장음표시 사용
571쪽
PERTINEANP. Qui tam ex duobus liberis alterum abdica-Mit : addicti mi Postea croditori patrem rod ii ct mariu- misit: pio mortuo an igunt de bonis, abdicatus iuro pa
troni , et filius , qui in familia AcrmanSit.
Equidem nec avarum me fuisse, nec impium docui: nam et redemi patrem, et manumisi. Abdicatus es, inquit: en, quem putes doluisse casum meum , si lius dicit heneficio parentis se esse nutritum, eius indulgentia libertatem civitatemque sortitum. At haec ipsa Patronus liberio suo contulit, quae filius a parente percepit: perinde india efficium hereditatis filio datur, patrono redditur. Addictus nunquam sperat libertatem: negligen- l
Filius dieit beneseio 'arentis se esse nutritum ete. In his filii nomen opposite ad abdicati accipiendum : quomodo deiu ead. hac Deelam. Sislitur enalis pater: nonyestinat hic bonus .silitis' non denique metuit, ne illum redimat abdieatias ρ Fuius ineolumi dignitate non Potuit e Iicare. Quantum ab liciam eapticuit; mox ibidem: Vtinam lieuisset addFelo exercere ius mirium' esset his abdieatus, hic filius. De abdicatione, ultimo Patriae potestatis fulmine. apud Graecos plura Αerodius ad Declam. Quint. 26is, qua et in ipsa praeclare ad rem Pertinentia occurru ut. Porro hae tu periodo, argumentum siti adversus abdicatum hullismodi est: si beneficio parentis stim nutritus, illiusque indulgetitia libertatem sortitus et civitatem. ergo verisimile est, quod mihi sua relin qu re bona voluerit: nee dubium est, quin illius pro me Propensa fuerit, et nunc faciat voluntas ; cuius prae ei pite hoe in negotio habenda est ra tio. Scu. Perinde Proinde benestatum hereditatis silio datur . atrono redditur. P Tl . Lego . Perinde tit benescium : aut Pi Oinde pro igitur legendum: quo usu frequens est. ScRVLT.
572쪽
ler enim et contumaciter servit, qui servire non novit.
Quid milii abdicatorum obiicies legem y ego, si quasi fi
lius experirer, merito ut abdicatus expellere r. Vtor Patroni actione, non silii: quid enim' si non esset manu missus, Peculium servi mei peterest Specta desuncti conditionem , quae fuit mortis tempore, non quae aliquando praecessit. Sistitur venalis pater, non festinat
hic honus filius ' non denique metuit, ne illum redimat abdicatus ' si lius incolumi dignitate non potuit explicare, quantum abdicatus explicuit. Quoties se pater poenitere consessus est y quoties de huius simplicitato conquestust utinam licuisset addicto exercere ius pa-
vel delendae interrogationis notae.
lneoltimi dignitia te non potuit expliea' etc. Incolumem dignitalem
lite isti silio pronuntiat, Dod abdieationis ignominia nota est notatus:
Quintilianus Deel. 26o, de abdicatis. Illitii Parum eri notari infamia p illi,d
rarum est, exsulem esse domus suae,
Laritim suorum Z Nepos de Themi stoele illius ii vita ad initium: Qutim
minus Probatus esset Parentibus quod liberius Misebat, et rem familiarem negligebat, a Patre exheredatus est. Vbi exheredaltim Pro abdicato posuit: quo exe inplo eliam Quint. deel. 338: Nee in nire poterat tillum crimen in Mita . quo ab Iidaretur: in 'entum est noseum exheredandi genus. Addo Deelam. 37έ, tinde aiisa patet, quare huee confuderint. Dionys. Halle. II, 27. de Graecori m legibus et legumla
loribus: Poenas etiam in contumaces filios statuerunt non gra es , Permittentes patribus domo ees pellere, atqtie exheredare: praeterea nihil. Totum
hoc eaput Dionysii si quis videat. intelliget, quomodo et paternae opes potuerint esse consumptae vid. su. Deel. et ratione tamen huic filio ob.
licere abdicatus, quod non redemerit Patrem. Nempe nou ut Romanoriim , ita et Graecorum coiisuetudine, quo rurn ad res P. retorquendus hic estauimus. ubi de abdicatione agitur , filiorum habentia iii telligeritur nulla , quin et paretitum enset: nee continuo si ad paupertatem redigerentur Parculos, eodem decidebant silii. Alia plati e Graecis suos in liberos . rii miliae in bona, potestas fuit. Quam. lnnm intonsiderate satis contrarium Gollionediis si aluat nil l. 3. D. de ID. qui sui Mel alien . itir. sunt , ufius au etoritate Dionysii: cuius libro, quem allegat, iura Graecoriam et Romanorum in liberos diversissima fuisse , disecro potuisset. Scu.
