Crisimerologion, seu dierum crisimorum ratio ... / [Antonius Petitaeus]

발행: 1566년

분량: 184페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

151쪽

iis hebdomadae 3. dies cit horas con ineant, idcirco q. horas latum critica II complectitur, at decimustertius horas et erit igitur potius criticus quam I . sic enim Gai cum inueni et tres septimana scio. dies& q. horas curia dimidia continere, concludebat, 2 O. die potius

criticum eis quam I. quandoquidem plures complecteretur horas .Quin i dies numerandi forent penes Galeni mensem, dies 81. Crisimus Re2 esset non o at hoc Hipp. Gai repugnat. Quod sequitur verum esse existimant quoniasupra vicesimum quatuor horae cum dimidia si

persunt, quibus in se ductisvilis auctis supra

qo.diem 9. horae excurret, his iterum multiplicatis supra o. horas I 8. parient, quae ad 3I. reserende: sunt. Item ex Galeni numeratione seque miniretur i. diem potius iudicatorium esse, quam 6o. quod Hippoc. ωGal.doctrinae aduersaretur id autem consequi constat quod nouem septumans 6o. dies&43. horas cti dimidia contineat. Itaque dies cl. cum sitas horarum ci dimidia oo.decem, illum potuisqtiam hunc criticum es se consequitur. Ad haec recentiorum aliqui ve βς ritatis legem sibi praetexentcs,illudque Aristot. usurpantes,prae veritatesquit esse quemque sua

decreta tollere, aduersus Galenum multa proferunt, eiusque de Crisimorum ratione, nuciata conuellere et arunt. Hi autem scribunt Hippocratem in epidem iis retulisse multos vicelimo

septimo die A. o. quosdam o iudicatos, Heropyilium quedam centesimo vicesimo die

perfecte iudicatu fuisse, atqui nulla potest esse

152쪽

oc CAvsis R. cum hoc dierum numero mensis a Galeno e cogitati congruens ratio. Si quis enim vel 3o. vel rio. iudicetur, cum ij dies mensem Galesina ulto interuallo excedant,qu6nam pacto huic Crisimo messem suum qui 16. dierum. 22. horarum est, adaptabit Galenus Quod si in 7 lunam ad idem punctum, in quo cura morbus incoepit, erat, remeare dixerit, quomodo igitur naturam ad ii sim incitat, cum amplius in op- Septima ponto loco a 6 sit Praeterea nil una supponi tutdum Galenus mensem suum ita ectangit, qua luna toto triduo semper a sole obtegatur at cu penumero eodem die. vetus, moua luna

conspiciatur, mane priusquam ibi exoriatur,vetus: vespere autem eius diei no iraculari facie, a

soli congressa,&ab eo lumen accipiens, discidicunt ut non satistis in huius mensis medicinalis compositio haberi posti praesertim cum ita ieci vide atur, ac si luna aeqiuali semper motu

nunquam, locius aut tardi is moueretur .at 5

traritimin experieti a N Ptolemaei lurba cliij aut horitas monstrant. Cum igitur clis appa ritionis non semper sit aequalis, nec perpauo solis radiis in coitu dei: tescens luna, aequo tempore com uiri, seu solis splendore obumbrata maneat, cilicitur sane ut neque Gai in si si ex ipso mense appari ionis S mense peragratio-ia sconlii tu ut sit semper aequalis: si vero non, perpetuo aequalis sit, quonam pacto Crisimorum dieium certa ratio haberi potest Θ

153쪽

Euersariorum Galeni ratione diluunturi P. Ii.

T A igitur rationes sunt, qui bin ipsi,

i velut copiis acie structa,armatorumve cuneis ad congrediendum, aut vincendum paratis, in Galeni castra irrumpere, eumque de statione depellere, aduersus uia stam erigere, districtis lue gladiis fortiter congredi, ac valido impetu cum conterere, O- nati sunt, eiusque dicta, Vt conuellerent, vires ingenii neruo ille Omnes et fuderiit. Ego vero, tametsi ingenii viribus parilia possina, in hoc tamen pra: lio , pro Galeno manus conserere, conabor. ac constat infractoq; animo aduersariorum manu, hoc est, ration CS,Cxperiar.

