M. Fabii Quintiliani De institutione oratoria ex recensione G.L. Spaldingii. Tomus primus septimus M. Fabii Quintiliani Declamationes maiores et minores item Calpurnii Flacci ex recensione Petri Burmanni

발행: 1825년

분량: 623페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

541쪽

DECLAM. CCCLXXXVIII

rum discrimina. Quid Z ad sontem causae per gradus vento libertus paternus agnoscit: frugi servos, liber

tos lacimus. Sortimur genus, non eligimus: nec ante nos nostri arbitrii sumus. Et nescio an maius sit facere

genus : libertus viri tui, mulier , cuius iudiciis gloriaris , qui te silio substituit, hunc etiam a filio mavium i-

sit: quod tibi dedit, nulli abstulit: quod huic, etiam

filio subduxit. Facilius est viro placere, quat domino. Sed per se mentitus agnoscit patronum. Servi tusem sibi manumissus imponit ' huic, inquit, debeo manus, operas , testamentum. Vindictam magno redimere solent. Colludit, inquit, cum avia: bene agis: dum evertere vis testem, alterum dedisti. Convenit, inquit, illis :proba convenisse. Speraverunt effectum mendacii. Qui potuit esse sermo 2 nepos meus periit fluctibus , et sepultus est: tu tamen vade, aliquem venalem adduc, ego agnoscam: persectum est. Non timent deprehendi 'non et omnia signa confusa sunt: si odit, testamentum

potius dementiae accuset; dicat subiectum , dicat falsum, accuset te , quod filium ad mare duxeris: dicat, tua culpa periisse. Quare deinde iam sero, post annos consilium initum est eiusmodi ' res inter initia urunt. et livor mora solvitur. Sed ad hoc proficiscitur , qua

Libertus paternus Liberios patronus, Aerod. Gentis F. genus tibertis, quam mulierem instittiere , cuius , Aerod. Manus sit f. g. libertus: an mulier ,

rodio.

dist non: omnia s. e. s. Ohr. Non eri igna confessa sunt p Sehult. Post annos P si tot annos, Sch. Obreetit. dubito an necessarium: e tenim idem post annos, elliod Post ali quot annos, ut apti a Ilist. XLIV, 4. Post dies ad cor tis evositi requirendum misit; et lib. XX, S: Qui ante

menses Romam ineenderant: et alii

snepissime. Vide ad Quint. Inst. XII, 3. ita Post temma supr. decl. Z83.

542쪽

M. FAB. QVINTILIANI ratione alienum servum evincit: modo dicebam , libertum habeo; at iam praeiudicium habeo: si testis honestior iuraverit, conficitur controversia. At ego multos iudices iuratos dabo: causa cognita, excussa et absoluta est. Nego solvenda esse iudicia: hunc esse puerum, inventi sunt, qui iurarent. Peregre, inquit: illic dicis, ubi non gratia, ubi contra haec omnia nuda veritas stahat: hoc meum argumentum est. Quid Z quod non tantum iudicatum , sed etiam peregre iudicatum est, ubi non

Propinqui, ubi vix quisquam erat, qui Patrem huius noscet 8 At hercules, quale domi iudicium est y ibi solus libertus vicit: hic et avia defendit. Dedit, inquit, liber

tus pecuniam venalitiario, ut praevaricaretur: Sane nec avia libertum timuerit, nec libertus venalitiarium. Proba libertum habuisse pecuniam , tulisse, dedis Se: necesse .cst multum venalitiarius poposcerit: aestimavit enim non rem suam, sed spem nostram. Age deinde, non ti

met libertus , ne ille qui puerum vendidit, tibi vendat

indicium t ne veniat, ne scribat Z si corruptum iudicium non probas , vici. Agnoscit avia, quae maiorem tem- Porum Partem huius oblectatione consumpsit: filius meus, inquit, in hac aetate talis suit. Digna est testis notitia , de nepote dicit causam : nullum testamentum Captat, etiam suum Pignoratur. Sero hoc plueuit: hoc et tuum argumentum est: silium sustulit: pudicae ar-

rint. Testis nolitta de nolinterdicit eou. fi m n. t. c. c. s. Pignorat Puero: hoc

543쪽

DECLAM. CCCLXXXVIII

gumentum est, hune curiose educavit, in nullum litus duxit. Sed filius illam notavit: si merito, huius crimen; si immerito , illius. Die quare' i inmo noli mortuum illius criminari silium: non queritur: sed sperat pecuniam: primum eius aetatis est, ut debeat contemnere. Odit me , inquit: quam habet iniuriam tuam' nihil queritur; nisi quod silium tuum ita litus duxisti: ideo perierat: nimirum oscula sua venalitiari uli inquinat. Non debeo , inquit, videri invita silium agnoscere: mater sum: in multis, nihil matris ultra titulum est: nec novercae

omnes.

