M. Cornelii Frontonis et M. Aurelii Imperatoris Epistulae: L. Veri et T. Antonini Pii et Appiani ...

91쪽

AD M. CAESAREM ET INVICEM LIBER III. s obula d . . . perfecte absolberis Plurimum sibi in oratione facienda . . . um certe quidem coitidie . . . ex Iugurtha aut ex Catilina Diis propitiis quom Romam reverteris, exigam se de nuo verisus diurnos Dominam matrem tuam saluta.

Duas per id tempus epistulas suas accepi Earum altera me increpabas ei temere sententiam scripsisse arguebas altera vero fuere studium meum. Laudes te Baius A. Adiuro tamen tibi meam, meae matris, tuam salutem, mihi plus gaudii in animo coorium esse illis suis prioribus litteris me saepius exclamasse infer legendum, o me felicem Iiane, dicet aliquis, felicem te, si si qui se doceas quomod' vulsuri sοllertius, dilucidius, brevius, politius scribas non hoc es quod me felicem nuncupo. Quid si igitur quod verum dicere exi disco Ea res verum ' dicere prorsum diis hominibusque ardua nullum denique iam veriloquum oraculum est, quin aliquid ancipitis vel obliqui vel inpediti habeat, quo inprudentior inreflatur. Ei . . olunt captiosum dicium opinatas

captionem pos tempus ac neget . . Sen . . iua . . a ianium . . errore quantum . . alius, . . On Stim PSam . . am offendunt sine fraude ei inventis verbis. Itaque haberem et tibi

gratias agerem sive . . . simul et audire verum me doces. Duplex igitur . . ne valeam se re quom sibi . . ex . . nisi . . qui in . . amen mihi minorem gloriam tam . . die . . vacui ilicui me . . bene et . . excerpere . . Paulatim tam mi. . Si enim . . qui laborem hic reci . . Oria per . . . Vale mi. . ne ei Ptime . . Optime orator Si m . . venisse gaudeo 'Domina mea te salutat.

lius studium meum, laude me heons IIauptius ver ad Ovid. Ηalieuh. p. o: tueri rudium meum laude niteboris. Verba dioere eae ferulae ea res vertim scribuntur POBferiore manu.

Sequitur Cod. V . p. 1 2 itidem nigra. In sequentibus lacunis usque ad epistulae finem perii paginae pars minus dimidia, Moius. Incipit Cod. Vatic. p. iii.

92쪽

M M. CORNELII FRONTONIS EPISTULARUM XIII. Domino Meo.

Quod poetis concessum est vos iαTorioieiv, Verba nova fingere, qu facilius quod sensim exprimani, id mihi necessarium si ad gaudium meum expromendum. Nam solitis eiusti is verbis non sum contentus ita a manitius gaudeo, quam ui sermone volgat significare laetitiam animi mei possim, o mihi a se in fam au cis diebus epistulas scriptas, easque iam eleganter, iam amice, fam blande, tam effuse, iam fraglanter conpositas cum clam to negotiis, quo officiis, quoi rescribendis per provincias litteris destringerere . At enim proposueram nihil enim mihi a te occultum auidissimulatum retinere fas est ita, inquam, propοSueram vel desidiae culpam a te subire rarius scribendi tibi, potius quanai multis rebus occupatum epistulis meis onerarem ei ad rescribendum prοvocarem quom tu cotidie ultro scripsisti mihi. Sed quid dico cotidie ergo iam hic mihi vos iατο- nouo opus est. Nam cotidie lares, si singulas epistulas per dies singulos scripsisses; quom ver plures epistulae siniquam dies verbum ista coitidie minus significat. Nec est Domine, quod mihi ristior sis, cur omnino veritus simne tibi litterae meae crebriores neris esseni: nam quo mei amantior es, fani me laborum suorum parciorem ei occupationum suarum modestiorem ' esse oportet. Quid si mihi osculo tuo suavius ille mihi suavis dor, ille fructus in suo

collo atque osculo sitas est. Adfamen proxime cum proficiscerere, cum iam pater tuus vehiculum conscendisset, e salutantium ei exosculantium turba diutius moraretur, prope fuit', ut te solus ex omnibus non conplecterer nec XOSCularer diem in ceteris aliis rebus omnibus inumquam equi-

Cod bis verbia. Cod bis quod Maius utroque loco mavult lol.