Ex beare Id est, pecuniam eor- radere , quod expedise 'ecunias dixit Sueton. Caes. 4 vid. ad Philedr. I: Fab., l6; ita explieare Pecuritas. l. 3t,ss. de re iudie. et piissim; cretieare Iidem Quint. deel. III. Bu M. Quotiot de Mius simρlicitate eonquestus p) Puto, sua legendum. Cou-
573쪽
irium t esset hic abdicatus, hic filius. Bona ipsa meo sunt labore quaesita, unde senex testari noluit, ne mihi quasi suum relinqueret, quod meum Sciret. Tu illud prius consumpsisti patrimonium , illud amplum , illud quod vobis parabatur heredibus: ego postulo tenue, libertinum, quod vix sufficit ipsius laneri: hic enim quando sepeliet iacentem , qui noluit redimere Venalem tTER PORTIS DESERTOR.
DESERTOR c.PITE PUNOTUR. TER UIR FORTIS MILITIA VACET.PRAEMIUM UrcTOR IMPERATOR ACCIPIAT. Ter Mirum fortem
Perator coegit ad belltim : coactus deseruit e in erator Praemio in unitatem desertoris potis: desertor CD. PRO DESERTOREAequo animo imperator serat, si quem virum sortem senserat Obsequentem , desertorem videat contumacem pnee poenam possum recusare post culpam, nec veniam sustinere post gloriam. Miserum me, cuius nec infamia
queritvr, qnod eriminationibus filii medulus temere fuerit. Sc . Illud quod Molis parabatur Lege rquod duobus parabatur heredibus. GRO . Lege ,-Simile mendum est deesam. 364r Etiamsi forma iudieii ianitia est, amaret tamen Mobis eum legibus esse Iilem. Quaero igittirab istis , utram eligant in qua malinteonsistere. Legebam: duabus eum mulieribus esse litem. Quaero igitur ab istis . utram eligant, cum qua maliue consistere. Sen.Vid. Qii int. decl. I, Io.Quando sepeliet Forte, quomodo, ut des. in principimobsequentem Atqtii coegerat eum
ad bellum: quare puto addendam nU sationem , senserat non obsequentem Inisi dieamus eoaetum quidem mili lasse. sed dum militaret, obsequenten suisse , donec desereret. BuRΜ. Nec Meniam sustinere Post gloriam Tanquam de onere Ioquitur. Nempe vel in suspieionem mali lacinoris adduci. grave est probis. Vnde et apud Plaut. stuym austricionem sustinere.
574쪽
CΛLPURNII FLACCIpotest latere, nec gloria: non ante rempublicam, quam me ipse deserui; armis et telis honestissimum corpus oneravi; et, quod non sine piaculo factum est, consecrata iamdudum arma deposui. Sto et pugno pro legi
Senecit Hippolyto, Protris omne Phoebeum genus onerat nessandis. Se nex vero . si sibi veniam dari pateretur, criminis culpam agnosceret: quam cuni omni iacti invidia transmovere in imperatorem studet. qui ipsum senem et immunem militia ad bellum et in suseandam gloriam coegerat. Sc I. Quint. declam. 329: GraDissima illatem ora, quae diu passi sumus, sustineremtis; ita Cie. VI ad iam . . 6 : Quia
non 'tilat se sustinere causas Possantidiorum; III ad Verr. , ES: Cuius mortis causam sumit u sustinent ; VVerri, 39: Tiantum hoc crimeu suscinere se nullo modo posse; Phaedr. III, S: Nee gloriantis sustinet fratris io
stii Manifeste respicit ad ritum . quo post desitam aut artem, aut militiam, arma, instrumenta consecrahant. Igitur Horatius se emeritae militiae amatorem demoustraturus lib. III, Od. 26: Viai puellis nus er inonetis. Et militasei non sine gloria: Mnc arma destinetiamque bello Barbiton hie m-ries habebis; Laeseum marinae qui P neris latus custodie: heie hele ponite Deidastinalia, et Decles et arcus προ-
sitis foribus minaces. Virg. EeL VII, 24 ; et Pos. Si lyra II : o; et ibi Ca-Amihoniis adde udus; tit et 'Puraleb.
