장음표시 사용
51쪽
ma aeris respirati, post expirationem desiderabatur ; scilicet et interdum Haec vero tantula deductio recte explicare potest, illam LXiguam, aeris expirati, voluminis imminutionem, quam Adle et Mussienbrooh, tam saepe
Constat igitur ; quamdam, aeris puri, partem, singula respiratione in pulmonibus evanescere, aliamque aeris fixi partem, ex ipsis accedere , Praeterea comperi Um est, eundem aera, si pluries CX ordine respiretur, et expiretur, minu8 ac minus spirabilem, evadere. QuaeramUS HUNC , utrum pars illa aeris respirati, quam aera purum VocamVS, eadem Omnino ratione, in singulis continuis respirationibus, minuetur Quod certe assequi poterimus, si portiones aeris atmosphaerici, et aeris nitrosi, inter se pares, in eudeometro Fontanae misceamus; et voluminis imminutionem observemus, quae semper rationem quantitatis aeris puri sequitur ; postea, si quandam aeris atmosphaerici quantitatem, pluries ex ordine respiremus, et post singulam expirationem, ope ejusdem quantitatis acris nitrosi, explorem is , tunc ratio Voluminum, quantitatem
aeria puri, in singula respiratione urnissam, testa- γ bitur.
52쪽
bitur. Ex multis experimentis, ad hunc finem institutis, haec pauca referre juvat. DUae, omnino pares, aeris atmosphaerici et nitrosii, portiones, in eudeometro commistae,
Quaedam, ejusdem aeris atmosphaerici, quantitas, pluries ex ordine respirata, et post expirationem in eodem eudeometro explorata, retulit, post primam expirati
Post secundam - - I,CJ Post tertiam - - I,6 IPost quartam - - I, OPost quintam - - I, IIgitur, in his continuis respirationibus, portio aeris puri gradatim decrescit; dum (ut omni-hus notum aeris fixi quantitas, in singula expiratione, crescit. Nec parvi momenti esse arbitror, plane detegere, annon illae subtractiones et accessiones majores evaderent, dummodo aer atmosphaericus, in bronchiis, aliquamdiu
Experimentiam primum. Volumen quoddam aeris atmosphaerici, cujus elementa, ea ratione se habebant, quae in prima tabula refertur, respiravii -
53쪽
ravi; idque in pulmonibus retinui, per horae minuta secunda viginti. Ejusdem aeris elementa, post expirationem, ita se habebant. Aeris phlogisticati -
T Experimentum fecundum.--E pulmonibus canis strangulati, aera receptum, in eudeometro, Collegi ; et hujus, aeris partes Jo, cum partibus ioo aeris nitrosi commistae dederunt - IasEx hoc liquet; aera atmosphaericlam, dummodo satis diu in pulmonibus coerceatUr, eas dem omnino, quas in pluribus continuis respirationibus, mutationes pati; scilicet, ipsius partem (quae purus aer vocatur) sensim decrescere; dum ea (quae fixus dicitur) paululum augetur ;iisque mutationibus, aera illum gradatim, minus respirationi aptum, evadere. Quae porro ex his duabus mutationibus, in causa est, cur aeratinos phaericus, sic ineptus ad respirandum eva
dit Anno aeris puri subtractio ' aut aeris si Occesso q
Ponamus, aeris I xi Gcce sonem, esse causam. Quod si ita sit; aer atmosphaericus, dummodo nuinta ipsius pars in si una aera mutaretur, fieret
54쪽
ret ad respirandum ineptus ; etiamsi, puri aeris portio integra et intacta maneret. Experimentum tertium. -Quinquaginta cubicos pollices atmosphaerici aeris, cum quinque cubicis pollicibus aeris fixi, miscuimus ; postea, mis turam illam, in vase pneumatico sectionis tertiae, inclusimus ; ex quo Vicies, eodem tenore, totidem interjectis expirationibus, respiravimus; nec ullam, in pectore, anxietatem passi sumus. Ergo ; primum, accedente quinta parte aeris fixi, haud minus spirabilis fiebat atmosphaericus aer. Deinde, aeris fixi accesso non in causa est, cur sensim ineptus fiat ad respirandum . Igitur, ex acris puri subtracZione, haec causa repetenda est. His statutis ; cum tanta aeris puri quantitas, singula respiratione, a pulmonibus consumitur, necesse est, aera atmosphaericum, quasdam chemicas in bronchiorum cavis mutationes pati.
