccescit. Comsumitur autem maris spiritus, cum Luna ad meridianum venit , qua radio perpendiculari in angulis rectis , qui seriissimi sunt , fumo ciem aqua periundit: sicensu vero, cum radius oblique incideris, ais, solvendas in commovendas, non absumendas exhalationes valebat. Cui Fromundus opponit quomodo non pari angulo Wobliquatione mare despiciens , Luna , cum a fastigio coeli ad occasum defluat, non pariter spiritus inflantes reselvat, inuomodo illa aquas magis penetret, quam Sol, ut quae spiritus illos hic cispellat, ubi oppositum coeli verticem Antipodum meridianum teneat pIX. Apud eundem tamen Plutarchum loci cis Seleucus Mathematicus aliam rationem , qui venti concitenturi, comminiscitur. Ipse namque motum terre tribuens , ejus revolutioni ac motu Lunam adversam ire, ait: cumque ventus, qui imra duo ista corpora intercipitur, in diversas partes hoc pacto agitetur, eo in Hamicum mare incidem , hoc quoquessecundum ejus motus concitari. Huic veteri paradoxo adhaerens Andreas Caesalpinus in quo Peripat ib. 3. quast. 3. terrae motus Pythagorici laCopemico atque Κeptemdeouo incrustati effectum sentit esse maris aestum. Ita ut in terra mota moveat in mare, quo nunc assiuat, nunc refluat Quem tamen haut immerito refutatum legere poteris apud Taurelium in

Alpibus eos ad d. l. te

X. Neque sortassis multum inluserit Mathematicus iste ex Lovaniensi sinus Romanus, apud Fromundum, qui aestuare mare existimaverit, Dia Angelus aliquis terra motor incertum , sub quo enithyglobam terra attollat stupra cenιram aliquor cubitis, totidemque infra deprimat percena modulata intervalla , ita ut, dum terra in altum elevetur , siccentur aliquo usque vada , quia aqua in oppositum hemisphaerium tanquam ad loea jam depressiora centro gravitatis propinquiora defluat, cum vero deprimatur mare hic tumeat, quia ex altero hemisphaerio ad nos assium

753쪽

Sed praeterquam quod sic nulla ratio inaequalitatis aestuum reddi possit, ipsa quoque flumina dulcia reciprocationem aestum persentiscere, atque vetissus suos fontes relabi , aut cursus saltim retardare deberent. Quod ipsum quoque continger oporteret, si Angeli ceu Leontestius ex Jonan. V. de motu probaticae piscinae in Apoc. VI ab Angelo aquarum dicto subsumpsithipsum immediate aquae elementum fundendo revoca doque reciprocationem hanc facerent, ad ejusmodi mediastinorum officia condemnati. XI. Honorius Augustodunensis lib. I. c. I. Platonis accedens sententiae, qui specus i quodam immani hiatu aqua sursium trahi in effundi, subindeque eodem refuere, atque sic e tali orificio aestus prorumpere ce fuit iste vero in huiuscemodi cavernosis lateque patentibus speluncis, iis que profundissimis ventos de spiramine aquarum concipi credidit, qui spiritus procellarum dicantur, ab iisque aquas maris in abyssia abstrahi&mox exundantes iterum magno impetu repelli Cujusmodi voraginem aquarum profundissimam in liιιore Scandιnaυia contra occidentalem partem, qua sine fine Oceanum pelagus patet, cum vidisset Paulus mam fridus, quem uisitato nomine mari umbilicum ducit vocat iam, qui bis in die fluctus absorbeat rursum evomat, sicuti per universa illa littora a cedentibus cie dentibus illis fluctibus celeritate nimia fieri comprob tum sit, ut naves sagittarum per aera lapsus imitari videantur, cum in illud barathrum horrendum abripiantur, nonnunquam tiam cum jamjam mergendae sint, subitis undarum motibus retro actae tanta rursus agilitate exinde clangentur, quanta prius attractae siR. Quin laliam hujusinodi voraginem inter Britanniam Insalam in Galliam te affirmant, cui etiam rei adstipulentur Sequanicae Aquitaniaque littora, quae bis in die tam subiatis inundationibus oppleantur. Ipsum denique Adriaticum mare, etiamsi minus sit, credibile tamen censet, parvos occultosque habere hujusmodi meatus, quibus 4ecedentes aquae sor anrur, rursum invasurae liti ra revomantur. Quae ipsa tamen ratio cum primis sere istis supra alleg tis rationibus videtur coincidere, quando non modo specus hujusmodi secundum maris aestum aut opplentur aqua, aut vacuantur, de quibus

