Pindari carmen Olympicum primum a Ludovico legionensi Hispanice redditum [microform]

31쪽

iiis μέριμνα. et ea quidem dulcior γλοκυτέρα) quam

clara victoriae equestris adipiscendae. Sed poeta riuum dicat, se sperare dore ut hali dulciorem curam laudet, simul prodit spem suam, ut cura ad effectum perducatur, ut utero coronetur Licet igitur cogitanda Sit . . victoria sperata, tamen moli intelligere ad γλυκυ ραν cum Ηeyuio νίκαν Verba σι αρριατι cto idem valent ac καὶ

tiρμα θοον Si sorte, inquit Pindarus, Deus, patronus studiorum tuorum, qui idem hanc AEquestrem tibi tribuit

victoriam, etiam posthac tibi favebit, mulio dulciorem, Spero, curam, multa jucundiora desideria unaque currum velocem, qui curam et desideria exsequetur, celebrabo Missonius jungit συν αρματι ocri cum Vocabulo miSS μεριμιναν, ut dictum sit . quemadmodum haec: νίκα Ῥρμαἐι, ἄπποις, olio συν ποδῶν νικασαι Sed primum vel apud indarum audacius videtur et obscuritati limi expositum, verbum quoddam tam arcte conjungere eum alio smi SSO. Deinde dubitare dicet, mum dicere poSSi νίκη συν αρμαo. Pindarus solo dativo utitur: πποισι νίκα, ἄρματι νίκα, hunc tamen dativum interjicit inter adjectivum cum

Iiomine νίκα connexum et nomen νίκα ipsum, ut ita inoad spectu perspicias, quomodo omnia cohaereant. GL Pyth. VI. IT.' ευδοξον αρμαet νίκαν. Isthm. II. 13. γ μίαν Ἀποισι νίκαν. Ita hic quoque dicendum fuisset: γλυκυ- ραν ρματι 'oo νίκαν QuodSi vel concedes Dissenii

structuram, dummodo adSit nomen νίκα tamen, quum μεριμνα. et quidem miSSa, Vice νίκης ungatur eam a d. mitti nequire, mihi quidem persuasum est. Feries igitur:

etiam suaviorem vos curam it in cum ea quadrisam ceterm me celebraturum.

Quemadmodum versu hujus carmini. 18. iisae gra-

ia poetam divino quodam spiritu iussavit, Sic . ., quum Cronium collem ' aditurus sit, se inflatum iri sperat. laque adjutorem eum nominat Suum, quippe cuju adspectus ei subministret materiam canendi et vim poeticam augeat, adjuvet. Hic sensus prodibit conjungenti δυνλογων ἐλθων, coli. yth. VIIl. 4 l. D: ο τ ne υρ

verba πίκουρον - Κρόνιον adjutorem reperiens, quum via carminum ad apricum pervenero collem Cronium. Simili modo Ludovicus Legion elisis olum locum accepiSSevidetur. Conjecit fortasse, ut postea Heynius ), pro γλυκυτερα legendum PSSe γλυκυτερον, quilin interpreteturcon mas ulrura . . dulcius Cronius, inquit, qui ver-Sus Solem continue spectat, ut autum valeam, mihi inspirabit copiosum donum vocum vividarum. Verbum τρεφε intimam, quae inter poetam et Musam intercedit, exprimit familiaritatem Cordi est poeta MuSae, Hu alumnus, ριεμηλε τη νουση. MuSa eum alens virtutem in eodem excolit poeticam. Ingenium ejus Musa nutrit robore, ut ipsum fiat nervosisSinatim validissimumque. Καρτερωτατον enim redditii βελος denium

τω ἀλκ τρεφειν. s. v. 27. et 8. Quod pertinet ad

me, inquit Pindarus, mihi Musa validissimum telum robore alit. Addit, quasi reprehensionem veritus ob Sui ipsius praedicationem: Sed aliis rebus alii excellulit, et praesertim regibus 4astigatur summum e. Summa loletitia,' et σεμνον κρωτήριον χλιδες. Cf. Ol. IX. D. q. Forte fuit γλυκυτερον, in quod et Gedihius V. C. inciderat. Si deus porro adsuerit, spero fore, ut etiam dulcius canam. V mea nius.

32쪽

summae divitiae, sit minae has duas comitalites audes. Tu vero, alippe rex, noli Spectare ulterius, noli plus possidere extra summiim, quod tibi fastigatur, noli spectare poteStatem ea, ita nunc seueriS, regia majorem. Verba μηκε τι πάπταινε πορσιον nonnisi O-nent Ilieronem, ne potestatem opesque petat iis, quibus nunc gaudet, majores, neque generaliter Sunt intelligenda, quia poeta tum etiam a studio victoriae curulis Olympicae reportandae regem dehortaretur, id quod repugnaret

versibus 109. II 0. τοσσάδε nil aliud h. l. significare potest, nisi μοίως ν φον εν τῆ αυτηὶ φοτη--τουντα. Pronomen ο ςδε

non ampli iis apud Pindarum reperitur, verumtamen Semel τοσο ος, Sthm. l. 35. ἀκοντισσαιρι τοσονθ', οσον. Ibi propter ἀκοντι ιν additum τοσουτο valet tam alte. Sic hoc quoque loco, propter antecedens isto et lita Supplendum est πατουντα, signiscat tum alte Utinani Sequar viam tam altam, tam excelSam, quam tu . . uti liam ego eundem gradum teli eam poeta inter poetas, litem tu rex inter reges Vocabullini πατουντα eo facili iis ad supplendum, quilin etiam verbiim ομιλεῖν Germanice myche n comprehendat occuliam vim eundi.

N aius ego sum, Iosephus mamm, Agrippinae anno hujus seculi vigesimo uertio, iatres Francisco Carolo, matre Joanna gente uter Prima litterarum elementa edoctus, gymnasio catholico, quod in illa urbe auspiciis loret Birn baum ii, viri humanissimi eruditissimique traditus sum. Cujus scholae istudiis muctumno anni MDCCCXLII. absolutis universitates, quas vocant. litterarias adii primum

Berotinensem, ibi moech h. aachmann , et um pl. i. Benary move, Iranet, a Benary, Frances on deinde Monacensem, rubi Hieri, meum ann a Schuberi, Τ hier sch. denique Ionnensem, rubi Schbach, ite et, Freytag, Rit schi, Vel cher, Rit ter a Sybel, Clemens diligenter me audiebantur Postremo huc aeversum discipulum me habuerunt Boech h. vi uber, Ranhe, Tren delen burg, Zumpi Gepperi, Michel et inelius.

Quorum virorum omnium gratissimam, dum spirare potero, retinebo memoriam.

33쪽

Graeci liodiernis consonantes quidem eodem, atqii ab H in Oribus, vocales autem diverso pronuntiari modo. II. Pronomina tomposita linguae Hispanicae vetustioris sele, gela, stela, eloy stela rectius Secundum analogiam esse sormata, quam quae nunc adhibentur ele, sela, Selo, elOS , Selag. III. Ηοm. l. ' , 80 l. - 264. et aliis ibidem locis casum genitivum verbo motionis adjectum non omissa praepositione δια explicandum. Sed merum artitivum, qui dicitur, genitivum SSe. IV. Verba, quae leguntur apud Corn. epotem vita Attici II. l. is seuod nonnulli ita interpretantur, amitti eisitatem Romanam, alia adscita ' nonnisi commentatoris cujusdam interpretamentum Sse neque in rationem contextam recipienda.

Locum Ciceronis orat pro Sulla XXV. 71 ita

esse emendandum: vi conatuum et armis etc.