93쪽

dem mea commoda fui utilitatibus anteponam quin, si opus sit, me gravissimo labore atque negoti tuum levissimum otium redimam. Igitur cogitans, quantam ex epistulis scribendis laboris caperes, proposueram parcius te appellare, quom tu cotidie scripsisti mihi; quas ego epistulas quom acciperem, simile patiebar quod maior patitur, qui- delicias suas videat currere ad se per iter asperum ei periculosum. Namque is simul advenientem gaudet, simul periculum veretur'. Unde displice mihi fabula histrionibus elebrata, ubi amans amantem puella iuvenem nocte lumine accenso stans in furri natantem in mare opperitur. Nam ego potius se caruero iameis amore in ardeo, potius quam te ad hoc noctis natare lanium profundi patiar ne luna occidui, ne ventus lucernam interemat', ne quid ibi e frigore inpliciscar, ne fluctus, ne adus, ne piscis aliquo noxsit'. aec ait amantibus decuit, ei melior et salubrior fuit, non alieno capitali periculo sectari voluptatis usuram brevem ac paenitendam. Nunc ut a fabula ad verum convertar, id ego non mediocriter nexius eram, ne necessariis laboribus uis ego insuper aliquod molestiae atque neris inponerem, si praefer eas epistulas, quas ad plurimοS necessario munere cotidie rescribis, ego quoque ad rescribendum fatigarem. Nam me carere omni fructu amoris fui malim, quam in neminimum quidem incommodi voluptatis meae gratia subire.

6 Verba inpliciscar, vasis e nomit repetuntur in margine ut naso-bilia. Postremum tamen in margine scribitur Oxv Maivg.

Videtur repetitum in Cοdice.

94쪽

52 M. CORNELII FRONTONIS EPISTULARUM XIV. Magistro,

Epistula Ciceronis mirifice adfeci animum meum. Miserat Brutus Ciceroni librum suum corrigensimi i

.... molliuntur, atque ita efficacius sine ulla ad animos offensione audientium penetrent. ae sunt profecta

quae in uias obliqua ei insincera ei anxia e verae amicitiae minime' adcommodata. At ego sine istis artibus omnem orationem absurdam ei agrestem et incognitam' denique inertem atque inutilem uis. Neque magis oratoribus arbitror necessaria eiusmodi artificia quam philosophis'. In ea re non oratorum domesticis, quod dicitur, festimoniis utar, seiphilosophorum eminentissimis poetarum vetustissimis excellentissimisque visae denique cotidianae usu atque culta, artiumque omnium experimentis. Quidnam igitur tibi videtur princeps ille sapientiae simul atque eloquentiae Socratas' Phuic enim primo ac potissimo festimonium aput e denunclavi eone usus genere dicendi, in quo nihil est oblicum, nihil interdum dissimulatum P Quibus ille modi Protagoram ei Polum e Thrasymachum ei sophisias eieros versare ai-que inretire solitas quando autem aperia arte congressuSesi quando non ex insidiis adorius quo ex homine nata inversa rasi videtur, quam Graeci i Elpusveiciu appellatis '.

In mamine De Socrate. In mamine Princeps ille sapientiae simulque elοquentiae Socrates versare et inretire solitus erat. Quando autem versa arte congressus Ex hoc homine nata est inversa rati qua ironia dicitur. Maius confert Cic. ad Are. XV, 1. 3. d. Desiderantur paginae duae. Incipit Cod. Vah. p. 186.

