Syntagma variarum dissertationum rariorum

721쪽

SALACIA, ET MALACIA. offm est si viro, .notire insanire, quod proprie competit mari, eum ruribundum quasi ad littora fertur. Nisi sorte alicui malina molliuscule

pro marina in pata videatur, prout illae duae literae invicem sunt permutabiles. Namin adhuc Italis mispanis minia, Gallis autem n are V nilum tempestatem maris denotat. Sicuti iisdem adhuc marina marsire sumitur pro p. mari, unde irimi dicunt: Marinae turbata, quarido ediam uno di mala vulta, in collora, cum quis instar maris tempestuosiis examantis turbidus est commotus. Sedis pro ipso a stu maris commotione Italis usurpari, a marina, testis est Hadrisin niuain alii Veram autem nominis Danico Saxonici rationem nona Lartinis, sed ab ipsis Danis petendum judicamus, quam attulisse videtur D nus ille doctissimus oti infastis sua gentis lib. I. c. II. ubi ait: Magis Danis esse magnum, cinde maris incrementum vocin Mali

pro Masina, quasi μεγαλην. At isten iisdem esse λύὸν pamum, a

que inde Lidunas vocari maris imminutionem. Quod probavit etiam Gemhard Joh. Vinius de Orig. Ur progres Idololair L 2. c. 69. quo loco reprehendit ridiculum putat Joann. Noviomagum annotat ad Bedam, Ledonam, quasi laesam undam dici autumantem. Id quod tamen si v vis Commentator ante ipsum dixerat.

XXV. Atque ita quidem Veniliae de Salacia numinibus tomia

nibus Romani vocabant maris reciproca incrementa, aut decrementa. Sed postquam in Oceanum Germanicum penetrarimi quod primus Dr sius Germanicus fecit Germanicis nominibus veterum Saxonum eas

carunt, pro Venilia Matinam, pro Salacia Lidunam dicentes. Atques ita quidem scriptum repeti in veteri libro Bedae Anglo- Saxonis. Sicut M apud Marcellum Empiricum, qui floruit temporibus Valentiniani Im- peratoris, aliquando id legi, nec sine admiratione olim subinde repeti- tum Sed Venilia Ialacia significant accessus recessus maris quos uianos : Malitia, Liduna etiam lunaria Oceani incrementa decre- menta. Nam alioqui semper bis in die intumere&detumere solet oce nus se Quod tam egregium imelium ecl. I. caligeri principalibus thesauris in Varionem ad verbum huc mutuari placuit. Ad hunc vero lapidem veluti angularem Maligeri graviter hallucinatos cernimus filmmos nostri seculi viros, Gerhard. Joh. Vinium, Praeceptoris vice nobis cultum, Fridericum Lindenbrogium. Quorum hic injucundissima variarum qum

monum Centuria diseutationibus Hadriani apicteti, ut Pippini

Albini subdita'. s. uc respondit: Quid δε πιῶκ in comraria ei πλημε ιυρα

722쪽

Unde a caligero cc ipsum suxisse, sed indigestum reddidisse iuspia

muri Ille vero inhis lis et de σου uouiatr. cap. 69 scribit Dic de motus disremia ratione temporis, quo pacto motas amaris AiMe dissenus, atrus menstruus, alii, amnuus. De Farentia eorum ex Po oris is Stria lib. 3. Dιurnus, qui Gracis ἡμερ-ιs est, reciprocum κερ-eiari num maris incrementum in decrementum, quorum illud Romani Salaciam

dixere, quia unda in salum redis hoc Veniliam, quia eadem venis ad istus. Quae a Varrone repetiit. Ubi probato eo, quod fu- &- xum maris Iustinius Veniliam 8 Miaciam dici persuasi recte putaverint.