VI Ad vers. , s. Sed quid vult sibi
illud deposuit ' Cogitabam DPPosui. Deinde vetiit in mentem, de Poste sumpsi. Plautus Trinum. I, 2, Io8οῦ quod credideris , sumes , ubi PO sueris. Milit. lI, 2, 79, in re simili. sit a sumes indidem. Porro arma maxime posti hus suspendebant apud templa. Horat. lib. I Ep., I: Veianitis armis Hereulis ad Postem faeis, latoe abditus agro. Virg. 1 Aen. , a Sar armaque fixit Troia. Vbi Servius: quasi
non necessaria consecrarit. Vigere enim
eonfeci are hic debemus accipere; ut, Postibus ad ersis Ao; et Me si ni- fcut, 3 urus est, quia solent missimilitia siue gladiatura quibuslibet tem plis arma stimendere. υι Horatius. Dinius armis Herutilis ad postem fixis. Mihi aliae ad hunc locum coniecturae nondum succurrunt: quamquam sateor posteriorem satis nudaeem esse. Scu. De Ustii explico. iterum posuictrina , quae auten consecraveram, et
coactus militin re detraxeram loeo sacro; nunc vero desertor illis non usu Νsum contra lidis tem , sed deposui; pia culum autem in eo erat, quod consecrata detraxerat: vel posset etiam legi, reposui, id est, quae ante detraxi, quod non sine piaculo suetum est, ite rum fixi ad postes templorum; eonsecravi denuo: re onere Euim, Praeterquam quod sit ablatum suo loci, iterum aliquid ponere. Etiam conSecrare notat: ut apud Val. Flaee. II . 286: Thetidi Glaucoque D POstam ratem legimus. Ita accommodate ad hune virum sortem, et emeritum Virgil. V Λen ., έ8έ: Hic Dictor caestus arcemque repono. Et ita alii; hunc vero sensum ais tua aut sequetitiar nam sto in iudicio, pugno Pro legibus sorensi eerta mine : tiliter enim sortiter sacere Senex non Possum. Bun M.
Sio et pugno Pro legibus Nee sequi ceteros in hoSte in iuvadentes, buvio
575쪽
DL CLAM. XVbus: aliter enim sortiter sacere iam in hac aetate non possum. Grata sunt et crimina deserioris, apud quen nihil valuerunt privilegia viri sortis. Novum genus damnationis: ignoscere vos Dolo : Cur enim dubitem per infamiam senex emori, qui etiam iuvetiis optavi saepe
RAPTA TACENS.LEx RAPTARUM. Ruta Producta ad magistratus , tacuit et se it: magistratus de rvtore su Plicium sum sit: puella se interemit. Rous est magistratus, quod causa mortis fuerit.
Ileum caedis unius arcesso, qui duos pariter occidit. Aditus huic reo misericordiae clausus est: quid enim sperare poterit a lacrymisy iuvenis etiam lacies liber
se tis ac tardus, possum: ita deserto esum iacius. ScH. Gratia fiant et crimina desertoris etc. Lege, et. PITH. Scribe, Grata sunt ei crimina desertoris . a ud quem nihilotimeriani Pr,ilegia Ari fortis. Quaret iliari is iitris et legum rationem lia-heat nullam. nihil mihi ab illo dari
veniam moror, imino deprecor. SCH. um gentis dumnationi, hidami alus cout θndit, ne sibi remittatur supplicium. et precibris innititur, ut id sibi irrogetur. Sci . r enim diabitem Per infamiam et c. Re scribendum , Post infamiam . et mox, qui etiam id moenis UtaDisae e vost gloriam . Causa, quam citi rem emori iuveuis optaverit po,t gloriam , est in illo Terent inno Evn. III, S, 2: Pro Iupiters Iuno est pro lointersci quum PerPeti me yos,tim, Ne hoc gaudiu/n contaminet Pila aegritudine aliqua. SCH.
Saepe gloriam Lego , saem Pergloriam. PiTu. Et ita edidit Ohreelit.
