장음표시 사용
41쪽
Hac ita statuta dilatationum ratione, proxime nobis quaerendum venit; quomodo illae diver-lae dilatationes vasa pulmonum assicere possunt ;qualisque sit proprius singulae dilatationis enfectuS. In memoriam revocandum est, bronchiorum. cellulas (sicut in vessica urinaria videre est) vasis sanguineis per totam earum superficiem diffusis quasi circundara , deinde, pulmones etsi a cubicis pollicibus aeris, distendi; nunc accedant sex illi cubici pollices aeris externi, per respirationem recepti : Quid inde Haec superaddita
quantitas aeris dilatationem pulmonum augebit Esto ; sed perexigue, nec nisii uniusmodi. Simulque vasa in longitudinem eXporrigentur, nec diffitear; veruntamen haec vasorum PrO- ductio admodum parva siit, parvulaque eorum diametrorum mutatio necesse erit. Sed nihilominus celeberrimus Halterus contendit, non solum, ipsis diametris. vasa pulmonum sanguinea in respiratione maxime ampliari, sed etiam, angulos inter divisiones vasorum, ea majores evadere cui postremae assertioni, ipse paulo post contradicit ; nec ullo modo probabilis illa videtur. Si enim anguli vasorum per respirationem Mutarentur, et formum etiam et figuram pul
42쪽
monum mutari necesse foret, (ni primis geo. metriae principiis refragare Veiis . Porro, validissimis argumentis freti, opinamur, pulmones inter respirandum, etsi perexigue, at semper uniformiter, et secundum Omnes suos diametros, ampliari; ita ut eorum forma eadem remaneat:
Cui opinioni inficias ire idem Hallerus nequit, qui hoc ipsum alibi fatetur : ' Augetur (inquit ille pulmo sui similis.' His igitur praemissis,
negare audeamUS, Gngulos T crum, ullam quamcunque, inter resii Gndum, mulcttionem pati. Verum enimvero, si asseverare possimus, nec angulos Vasorum pUlmonum, ullo modo, inter respirandum, immutari ; nec eorum diametros,
nisi quam minime. (Cum praeterea, ab omnibus concessum sit, sanguinem, dum respiratur, per haec vasa libere circuire. Quare non liceat, nonobstante Halleri opinione, statuere, sanguinem per vasa pulmonum, et libere circuire, post expirationem. Ac experientiam
rursus conflagiamUS. Experimentum tertium. -Canem religavimus,
cujus pulmones 8O cubicos pollices aeris, expirationis naturalis residui, capiebant; remoto ipsius sterno, pulmones collabi permisimus; et statim Is cubicos pollices aeris atmosphaerae, in
43쪽
eos inspiravimus; eumque, arctissune religata trachea, continuimus; tunc sanguis, e pulmonali arteria, in pulmones fluere ; libere circuire, sinistrum cordis ventriculum replere ; et more solito in aortam emitti coepit; qui circuitus, per duo horae momenta perseveravit, nec nissicellante corde cessavit. Defuncto cane, magnavis sanguinis, in sinistro ventriculo, truncisquePUlmonum Venarum, reperta est.
Ex hoc, nonne licet colligere, vasa PUlmonum liberum iter sanguini permittere, vel inter expirationem Z Etsi enim, in hoc casu, cor cito cenaverit, non cessavit profecto, propter sanguinis in vena pulmonali defectum ; siquidem ea, defuncto corde, adhuc sanguine plena re
Nec urgeatur, aliquam, nihilominus hoc incas V, CX parte Vasorum, repugnantiam adfuisse; quae obstaculo sit, ne sanguinis solita copia per
pulmones transeat, Unde in dextro ventriculo accumularet Ur, et morbum mortemque induceret. Si enim ita se res haberet, clar morbus, x et mors ipia, non citius infertur, Omnibus hydrothorace aut empyemate laborantibus in quibus et aliquid extraneum, inter pulmones tho
acisque parietes existit ; . et insuper, summa L pulmoni i
44쪽
Pulmonum dilatatio longe est naturali dilatatio. ne minor tDilatationem pulmonum, duobus hominibus hydrothorace peremptis, dimensus sum, eodem Paeto, quo in primo experimento. Pulmones prioris cubic. poli. aeris tantum
capiebant - - IODalterius autem, ejusdem aeris cub. poli. IsoSed, ne aliquid objiciendum praetermittere videar, argui posse, fateor, supradictos aegrotos, copia aquae in thoracem subito effusae, pulmonesque opprimentis, forsan esse necatos ; vel maximam hujus aquae vim, post mortem in thoracem sese insinuasse. Ut ex novo experimento nobis lux assulgeat, immittatur aquae definita quantitas, in thoracem cujusdam animantis integra valetudine ; tuncqUe ObservemUS, quo-
modo haec aqua circuitum sanguinis per pulmones asticiat.