In illo tamen calculum nostrum non adficimus, quod lac imis en emtum crediderint,m Veniliam decrementum; es Matina-3c Veritiae uti Liavis in Saticia- confiiderint aut utrinque priores diu si tare aestuationes reciprocationes posteriores vero menstruas voluerint. Quas tamen non minus recte cum eodem Vinio, quam annuas statu

mus Sed audiatur tamen prius, indvocatus insuper ipsi permittatur, antequam condemnetur. Ita ergo ille Le. XXVI. Videamus nunc de motu maris menstruo, de quo sc Strabs ex Posidonio lib. 3. - δὲ μηνιαίαν περίοδον λέγει) - μέγιςαι - πα-

Menstruum porro circuitum dicit Ρosidonius)qmia maximi r intcirca novitania, posteaque minuantur, usque dum Luna sit dimisinae riserum hinc augeantur usique ad lenitaniam, ac som imminui rursum, donec decressens dimidia parte iaceat, postea ad coitum Uyme augeri ea autem incrementa exsuper re in empore in eleritate. Confirma ha e experientia, quae docet, maxime intumescere mare in plenilunio, alia quanto minus in interlunio, minime omnium cum Luna est dimidiata. Haec incrementa decrementa vocabulis jam olim distinxere Saxones, weorum exemplo Anglo-Saxones in Britannia. Nam maris recinum , hoc est, quando detumescit, Livinam dixere; at accessum ejus, sive cum intumescit, Matinam nuncuparunt. Ut quod in dium motura

iacia sunt, eronilia, hoc in menstruo sint Liau 3e Matina, uen admodum liquet ex Beda de ratione temporum libro cap. XXVIIL ubi sieseribit Imitatur Lunae cursum mare non solum communi dismums

723쪽

intellige accessuis recessis, sed etiam quodam sui status prosemita

fectuque ita ut non tardior solum perendie, quam p:idie, verum etiam major minorve quotidie redeat aestus: crescentes quidem Masinas, d crescentes autem placuit appellare edones, in aliis Beda Codd. 03 Ledonas qui stemante per feetenos octonosve dies successit, mensem inter se quemque quadrisoris 1 e mutationis varietate dispertiunt. Sin pe quidem aequa uterque rae, septenis diebus ac dimidio cursum con- summantes Saepe vel ventis impellentibus, aut repellentibus, vel alia qualibet accedente, sive naturali vi, sive cogente, tardius citiusve e nientes, aut minus ampliusve selito ferventes, ita ut aliquoties ordine turbato Malina plures sibi aestus hoc mense, pauciores vindicet in alio, Munde uterque motus nunc vespertino nasci, nunc matutino consuevit in Maestu. Et liquidem aestu vespertino vel novilunio, vel plenilunio instan-ε te, Matinam nasci contigerit, idem aestus quotidie per VII. Mali dies subsequentes sit majorin violentior, aestu matutino. Similiter m tutino, si fuerit Matina orta sub aestu, matutinus jam majori per dies

contegit aequore terras. Porro vespertinis finibus, quos matutinus armis coeperat, contentus, ulterius cursum extendere negligit, quamvis qui bestim in mensibus uterque aestus in dissimili per omnia cremento pro- sicit. Quanto autem plus aestus major litora terrasque contexerit, fluvios ac freta compleverit, tanto latius recedens, eadem litora maris 'exhaurire atque enudare consuevit. XXVII. Quin incrementum motumque maris annuum idem Vos ius Leit ex eodem Strabone asserit ταὶ δὲ -αυσως παρὰ των ω Γαδείροις

circuitus se a Gaditanis accepisti Ρosidoni Lais quippe qui dicant,

circa stivum Sol litium maxime augeri acceses in recessus Meris Comjecturam autem capit, eosdem exinde immmui usique ad AEquinoctium, ac rusum accrescere usque ad Brumam, a Me decrescere αμ ad . Gquinoctium vernum o postea augeri usique a Mi inti- stivam Miarum vero est, Vinium ita adhinere Posidonio, cum jam tum in quibusdam videret ipsi opponi Pliniumui II. e. 27. asserentem: AEquinois

alis maxim rumentes, sumnali amplius, quam vereo inanes v

r bruma, in magis Sositio. Siciniis Tacitus eidem fidem derogat, V v v v qui

724쪽

qui pariter non in Solstitio aestivo, sed μυνε althaquinoctii maximo imas.