C. vi Solinus Polyhistor in Pontico fragmento dixit: Quaqu sub Vistuis Thetis humida continet antris: Verum etiam spiritibus ibidem quibaildan marina ista percelluntur, simulque fluctuum concν entium mole nunc progressibus litora, nunc recursibus Inus aeu quatiuntur. Ut habet etiam Apuleius de mundo pag. 63. Ue- inaa a rum '

754쪽

nenimvero bene mur justmodi vertiginoses retin finis. Me in s ter generalem maris recifrocationem Ginguendu- , de illis Coei diginus lib. XIV. c. 12. Mendus capiendus erit, ut similius, illis, quos de freto Siculo protulit, versibus: Dextrum S ita latus, uvam implacata Cham Misobsidet, atque imo barathri ter gurgite vastos Sorbe in abruptum fluctus rumuine sub auras Erigit alternas o sidera verbera unda.

ΤMEMATIS II. CAPUT IV.

Causam aestus receptissimam in Lunae motu lumine influxu e variis ob varia quaerens, eXaminans.

XII. At caeteri plerique omnes Luna, ceu moderatrici atque reremsta gnatarum aquarum in humorum quemadmodum Sol aeris universi, stirituum in animatis ea erator dicitur)causam astus impingunt Ut amaru sua proprietate dominetur humidis frigidis, quia a Deo emia ta, ut proger nocti, qua est humida in frigida ouam regnat, Hariumphas, illa e jactas in aula, eivii caelo ultima, seolosaioque ciιω- mine lucens aliena, antam ac talem vim commoditate ioci, qualitaste sui, differentia luminis viimo jure sortita , ut eleganter disseruit Danaeus ac Edmundus Campianus, & hic quidem coram Regina Angliae Elisabeth in Comitiis Magistrorum omniensibus Idem vero senserunt CLeero lib. 2. de nat. Deor Strabo lib. 3. Plin. lib. 2. cap. 92 Ptolemaeus I 2. τώριαε. c. I 2. Auctor Lori de mundo Lucretius, Album a L. r. majoris Imroduct ad Astron Albertus M. lib. 2. tras . 3. c. 6. Thomas, Scotus, Alensis Ficinus, Contarenus, Lemnius, Cardanus M. . das ιδ ut ad eum quoque Scaliger, Exere. LII. Unde Senecae M que de Provid. c. I. qui eum est imitatus Declamatori illi apud Amulium lib. Iκ c. i. oceanus Luna comes dicitur, cum qua adolestat , δε- statque Ipsa vero Diana regina est Id. Italico, ubi de freto Gadit

no canit:

mothoes ea regna vaga, pelagique labores Luna movet, Luna immis per caerula bigis, Fertqua fertquo fretum, sequiturque reciproca Thetis. Quemadmodum Claudianus idem sensit de VI constulatu Hominii ores. 93. At immem. I. cap. I s. 6. laudavimus, eoque Manilium l. I. sis quidem emendatum ad aestus trahimus: D

755쪽

Et -- damna, tuas tum imitant. Delia, vir .