Experimentum qu tum. Canem religavimus, cujus pulmones 66 cubicos pollices aeris, post solitam expirationem, capiebant; per eXiguam aperturam, in thorace, oblique factam, duodecem cubicos pollices aquae, in utrumque thoracis caVum, pulmones inter et parietes, instilla
45쪽
virnua; his aperturis accurate clausis, animal
solutum est : Paulo post, spiritus incepit fieri dissicilior, pulsusque imbecillior ; at omnibus
caeteris vitae muneribus, more solito, fungebatur : In eo statu, per quatuor horas, remansit; quibus elapsis, strangulatus est ; tum, aperto
thorace, in pulmonibus invenimus cubicos pollices aeris, expirationis residui, det. Alterum canem excepimus, cujus Pulmones,
cubicos pollices aeris, post expirationem, residui, capiebant 8s; huic, 18 pollices cubicos aquae, in singulum thoracis cavum, infirmavimus ;paulo post, eadem signa, ac jam memorata, sed paululum graviora, occurrerunt et Quatuor, etiam, horis elapsis, strangulatus est ; et in pulmonibus, cubicos pollices aeris, expirationi superstitis, q8, inVenimus. In his duobus exemplis, dilatatio pulmonUm, post expirationem, longe minor erat, eadem sectistione, quae, in integra animalis valetudine, extitisset ; nec sanguis eo minus libere circuire videbatur; absque ullo, saltem lethali, incommodo. Attamen non dissitear, animal, defectum hujus minoris dilatationis, competias are conatum esse, tentando, plus solito, aeris, dum respiraret, trahere: Idemque aliquando faciunt ho
46쪽
mines, hydrothorace laborantes; qui, interdum, per singulam respirationem, duos cubicos pollices trahunt, praeter eam solitam aeris quantitatem, quam in prospera valetudine respirassent. Haec, Vero, tantula aeris superaddita quantitas, nunquam magnam differentiam compensare valebit, quae, inter duas hasce dilatationes, (adversae, scilicet, et secundae valetudinis,) intersit. Nam, nonobstante hac accedente aeris quantitate, dilatatio pulmonum, in hydrothorace laborantibus, tertia parte minor est, ea quae illaesa valetudine obtinuisset.
Quandoquidem igitur, in hoc infimo dilatautionis statu, sanguis libere per pulmones ire videtur, saltem sine ullo lethali incommodo ;quanto magis liberius et salubrius, in expiratione naturali, et dum integra stat valetudo Z Quid igitur vetat, quo mini S asseveremias, sanguinem, in prospera valetudine, post expirationem, per
culo accumulari, ncc ullum lethulem effectum inducere Ex omnibus supra memoratis experimentis sequit Ur, imo, Dilatationem pulmonum, post respirationem, dilatationi eorum post expirationem, a ratione esse qua -- : : 268 : 262
47쪽
Deinde, Cum tantula sit harum differentia languinem, per pulmonum Vasa, non minus libere post expirationem, quam post respirationem, circUire. Demum, sanguinem, sub dilatatione expirationis, ita per pulmones circuire, ut ne ullum quidem morbidum, multo minus lethiferum, incommodum inducat. Unde statuimUS, Dilatationem pulmonum non esse causam respi
48쪽
s8 DE MORBO MORTE QUE SECTIO QS A R T A.
De essectibus aeris restrali in pulmones
chemicis. N omni aetate, qua floruit res medica,
ill tentarunt docti, mutationes, quas aer inter respirandum in pulmonibus patitur, investigare. Sed quascunque conjecturas, quaecunque haud
parum deridenda commenta, asserebat superior aetas, subsequens delebat: donec, experientiae face, fugatis horum somniorum tenebris, tandem affulgeret almae veritatis Aurora. Nollem equidem, omnes illas opiniones, sive a veteribus traditas, sive prolatas a recentioribUS, commemorare. Molestum sane opus et odiosum l Sed ea, tantum, Ope artiS chemicae, nuperrime inventa, referre, et quasi oculis subjicere, in animo est. Cum aer atmosphaericus, solitis chemicae artis experimentis exploratur ; eum, ex his tribus, conflatum reperimus; videlicet, ex aere phlo
49쪽
gisticato; ex aere puro ; addita aeris fixi parte valde exigUR. Sumatur certa aeris atmosphaerici, et definita quantitas ; exempli gratia, totum aliquid ex centum partibus, inter se aequalibus, constans :si chemicis modis exploretur, illud ex his fe- maentibus conflari reperitur ; ex aeris phlogisticati m ; acris puri fere - ; et aeris fixi parte valde exigua. Sed illae rationes haud parum inter se disserunt, si, ex diversis atmosphaerae locis, desumantur, et quandoque aeris fixi nil reperi
Si portio quaedam atmosphaerici aeris ex centum partibus constans, et antea sedulo explorata, solito naturae more respiretur, et post expirationem iterum exploretur ; reperimus, rationem supradictorum aerum mutatam esse ; videlicet partem quamdam aeris puri, in pulmonibus abiisse ; aeri fixo partem NOVam, ex ipsis pulmonibus, accessilie ; dum aer Phlogisticatus totus et integer superest. Quidam, in re chemica, peritissimi ' quaerere videbantur, Ut, eXquisiti, calculis, definiretur quantum, uniuscujusque acris, in singula respiratione, accedcret; quantum, in expiratio-
50쪽
ne excideret. Quod quidem discernere, et bene statuere, dissicillimum est : Cum quantitates illae, in singula respiratione Variant, pro Varia corporis valetudine, et tempore, per quod aer in pulmonibus moratur. Quod, cum ita putarem, attamen, ut hujus rei in meipsum periculum facerem, quantitatem aeris atmosphaerici, una respiratione susceptam, in elidi ometrum recepi; et, instituta ratione, inter plures hujusmodi respirationcs, reperii medias quantitates, singulis respirationibus, attribuendas, se habere ut sequitur ;scilicet, Totus ser, una resi-rstione, resceptus, conjict-bat ex partibus et
Aeris puri - 18 Aeris fixi - 2
piratione, redditus, Conis Zabor e purlibus et
In pluribus hujusmodi experimentis, quantitates aeris fixi et puri paululum variabant; ita tamen, ut quantitas aeris fixi, e pulmonibus recepta, nunquam par evaderet ei quantitati aeris puri, quae in ipsorum substantia amittebatur. Sicque, aliquid semper, etsi perexiguum, in sum-