Miratur Orellius et cogita de Graeco vocabulo Xositi.

95쪽

AD M. CAESAREM ET INVICEM LIBER III. 63

Alcibiaden vero celerosque adulescentis genere aut forma aufοpibus feroces quo paci appellare adque adfari solebas P per iurgium an per noxietici. 2 exprobrando acriter quae delinquerent an leniter arguendo Neque deerat Socrati profecto gravitas aui vis, quantum' cynicus Diogenes volgo saeviebat: sed vidi profeci ingenia partim hominum ac praecipue adulescentium facilius comi adque adfabili oratione leniri quam acri violentaque superari. Itaque non viniis neque arietibus errores adulescentium expugnabat, sed cuniculis subruebat neque umquam ab eo auditores discessere lacerati, sed nonnumquam lacessiti. si enim genus hominum natura insectantibus indomitum, blandientibus conciliatum. Quam ob rem facilius precariis decedimus, quam violentis deferremur, plusque ad corrigendum promovent consilia quam iurgia Isa comitati monentium obsequimur, inclementiae obiurgantium obnitimur h

Quod tu me putes somnum cepisse', totam paene noctem pervigilavi, mecum ipse reputans, num lari nimi, amore fui remissius et clementius delicium aliquod iuum aestuma- rem num iu ordinatior perfectior iam si eloquentia' isse

In mamine: In alio quantam.

In maruine A Socrate auditores discessere lacerati sed numquam lacessiti. Est enim conciliatum Plus ad corrigendum obnitimur. Dubito de hac voce Fortasse Frons sic vertis Romanum vocabulum urbanitis. Et video nunc auptium eandem sententiam fuerilaud Polyb. XXIV. 5 et aliis locis. Oressius scribit Toneteiciv. Orellius mavult quanto, Ilaupliu quiantis.

Codex dilectiam. Cod. r. m. eloquenliom. Loquitur Frons de nupera ratione, quam Marcus in senatu habueras, ut e sequentibus epistulis constat, in qua Parthicarum rerum menti fuerat mitis. Pro ordinatioria fius scribis ornosior.

96쪽

bd M. CORNELII FRONTONIS EPISTULARUM debueris, sed ingeni tu vel desidia vel indiligentia elaudat .

IIaec mecum anxie volutans inveniebam e multim supra aetatam quanta est, mulium supra tempus quο peram his studiis dedisti, multam etiam supra opinionem meam, quamquam ego de se sperem inmodica, in eloquentia promovisse. Sed, quod mihi tam demum venii nocte media in mensem, qualem uiroflectu scribis' nimirum entheloixhu, qua nihil est difficilius Cur quia eum in in ferme genera uno8Ecevivbdixcivixuiu, cetera illa multa sunt prοniura, multifaria, procliva, vel campestria TorintheixTixo in arduo sitam. Denique cum aeque tres quasi formulae inflarationis, cxvov με- cou, obpou' prope nullus in pidicticis ui cxvui locus, quies in dicia multam necessarius Onini eurius EnibeixTixus obpus dicenda, ubi eminandum, ubique phalerisi viendum; pauca vi accisu clyclxviisti. Meministi autem uix plurimas lectiones, quibus usque adhuc versatus ' es comoedias, ahellanasi', oratores veteres' quorum aut pauci aut praeferi amnem ei Gracchum nemo tabam inflat omnes autem

mugiunt vel stridunt potius. Quid igitur Ennius egit, quem legisti quid fragoediae ad versum sublimiter faciundum ie

iuverunt Plerumque enim ad rationem faciendam versus, ad versificandum Gratio magis adiuvas '. Nunc nuper coea In mamine Oratores eferes praeter Catοnem sfridunt potiu8. In mamine Plerumque enim adiuvas. Aliquid in his turbatum esse suspicor Sufficiet fortasse scribere instentam tuum. Et uarumptius.