Quare Icilla scap. XXVI. scripsit, qui 1 erumsequumsurdissiplinam,

contendant motus istos maris commoveri Luna cursibus, adeo inflevisis..-udines inter maciem aquarum in lenitudinem respiciant ad audias ejusve defectiones, neque eademsemper tempore, sed praus illa inmergriuram sertar, varientse altemantes recursus. Quod tamen non usque quaque sicce est capiendum, vel simpliciter asserendum, cum aliqua si v rietas, neque id ubique servetur, Luna quoque non semper supra semi- coelium nostrum ab ortu ad occasum XII horas consumat, tametsi cum Apuleio de mundo pag. 6s libenter concedamus, rod sentiatur etiam coeli marissu cognatio, eam meoruis κυbus Luna decrementa est e. fu sterarum me fluum deprehendantur. Nam ut Iosephus quoqueucanus lib. I. v. 3 inquit: At fremitu accepto Nereus excusius ab amris Mutatis horrescis aquis fontique relapsur ficentem explora Lunam, viseoque meatu, Quem genitrix natura dedit, securior exit. Ubi Dresemius addit expuris Lunam, quia letis haluama variis aestibus impraegnas maria praesertim ob eam rationem, quod terrae marique sit proxima. Quamobrem Ptolemaeus sic ait: τε σελ- - περι- γειοτάτη biδωσι τοι πρὸς τῆ ν, τὴν ἀπόρροιαν συμπαΘώντ- οἰ ἡ - συντρεπομένων τῶν πλείςων - ἐμψυχ- ω ἀψυχων η- Ποτο-- μω συναυξόντων ω συριελειέύων τοῖς ψωσιν αδ- ς τὼ ρευε ιτα Θαλαμῶν δὲ συ-

XIII. Qua ipsa seu Luna commode demonstrari posse dixitiosia

nius, cur vicenis quatemisi e horis permutatim bis Qua in bis remoumare Secundum diumum scit Lunae motum ad quatuor cocli porti ne quadrifariam divisum Eadem quippe supra horizontem abortu ascen dente ad coeli verticem, meridiesque terminum, mare ab imo quasi imis pullum pariter assuto, exaestuatra regionem atque continentis interiora

versus undabundum ruit in aestuaria diffluit donec illa meridianum ci culum attigerit, Minde ab altissimo loco ac coeli fastigio ad casum d elinans oceanum ab aestuariis in gurgites pedetentim rursus compositis fluctibus regrediemem secum quasi abripit, ut aqua sese in locum suum reeipiat. Ruinis eum ab occasu sit horisonae hoc, Luna Antichthonis bus nostris oritur, subter ima coeli ad punctum meridiei pergens ac ve gens, denuo attollitur se exundat mare, ac si alveum suum egressi m

756쪽

foret quoad Luna meridianam lineam occuparit nocte media Unde postremo ad nostrum hemisphanium ascensiva sese conuinit Luna, tum r-ria quoque in consuetos alveos relabuntur, quousque ad hunc horizontina exoritura recurrat. f. 3o. Quin ex ejusdem quoque Lunae cursu singulis diebus locum tempus aliquantulum variante declarari quoque missu cur in dies fingulos horam fere inteiram fluxum ac refluxum mare se minet quoniam. Luna unius diei intervallo quatuordecim fere gradibus, quorum quindecim horam aequalem conficiunt, retrocedens proprio in tu tardius orititur ex quo fit, ut si Oceanus meridie littora contexerit, die sequenti hora prima, tertio die hora secunda recurrat, quia tori mfere horis Luna curium remoratur. Et propter eandem diversitatem exortus Damae, ascensionem signorum quoque Zodiaci ina qualitatem Ahus illos alias tardius, alias celerius accidere manifestum est ita ut fere nun quam accessus recessibus duratione temporis pares sint, nis Luna in gnis aequinoctialibus existente vid Bartholini Astratu. νε . s. erub. a. de Aquis cap. ALV. Praeterea exinde palpabile est, ein vinda maris in planiugario minxime ferveam , alias mitescant, certis etiam Lunae temporum magis ἀ- mescant mari , quatenus illa ut plenior, ita Gracior diversis etiam ad Solem fertur aspectibus, qui ubi v. g. hieme per aquatica signa transit, ea quoque Lunae virtutem secundum illius a Sola factam irradiationem adi vant, sicut etiam cineroram Planetarum natu , Mos aliter atque aliter Luna aspicit, aestus variant. Item --Agna tropica, Ni ctiam sua σέ-- quarum ascensionum Luna peragrat, aequaliores, minores fiunt aestus, contra instabiliores majores concitat atque diutius producit, cum pera uinoctialia in rectarum assessonum rixa Luna inris Sicuti citia juxta Plinium in Austro degressa, propiore usu vim uam exercet magisque turbat aquas , quarum astus misiores sunt, cum ilia Aquilonia a terris longius recedit. salibus 8 similibus regulis ac rationibus Peripat tici hoc totum negotium compegerunt, curque Lunam causam ficiem tem aestus arbitrari debuerint, evincem voluerunt. XV. Equo etiam intelligi jam poterit Zeno Romanus Δροουνώ. c. . I. Unda ac horam ad diem Meunt, ampliares minoresse prout illas Imrare Melieuit, ad cujus arbitrium Oceanus exundat. Item Silvester Gira dus scriptor Anglicus lib. a. de miraculis suberniae cap. 3 cum inquit: --na meridiem obtinente semper Oceanus ad occulta receptacula pedissisaeas rivocans undas, Australia Britannia littora urseus evacuat Hybrearicavero

