장음표시 사용
1쪽
NATIONAL ENDO MENT FOR THE HUMANITIES
Reproductions may noti made ithout permission hom
3쪽
4쪽
COLUMBI GTIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARTMENT
5쪽
6쪽
7쪽
Quis est, qui nesciat, Xenophonti multarum rerum prae ei pueque personarum Meseriptionis idem esse in brogandam γNihilo Minus omnium in unum longruunt sententiae, inter Script0res Graecos neminem ei parem Sse Suavitate Serm0nis; qui quidem non modo dicendi apte congruenterque ad id quod agitur sed illustrandae etiam atque exornandae orationis haud ignarus est. ad 0 tanta est in eo explicandi Vis ut omnia, quae Meseribuntur, ternere et paene tangere videaris, talis vigor animi natura insitus, ut non sacile quisquam ei resistere p0ssit. Nullis enim ille et lenis sonus quo in nimibus seriptis usus est. et nativa ejus insueataque simplicitas, omnibus Attici sermonis leporibus condita, alliciunt ad Se mira quadam delectatione eetorum animos. Ἐ0ncedatur licet, Xen0phontem
oh hutiquum quilii se fundere saepiu8que remiSSiore genere
didendi uti id quod maxime citi libris philosophicis compareat tamen qui est, quin issentiatur sententiae Quintiliani in clibro Medimes instituti0nis iratoria es dicentis Quid eg0 commemorem Xen0phontis illam jucunditatem inussectatam sed quam nulla i0nsequi assectatio l0ssit 8 ut ipsae serm0nem finxisse Gratiae videantur et, quod de Pericle veteri com0ediae testimonium est. in hunc transierri ju8tissime p088it, in labris ejus sedisse quandam persuadendi deam, vel Ciceronis opini0ni aede dat Xenophontis sermonem melle dulciorem
Quid plura de eo dicam Satis mihi sit, quantam a serat vim ad diseiplinam nostram exponere. Ut enim illi
veteres oratore Xenophontis suavitatem atque elegantiam sermonis imitandam esse iis qui eloquentiae studerent putabant ita etiam n0stris temp0ribus auctor ahetur multarum legum grammati earum omnium c0n Sen Su 0dupleS: neqNe 0-ltim magister recte seri hendi est, Sed etiam, qu0 a pueris
8쪽
ii euuntur libri, qui pulehritudine serm0nis praevaleant ut
sat necesse est. - Quae quum ita sint, Rhi 'im
quin Xen0phontis serutemur oporteat seripta, ut facultate a persuadendi , quibus c0ntineatur rebus, expl0rata ad ui tandum incitemur. Quarum quia paene infinita est Vi et materia, id mihi pr0posui, ut de ellipseos usu quaestionem ha-
uicimtodes primum quaerendum mihi esse Videtu
uid sit ellipsis missionem esse vocabuli, qu0d, etSi non tui e0giisitur tamen, dodet Hermannus. Integritatem auten
eantur, quae qui cogitari velit, SSe regulam ' ,
tu Geistii regionem ellipse08 0 8ati desinitam 88e, I 0h0hesde misimo vero ei assentior, Hermannum in animo halu hue desinitione vim et naturam ellipseos complecti. Fadite enim intellegitur ex sequentibus Ferhi ,ne hae qui
in ud: ilibu d. quidquam utilitatis habent, nisi Stendarer
quale sit ho aut possit esse qu0d 0n dictum e0gitari aurietum n0n ogitari queat . quae assi explicati0nem eli Se08 οὐ pleonasmi pertinent, iuni ellipses suo quamque l000 e
tractare 0demque opini0nes prava aequalium suorum ellipses quasi venantium resutare volitisse. in tam aeu' ar-uute ines conjidit de illipse08 usu, ut mirum paene videatur, quanta Graecae linguae cogniti0ne tot err0ribus sublatis quaerendi vias dem0nstraverit. - Quem Secutu est Bernhardy', vir d0etissimus, qui p0testatem ellipSe08 Sic instituit, ut pro- sed tu a rhetorie Graeci serm0nis ratione ellipses, ut quaeque ,r0pius laecedat ad toti0nem rhetorice explendam, ita dividat in rhetoricas et grammatica et ut ita dicam populares. Cuius sententium Me istius . . . latius Hicendo persequi 0 consilio, veram utque ir0priam 'ignis eationem ellipseos definiret 40natus est. Nu0d Hermannum noli sati SilaciSSe