Has sane rationes, non ita validas video, ut potentissimum hostem Galenum deturbare possint. Vicesimum enim diem, potius quam ZI. crisimum est verissimum est,ac Galeni experientia comprobatum, ab Hippoc. in Epid. Prognost. Aphorium is, testatum, ut supra diximus. Experientia igitur comperto vero, catlsam Galenus inuestigare conatus est i 5 quod demost rationibus firmissimis se uti existima rit: sed his quae magis facere videbatur ad huius mensii inuentionem, cuius re septimanarin o. die desinut. Idcirco monet lib. . p. b.

ἡ- si vi,si cui hujus disputationis subtilitas

displicet,difficilisque videatur, hanc non perdiscat ad hanc suam de criticis diebus a tionem, literis mandandam, amicorum quo-

154쪽

rundam precibus se impulsum funise, ingenue fatetur Sed aduersariorum obices sigilla Obiectio tim amoliri omnes contendamus, ac primum dilatio. ad id, quod obtrudunt i diem potius risimum esse, quam o. quem ideo totum excludi volunt, propterea uddires hebdomadae mensis medii,vicesimi primi quatuor horas

dimidiam supra o excurrentes, assumant sic respondemus, finem duntaxat ultimi die hebdomadae medicinalis numerando, assumendunon esse, verum totum diem postremum scperpendendum num eiusmodi dies, zO.die postes meditius quam a I participet.Cum vero die medi

Cur dua

a malis horarusit a Lod Iq.partis horae, ex I, iv 'stim RV die quatuor horas cum semisse assumet, at ex si o. 9 cum di inidia, minus I 4 parte horae. ' ψ'iVD Idiso potius ad O. i ad ri pertinebit.Hinc e- μ' ' iam eolligi potest,cur hebdomadae seiunctim ac o iunctim numeradae sint, quandoquidem ut tres hebdomada ro. dies naturales constituant,dies unus in septenorii naturalium enumeratione denuo repete lus erit. Hunc autem diem aut ultimum primae hebdomadae,aut se cunda esse oportui: at quoniam altera septi mana medicinali minimam partem, Vipotes horas duntaxat cum emisse, ex ultimo die primae septimanae assumit, necesse sui ultimualterius hebdomadae bis repetere, quonia tertia medii mensis septimana, maximam ipsius I 6 partem puta 13 horas assumit Praeterea

155쪽

vcm excogitauit ut o diem potius quam ri 'λμ crisimum esse adueritisArchignem obtineret, de posteris persuaderet, dictaque Hippocratis vera esse patefaceret veruin etiam ut idipsumtiongo usu experientia deprchendisse testa-etiim relinqueret, remque inter veteres medi-icos controuersam dirimeret. Hinc Auerr sic. . inquit Cecidit diuisio ter ant1cillos de die. o. ib.

ibus criticis, sed dies critici approbati in per μης - ' lduos viros qui priores in hac arte Occurre-lrunt: sunt Hippoc Gal. creditur quod verum dicant propter experientiam orti multam. Galenus itaque subtili artificio longaque pervestigatione, messem suum medium deprehendit, penes quem in quartac quarta me dia diuisum,dies crisimi numerarentur. Cum igitur a luna, duplex in haec inferiora vis cri sim promouens, nimirum propria, communis transmittatum, coelestia motu lumine praecipue agant necesse habuit Galenus me

dium mensem introducere, Ut cel HS com

l positione dierum criticorum ratio constaret. Et quamuis ab utroque mense vis crisin promouens profluat non tamen quilibet horum mensium criticus introducendus est, alio qui permulti errores inde nasci possient, nec certo quid te critici forent, cognosceretur: quare utraque vis lunae crisin promouet, nec