In matrem et illa Cicero dixit: Mater enim a me, tametsi in hunc hostili odio , et crudelitate est, mater , inquam , a P-pellabitur. Sub hoc tamen titulo insidiatam filio dicit quaesisse pericula , ut silii sui bona sector possideret.

DECLAMATIO

Nihil quidem ultra haec timendum fuit: et supra fidem laesus est: gratulari tamen tibi inter calamitates tuas, cruenta possum, quod avia secunda heres non suit. Multa sunt, quae animum tuum sollicitente ingentis patrimonii hereditas, et gravior possessionis,

disse salis. Praeterea , qui ideo peristrat: nihil mirum , oscula. Scu. 2 in. oscida sua Menatiliario inquinat, Aero I. Obr. Nee nol/ercae omnes Francius eo liciebat , et noMercae omnes. Cicero) Pro Citiei tuo east. s.

Naiad quidem ultra Nihil quidem

contra, Aer. Hune curiose Nec curiose e. in nullum. SCH.

544쪽

M. FAB. QVINTILIAM

quam spei iactura est: et diu cum ea fuit. Illa tecum , habeo certum, cogitas: si recipio, ducet uxorem, quam sortasse cariorem habeat, quam matrem: ergo sola

obstat patrimonii cogitatio. Α piralis dimissum, a fortuna, o te, liberte, in ossiciosumi reduxisti, non ad imagines, sed ut Propius amissam dignitatem adspiceret. Etiam, inquit, fortunam meam noveram: non est puer quod cum liberto queraris : omnia tibi reddit, praeter

matrem.

Et diu Iactura , quod diu cum ea fisti. Scu.

mero CXLIII Sie vetustissimum et optimum exemplar S.T. R. quod Claudii Faleeti V. C. doetiss. benesaeio habuimus. Sequebautur vero in eodem exemplari declamationum Annaei Se ne eae libri decem, breviati illi quidem ut alias separalim editi sunt, sed aliquanici tamen meliores vulgatis, cum hae inscriptione. IXclpiT SEX EcA DECEM RHETonvri : quem etiam' in aliis exemplaribus titulum sui se vel illa Io. Salisbe tiensis ex lib. Vlli Polycr. arguunt. Legantur, inquit, et libri illi,

quos Seneca decem Oratorum sentcn

tiis, sub imagine declamationum scholarium . illastra it. Esse antem illas declamationes uou L. Auuaei Senecae, quem Nero quinquennii magistrum habui . sed patris ipsius, que iri Marcum quidam praenominaui, Et nobis ante visum suit, ct at Elega II-tissimo diligentissimo lite antiquitatis Lipsio nuper in Electis notatum est. Post lias in ei pie haut, Ex CALPv XIo

iectura de hae inscriptione nonnihil conii rinatur. Sed nee illud dissimulare volumus, in illo optimo et vetustissimo eodice Calpurnii Flaeei vix su- Perfuisse quartam Pariem: reliqua nos liabuisse ex Italico exemplari, nouadeo vetusto. Quis autem hic Calpurnius fuerit. alii sortasse dicturi sunt: mihi quidem noudum scire eo ut igit. .

545쪽

cum a

CURANTE

547쪽

habebat duos Aios , et rannum Mirum , tyrannicidium jecit: ρraemio i unitatem liberis Postulavit, meruit. Ex

his alter Occuparit arcem; eum mater occidit: petit alacri in unitatem: contradicitur. CONTRA MATREM.

Occidam, inquit. Quanta nobis patienda sunt, dum occidere tyrannum semina possit, et mater veliti Non

potest ex l. 8. D. M ventre in poss. mittendo. Si ι Iris nomina muliermissa su in possessionam, D. Hadria--r Calpurnio Mareo disserendam ae-eusationem adulteria reser sit , ne quo ι Praeiudicῶιm ferre nato. Forte et t. 8, gr. a. D. de Manuuius. Di squo a Pius Ca*urnio rescriysii. Pomponius i. 34, π. 2, de Fidei m-miss. liher. Semus legatus erat Calpurnio Haeco, isque rogatias erat eram manumittere. GRONOv. Et l. 22. T. de Minor. ALMEL.