huic quaestioni didit, supra e0mniemoravimus. Neque enim ellipsin a breviloquentia neque ab aliis quibusdam locuti0nibus ut o δικαιος, ε γενοιτο ὁ λλέ rao eici, ubi unum oea-hulum ex e0gitationemre deorum Supplendum sit, eum Separas8e. Inde, breviloquentia definitu, cuius sit dis immune cum ellipsi, ut sit rhetorices, pr0prium, ut ex antecedentibus vel sequelitibus verbis omnia missa supplenda sint, finibus ellipse0s tuus in tuto colloeatis a similibus orati0nis figuris atque in anguStum deditetis, transit ad quaestionem, quid sit ellipsis. Cui resp0nderi n0n 0sse, nisi definiatur, ubi verbum mi S- sum tam necessarium sit ad integritatem orationi grammaticam et logicum esset endum, ut missio nomine ellipseos 110-tanda sit. Quum autem Graeca lingua variis guris utis0leat quae a nostris homini hiis propter obscuritatem sermonis pluribus verbis exp0nantur necesse sit sed nequaquam ulla ellipsi expediendae sint, nullo ali modo recte de ellipsi judieari p0sse nisi rati0ne rhetorida nimirum cui ratio graminatica etl0gies subjecta sit. Cui desilitiosi 0 venienter Geistius ellipses in tria genera, quae supra diXi, partitur eaque eo inter se diversa esse d0cet, qu0d ellipses rhet0rieae nullis grammati eae et p0pulares derii. quibusdam ira edeptis, quas consuetudo Sermo ut 00m-
Aes mihi citi ei quo in eo errasse videtur qu0d In partes, quarum fines minime certi sunt, ellipses divisit nam ubi hetori earum, ubi grammaticarum, ubi popularium, sunt fines et terutini, uuin tu nos ex eodem sonte sua tri Quodsi ei stius diei numero rhet0ri earum ellipse0n uiue J000 8Se reserend0 ubi substantiu miliis80 usativus adjectivi Ju8dam dum arti erit vel sine articulo ita conjungatur cum Verb0, ut stilistantivum simul intelligatur eum verb0, unde vel eadem vel similis n0tii supplenda sit, ellipsin rhetoricam magi adduc0 ut Tedam in exiguum angustumque ooncludi non p0SSesed innium partium pr0priani esse. Item non dilhltandum St, uiu ellipsis sive viram lation sive popul iris eadem donior matione verborum litatur, ut An. VI. 8, 12 τουτον P νε- χοαγον πέ ντες - όλίγας παίσειεν, ubi nemo dubitabit, voca-hesim elliptice missum πDirci. 0itus 90pulari quam hei 0
9쪽
ridae nitri liuere. iiiiiii qu0 iri modo omissio verbi εἰναι Sine dubio a Sermone quotidiano prole uta est id quod ei stius affirmat quidem, sed tamen hanc ellipsin inter grammaticas numerat. - Atqui minime concedendum est, rationi rhetoricae in definitione ellipseos ullam vim tribuendam SSe ea de causa quod omnium ligurarum communis St. Unde Se quitur, ut ratio recta, ad quam ellipse reserendae Sint, it grammatica ea enim ostendit, quomod abhorreant a legegi ammatica Omnium linguarum communi, quam sic intelligi V0lo, ut oratio gentis cujusque ad cogitata resp0ndeat. Reete igitur mihi desiniendum esse videtur, ellipsin esse omissionem vocabuli, quod quum ad sententiam loquentis intelligendam necesserium sit, simul audiatur: unde fit, qu0d disserat inter c0gitandum et loquendum, ita tamen ut ratio ad usum linguae integra habeatur. Itaque recte dicit Herman
quid mittatur ob rati0nem grammaticam, in aposiope Si ob rationem rhetorieum, qua aliquid sic ad sententiam desit, ut ne ad grammaticum quidem Sum oratio integra Sit - Quum autem eadem omnia, quae de ellipsi diximus ad breviloquentiam quoque c0nveniant, quacum Saepe c0niunditur, reliquum est ut quid sit utriusque pr0prium Xponatur. Quod attinet ad quaestionem n08tram, satis constat, in breviloquentia ea verba quae mi SSa Sint ex antecedentibus vel sequentibus 8Se
intelligenda, Supplenda in ellipsi ver de integro. Sed aliud
quoque St, quo mea quidem opinione inter se discrepant, quum breviloquentia non modo plus m0 menti quam ellipsis asserat ad pulchritudinem orationis augendam verum etiam flandamento diversi nitatur generis rhetorices. Est enim origo ellipseos sine dubio ex usitato Sermoni genere, unde ad latim in rationem accuratum et politum influebat, ducenda; at brevil0quentia, qua continetur praecipue ratio Graeci Sermonis rhetorica, et naturaliter innata est: e quo efficitur, hanc naturae, illam arti eSSe. Ellipses a sermone quotidiano pr0 secta e8Se jam Supra dictum e8t et magnam quidem partem Sic orta eSSe en Seo,