una ab alia seiungenda est. Ex propria enim ii

156쪽

DE Chusis It p. humorum in corpus humanum moressione, ex communi quae a luna sit, rises in his,aut illis diebus contingere vult al. Idcirco traque lunae vim spectans, duos coniunxit incit

ses, ut interueniente motu lumine , amandatis erroribus, vera criticorum dierum ratio consurgeret. Qu'd si haec admittere nolint, taleantur oportet mensis peragrationis tres septimanas O.dies Ir.horas ita complecti,uti a illae horae ambigetes aeque ad Zo diem at que ad Di pertineant,at crisiis illis ira horis eueniens ad utrumlibet diem referri possit, si

quidem I 2. horae,supra zo .diem excurrentes, tres septimanas explent, sunt i diei pars altera an igitur recte hi criticam commotionem in o mensis peragrationis excitari,hinc e fricere possunt PHunc autem mensem naturae suderibus consentaneum esse sistat,sive per eccentricos, aut per epicyclos lunam mutari dixeruntis At homo centroru descriptionem,

Tertia να- nec naturae, nec Obseruationi cossentaneam esserio iubi se fatemur. Ad tertiam ratione agedum pro-μ μ fediamur ac respodere non dubitemus Ga' lenum medium circuitum,ex peragrationis Scilluminationis lunae circuitu, inuenisse, non quod in quod tempore dierum supputatio nem interrumpi, morbi motum cessare Voluerit sed eum proposuit, ut ex ipsius istio ne mensis consurgeret, cuius septimanae tres 2O.die desinerent, neque enim iuxta Gai placita

157쪽

icita mensem apparitionis nunqua descere ne cesse est sed eius longitudinem ita aduertere, ut x ipsi, altero medius resultet. Quid ui praeter haec proprium lunae circuitu risis causam,sine alterius interuentu, esse communem vero circuitum, altero interueniente critim promouere dixerimus Nerum si opponere cauili aduersarius, Galenum ali eruisse lunam vim V suam a sole sortiri, id quidem fatemur, sed illud Galeni de vi valida lunae, quam a perfecta Illuminatione nanciscitur, accipiendum est. Nihilominus tamen vim Mef cacia aliquam, licet non ita validam, habet, ut in maris I luxu inferiora

refluxitque etiam tempore interlunii seu con

iunctionis lunae cisi sole perspicere licet. Haec Manardi&

autem lunae vis paulo debilior quando uti '

combusta est, licet a solo peragrationis lunae circuitu pro manet . crisi tamen promouendae sufficere potest. Verumtamen quoniam eius modi risis illuminationem luna non subit, ideo imperfecta, inrida, periculosis, ad perniciem censenda est. Idem dici potest de crisi Mensi, e Leueniente in decem horis quas mensis criti 'ς l 'Or' horis mencus, praeter manifestae appacationis mentem ala seni apparibet, siquis enim crisimus dies in hoc incidat 20' iμῖς tempus, minus valide decernet, risis in iis dem horis infida ac imperfecta continget. Quod autem diem ultimum septimana medii 4 iuris ob mensis potius i 3 qua I . participare asserunt, e t rς ut δid quidem fatemur, non tamen ob id IJ pO-

158쪽

tius quam 4 iudicatio ascribenda est. Nam pars illa quam exo . vltimus ipse dies astu mit, validiorem decernendi vim nanciscitur, quam pars i 3. Quandoquidem visentit Ptolemaeus virtus lunae in criti efficienda, pertu nae oppositionem est. At ipsa , cum ultimus se cundae septimanae criticae dies iq. participat, magis opponi ir, quam cum ipse i malo rem partem assumit liquidem in fine in re taoppolitio est. Res oderi etiam potest Gal. non

negare i .elle crisimum ut supra ostendimus: sed experientia compertum est i . potius de morbis decernere quam 3. O potiusquam a quod ex Gal. obiiciunt, id ad 2 O .potiti, qui iri ius quam aliorum dierum inuetionem ab eo a Minor usurpatum videtiir. Praeterea non vult Galen

nit quatuor hora quae supra O. excurrui, ita sup putari ut in O. cum totidem horis coniunda sexta argu 'imentatio tur supra so. I horae sint cum dimidia aci iuri ira a sectio lint ipse ex vicesim bis, ter quater saepius in sese aucto , iteratoque

in aximas perfectissimas periodos Ileri, cuiusmodi sunt O. GO. 8O .i Oo. Irao hae summae

perfectae periodi sunt, 'uia harum singulae tres septimanas expleant, coque copositae sint: adde quodio amplius alio indigeat circuitu.