97쪽

AD M. CAESAREM ET INVICEM LIBER III. 5pisti legere ornatas et pompaticas orationes noli postulare statim eas imitari posse. Verum, ut dixi, incumbamus, conitamur me vade, me praede, me Sponsore, celeriter se in cacumine eloquentiae sistam. Di facient, dei favebunt. Vale, Domine, et exmce et eo8osuei ci xyovus et Ela reistici Tei-θου. Matrem Dominam saluia. Quom Persarum di8ciplinam memorares, bene baitan ais'.

XVII. Bave ni Fronto Merito Larissime.

Intellego istam suam argutissimam frosam', quam iuquidem benignissime repperisti ut quia laudando me fidem propter egregium erga me amorem suum non habebas, vita-perando laudi fidem quaereres A. Sed se beatum, qui a Marco Cornelio meo, oratore maximo, homine optimo, e laudari et repraehendi dignus esse videor Quid ego de tuis lif- feris dicam benignissimis, verissimis, amicissimi, verissimis famen usque ad primam partem libelli fui; nam cetera, ubi me comprobas, ut ais nescio quis graecus, ut Thucydides',

Tum ouTαisci To pixosi trepi o pixousaevov. Item in partim meorum prope caesi amore interpraefatus es. Sed antieSi me non recte scribere, ei se nullo meo merito, sed solo tu erga me amore laudare de quo tu plurima ei elegantissima ad me proxime scripsisti. Ego, si tu volueris, ero aliquid . Ceterum litterae suae id effecerunt, ut, quam Vehementer me amares, sentirem'. Sed quod ad fluxiici meam affines, nihilo minus adhuc animus meus ' pave ei tristicu- tu est ne quid hodie in senatu dixerim, propter quod ea In momine se Laudando me fidem non habeJbaa, vituperando fidem sisti. Lege festimonium Claudiani Mamerti f. VI p. 35 ud Paris. de pompatico genere fronsonianae eloquentiae. mitis. Quid est hoc hene, ut aiunt, ollula ' Vocabulum repetitum in margine ut notabile.. Incipit Cod. V . p. 15i. Immo vero Plato Legg. V T31 E. Misius laudas Ilieronymum comm . in Og prolog. lib. III, qui idem dictum Theophrasto fribuis. Plures indicabit Astius ad laudatum Platonis locum.

98쪽

- M. CORNELII FRONTONIS EPISTULARUM magistrum habere nοn merear Vale mihi, Fronis quid dicam nisi amice optime

In quanimi me iuveri lectio rationum istarum Gracchi, non pus es me dicere, quom in scias optime, qui me ut eas legerem doctissim iudici ac benignissimo animi tuo horiatus es. Ne autem sine comita solus ad se liber tuus referretur, libellum istum addidi. Vale, mi magister suavissime, amice amicissime, quia sum debiturus quidquid litterarum sciero Nοn sum iam ingratas ut non intellegam quid mihi praestiferis, quom excerpia sua mihi ostendisti, e quοφcotidie non desinis in viam me veram inducere et oculo8 mihi aperire, ui viam dicitur Merii amo.

Qualem mihi animum esse existimas, quom cogit quamdiu se non vidi, ei quam ob rem non vidit e fortassis pauculis se adhuc diebus, eum se necessari confirmas, non videbo Igitur dum iu iacebis, ei mihi animus supinus erit: quomque ' in dis iuvantibus bene fabis, ei meus animus benecοnstabis, qui nunc horretur ardentissimo desideri tuo'. Vale, anima Caesaris tui, amici fui, discipuli tui. xx. Domino Beo. Lectulo me teneo. Si possim, ubi ad Centumcellas A ibitis itineri idoneus esse, VII idus vos Lorii videbo deis faven-libus 'Excusa me Domin nostro patri tuo; quem, ita vos salvοs habeam magno pondere gravius m et colο, quoniam' lenes in senatu dudieastinc est quod provinciis

In mamine: In alio desiderii tui. Incipi Cod. V . P. 153.