Quod non fieri potest, nisi pars quaedam sui
puri aeris, ab arteriis, quae bronchiorum cavis, Circum- Quandoquidem, adeo magnam aeris fixi quantitatem, absque ullo incommodo, respirare possumus, verisimile est illum, non per se, valetudini nocere, sed eo tantum, quod aeri puro in pulmonibus accessionem praecludit.
55쪽
sUBMERSORUM INVESTIGANDIS . is
circumfunduntur, singula respiratione suscipiatur. Nunc igitur restat, ut sanguinis indolem chemiis cana, dum adhuc in pulmon Um arteritS commoratur, et anteaquam, aeris, in bronchiorum cellulis, inclusi actioni, subjiciatur, exploremUS. Cum quidem hoc omnino impossibile videtur, nobis sedulo investigandum est, quae sunt mutationes, quas sanguis patitur, dum extra Corpta S, ejusdem aeris atmosphaerici actioni subjicitur. Ex similitudine enim conjicere licebit ;quas mutationes, ille idem aer, intra pulmonum vasa passurus est. Jamdudum medici animadverterunt, sanguinem e Vena CAVA AUt arteria pulmonali effusum,
dum aeri atmosphaerico subjicitur, rubescere, &c
Experimentum quartum.-Quatuor unciae sanguinis, e vena cava OVis, in Vas Vitreum recepistae, illico, actioni centum partium actis atmo phaerici jam explorati, objiciebantur: ecce subito, color sanguinis e fusco in rubeum vertebatur ; volumen totius aeris decrescebat; ipsiusque circiter trigessima pars (scilicet quae purus aer erat) evanescebat; dum nec fixus aer, nec phlogisticatus, vel minimum immutarentur. Idem
56쪽
Idem experimentum instituimus, octo unciis venosi sanguinis utentes 1 tuncque pars totius aeris molis vigesima, sub puri aeris sorma abiit; caeteris aeris portionibus haud mutatis.
Experimentum quintum.-Octo uncias sanguinis venosi, in vas, in quo collocatum est thermome tron maxima mobilitate praeditum, recepimus; huncque totum apparatum in vase vitreo inclusimus ; et ibi sanguinem actioni aeris puri subjecimus. Vidisses, subito fuscum sanguinis
colorem, in rubeum floridumque verti; dum thermometron, nihil caloris, sanguini supervenisse, testabatur. Idem experimentum, pluries iteratum, non alium habuit eXitum. Ex his experimentis constat :Imo, Sanguinem venosum, non nisi ae is atmosphaerici tactu, floridum colorem induere. etdo, Hunc colorem, ex hac aeris parte, quae purus aer dicitur, oriri; nec ullam omnino, in ipsius sanguinis temperie. mutationem accidere. Nunc autem videamus, annon sanguis, in arteria pulmonali, similem mutationem patiatur, dum ille aeri spirabili subjicitur Nec illud
quidem multi scriptores assirmare dubitarunt ;
57쪽
quod tamen judicare dissicile est, sane, nisi ex
Experimentum sextum.-Canem super mensam religavimus ; quem, sterno remoto, pulmonumque venis, quae cor sinistrum adeunt, ita denudatis, ut in iisdem fluentis sanguinis color, per tunicas et involucra, discerneretur, ad experimentum Composuimus; tracheae, etiam, denudatae et incisae, Follem coaptavimus, cujus ope, (ut in experimentis clarissimorum C alius et Hunter pulmonibus aera atmosphaericumnspiravimus : dum sic, alternis inflationibus, Iaturae respirationem arte imitaremur, sanguis er truncos Venarum pulmonum circuibat ru- eus et floridus: Postea, quantitatem quandam eris atmosphaerici in pulmones conjecimus, bique, trachea religata, continuimus; tum san-:uis, qui circuire perseverabat, in pulmonum enis sensim colorem fuscum induebat, donec, irciter unico horae momento elapso, nigrum
