장음표시 사용
51쪽
Ex SVL ACCUSATOR , ET SENTENTIAE PARES.
EXSUL, QUI SECRETVM AD REMPUB. PERTINENs INDICARE U LUERIT , HABEAT IN CIUITATEM REDEUNDI POTESTATEM : ET
bere, quod de Uectata tyramide diceret: Menit in ci Diatem e Postulaτit rotun: is aequis sententiis absoluetus est : fori quidam rogationem , ut maneat. CD.
Potest venire in dubium , quo genero divisionis uti nos in hac controversia oporteat. Videtur Onim quaedam posse dicere etiam citra rogationem advocatus huius exsulis , Per quae ius manendi vindicet. Vtrum ergo haec, quae citra rogationem quoque pro illo sutura sint, dicemus ante principium ;an statim post rogationem y Species eo ducit, ut quoniam in praecedant, et leviora videantur, et prima sint. Sed ratio diversum mihi suadere videtur: ideo quod necessaria nobis
quaestio superabit, an haec rogatio contra Iugem secatur : in cuius parto sint neccSSe est illa , quaecumque dicturi sumus , an videatur hic otiam alia lego romanere potui SSe r nn rogationem ferre oporteat ad singulos Pertinentem, an Contra legem : au haec rogatio contra legem Sit, an meruerit illo
remauere. CD Nota est contradietionis, ut opparet ex quibusdam argumentis sequentitim declamationum, tum ex Seneca, tuto ex aliis declamationibus. quae salso Quintiliano huic nostro tribuuntur. De contradict. infra Declamatione 388. ADROD. Vid. decl. 249. SERMO Sermo, qui dieitur in forensibus Milouibus, est aversa a Persona Iudicis oratio, vel ad coronam, vel patronum diversae partis, vel ad ii',um adversalium. Quintil. Inst. lib. IV. e. r. In scholis vero est ἁποτρογη nd discipulos, quasere seni per aute declamationem, Postellam saepe, raro Quintiliatius iumedio utitur. AEn DIVS. Melettir enim Videatur, editio nes trith. Parei.ώnde Latinius, μειω-
52쪽
Si aut minus verecundus esset is, quem rogatione mea retinere in civitate constitui, aut iudicia selicius expertus; nihil concione, nihil conscripto meo, nihil denique opera rogationis opus esset: prima igitur carere hac invidia vel propter hoc possum, Quirites: nemo enim crediderit me rogatum ab eo ad vos processisse, qui ipse, ut remaneat, non laborat: verum ille quidem multas, atque utinam minus potentes, huius propositi sui causas habeat: ego praeter cetera, propter hoc quoque . eum existimo esse retinendum, quod manifestum fecit, ad indicium tyrannidis affectatae venisse, non remanendi cupiditate. Quod nisi vetustissimum ius, Quirites, eos, qui secreta ad rempub. pertinentia indicassent, remanere in civitate, iussisset; forsitan dicendum mihi necessario existimarem, qua gratia hic pressus, quibus inimicitiis in exsilium esset actus. Sed quid necesse est repetere haec, quae videtis' et quod ad animum quidem illius pertinet, satis vobis est, ut existimo, probatus; quod quamquam damnatus, quamquam in exsilium actus, rei p. tamen non Potuit irasci. Indicium professus est: viderimus an verum: interim tamen nihil pum finxisse manifestum est, quod persuaderi tam multis utique potuerit. Causam qua conditione dixerit damnatus, exsul, contra Potentem, contra gratiosum, quid necesse est diu dicere, quando is exitus iudicii fuit, ut non plures sententiae pro adversario fuerintῖ non enim causa victus est, sed legibus, sed publica humanitate: quae
era rogationis Vet. ex. cuius Qua gratia hic pressus pressus etiam vitia hie annotare libuit, Aerodii marg. rationis rogad. 'Tu. Quod Per/uaderi eam mutila inique Tam multis atque dissuaderi potura ii, Prima inutir Pris miguur. PITH. Aerod. sed tu ni arg. tam mullis αε-
53쪽
quidem ipsa me in hoc exhortata est, ut rogationem ad vos de retinendo cive serrem in civitate tam misericorde. Negant rogationem esse recipiendam, quae ad singulos homines pertineat. Ego porro hoc in eo iure, quod perpetuum, et in omnia tempora scribitur, existimo esse servandum. Potest enim dici mihi, in honorem hominis unius obligabis tempora futura, et Omnes eadem necessitate constringes. Itaque quoties ad praesens tantummodo tempus rogatio sertur, ne ferri qui
dem , nisi de singulis , potest. Quod si hanc tollimus
consuetudinem, nee duces ad exercitus ducemus, nec provincias decernemus, nec imperia prorogabimus: Om- .nia enim ista rogationibus ad singulos pertinentibus consummantur. At enim contra legem rogatio est: si consi- terer, dicerem tamen non serendae rogationis esse causam, ubi lex est. Quid enim necesse est convocari tribus,
contrahi populum, si idem enici iure vetere, et iam olim constituto potest' Igitur si rogatio Supervacua, ubi
Quae ad singulos homnes pertineat Fuit enim lex ia: ne priMilegium is rogulor. Ceterum interversiim ordinem in hoc loco esse arbitror, ut alias plerumque. Igitur subiungo, mirarohim diei mιhi, In M. fio. M. Mil. te.