Quid enim sperare poterit etαὶ Oh-fievritas his nata maxime adisi ii icti illans pravis. Perspicua satis eri ut omnia', si ita I .ibeant, Ouid enim Uerare poterit a lacr)misy HMenis, etiam facie irim animo tantum liberalis, qualem nemo non sibi μιγῖ-lium Omaret aut generum; is quum Puellae peteret nul lias, ac diu pereret, et tam arerare coe 'isset , IestinaMit, ut amat , α quid dieam rami an du-
576쪽
lis, qualem nemo non sibi aut filium optat, aut gen rum Z is quum puellae peteret nuptias, et diu peteret; et iam sperare coepisset, sestinavit ut amator: et quid dicam, rapuit, an duxit Z Virgo, quod solum potuit, nihil questa est γ quis non inhorrui io quis tecum, puella, non fleviti Dicat nunc: bbuit et licuit: cuius haec, anxiae Nec tamen expiam it magistratum hune, nihil motum lacrymis ,
eum iuvenem summo allecisse supplicio; sed tantum significat; quasi in hoc atrocitas rei tu eludat vocem Scu. - AMenis etiam facies liberalis ge , LMenis etiam facie liberali , qualem nemo non sibi aut Ilium Met,a essenerum , is, quum Puellae peteretn tiar, et diu Peteret, et iam verare coepisset, festina it, tit amator et C. Tota eleganter et ex more Veterum παρελκst. Gllo .Libtiit et lieuit. Cuius haec an regis oratio est p Sensus erit, e ius haec, nisi regis oratio est ρ Odiosum autem Romanis libera re p. non iuinufi rcgum nomen, quam tyrannorum. Latinus Pacatus in panegyr. cap. 2o: musque superbiae impatientiar sint coacti post bellatores Tullos, Numasque sacriscos , et Romulos conditores ν gnum usque ad nomeri odisse. Quintilianus propterea decl. 39O: regnum es tu rannidem iunxisse videtur. Verha sunt: Potestatem coitae ae necia lexcudat. Ultra γ' num omne, uti υ rannidem omnem est, hoe diu tieere. Ceteroquin si rem putemus. satis magna inter reges et tyrannos inter-eedit disserentia. Illi enim ita iudi-
Canti Suum esse . quamquam legibus soluti si ut, legibus tamen viverer iii Prius nimium toguant. ne ligunt 'osterius , eoque ad limnoiserata et in iis quissima ova uia transseunt. Rex scit.
quod libet, id sibi licere: tyrauuus nimis avide id ius exereet. Ita detestabile illud in nomen iusto populorum odio adsciscitur. Etenim ,
quamvis non mi uiis recte statuatur,
quod libet. id iis licere . quam fiumma illos et absoluta in omnes et omnia sui regni potestate Praeditos vivere; non continuo tamen et iustum erit. quidquid feceriti t. Licere enim tantum impunitatem tribuit. Igitur Claudianus, Imperatorem tu formans, praeclare : Me tibi quid liceat, sed quid fecisse decebit, Occurrat, mentemque domet respectus honesti. Inde et Cicero pro Babirio Postumo iudices sic alloquitur , Quid deceae
vos, non . quantum liemi Mobis . smetare debetis r si enim, quod liceat, quaeritis. Potestis tollere e cloitale, quem Dialis. Seneca controvere. 4 . Leuerit flior An Mindicare νυν luerit: An. at lietiit et oportuit, ignoscendum sit illi. si non Potuit indulgentiarem ante. Vide Groti de iure belli et paeis Iu , έ, a. Quare satis audacter Salmasio onomastix Pro Populo Anglieano post initium cap. a r Etenim quidquid regi libet, id iure regio li- cirum erit, quod teterrimus illa Anto
mo PDofecto est , aut unquam huic , qui tuu annus diei debeat. tuam enim disina Omnia atque humana Diolarit, nihilo tvimen minus rex, itι re regio insonserit. Lumo ille nefarius erit. tyrannus erit. Nee enim si iιnpuue ista eoru miserit, ideo et recte fecisse eouw.