757쪽

mr Dublinia tera senaria fluctuum versione tunc aris i. Mox riana revertentibus radiis cum ultra medietatem jam tumescit, e quasi ventrem facit, occidentis aequora secretis quibusdam natura causa exastera i incipiunt o moveri, Ur seque ad orbicularis perfectionis rotundita emundosii fudiuationibus de die in diem amplius intumescunt, longeque transi uales metas abundantius titιora complent. Eadem vero fugitivis en

μι decrescente in qua si vultum avertente paulatim tumor ille detum scit, Cr juxta Lunares defetitus tanquam residente derivationis exubera iisne, proprios iιerum redit in canales. Adeo quidem habetotius humoris sensis CV fomentum. XVI. Sed quaeritur porro, qua Luna virtute matris augmentum indecrementum siciat Non set utique motu aut lumine, ut Averrore credidit, ita namque in interlunio , vel cum Luna sub terras demersa, nullam ad nos acutitur splendorem, aestus quoque in nostro mari cessare&sopiti esse deberent, neque tanta semper in mari, existentibus etiam illis duobus instrumentis, existere potest vaporatio , qua ista vigente mare intumescat, considente vero subsidat. Quare rectius Albumasar temtem insuper. Misarem Luna meis tradidit, quam in xMm vocant, cujus interventu in hoc mundo elementari maris reciprocatio concitetin . Vid. Conimbric in libros Meteorologicos Ari otelis tradi 8. cap. 6. mPicus inii . l. it. XVII. Qua ipsa qualitate stectrice tametsi occulta, dum Luna concitat aquas, secundum diverses aspectus propinquitatemque ad mare is tusiores aut acutiores angulos, nunc easdem ad littus elevando trahit, nunc iterum relinquendo seopte pondere in decliviora resilire Me colligere facit; non opus est ullam rarefactionem marinarum aquanam ad limius properantium ier addensationem ad mare recurrentium, cum Aubertistis, Bacone, Valesio in Sacra Philas cap. a. atque Contareno excogitare, admodum illum, quo fiat avius marinus, perscrutandum. XVIII. Dum vero dicunt, non solo motu aut lumine Luna astu ma rinos contingere , non excludum ramen ilia Nam cum corpora si riora manifesti cimi primis viribus polleant valeantque, virtutesque suas infundant hisce inserioribus per motum utique clumen, ut quanto plus habeant luminis, tanto sortius etiam operentur, quia lumen aestus stimi

lac in majus extollit. Quo circa, in oppositione Lunae cum Sole, illa lumine turgens , hoc ipsum versus nos inundendo majora crementa di decrementa praestat aquarum. quam in coniun ne ejus cum Solet