f. et O. ea. ne constringes. Ego Porro Me in eo l. q. e. et in o. e. scr. ex. ea semandum. At quoties et . ΛER. In eo νυre In omni itire, exemplar Cauci. Lege, ego Porro non in eo iure quini perpetuum , α i. o. t. scribatur. SCHVLT.
et similia v. Gron. ad Liv. XXII, xέ. Nonserendaeὶ Non ore. edit. aliae. Cl. Sebiit t. legebat: nullam ferendae
rogationis esse cotuam nisi ubi lex est. Constimmautur Consumuntur, Aerodius. Supervacua, ubi lex est Corruptissimus erat hie locus, et tamen adhueohscurus. Suustis est, meoqi idem iu dicio: Lex est quae votat rogationem recipietidam, quae ad singulos L miues pertineat. Item lex alia , quae permittit exstilem mavere in civitate. ita si iudicaverit. Dicitur haec rogatio contra legem, . turn quia retam non condemuaverit. eL ut aequa tulerit sust agia. si ideo manere eum opo
tet, ad id conita legem privilegio opus est. Respondet Patronus exsulis, utque ita refert. Si consterer, tu boc
54쪽
lex non est, non sere poterit ferri nisi contra alicuius voluntatem: et hoc tamen apud quos dicit Z video enim praescriptionem excludi posse iudicio. At in rebus Imrvis ac periculosis, ista iudex recipiat. Ceterum quidem quoties de iure populi agitur apud populum, cui mulare, cui obrogare, cui ferre quas velit leges, accipere quas velit rogationes liceat, nunquam se ipse diminuet. Quo-
genere quum reus paribus seu tentiis absolvitur, exsulem indicasse non videri, atque adeo rogntionem haue contra legem es e: omnis igitur aut
fit Pervacua sit necesse est, aut Contra
ria legibus. Supervacua, si lex est de ea ipsa re, de qua rogatur Populus. Si lex non est. hoc ipso alieni legi
contraria, quia privilegium irrogatur. Sed haec rogatio nec suPervocua est, lieet lex seripta sit, ut docebit paulo post: nee et Iegi contraria, quae rogationem ad singulos pertinentem reo eipi vetat, quia ad praesens tempus tantummodo sertur, non ut ad exemplum trali nitie, et legis Perpetuae Io- eo sit: quod utrumquE rogatio uis appellatione eontineri. vel ex ipso Gellio lib. X, eap. a , mani filum Plit. Et hcie tamen vel si Perva curam, vel alleui legi coiitrariam rogationem CS e,
apud quos hic dicitur' Ita enim socia
lassis si lis ex et eoram iudiee, qui praeseripta a Praetore formula iudicat. exsul tanquam praescriptione et Exceptione submoveri posset, Si non
ria est. Sed quum de iure populi apud Populum ngatur . nunquam Se ipse ita diminuet, hoc est, nunquam se .ret, ut praescriptione solvatur hoe tuis dieium et translationibus minuatur eius auctoritas: vel si plaeet hoe ad exsulem referre) nuntivam adeo de inre suo decedet, ut nou secu udum legem esse harie regationem omnino ansrmet, minimeque supersinam: nemo enim tam demens fuerit inquit Fabius ut id quod firmissimum duxerit se habere, remittat et ad leviora transcendat. ΛERO D. Legit vero, super cita tibi lex erit) tibi lex noueat, non ferri poterit. Cl. Schullingius legebat, sita non mi est. Igitur