Geidam inquit in Aeeipiendum quasi obiectum sit, non esse bule fi- Iio dandam impunitatem, qui patris

et seat is exemplo grassatiarus viderε-

tur: respondet illa, et istum tune -- eidam. MMUL Femina Possit. mater Metilὶ Ita uo mina quandoque singula et sola ponunt ad exprimendum, et saepe quasi ad inculeandum ei reuitione nulla I genium, munus aut et alia qtiae um- qtie adiuneta vel hominum vel rerum. Ovidius: Pietatem Publica causa, Ma que Patrem Mieit. Frequens maxime iaDeel. Quintillauiis avus: Dees. 38 Sr Viri sortis legem transtuli in Patrem: Patris in Mirum fruem. Alter Quintilianus deel. x: Meretum non situs -- ωyit a patre, sed ea ιtas. Decl. Is: Querelias habet ista lex male traeis. tiovis noti gemitus. et matre sem/ita solum complorat uxorem , eadem δε-

548쪽

possum filii mei mortem videre. Hoc est ergo, quare illum velimus occidere.

NATUS AETHIOPS. Matrona Aethio em ργerite arguitur aduraerii.

ONTRA MATRONAM.

f xpers iudieii est amor: non rationem habet, non Sanitatem : alioquin omnes quidem amaremus. Nonnunquam incredibiliter peccare, ratio peccandi est. Non semper, inquit, similes parentibus liberi nascuntur: quid

Mereri, et Post exitum unici reseerior in yatrem. Hae pertinet illud Poetae: hominemque cruentus Exuit, et tentiem caesis inoidit arenam. Quod genus exemplum est in Declam. et a Quintiliani eiusdem, non proeul init. ubi haec sunt: Ignoscite tamen Diolati manes meorum: hic Mos alloquor: ignoscite, quod ora temerarimus, quod 1b homine descisimus. Rursus eadem,

ubi agitur ipsissima de re, de qua apud poetam: Si quis adeo hominem

exuit, ut ibi poenam quaerat, tibi am-sus doloris non inMeniat; ne e tamen

ea. Mera feris obiiciet. Ipse Calpurnius noster mel. s: Qui feri potuit,tia mala fuerit inor, quae tam bona mater est ' Ego feci. Non seeleris , aed matris iura eonfessio est. Declam. 18t Parentum illa dinberatio fuit,haeo iam etineratio parricidarum est. Quae coniungere Placuit, quia singularis sunt elegantiae, et multis declamationum locis lumen asserunt. Scu. Quem vide et ad Sen. eonte. XXIX , p. 287, et Quint. de l. r. a, et 19, 11 non ossum filii mei mortem --dere etc. Innumeris declamationum controversiarumque. quae nd nos Pervenerunt, in loeis illud legentibus innumerato linhendum; obiectiones ex abrupto poni solere: quibus resim

siones eadem ratione subiungantur.

Rationem habet, non sanitasem Senissus vult, non rationem habet, non εα- nitatem. ScηYLT. Dimi ι b, , fle

549쪽

tibi cum isto patrocinio est, nisi ut appareat te peccasse

securiust Miramur hanc legem esse naturae, ut in sobolem transeant sermae, quas quasi descriptas species custodiunt 8 Sua cuique genti etiam facies manet: rutili sunt Germaniae vultus , et flava proceritas Hispa

niae: non eodem omnes colore tinguntur. Ex altera Parte, qua convexus et desiciens mundus vicinum mit

Quas cuiasi Vetustius exemplar, quas quasi descriptas. PITH. Lege , quas qtivisi deseri ti in species custodiunt. Gnos. Illud descriptas accipio, definitas et certo eui quo assiguatas. Atque huc non male reseras illud lustiui IX, 5 : Auxilia deinde singula ncιMitatum describuntur. Item illud Suetonii Tib. 3o: de legendo Mel ex-

aticlorandI milite ac legionum et auxi-

tiorum deseriptione. Quibus locis Patet, id quoque hac voce eontineri, ut res reseratur in labulas, quo magis de illa constate , nec ita facile fraus

iis, quae plaeuerunt, fieri possit. Qua de ea usa etiam illud quasi hie adiecti im videtur. Scu. Vide de hoe verbo Gron. ad Liv. XXX lV. 56 , et Grae v. ad Cieer. I de O T. 5 et It, ad Att. 1, et ad Famil. XII, ii puto autem hic

deesse vocem populi, vel similem, quas quasi descriptas species populi eustodiunt. BURII. Hispaniae Alterum exenip. Neve. riae. PITH. Non eodem omnes col. ting Lego, et eodem. Simile ineudum Decl. 26. Scuvin. Lips. ad Taeit. de Mori h. Germ. eap. 4, legit, Germaniae μαι-

tus etfasea praeeritas. V ani an non eodem omnes colore tinguntur; Ob-reetitus, Proeeritas: His Paniae non e dem et .