577쪽
DECLAM. XVI regis, oratio est y nec erat arbiter iudicii sui, sed minister alieni. Tacuit, inquam: o mira et mutia sententiat omnes sciunt lacrymas ex uno misericordiae sonte ina- nare , in amore vel maxime : nam iisdem oculis , quia bus amatur , et fletur. Miser ille, quem nullo accusatore
punisti: miserior illa, quam te vindicare simulasti: quis te, oro, Poterit aut liberare flentem, aut siere damnatum'
CIUITATEM PEREGRDers UsURPANS VEXEaT. Pauper et di esinimici uisi sunt in gratiam rediisse. HVer accusatus Poro initatis , menit: emit eum diuos, ct paedagogum f-lio dedit. Adoleseens in adulterio ae rehensus, Occisus est: agitur Paedagogus in crucem : amoliat tribunos de iniusto si Plicio. PRO PAEDAGOGO
i, iudices, propitium mihi divitem semper opta. vi, totum me divitis si dei, et, antequam redimerer, addixi. Audio me subito peregrinum , quod nec pater ipse, nec mater aliquando prodiderat, nec denique unquam
quens est: quin et Poena et contuinelia clignus metito liciliet,itur: sed quaerendus iudex est. CR. Fraueius legebat. huius haec, an regis oratio est 'Mallem. eistis haec, an regis orati
est' Cisera proprie qui non inciviliter se gerunt, nec tyrata uidem assectant. Vide Heius. ad Vellei. Patere. II, 3r. vvΕΜ Nec erat arbiter iudieii etc. Commodius , Non et ι. Ocu. Miser illa. quem nullo ac sat reputia isti Altera editio, musisti . legi' , Puni 'isti. Scu. Crueiaritis Adde declam. 23. Accusatus peregrinitatis Ita Suet. Claud. 15, Permi initatis reus , qui accusatur, quod gerat se pro cive, quum civis uou sit. Scu.
578쪽
inimicus di vhs obiecerat. Filio me, luxurioso iam et Petulanti , dedit: quamvis omnia et pater ipse curaret et
regeret. Imploro auxilium, quod vestri maiores servis etiam natis reliquerunt. Vnum non est in Servi lute Na
sci, et libertate multari. Stati iti credidisti fidum, et idoneum iudicasti, sed non esse felicem iam tum scire potuisti. Occisus est, inquit, filius meus: si iniuria, interfectorem argue; si iure, leges. Ego illum adulterum
Libertate mulcari ) Sueton. Iul. initio , gentililiis hereditatibus mutirettis, cui ode inpiae illae inultae nomine. At Florus II, rέ: JIacestoniam serMittite multaυit. Vbi est species pro scucre, et accipi eudum, Uantseit. Cui iis modi locutio eo invaluit facilius, quod quondam pleraeque poenae eraut Pecuniariae. Quintil. Dcesam. 32ci: mihi ex hoe, quini Ierisque eriminibus Pectiniae Poena imPone tur, a Pella- tio etiam ψsa dum natis Midetur. In quibus damnationis lege udum , aut pro amellatio , vel a Pellata , vel Umllari. Porro illius , quem dixi, moris vestigium superersi tu istis locuti nibus soloere Poenam dare Poenam , exigere Poenana: quia solvendo, et dando multam , Puniebanti r exigendo putii ebaut . Qua ratione I laut. Me naech. III, i, 9 , census carere, dixit pro Pignora: quod Censura ista muratam capiendo exercebatur. Nam ceu-ευε Pro censura Posit rim, ut eidemtoustis pro tonsura, A mPli. I, , 28 S. Eode in autem ex fonte, quem vidi- imis, fluxit illud Sueton. Delavio 2I: multare Poena. Verha sunt: Aeque aut crebrius , aut perfidiositis rebellantes graMiore tincitiam multatus est P ma, quam ut cuti os sub lege Mentinularet, ne in Mitina regione semi- νωι, ne 'e intra trigesim tini annum
liberaremur. Vbi tamen Casau bonus notat, in optimis ex se quibusdam .ulltis est mens. Λlioqui noverat vir
summus, multatus est Pro mialta Mil.
Don esse miraudum. Quum tot simili Principes apud auctores reperiantur liis, quae collegerunt alii. Vnum sorte possim addere. GAl. III. 2: Quinctim quoque Mucium Iurisconsultum dieere
solitum legi, non esse usu alam mulierem , quae kalemtis ianuarιis via d
irum eatis iam matrimonti. esse coe
Pisset, et ante diem quaritim kalendas ianuarias sequentιs iasvr atum isset. hi non tu commode accipiatur, usum Patiam esse , Pro usur 'at isse Positum,
id est, usu pionem inlcrrupisse. Paul. l. 2. Gaius I. S . D. de usu . et usucap. Nisi quis putet legendum tisia Paliam isse , lioe Leusu , quo Iurisconsulti stultiunt eos iiiiiii agcre aut egisse, nihil sacere aut secisse, quorum actus iure nulli sunt. Inst. lit . qui et a quib. cutis. man Mnc. Atim is , qui in fraudem ei editorum manumittit, nihil agit: quia lex Aelia Sentia impedit libet etatem: I. tin. D. quiandra diestisti inruel. les. Denique Scaevola nit,ngcutem nute diem usus seu elus nihil lacere, quamvis alias, qui nute diem agit. male agit. Sed haec eoς ιν παροδω.