Amici non aver etia, tibi Da est, non fere μω erit ferri , nisi eontra Ie gis Molantalem. An legendum, sia em actia , ubi lex est. At no haec non Hateria Ierri nisi contra ali uisis itiniatiatem , vel alterius et hiatis id est legis . qua pulsus in exsilium e qua re stitutus in Patriam, vel iaceriarius. ScuvLT. Miltir si rogatio summacua, ubi lex, non est, non fere Polerat emi, nisi e Ira alicuius legis Moliantalem , et hoc tamen a d quos ducitur' ὐμdeo enim Praeseriptione me excludi posse iudicio. At in rebus Parois et Periculo suo ista iudex recipiat, Ob- reclitus. Contra alictatis Molunto tem Vet. ex . emum alicuius legis ιUIuntatem. PiTH. Praescriytionem excludi Praeseriptionem , qtuae excluditur iuuiem. Scuvia. Aemili iis uotvi alios legere . praeseriptione exestiat, aut et diros se itidietum. Delude adiicit, ae minuAtericulosis.
55쪽
52 M. FAB. QVINTILIAM modo tamen rogatio ista contra legem et contra Commodum suum, Contraque eam, quae hunc in exsilium mi it: non iure novo, sed vetere atque olim constituto reversus est, manere etiam citra hanc rogationem potest'
De quo priusquam loquar, necessario illud, quod ab adversariis frequentissime obiectum est, depellendum videtur. Cur enim, inquiunt, si remanere suo iuro poterat, exspectavit rogationemῖ Vt verecundia ei adeo nihil apud vos prosit, ut etiam in causa plurimum noceat: ante Omnia non miror hominem iudicia totiens infeliciter expertum , tot in civitate inimicos habentem, nihil tentasse privatim: litigavit innocens reus, damnatus est: detulit assectatae tyrannidis reum, ut pars iudicum putat, manifestum: impedimento publicae humanitatis victus est.
Hodie contra rogationem, contra ius vestrum, contra
potestatem populi pugnabit' Ille tamen mihi alias et, ut
dixi, graviores in exsilium abeundi causas videtur ha
buisse : absolutus est quidem reus: sed innocentem se esse accusatori nondum persuasit. Ego vero non miror,
quod hic timet adhuc civitatem, quod vult impendentem quandam omnibus nobis ruinam suffugere; et evitare, quod praevidit periculum, cupit: sed tanto magis retinendus est. Putemus alioqui citra rogationem, talem institutam esse legem, qualis esset, si hic in civitate remanere vellet. Lex quid dicit' qui secretum ad rem-ρullicam pertinens indicare uoluerit, habeat remanendi
Contra legem et Contra legem est,
Me timet aduine eisitatem quodliae timer adhue eisitati , id est pro civitate. GRONov. Quod hielimem hine ei sati. Aerodios , qui in margine . timet: at hic eruitatem quod velut imP.
56쪽
potestatem. Nemo dubitabit an indicaverit; verba igitur legis pro nobis omnia: sed ad interpretationem vOIuntatis vocamur: nec enim scriptum putant esse, nisi quod certum approbatum sit: negant indicari, nisi id, de quo non dubitetur. Ego autem existimo, legum latori non defuisse eloquendi facultatem, ut approbatis demum his quae detulisset, remanere in civitate exsu- Iem vellet: id ipsum plane aperteque dicere non mutentum puto esse legum latorem: voluntatem eius re
tinuit. Satis est igitur, ut nihil finxerit, nihil cui ditate revertendi mentitus sit, nihil denique ideo secerit, ut remaneret. Vos quid dicitis' mentitum eum vultis' in
terrogemus partem iudicum. Non accuso nunc reum:
evasit, absolutus est: habet benescium legis: illud tamen contentus sum dicere, suisse aliqua, inibus iudex moveretur, illa quae moverunt iudicum partem, illa quae tot tristes sententias effecerunt. Iam ergo anDum dignum habeo emendatione sortunae: qUm affectari tyrannidem putaret, sic enim loquamur, non dissimu- Iavit: non ultionem putavit: non , quum ipse patriam perdidisset, invidit, sed venit in civitatem, et suscepit gravissimum laborem, et novas inimicitias, et recentem aemulationem : non excepit divitem ab indice fortuna.