mescere Oceanum. Quo minus cin reliquis, quoad annuum motum ,

ipsi adstipulandum erit. Cui tamen Guit Brito, uti mox videbimus , ncuti, M. Manilius Poeta Philosophusu. Σ. Apronomicon succinit his

versibus: Sic Pontum movet, in terris immittit, auferta Eque Mitis pelagi, nune fidera Luna Mota tenens, nunc didierso stimulata reces ,

Nunc anni spatio Phaebum comitata volantem. τῆ τῆς Σελήνης ἀυξομειώσει παρεπομ-.

Sed ad eundem porro Hos Scaligerum audiamus Πλημριυραν non Miam menstruam inquit Luna, sed in annuam Solis intelligit. Mia, uiast, ego, capio. Nam si Luna has πλημμυροις, errus has ἁρμονιώτεις facit, quid opus est Sole. At in AEquinoctiis major' πλημινιύρα. Audio, sed non erit annua Quare melius hae lacuset Manilini. Milli faves, quod homo Cisalpinus nunquam Oceanum viderat. Haec ille. Quo pacto Scaliger haud annuum recte putat dici incrementum, eodem ego nec menstruum quia tam silente Luna, quam plena peculiare¬abile istud est Imo si accurate velimus loqui, ne ἡμερη γ quidem ille motus reciprocus proprie dici meretur, quando die integro xxiv. ris constante, bis affluat refluat. Proinde ego ita statuo, sicuti dictim

quater vices mutat ita inuater in mensibus, nec non quater in anno

notabiliter variat, ita tamen, ut variationes primae sint simplices, sed si cum istis posteriores conjungantur, eo quoque sint clariores. XXVlII. Neque verum quoque est, quod ait ossius Malinam is Liaunam hoc se in motu menstruo, quoa Venilia e Salacias in diurno , uti ex pes ime intellecto Beda , vel plane non lacto , subinferre voluit. Sed ita est , quaelibet etiam Malina habet suum recessiim decrementum , Qvicivim omnis quoque edona habet suum quoque augmentum, pariter ut decrementum , sed minus notabile r ut proinde Malina simul includat Veniliamin Salaciam, atqueeodem quoque pacto Litana. Inspiciantur modo praeter Marcellum Empiricum cillum ἀνι νυμιον apud Augustin. loca venerabilis Bedae, ut Itb. de mandi com M. μι. 3 8 Ubi post consuetas accessionesin recessiones maris tiones quasdam praeterea dicit esse majoresin minores , Matinas scili-

cetin Ledones. Ledones a quinta Luna similiter is vigesima inc, piunt;