Moneum iudieasti Declamat. 3 6 rAbdicat tam esto' si non eriam ido
579쪽
feci, credo, luxuria mea , Servus novitius, et pauper antequam servus: multa largiebaris, indulgebas omnia nihil unquam negabaS.
ARMATI ABDICATI. Abdieati ad curiam conuenerunt armati , Potent S r MOcari. mitis ex Patribus contradixit: filias cius su interemit. Idem suadet, ut recipiantur. PRO ABDICATIS
Peto , ut indulgeatis irae domesticae , quum me videatis publice poenitere sententiae: nam sicut in vita nunquam errare, felicis est; ita errorem quam primum emendare, sapientis : parentum illa deliberatio suit, haec iam cunctatio parricidarum est. Aetate lapsi sumus, egestate corre li: in hoc vos exoramus loco, in quo etiam hostes superati non frustra supplicaverunt. Ergo ille tristis , et saevus, quum abdicarem, tamen
Nihil unquam negabas Ita tua indulgetitia, non mea negligentia: nutexemplis meis pravis praecePtisv e corruptus est. ScH. Peto , ut indulgeatis irae domesti. e re Serv. IV Aen. Virgil. ad illa, Indulge hos itis. Indulge , inquit, daveram: ut, indulgent Mino, et Mer-lum erateras ohenos. Quod et hie I eum habet. Nam quid est indulgere irae, nisi illi quasi operam dare . illi nnimo addictum et volentem esse7Sed Inde patet, emendaridum esse, Peto, ne indulgeatis irae domestieae. Vult enim ne amplius insensi sint filiis, quos abdicaverant. Sc t.
Ergo ille tristis Seribe : Ego ille
frixus et sareus , quum abdicarem , tamen Fesei. GROX. Turbata liaec sunt, et hoc ordine ponenda . Ego i se cristis et snesus , quum abdicareor. Jui; et tamen semper ex eo , licet tacitus , iugemni: et o Portunum iuI an lemytis' restit ilionis optaui. Restituat Mobis si-
580쪽
mi, et semper ex eo, licet tacitus, ingemui, et oppoΓ-luinam i iis i emtitutionis optavi. Restitii et vobis salios ara Ctoritas publica, laitillia in alia natura. Vereor talia, P. C. , ne Sapientior videatur et certior ille abdicatorum senatus. Fateor, armatorum lacie non immerito ', terremur enim sua morte. Quemadmodum possum te, silicarissime, vel in morte revocabo , inseram maiorum
sepulcris, et elogio, quod Optasti, nomen inscribam.
ABDICA I VS IMMOLANDVS. In pestilentia romonsum est y om futurum immolato eo , qui Patrem non haberet : ofert so abdicatus. Qui aBai
ca 'it , contradixit. PRO ABDICATO
Amplexus suin mortem usque adhuc neceSSuriam , nunc etiam gloriosam. Mori prohibes, et intervenis ,
Iios auctoritas publiea , tamiuam alia natura. ScuvLT. Ego ille mutari nolim e respicere enim ad illa Demeae verha npud Tereut. Adel. V, 4, videtur : Ego ille agrestis , saei ias , tristis, par A, truculentus , tenax etc. Ita et ille ego, de quo ad Decl. 372; malim vero legere: ego ille tristis et famus quum abdicarem, pater tamen fui ete. servavi, licet non profiterer, animum Paternum; posset et excidisse vox, et legi. laer entiιs tamen scidi; Heri recepit obrecht. BURN. .abdicatorum senirius Plaut.Mosteli. V. I, 8: Gρio eonsilium , ut senatum
2 On immerito , ler Demur enim Forie: Fiateor at maiorian ficie non immerizo terremur. Terrent et sua morte. GRDNov. Loeus haud dubie an seclus. Conieci: Fateor, armat Vram faeie non immerito teriremur : etenim sunι morituri. Vt hoe di xorit ad movendos terrore Patres, quibus desperata silioriini ab audaeia immiueret periculum . quo stii quidem haud du-hie, sorte vero et ipsi essent interiliari. Flor. II, 18: Aon est permissa ymna morituris. SCHULT. Et elogio quod optasti, n mea inseribam Cohaerebunt, si scribax, Melogium, quod DPlasti, et nomen in scribam. Quod viasti, duiu seilicet revocari postulabas. ScuvLT. Vulgata Lervata, Ilic senxias est: elogio, vel titulo sepulcrali inscribam me iam