. Dignum habeo Haber vel habetis.
cretim , an certatum p ut, aleternaque regna decertiata odiis, an ceratim eassamrobatum este an certum et amm-barum est ZMAvLT. Forte, nisi quod verte ammtaliam est. Cerium ae pro
batum, Obreebi. Pacultatem , ut approbatis Lege: factitialem , si alprobatis. GR NOV. Quasi arer Matis d. h. quae qui delu lisset. SCHULT. Plane Plane vortoque indieari
57쪽
Haec ego dicerem. etiam si victus iudicio esset: nunc sortiter hoc possum contendere, quod fuisse dicitis eum
causa inferiorem. Quid est igitur ' lex iubet eos absolvi, qui pares sententias tulerint. Imputabitis istud publicae
misericordiae, imputabitis humanitati: non ego arguo hanc legem, sed dico esse communem. Eodem enim tempore non id modo quaesitum est, an assectatae tyrannidis reum damnari oporteret; sed illud etiam, an hunc remanere in civitate oporteret. Quod si pares sententiae periculo prosunt, pro utroque sunt; an vero affectatae tyrannidis reus absolvatur, quoniam non plures pro accusatore, quam pro reo sententiae fuere; hic qui periculi, qui exsilii vel eandem , vel utique graviorem poenam, eX periretur, non eandem experiretur legis humanitatem y IIaec de iure, haec de rogatione: illa iam de aequitate. Dignum esse existimo, qui maneat in civitate : pericula nostra tentavit, servitutem reipub. disc tere, quantum in ipso erat, voluit. Nescio an plus debeamus, si ad indicium non certis argumentis perductus sit: nam si manifesta detulisset; si ea, de quibus dubitare nemo nostrum posset, crederetur cupiditate manendi in civitate fecisse. Solam pietatem in causa
indicii habuit, qui in urbem detulit litem, et litem iniustam conditione: ex altera parte solus, et exsul, damnatus ; ex altera parte homo potens, gratiosus. Omnes
in rem . Caucus. Sc v . mee de iure Et haee sermon is propria sunt. Plis. Nostra tentarit Al. Destra. PITH An nostra denuntiarit. MI VLT. Non certis Non incertis. ScuULT. Per uetus ait: nam si P. sit, quam si . Aerod.
est grain , ut iniustiis suscis , Virgil.
58쪽
ista diligenter perpendite: intelligetis non esse sententias pares. Quid est igitur Z ego etiam pro ipso , quia solutus est, reo, existimo esse manere hunc ili civi
tat et Illud dicere pro republica satis erat, habemus in civitate custodem. Inquirit adhuc: sorsitan omnia tam videre non potuit exsul, non omnia tam clare perspicere: hoc visuri pro Opinione eius, qui absolutus est, non timebitur, quamdiu hic suerit in civitate. Immo hercule si mentitus est, si fictum detulit crimen; satis alioqui daturus est poenarum inter inimicos Potentes, et inimicos gratioSos.
. Totam aut m existimo commodior in psso partem divorsam : suadeo his , qui dicturi sunt, in illam potius iucunabant.
solutus est , Dera existιm essa manere
hune in ei, itate. Vt apud Petronium: ἰ Quid ergo est e Parentes Miummione digni sunt. Cicero pro Quinctio: Quid ergo est ' Mereor mehercule . ne aut graMioratis utar Meι bis etc. Gaort. Ita et Sehiiliingius ; et ile illa sormula .vtιul est eν , vel /giliar viile iid lib. II Insiit. Dint .. 3. et molio Praecessit: Quid eae igitur st lex itiιel ele. Male ergo in margine Aerodit, eum
59쪽
TRANsFvGAE EXCLUDENDI. Inter duas civitates bellum crat: in alteram multi transfugae meniebant e fert quidam legem , ne reci tantur.