758쪽

tametsi tune in coitu luminum , virtutibusque amborum Planetarum unitis, magnos quoque fieri aquarum motus cursus, augmenta rasi minutiones necesse sit, utroque namque loco inc stilicet P Luna tibvri latur in absidem, ut secum oceani gurgites iubvehere videatur. At in trajectione quadrata fertur ad hypogaeum tanto sere pacis, quantum ceanus a Luna distat. Minus in Theatro Nat. lib. s. v. 6II. Hinc cum Luna erit in quadratura prima vel secunda cum Sole, aqua maris nec fluet nec refluet sensibiliter, sed videbitur stare, si quis motus aquae fiterit, exiguissimus erit, cujusinodi falsam quietem maris Veneti appellant -- qua de eis. Priore itaque existent quadratura , quia Sol iuna toto tempore unius revolationis celastis , quod est XXIV. horarum , aequipotentes semper sunt sine notabili disparitate in motione aquarum aequali vel quasi aequali se invicem impediunt, ut illae videantur quiescere. Quod accidit circa octavam diem post conjunctionem Lunae cum Sole. --dem causae cum adsint quoque in quadratura secunda , quae in prima, idem quoque circa XL diem contingit.

Nostram sententiam tarticulariores juXta ac universaliores intra, extra mare , in spiritibus praecipue, tam insititiis, quam adventitiis, sitas rationes, cum dubitationum quarundam discussione, enarranssi

XIX. Reeensitis nunc Misrum diversis , nec semper adversis opi nibus, supererat, ut quid ipsi a 4ecteremur, palam tamenins να- fortasse magis ad visisnem Mna existi in is ut eum Maligero quar) --urisso Hentiu- , quam audacia, quamque -- ab alias L terem nova Hesione disiuisere. Sicutio Romorido satius vitam, perae nihil decernere. ε complicare mamis, cum tantum sit naturae arcanum, --ius aestus , de quo facilius quam causam remat, non quam a mittat, videre possis atque propterea Eustacheus a S. Paulo eum peto, bilas probabiliores quasdam produxisset reiecisset sententias, via probabilissima visa est eorum, qui existiment, it ne maris astum esse a m

759쪽

tollere eundem Dominum nostrum possumus, si non vaccarum instat portam novam intuentium , omnem resis rationis ab ipse quoque Deo nobis inditae abjecerimus, sed ipsius quoque ductum, revelationem in Verbo S. S. secuti fuerimus. Non paulo enim pro diu in sapiemia potentiaque Divina obstupescam , ait rom d. qua causis etia- corporeis dare potuerit tam admiratiis es ius visιutem. XX. Nimis itaque arridet eorum placitum , qui causam motus hujustam in mari, quam extra ma e quaerendam uiam, uis quidem ad Dei omnipotentiam ante omnia confugiendum rati, quae mare , ita ut

uatin refluat, crearit, utque vi primae illius jussionis divinae perpetuo maneat ad hunc motum dispositum. Hinc vero illam insitam qualitatem, ab extemis causis, veluti corporibus coelestibus, excitari adjuvari posse judicant. Quam ad rem . em. ea . 8 similitudinem contulimus coeli. Sicuti enim naud aliam stiunt adducere causam, cur Sol, Luna caeterae stella hoc illo modo moveantur, nisi luis is Deus illas creavit, tale principium motus inremum illis concessit ita mare ideo aestuat, quia Deus, ut sic assiuat refluat, esuit, sanxit, praescit te. Muhum autem refert, quomodo in vim illam intemam vis rupema, em in subjectam sibi materiam agat influat, verum etiam quomodo haec ipsa maris qualitas in hoc vel illo lisco magis minusve ad hunc effictum recipiendum sit disposita. Quemadmodum enim vis generandi varias herbas