Huc accedit quod iuxta eoru opinionem I. Et eui usi GI. 8 . de morbis decerneret, non O. 6 O. O. per ς io si ut priore lib. ostensum est. Caeterii primus cir cultus perrcctus est O dies citius crvica vis a

159쪽

quaternariis . de septimanis tribus ex quibus η conflatus est, promanat, huius vero circuitus

vis critica, ad reliquos quinque perfectos cir-

cultus, ut pote O. 6O. 8O. IOO. Iao extenditur. Sex enim perfecti circuitus sunt ad iro. Quemadmodum igitur primi circuitus persecti, nempe ro diei vis critica, a se quaternariis, quibus constat, proficiscitur: ita a primo circuitu vis decernendi ad sextum vique circuitum,perfectum nempe Zo. diem quo tu dicatus fuit Heropytus protenditur: dixerim quoque in omni dierum circuitu vim decer nendi a primo lunae motu derivandam esse continuata serie, ab illo,inquam, motu primo, supputandii,secundus enim circuitus per fectus videlicet go cum 7 dies ultimis hebdomadae primi mensis contineat, vim iudicandia primo lunae motu manantem sortitur, ne que dii taxat aprini circuitu, utpote O vim iudicandi accipit, verum etiam vim quandam peculiarem ratione illorum .dierum, quibus participat ideo ambitu suo hos critimos dies, 24-2 T. I 34. 37. complectitur, quod reliquis persectj periodis non euenit,ut Hipp. in nuere videtur, scribens post O. eodem modo, secundum eandem rationem primum cir cui tum quatuor ariginta dierum, secundum O. dierum, tertium sexaginta dierum sic. Quod sit obtrudant aduersarii 27. laoia esse crisimum quod una eo unde discessit, crina mor

iiii

sex eire ui tu perfecti adio. Quannis Avicenna voluisse videatur post pri

Hinc Pico res p. An post 7. luna dierua Lirao productorum causa sit. L J Progn'

160쪽

obiectio.

Solutio. Ultur.

bus incoepit,remeet, ob id nec naturam ad crisim incitare, cum in oppositione non exist t. dicendu vim oppositioni lunae in 7. die non esse spectandam principii morbi ratione, sed I .aut O. respectu Nam a loco opposito vii de luna proficiscitur vim quandam aduersam refert. Nonne etiam oppositio nepotest tu, cum luna eo unde discessit,rcuertitur. cu ad locum appellere, ab eo digredi opponatur sed haec ad causim efficiente pertinent, de qua paulo post nobis latius agendum erit. Ad reliquas objectiones diluedas pergamus,ac aduervitima a Lyriis sespondeamus, lunam quidem no seni io usui per tres lies in coitu cum te desitescere, nec mensem apparitionis perpetuo aequalem esse: verum .ilenus id instituti habuit,ut quod ad

enumerationis crisima orum dierum inuentio nem sibi si ducere cognosceret,illud tibi proponeret imitandum , erat autem apparitionis seu communis impressionis mensis , qui coniun tionem seu consecutionem longissimam te luitur, nempe cana, qua luna tres dies in te gros in consequendo sole impendit. radiis solacibus nam i a toto triduo obtegitur. Verum an non aduertunt hi mensem peragratio uia i ni lucin introducendum potilas quam criti is nim re cilia putat eadem ratione explodi posse, cum x0 q ς eius septimana aequales non int)Ncque enim

ut pii statuunt, in esis sui supposititii eptimana una,perpetuo dierum ., horaru et O. erit:

mentu

SEARCH

MENU NAVIGATION