Proxime ad suasorias accedit hoc genus : nam et suasoriarum , et legis suasio et dissuasio est. Ergo dicet is , qui legem seret, non esse honestum recipere transfugas , nihil prQ-desse : sorsitan ad finem belli. Summum illud , propter quod lex sertur , PericuloSum PSSE.
DECLAMATIO Etiamsi non esset in eo statu bellum, ut honesta cogi
tare vacaret: vel cum periculo tamen, optima et ad famam itura secisse, fortasse honestius foret, quam ut obstare utilitas videretur: nunc minus laudis, immo plus lamen securitatis est, honesta facere. Nemo igitur dubitaverit turpissimos esse, qui transfugerint. Spectemus enim rem ipsam, neque eo decipiamur, quod utile videtur: hostis est, qui facit: aliter constituamus, quam ut intelligamus potuisse hoc et nostros sacere. Nunquam prodest malum exemplum: etiamsi in praesenti occasione quadam delectat, in futurum tamen altius nocet. Proximos existimo esse eos transfugis, a quibus transfugae recipiantur: hoc natura simile est, sacere scelus,
Immo plus Laudis φιidem , ytas , Occasione quadam Franeius vole- vel laudis imminet , Plus. SciivLT. hat , quiddam, vel quacitam deseciant, Frinci iis volebat, immo Plias etiam. et mment.
60쪽
et probare. An, si quis nostrum transfugisset, non ipsum inodo pessimum civem et omnibus suppliciis dignum iudicaretis; sed infamia etiam, si qui receperunt, et ve- Iut auctores scelerum, velut magistros turpitudinis colligeretis : idem non reflectemus in nost tandem utilitato ducti, in auxiliis habituri sumus, quos recipiemus' Fingamus eam civitatis esse fortunam, ut auxiliis opus sit: hos in auxiliis Z scilicet qui quum ex altera parte intu rentur patriam, et memoriam pueriliae, et necessitudines Omnes, ad sortunam tamen inclinaverunt, proni re pro nobis sacramento, sortiore animo stabunt' Iran fugas non esse recipiendos . Adeo sacilius est in istis scelus deprehendere, quam poenitentim: inutile ergo militum genus, nobis minime necessarium. Quippe etiam hi, qui recipiendos esse transigas, hoc dicunt, in superiore esse loco nostram civitatem: neque enim amore . nostri, sed metu imminentis fortunae transiugiunt. An
sacilius deposituros propositum bellandi hostes putamus,
Iudicaretis p et mox . reeipiemus p) Et Metui meetores Francius lege- Pro interrogatiovis notis virgulno po- bat, rece rerum eum Metati 'litis aditet debuerunt. Sed iam minuta . i Hos in mariatis Quo licta in mix isthaee arbitrio lectoris relinquamus. PiTH. Sed infamia etiam Lege: sed in- funes etiam . Gnosov. Sed quid est infames mulgere , nut infamia ' an ut argumentis eolligere , deci .aba; ita infamia ' mallem , sed infamia Miniam si qui receyerunt , Meαι a. I. V. m. l. mrrigeretis . non modo iudicaretis. Pessimum, sed notaretis infamia, mox lego, idem non resectemus in nos, qui tandem ete. Cl. Sehultingius volebat , idem resectemus in nos, si tandem M. d. e. o. h. s. q. rem natis. Α - rod. etiam si qui receperunt eos Melut a. s. M. m. l. colligaretis. idem na, in
margine, etiam quasi. BVRM.tiis p de qua particula quo vid. Gron. ad Senec. coutr. M-LT.Pmniore pro nobis Proniore mo
Nobis minime Et nobis m. M VLT. Esse transtigas . hoe dieunt Lemesse transfugas di ne, hoc Heunt. Pres. Prohat Sehultingius: Trans gas hos dicunt , hoe dierant, Aer . Amore nostri Nostri, non habet