Est haec vox inceria. Villa regia Centumcellensis aedificata a Traiano. f. Plin. p. VI, 31 mitiss. Incipit Cod. V . p. 18o.

99쪽

AD M. CAERAREM ET INVICEM LIBER bisaluti esset, ei reos clementer obiurgasses. Ubi vivarium dedicabitis, memeni quam diligentissime, si feras percuties, equum admittere Galbam certe ad Centumcellas produces. An potes octavidus orti Vale, Domine patri placeto, matri dic salutem, me desiderato Caio quid dicat de Galba absoluto, tu meliu scis; ego memini propter fratris filios eum absolutum. T, 'rexpipe ipse inspice'. Cato igitur dissuadet neve suos neve alienos quis liberos ad misericordiam conciliandam producas, neve uxoreS, neve adfineS, vel ullas omnino feminas. Dominam matrem Saluia.

XXI. magistro Meo.

Mane ad se non scripsi, quia se commodiorem SSe audieram, ei quia ipse in alio negoti occupatus fueram; nec sustineo ad se umquam quicquam Scribere, nisi remisso et solui hei liber animo. Igitur si recie sumus, fac me uisciam quid enim optem, Scis quam ' merito ptem, Scio. Vale, meus magister, qui merii apud animum meum omnis omni re revenis' Mi magister, ecce non dormito, et cοgo me ui dormiam, ne tu irascaris. AeStima utique me Vespera haec scribere.

AD M. CAESAREM

LIB. III. EXPL. EPISTULAR INC LIB. IIII.'

. Incipi Cod. Vah. P. 1is. Ita Codex. Ηanc subscriptionem Maius se vidisse festatur hodie praeferincerta quaedam vestigia omnia evanuerunt. Pοs a M. Caesarem aliquid scriptum fuisse videtur fortasse ET INVICEM. Caecilii nomen sine vestigio periit quis fueris, ignoramus Ridicula est coniectura Maii, qua repudiata ipse in Addendis cogitare videtur de Caecilio Vindice, cuius grammaticis fragmentis utitur Cassiodorus apud Putsch. P. 23IT.

100쪽

b M. CORNELII FRONTONIS EPISTULARUM

LIBRI IIII AD M. CAESAREM

INDEX.

Quoniam sci quanto per sis an Tandem fabellarius proficiscitur. xius. Adventum tuum mihi frater. Quamquam ad se cras venio. IIaec me in praesentia. Omnium artium, ut ego arbitror Volentibus se spem salutis. Postquam vehicissum inscendi. Vegο, dii bοni, cοnsfernatus. Nos valemus. Ego hodie ab hora C. Aufidius animos follis. iNos valemus. Ego aliquantum.

(M. CORNELII FRONTONIS

EPISTULARUM AD M. CAESAREM ET INVICEM LIBER IIII.

I. Fronto Caesarii.

Quoniam ei quanto opere sis a iugi iei columbae cum lupis et aquilis cantantem sequebantur inmemores insidiarum e unguium et densium. Quae fabula recte inferpraefantibus illud profecto significa fuisse egregio ingeni eximiaque eloquentia virum, qui plurimos virinium suarum facundiaeque admiratione devincxerit , eumque amicos ac seciaiores suos is instituisse, ut quamquam diversis nationibus convenae variis moribus inbuit, concordarent famen ei consuescerent et imgregarentur, mite cum ferocibus, placidi cum violentis, quom superbi moderati, cum crudelibus timidi di omnes ieinde paulatim vitia insita exuerent,

In mcti in Summo P . eq. Orpheu convena varii moribus inbutos concordare fecis.1 Sequitur in pagina spatium vacuum, rundo con a perfectum esse indicem epistularum huius libri. Desideransur paginae duae. Incipii Cod. Vatican. p. 228 lectu difficili8.3 Codex timuirum, sed CVidetur expuncta. Cod. r. m. deis.