725쪽

fiunt; quot horis accedunt , tot recedunt. Malina sunt majores, quae a tertia decima vigesima septima Luna incipiunt, sex diebus v quindecim horis durant, & sunt citiores in accedendo, tardiores in recedendo. , Et iterum de Nat. rerum c. 39. AEst Oceani Lunam se quitur, tanquam ejus aspiratione retrorsum traharur, ejusque impulsu retracto refundatur, qui quotidie bis adfluere ciemeare, unius sem- 'per horae dodrantes semiuncia transmissa videtur, ejusque omnis cur- raus in Ledonesin Malinas id est, in minores aestus dividitur, -- -jores. Sed Ledon a quinta vicesima Luna inchoans, quot horis occur- rit, tot recurrit Malinas autem a III. 4 xxvHI. incipiens, ci- tior in accessu, sed tardior in recessu septem diebus invindecim horis ferseverat, in medio sui semper Lunam primam decimam quintam M ostendens,& per AEquinoetia vel Solstitia solito validius exaestuans si ad quem locum in vetus Commentatrius audiripoterit, cum ais, AElius Oceani quotidie bis venire remeare perhibetur, in ortu scilicet occasu Lu- nae. Ascensus autem ipsi in Ledonas malinas dividuntur, id est, in minores ac majores aestus Malina enim a majore Luna ,- Ledona quasi laesa dicitur unda. XXIX. E quibus omnibus luce meridiana sit clarius , integros aestus ex mentita Salacia constantes nunc Malinas dici , cum sint magni, ininc vero Lirinas , cum sint parvi, quod cum quoque postea idem Dominus Vossus vidisset, in alio volumine, quod de vivis sermonis hoc ipso anno vulgavit, sententiam priorem , prout posteriores cogitationes sunt meliores, lib. 2. c. II ex parte tamen saltim retractavit, pag. 233. 2 3 ita scribens: Ledo, vel Lido Ledona item, vel Lidona promia scue dicuntur, 'ando ma e minus vehementer c copiose in littus proruit. Ut contra Matina , quando majori vi ac copias recipit in littus. Sic vetus Mamyrologus a Furnerio in Siccama Notis ad letes Frisonum adductus, Frissones in loco , ubi mari rum erat sanguis es sui, aggesta terra collem excitarunt, propter Lidonis in Mali quotidianas eruptiones, ex maris astu quotidiano provenientes , ubi Ecclesiam exstruxerunt. Sed qωοtidiani vocem hic laxius sumere oportet, ne putemus idem esse, ac quam Romani Heniliam iaciam dixere. Us quoque Marc. Empiricus cst Scriptor libri R. figustino perperam tributi rom. 3 p. 7 q. quid mirabilib. Scripturae inscribitin c. 7. Ad ac Beda lib. et de Natur rorum c. xxvIII. e r. xx x. Glab. Radulphus histor. lib. 3. cap. 3. Miror Gulielm Malmessuriensem, sive Bibliothecarium Lerinem dicere, quod V V V 3. ιi

726쪽

alia falinam. Si enim scribis lib. m. degest. Anglia Rerum: οὐ- anno II CCCCLXXIX. suctu marinus , quem Graia Euripum , noradonem vocamus, mira mi modum excrevit, quanta mula homin-

memoria potest attingere, ita ut vilia ultra multa militaria submergerese habitatores necaret Sed hac a pellinio ipsa etiam vocabiai agri γε origine refellitur Hides , qua diximus Theolog. Gemit in 'DIom Christian lib. m. e. LXIX. Adi ias Maiigeram de Emeniar te . ait de Delo Lunari veterum Saxonum Haec Vossius Quod 1 iam idem nobis, quod ipsi lisuit, liceat, veritatis saltem tuendae gratia diceremus: Non eandem hic severi a Vossio sententiam, quam ex ipsius I bris de Theolog. Gent paulo ante adduximus , ubi Malinam Ἀώ-- easdem esse cum Venilii Salacia. solummodo motu ab ipse efficto

menstruo diurno distingui Quod hic iterum inficiari cinisingere studuit Aliter locutus est Justus Josephus non Cesar Scaliger cum

de emendatione temporum, tum ad Varronem. Tametsi namque hic aposterioribus Romanis pro Venilia Matinam, pro Salacia Lidianam dictam praemisisset, retraxit tamen ibidem statim calculum , Venu--rae Salaciam significare statuens accessus in recessus maris quotidianos; -- linam ML danam etiam Lunaria non dixit menstrua Oceani incrementa, V decremeηιa Rationem porro haut temere hanc adjiciens Nam