u priui vocabula, quae, quum locum quendam ante cul08 Versantem significarent, ex motibus gestibusque loquentis iacile intelligebantur, omitti solerent. Late patet alter qu0que ellipse0 sons, e quo aliquanto major numerus manavit. Quo teneri omnes l0eos ut 6 ubi nomina, quae iis verbis, quibuscum condungi 0lent, ait n0
Quod attinet ad reliquas ellipses, quae ad hanc definitionem accomm0dari non p08sunt, in quo numero habendae sunt eae, quas Geistius rhetoridas nominavit, non dubiuni esse 90i est, qui ex grammatica ellipsi effloruerint et redundarin Quarum quum ratio rhetorica vel potius p0etica licentia it prostreatrix, actum est, ut in oratione 90etarum quam criptorum similiore adhiberentur. Itaque cothurnus iis ut 80let,
at 0ntra in omnibus libris Xenophonteis nullus Uusmodi 0-eus qu0 meminerim, Se 'hyjRN Quae quum ita sint, praesertim quum en0ph0 ad qu0tidiani genus sermonis aecedat, facile impellimur ad credendum, 0mnes, quibuscunque utitur, ellipses, quo tempore scripta com- sita sint, eo usitatissimas fuisse. Quibus collecti simuliansueti dinis serm0nis, quoad fieri poterit, rati0ne habita, nos tradituros esses certa quaedam de ellipse0 Su 0nsidenter
textu orati0nis neglecto gestibus tantum n0tatae erant, B er- quutidian usitatas suisse, tamen ut omne oration Scribentiu in insererentur seri non potuiSSe Satis perSpicuum StCui quum pr0p0situm sit id maximum, Ut per8picua it. Xh rei natuiti sequitur, omnia verba per ellipSl omlSSI X textu orborum id est ex finibus sitae ipsorum sententia
nominario ei reserenda etiam in lectivi quibiusdam liptice Mi 0ssint, quorum natura atque genu8, quod SubStanti Vum
esse quam imitationem 4erm0ni qu0tidiam, 'lieium 'hiemperationem legibus usu linguae constitutis.
10쪽
Substantivum do Xenoption omittere S0let, quum X verbo eundi in eadem sententia posito vocabulum δος Supplendum esse appareat. - Simul audiendum autem SSe utique aliquod vocabulum, modo genere seminino adjectivi cujus dam, Modo articulo cum praepositione aut adverbi Sequenti satis indicatur Ut τυν ταχίστ/ὶν Οὐενεσθαι An. VII, 1, 1 l. cirrog oosea An. IV, 3, 24 4, 22;
τὴν ἐπὶ Βαβυλωνος Cyr. V, 2, 27. τὴν ἐπὶ μεγαρα Heli. IV, 4, 13. απήγειν τὴν διὰ Κρευσιος Heli. V, 4, 6 54 5b; VJ,
4, 25. - ὰπονυρεὶ τὴν πι το rore τόπεδον Heli. V, 4, 39.
Attamen uetori licuit nonnunquam substantivum ὁδός onere nulla alia causa nisi quod usu linguae non os sciente orationem variare et distinguere Vellet.
υακοὰν ὁδὸν βαδίζειν est 3 7. φιακρὰν ὁδόν ερχεσθαι Cyr. IV, 1, 20. -
ὁδόν φρύζων τὴν αυτ λὶ Com. IV, 2, 21. ἄλD ν ὁδόν Ουδε μίαν εχοντα Com. IV, 2, 23. i Ῥιαυσίαν ὁδὸν ὁ βορβαρος ποι in σατο g. 2, ὰλDλους ταράττουσι ἐν στεναὶ ὁδοῖς Hipp. 2, ἐπὶ ἐργάζεσθαι reus toti GDν ros in T. TLὶν ' λετο ὁδὸν εῖναι An. ΙΙ, 6, 22. ὁιὰ τὸ στενὴν εἰναι τὴν ὁδόν An. IV, 1, 10. π&oεuci εὶς se H m -ωνος ὁ)όν Cyr. Ad hoc l0ei quidam nobis deurrunt, quibus articulo p0Slto vel omisso adjectiva in genere seminino pro adverbii p0nuntur, ubi substantivum δός esse supplendum ita est an pr0mpili, ut 'res disputatione mon ingent. Quem usum aliunde Jr0 sectum es8 non concedendum est, nam h0 tibi persuadeas, haec adjectivi primo pependissae semper ex veri,' qu0dam eundi, unde paulatim recepta jam pridem e0nsuetudine Omlt- tendi vocabuli ὁδός, iis absolute uti usu receptum St. Qu0d8l qui contra dicit, alia qu0que verba posse intelligi in adjectivis μακρήν, ἐξ εναντίας, quae quum supplentur, aeque Signisseent quid hac l0eutiones valeant atque ὁδός, equidem en Seo, Ut lum esses in Graeea lingua vocabulum in hujusm0di FaustS subaudiendum nisi δεός. enendum enim est, quum Vocabulo ὁδός esse migrationes in alienum domicilium multa tum eridissimile esse, Graecos multis verbis elliptice S08 SSe, qu0rum detraetionis me vestigium quidem aelietum Sit Exci
Immo ter, ponendum isti vim multorum adjecilVOrum memoria notionis supplendae sensim obscurata et evanescente per annos aliam laetam esse, unde accidit, ut miSSi Vodn-huli ὁδός saepius in dubium vocetur. Itaque non m0d0