anguinis venae caVae colorem omnino referret.beinde, aeris inspiratione, follis ope, redinterata . sanguis venarum pulmonum gradatimigrum colorem exuebat ; fiebatque magis aeaagis rubeus; donec tandem, floridus, ut an
58쪽
tea, evasit. Sic, naturae respiratio, per aliquod tempus, ope follis imitata intermissaque, eadem omnino ac antea retulit: Tandem animal fato suo permissimUS. Idem experimentum, in alterum canem insti. tuimus. Sed, in hoc experimento, axillarem arteriam in uno latere, in altero venam, denudavimus, et has punximus ; dum autem pulmones, modo supra relato, instarentur, sanguinem ex arteria erumpere floridum, e vena fluere nigrum : dein, pulmonibus aere repletis et distentis, aera in bronchiis cohibuimus; tunc, (clcuitu perseverante) sanguinem, qui ex arteria emicabat floridus sensim nigrescere, quoad tandem, sanguinis venosi colorem referret. Integrata iterum pulmonum inspirationc, ad rubeum et oridum rediit. Pluribus aliis animantibus, vice aeris atlnossphaerici, fixum aut phlogisticatum aera inspira-VIIDUS ; et eorum, modo supra dicto, pulmones in.
ssavimus; sed in omni casu, circiter duobus post horae minutis secundis, sanguis per pulmonum
venas primum fuscus, mox niger, EVasiit ; cor
disque vitales motus derepente cessarunt. Ex his omnibus experimentis patet,
59쪽
Imo, Sanguinem, dum pulmones permeat, quasdam chemicas mutationes pati; quibus ipsius color e nigro in rubeum floridumque ver
ado, Has mutationes, ea aeris atmosphaerici parte, quae purus aer dicitur, omnino induci. Sed quemadmodum essiciuntur Anne purus aer, cum aliquo, e sanguine, sejuncto, in unum coit et miscetur, aut, sanguine ipso adjuvante, in elementa sua resolvitur y At Vero, e quo fonte fixus aer ipse derivatur tHis quaestionibus respondere, nec in promptu, nec facile est ; et ipsae ejusmodi sunt, quas, non adhuc omnes nostrae artiS Chemicae opes, et doctrinae, illustrare potuerunt; nec illas, nisi magistra experientia, solvendas puto. Quod, non antea sperandum, quam fluidorum elasticorum,(quae gaet vocantur elementa propria penitius nobis innotescant ; et calcinationis combustionis aque naturam et modum clarius perspexerimus. VerumenamVero, si tantum, pro certo concederetur, principium aeris inflammabstis in vesinoso sanguine latere, facile esset ulterius progredi, et excogitare hoc principium, e sanguine in bronchiis discedens, et ibi, cum aere puro in unum coeuns, in aquam deinde aut in
60쪽
acra fixum, ope corpori S caloris, abire, ut
Oendi h et Pries nobis tradiderunt. Sed
illae opiniones, quinto nostro eXperimento, refelli videntur. In eo enim vidimus, sanguinem e fusco in rubrum tantummodo Verti, nullum que aera fixum generari, nullamque aliam quamcunque mutationem contingere. Praeterea, tantum abest , ut principium aeris inflammabilis in sanguine reperiatur, quod contrarium proba. bile videtur. Etenim, cum parVula quantitas aeris
inflammabilis in venam jugularem animantis cujuscunque infunditur, hac tantula quantitate vitae principium subito eXtinguitur ; etiamsi ille aer, cum sanguine pulmones adeunte, et aeripuro in bronchiis occurrente, statim misceatur. Quoniam autem aer fixus haud ab aere puro in pulmonibus nascitur, nonne liceret in animo effligere, eum, in bronchiis, ab extremis vasis, e sanguine exhalari t Haec ratio plus apud me valeret, nec ab ea multum dissentirem, nisi tanta hujus aeris quantitas, in singula respiratione emitteretur , eamque prorsus despicere nollem, praesertim, cum aliquid aeri fixo simile per cae