alioqui Ner bis in die Cr intumere in driaemere solet Oceanus. Quoipis ostendere voluit, perpetuo miliaet Salacia manere vicissitudinem singulis quidem diebus, atque iisdem tamen simul esse vel Matinas, vel Lidunas, nisi quod alternatis invicem septimanis, atque sic heia malim non quot mensibus Divas illas suam quasi pompam in comitatu Nympharum nunc solennius Euentium, jam vero cum pauciorum ch ro apparentes variare sentiamus. Unde nec illa apud Martyrologum i terpretatione opus fuisset; qui ex maris astu quotidiano ut sentient quoque superaddidit Vositas)ρrovenientes Lidonis 3c Mali Potidianaser Wiones dixerat. Non enim laxe, sed stricte dicuntur quotidiana , non quidem selae Malinae, aut solae Lidunae, sed conjunctim, vel potius alternatim, prout unius dici milia Malacia constituit hodis Matinam, altero sequentibusve diebus Lirinam, atque sic recte quotidiana nunc Ledonis, nunc Malinae eruptiones appellantur Quin nec illud quoque mirum est, Malmesburiensem dixisse Ledonem pro Matina, ut putat Vossius, quo iterum non est necessarium, namque majus est ostentum quod fortasse in quadris Lunae cum revera ias, seu

727쪽

minimis aestus esse deberet, inustata plane, inexspectata visa fuerit inundatio, qualis nec in ipsis Matius. alias contigisset, ut ita nec illa, ab originatione desumta, refutatione Bibliothecarius eguerit. Constat jam

igitur male eundem quoque m. Oss. c. I a. lib. a. de vitiis se .p. 2qo. lafiniisse Malinam per menstruum marisi astus incrememum, cum sit vel semimenstruum, es verius hebdomadarium, ut Ledo secundum qu dras bipertitum. Sed ipsum deceperat Posidonius qui cum ημερ, ιον, W1- νιαῖα - ωιαύσιον περιοδον is αλος tradidisset, putavit singulis circuitibus & motibus singula imponenda esse nomina raro Henitia est Salacia menstruo una imposuit, ssed sibiipsi imposilit; annuum cum nulla inven1re posset amplius vocabula, pro deserto habuit. Sed ut ipsi suppetias seramus annuas ab ipse ita dictas, vel saltem semestres , aut

sane quatuor anni temporum periodo iisdem Matina, Udana titulis mactatas esse ostendemus, postquam nec diumas quidem iis caruisse evicimus. Inter ipsas namque Matinas 3 Lidunas plurima reperitur dis. serentia pro ipsius Lunae pelagitrinae majore.minoreque Variatione, ita ut Matina quaaam suo modo magnaM, attamen ut sic loquar ceu illae mulierculae apud Terentium forma quotidia ; quaedam Mali sit major, tam uam hebdomadefinita die Dominico, magis omina alia δε-nique maxima, in velut in Pan-Neptuniorum flumino esto, setulisse mestribus, ut sic ludam, luxu suomissima. Utque decisumo, nimio illo aestu, reliquorum veluti ultima manu dicamus , e J J Scaligeri toties laudato cyclo Lunari veterum Saxonum ista haurimus rQuod ad ejus deris incrementa C decrementa Oceani quoque vices

majores minoresve resurrant. At -- in pleniluniis amborum aequinoctiorum duae fiant ingentes πλημμύραι - - - obsereationem annumshum eteres Saxones in Dani digeserunt, eas πλημμύρας majores

Malinas, minora veri dum vel Lidunas vocitantes. Quin is simili causa Saxones, juxta Bedam, menses duos 'unium in Iulium , illum Uda prioris, hunc posterioris indigitamento honorarunt. Et quia is erat exitus anni Lunaris, annis embolymaeis tertius luia intercalabatur,u de annum embolymaeum hoc nomine ruida vocabant. Principium vero naturale cycli Lunaris a Malia a--nim plenilunio ins fruebaitur, ainquit Plinius I. a. c. 97. Autumnali magis AEquinoctio tumescunt -ctus, annum enim in duas Matinas dividebant, Autumnalem sem

lem. Haec eraealigero, apud quem plura de his, qui volet, quaerat. XXX. Utque in AEquinoctiis annuis Matinas illas ingentes observare

est;