vigore primae creationis inest terrae, ea tamen niti a Sola foveretur, nunquam quicquam produceret, uti videmus contingere in nova Lembla, ubi frigus adurcns crescere prohibet segetes aerbas: ita quoque vicisi sim tamen non Omnis fert omnia tellus, utcunque etiam se beant eauis extemae. Non autem illa vis assiva solummodo mari inesse credenda,

sed ΦJuxta activa. Ista, dum mare per se uinm est fluxum, liquiadum, tractabiles extemis impressionibus haud discuher mobile me, dum spiritus quidam in maris tundo demersi, aquam quodammodo mi mantes, sollicitantur praecipue a Lunari sidere, Min superficiem evocantur, quo ipse aquam, citra tamen insignem rarefaetionem, inflant,&hac atque illac diffiigientes discerpunt quin&Sescallare suo, quo aliam molliter fundit halitum illum marinum irritat, in arte adiuvat rari rem paulo iobiliorem istum reddendo suo tepore. Sieini hane opinionem romondus est. Dc. lib. V. Meteor. . 26s probavis. XXI. Hujusmodi Spiritum,mare eo noventem velim igne meoque

rem, ut spumet instar ollae ad secum bullientis, aut siem pharmae

pota,

760쪽

polae, in quo multa misceantur simplicia 1eu Ph cum ilium, seu adeo

Metaphysicum per Leviathanem exposuerim pud Hiobum cap. XLI ias cujus ore lampades procedum , scut ad ignis accensa , in de aea ab sejus fumus sicut ova fervemis in aheni magni. Et mox fervescere facit quasi ollam profundum maris in ponit quasi cum unguenta bismunt.

Nimis enim tralatilium est aliquam balamam saltem hic intelligere. XXII. Quicquid sit, um Sacrae ut Maia quoquc LVII quam pm-

fanae literae mare fervera C ebullire dunt, sicuti in caldario aquam, id non usquequaque tropis , ceu romondus voluit , sed in proprie fret, nulla absurditate asseri potest, sicuti coctio in animante non est plane impropria. Non enim quicquid aestuat, servet, bullit, coquitur, ignem culunarem semper supponit, sed modo calorem , sive ille iam sit ab igne I culento , qualem sub aquis esse etiam Hiobus scivit, saepe e mari erupisse atque multa oppida absumpsisse, dolus P. I. iot. 2Iq. e Vasata , α Posidonio, Nardius testatur, seu adeo a spiritu calido Nisi namque

caleret mare, non serveret, nec bulliret, nec attolleretur, nec mover tu , nec actiones producerct. Atqui actiones omnes a viribus , vires

omnes ab essentia , essentia autem maris dicente & docente Patricim in Q humor sit in calor simul. Uterquc autem amori calor , vendi sese m se amovendi noxia vires habet in quidem , dum serdes luit labluit hic vero dum penetrat, incidit, heterogenea separat, quod bulliente lebete quovis manifesto apparet Mare autem humorem esse, nemo non videt Calorem quoque habere innatum, ipsemet fatetur Aristoteles, quia salsum Mare, infit, in humidum est C corpM-- tum , multo magis quam aqua potabilis, in calidum natu a est in patri .ceps omnium partium humoris Vspiritus in terra. Quid ergo mirrum est, si mare spirituosum semper serucat ac bulliat, ε saliat ac reidiat. ut aquain fluor omnis in lebete bulliens Quid stem mirum , si mare natura sua fluor est, quod fluat refluat vel sensim occulte vel monisestes Casman. Quo marin. q. R. Iqs. XXIII. Istud tamen hic sciendum, Spiritus istos mare cientes vetes Institios, vel Adventilios illos a calore maris proprio Messentia- si hos a calore terrae mari sub3c, atque illos quidem sic primarios, hoseo secundarios is illis quodammodo productos. Dum namquc mare principio hoc interno servet, spiritus Qvapores in sein ex terrasis posita generat continue quibus suapte sponte sursum tendentibus attollitur, iisdemque egressis discussis recidic rursusque novis regenerati

denuo

SEARCH

MENU NAVIGATION