Ex altera parte qua conM. Emea- dabam, Ex altera Parie quoque eon-μexus M desiciens mundus Micinum in. fea orientem: ει hic effusiora eo ora, illis eoileetiora nas muri DiMersa et c. Mundum posuit pro caelo, ut ei Quint. Declam. Io. Verba sunt magit Magis mihi laborandum est , quam ctim sidera mimdo revelluntur: qutim iubentiar hybernisu lorum stare da cursus r et Princeps poetarum quan tum videtur I Georg., Σέo et Mundus. tit ad Seythiam Rhipaeasque aram varias Consurgit, Premitur Libae da Mexus in Atιstros. Sequitur enim emot3ertex nobi semPer sublimis : at ilis tu n sub pedibus Stinx atra sidet. mi nesque re fundi. Consexus autem et deficiens mundus est, ubi nobis tei minat ut, et vergere incipit ad Anti podas : quorum caelum nostri respi, ctii devexum est; vide versus ei L. Oriens vero Asiam Asiaticosue populos notat: hos inter et Indi: quos, quia tingit et in seit Sol. inde Poetis, de eolor Indus. Quemadmodum autem hic tingere et in Aero, ita occurrunt et apud Propertium II. I 8r Mneetiam inuectos demens imitare Britanis nos r iadis et externo tineia nitore caput. ScnvLT. Metuit orientem Barthius

Iegebat ad Claudian. Beli. Gildon. II,

sed an non rectius, Micinum ntit ritorientem: tit sol intelligatur, qui niet Sidera. quum occiderent, mn ri et humore Pasci nocte et alii credebantur, ut Orientibus novae ad cursum sussicerent vires. Oriens pro sole. Val. Flace. III, 4ii: Ergo ubι μυ-ea

550쪽

lit orienterri', illic effusiora corpora, illic collectiora nascuntur: diversa sunt mortalium genera : nemo tamen est' suo generi dissimilis. Quid ergo'. inquit, amavit Aethiopem: est interdum, iudices, malarum quoque rerum sua gratia : est quaedam formarum voluptas. Miraris si aliquis non sapienter amat, quum incipere amare non sit sapientist da mihi sanos mulieris oculos : nemo adulter formosus est. Periturae pudicitiae minima est

in eo sollicitudo, quemadmodum pereat: proprium est profanae libidinis nescire, quo cadat. Vbi semel pudor corruit, nulla inclinatis in vitium animis ruina deformis est: is demum libidini placuit, in quem non posset mariti cadere suspicio.

oriens Meenderit undas. Vt ibi legendum, Me apud Iul. Caes. de Beli. G:ili. I, cap. I: Smetant in s Ptemtriones et orientem , ut est ici MSS. teste Ursino; addiderunt alii solem , quod tuetur Daviesius: Dieinua autem dicitur eOdem modo, ut apud Sextum nurum in breviar. cap. Io: Pr inciae Positae sub Dicino sole. De pahulo solis et siderum agunt ad eundem Val. Flaec.

pora , illis Moratiora, mule. Pim. De ususis eorporibus ad Valer. Flaee. latius agemus lih. 76a , quibus re ete eoileetiora, id est, contractiora, sed magis firma opponit; vid. ad Quint. deel. 2. II. BURN. Maiar uin rerum in Rerum omisit . Obrectat. ut ad formarum reseratur Iet ita bona et mola forma, passim

occurrit.

id ergo ' inquit, amarit Aethio rem Scribe, amasei Aessito em ZScu. Est quaedam formarum Motuytas Forte: quaedam infamiae μα- ρωι ; vel, deformium. Gllos. Miratris si) Vid. ad Quintil. deel.

26a, et mox decl. έ. Formosus Fortasse melius, non formosus. Diis. Particulam negandi inserit Pithoeus. Non inepte, si det perdita et proieetae libidiuis foemina

hoc esserretur: sed non separandum hoc memhrum a praecedenti: Da mihi sanos mulieris oculos: nemo adulter formosus est. Hoc est: Vxori honae mentis nee Nireus uec Parthenopaeus placehunt: insta pudieitiam erit forma. Sic in contrarium nec moecha sormas distinguit, dum satiet libidinem. Gaos. Dubitat de his Pithoeus, et non vellet insertum: sed nihil mutandum i nisi quis malit enit,

quam est. M I.

SEARCH

MENU NAVIGATION