728쪽

est ita Min mensibus singulis, quando Luna plena unctique aequata est, vel cum nova est ut planc absimiles deprehendimus P atque sic omni mense binas Matinas praecipuas, d totidem Udunas in quadror Iouis emimus E quibus melius jam intelligere licebit locum illum intiis de mirab. Sacr. Script. c. 7. qui inter Augustini operatoris. s. p. TI ita legitur: Quotidiana inundatio bis in die a tempore in tempus per' horas et . semper peragitur, ter altematas hebdomadas Ledonis, M linae vicissitudo comitatur Sia Ledo sex horas inundationis, &4- dem recessus habet. Malina vero grandis per quinque horas ebullit, per septem horas litorum dorsa retegit. Quae tantam concordiam cum Luna ostendit, ut antequam Luna nascatur, tribus diebus duodecim ' horis semper incipiat, & post nascentis Lunae principia alios tres dies duodecim horas consuescit habere. Similiterin ante plenilunium tribus diebusin duodecim horis incipit, di post tantundem temporis cursus sui terminum consumit Sex vero unius cujusque temporis Malinas, Ve- ris scilicet&AEstatis, Autumni Hiemis secundum Lunarem supputa- tionem, hoc est, simul omnes xx Iv. unusquisque communis annus h bet, exceptis videlicet embolismis, qui viginti sex asinas continent, & unius cujusque de praedictis temporibus, mediae duae, videlicet AE-' quinoctia, Maliae, quando vel dies, vel nox cursus sui terminum con' sumit, blito validior ac inundatione altior fieri consuevit. Interpolitis vero spatiis iterum totidem, semper Ledo intermittitur.

XXXI. Ex praemissis quoque Marcelli Empyrici veteris Medici, qui temporibus Valentiniani Imperatoris, plusquam trecentis ante Bedam annis, juxta ossit abacum, floruit, aliquot loca, ubi has voces non sine admiratione subinde repetitas legit collegit J J Scaliger , interpretari licebit Colligitur inquit die Jovis Luna vetere, iduna ante pra

dium.- Item: Colliges herbam, quae dicitur Britannice, die Jovis v aere Luna, iduna. Item: Conficitur vetere Luna, idunca mense Martio. De Masina vero idem: Conficitur Ia Calendas Julias, non interest, quo die, vel Luna, vel Matina, dummodo suprascriptus dies observetur se Ubi Mali e plenius fuisseρutavi ,s legeretur, 'Quo die, vel 'Luna, Liduna, vel Matina.,, In quibus praeterea ait videri Superstitiosam observationem legendi herbas: ut alias vires videantur habere aestuatione 6 maris, alias cum non patitur incrementa se Sed quod cum pace Scaligeri fiat. nihil hic puto esse superstitionis, a qua tamen alias Marcellum non immunem esse seto: praeterquam enim quod ille saepealias vetere Lunaplantas er alia putet

729쪽

patet ostigenda, ut eo metrus servari queant, quod agricolae, qui ligna ad aedificia caedunt, norunt. Tum vero Brittannicam herbam non aptiore tempore , quam vetere Luna legere conveniebat,is cum minus

humore abundaret.

XXXII. Atque exinde quoque patefit, iniuriam rosio fieri a V.Cl. Evetardo Elmenhormo, qui in emeniationibus Apule anis illum sic reprehendit Crescunt autem CV de oscun3, non ut Orosius lib. 6. contra P nos inepte putat per VII dies; sed per sex horas aqua, in dim n-ntu bis in die naturali quanquam a identia aliqua sepius variant se e resuxus maris universaliter scit ratione fiderum particulariter ob situs locorum. Ita in capite Rubri Maris cressi mare IV. est derem. seis horis VIII. In India vero contra naturam, Luna decrescente, et scunt flumina, ut notat Al s. adomustus navis in incognitas Insuias L 2.fol. o. Ludov. Patritius Indicar rerum lib. q. c. r. Sed nostis loquitur de incrementis Malinarum iidunarum, non de Venilia&Salacia, de qua Elmenhorstius. Quem saltem illa verba Apuleii menstruiscuobus Luna decrementa, o accessu fretorum atque aluum depro-δει sar, monere debuerant.

Quanta vero in Estibus hujuscemodi quotidie ' quot

mensibus, atque quotannis quadrifariam notabiliter alternantibus XXXIII septenarius numeratus vi polleat, ut qui e trinitate & quaternione ita sit coagmentatus, ut ipse omnibus sub se positis numeris additus semetipsum quadruplicet, atque sic quoque ipsa tempora secundum dum rum magnorum luminarium cursum variet id porro&cedoniorum hebdomas, viatinarum atque I idumara η-gulis septimanis succedentes vicissitudines , tantum non

omnium eo pertinentium Vocum ἐπρατοιχέα monstrat. Quae

vel maxime xxiv in maris tu ibbath, Malacis)elucet, quae Meptimo cumprimis & ter septimo Lunae di summe est conspicua, atque ex ipso Foetarum Patre xxv. aliisque Graecis a C. Scaligero δ Cerda illustrata, ipsiusque acce-Xxx priori

730쪽

io ANDR Rivi NU DE VENILIAptio origo utra derivata , vel 1 non m Sc desicriptioneae bonis Auctoribus usurpata, in apricum sunt producta.

XXXIII. Nec temere aut sortuito factum, hepiadibus variare haec a stuum incrementa, eo quoi ut inquit Censorinus de die a lic. . in omnibus ni-erus septenarius plurimum possit ad eundemn I merum tanquam plenum eonficiendum omnia pene in tro universo ex trino riualemo, atque sit junctim septenario, juxta Macrobiam com stent lavsolvantur. Unde Varro in hebdomadibus suis, Nonse olum animadverti debere, dixit, quod quater septenis, i. e. odia emet me finit . diisus conficiat iter L a suum, ed quod is numerus se ten-- , fab uno profectus, dum ad semetimum retradisu , omnes, pera vos Pressus est, numero comprehendat, ipsiumques addas, facis nu--- octo Cr viginti, quot die seunt curriculi Gnaris. Quin ex eo et dem Varrone, seu adeo Pervigilatore Attico lib. 3. cap. Io observandum,

quod cum in si lim signo fiat Sol litium a bruma, insutim Minisa a Solstitio, in in septimo AEquinostium ah AEquinoctio aestus illos ab

aliis annuos appellatos, recte septimanos quoque dici. Adde&hoc, dies illos, quibus Halcyρου hisme anni in sua nidulantur, eos quoque -- ρtem esse, cluti praeter Varronem memagoras Samius apud Suidam in Alvoniis dixit, eos vero non alios esse, nisi Ledonam integra unias 'timana. Ut vero eorundem incrementorum Lunarium vias&rationes

septenarias paulo lucidius amplius perdiscamus, illam ipsam Gellii &Plutarchi simiam Macrob. ad Somn. Scipionis lib. I. c. 6. adeamus is .diamus. Ut Luna, inquit, 'uater septem diebus prope totius odi ci ambitum conficit ita Sol quoque septimo signo vices sitas variat. Nam a Solstitio hiemali ad Estivum septimo pervenit signo, lare M pico veria usque ad autumnale tropicum, septimi signi peragrationc pro ducitur. tque inde tres lucis aeviereae tradit conversiones, maximam fianni secundum Sol , mediam mensis secundum Lunam, minimam diei secundum ortum occasum quarum quaelibet, ut nummus t narius sit perfectas, siccundum modos suos sit quadripartita. I. iam maxima anni conversio humida est verno tempore, calida est aestate, sicca autumno frigida per hiemem et Modia mensis per Lunam ' scentem humida est hebdomas prima, per adolescentem calida secunda, μ' per eandem plus ab ortu remotam sicca tertia ,- quam ea deficiente

frigida.

라틴어 텍스트