장음표시 사용
101쪽
eordes, ut dulcissimam quidem eo nam mediana, sed nobis inaudibilam, propter vocis magnitudinem , ' quam capere aurium strarum angustiae non possunt. N- , ut momenes geomexrica ratione collinit, animum te me circuitum esse stadiorum ccx.IL missio m ha
Pythagoras, quo stadia inter terram re simulas sellas et ranc indicaevit. y Stadium autem in hac
Geomet. Eratosthenem autem laudae Strabo olib. r. sas. o. - μοις, ωωσε λει , LRe Vitruvius lib. I. cap. 6. IIII. 11. ap. Ios. Eratostheni stipi Iatur Dionysiodorus apud Plia.
Ib. II cap. est 6 Macrob. Ii Ir in somn. Mip. cap. 2 mia. medes autem lib. I. Meteor castis x. Eratosthenis sententi m refellens, de summa aliquantum deis trahit. Ait enim ambitum te xae continere ducenta, quinq-- sint millia stadiorum. Martianus autem Capella lib. PII r. aliciam addit , cum e evr. millia saviorum, e decem stadia cir- terrae ascribit. A quo non timige diueedia Aristoteles tib rr. sis mel eap. est in n. his verbistis v - μναμών οσσε, μερο
r. suid in σμον, rem μίλ- , πλεερον. Whino pedes mille sed inter Italieum de olympi- eum stadium nullam esse dist
rentiam, acutissime animadveris et Lucas eamus lib. I. de Mea-sur re ponderin pag. 3. ωRo- heri. Hues tractat de glob. pari. III cap. II. Nam pes Graecua exeedir pedem Romanum semuncia sexcentae autem semunciae constituunt pedes illos viginti quinque, quibus pes Graecus Romano pede longior est. Porro notandum , octo stadia facere milliare Italicum Polyb. lib. III pag. 93. ταῶτα - - βε21μγα-
102쪽
mundi mensura id potissimum intelligendum est,
quod Italicum vocant, pedum CXX v. nam
sunt praeterea, alia longitudine discrepantia. ut Olympicum, quod est pedum DC item Pythicum pedum cia. Igitur ab terra Lunam Pythagoras putavit esse stadiorum circiter CXX vI. millia, idque esse toni intervallum a Luna autemh usque ad ' Mercurii stellam, quae λύων vocatur, dimidium ejus, veluti ηροάνιον hinc ad φώσ-φορον, 'quae est ' Veneris stella, fere tantundem, hoc
λι. .c a M. A quo non ita crepat alutareh. in Gracchis, δίων λίγον πηδῶ. Respexit enim ad pedem Graecum. Quod autem vidae tradi , ποι - ακμισυ ποιοῦσι ρ λι ν, pertinet ad morem sui temporis ut evidentissime patet ex Iuliano Asealonita, citato ab armenopulo lib. I r. Promptotit. 4 6 2I LIND. Pythagoras putavit GD ad. eir. xxv I. it. J Eandem distantiam secundum Pythagorae opinionem, refert Plinius lib. II e. at Eratosthenes autem putavit Lunam a terra abere septingenta & octoginta stadiorum mil-ιia Plutaren lib. D. de Placit. philosoph. cap. 3I IDEM.s MareoriiJ Alii . suinas Plin. Iib. II cap. g. Achil stat in Phaenomena Arar paε. 89. IDEM.to Macrineri, J Alii Iunonis esse voluerunt. Timaeus Loerus de anima mundi, pag. 2. Hygin.
lib. I. Astron non procul Isine. Alii Isidis, alii Matris Deum. Plin. lib. II. e. s. Eadem stella de Lucifer de vesper dicitur Plato in
τη- λ ego ι,11 αυτοῦ, 'Eωφορ est, teste Cleomede lib. I. Meteor. cap. 3. Et hanc eius naturam PI- rhagoram Irimum deprehendisse, Plinius auctor est. lib. II cap. s. Diogenes vero Laert hoc Parmenidi asseribit lib. IX. in vita Par menid. IDEM.t Heneris flet J Ita nempe ex mente Pythagorae aliter Nieomachus, ipse Pythagoraeus, qui assigna Mercurio τε μετήχρυιον
verum est iuxta quorun tam mentem, marciani Capellae verba eius apposui cum Ορ- ριε- sunt, rurnquia est Terris Mer-σωrius et caem intra solem , Uenaestis ste quae orbe castis, dissu inreque curvetur nemo non videt eastiore non Veneri convenire , quare legendum videtur taxiors. ED CANTABR.
103쪽
hoc est, aliud ἡ ιτο- inde porro ad Solem ter tantum, quasi tonum 4 dimidium. Itaque Solis
astrum abesse a terra ronos tres ,' dimidium, quod vocatur κέ min; a Luna utis, duos, dimidium, quod est vir μάρων : a Sole vero ad' stellam Martis, cui nomea est mρόεις, tantundem intervalli esse, quantum a terra ad Lunam, idque facere τονον hinc ad a Jovis stellam, quae pia in adpellatur, dimidium ejus, quod ' Ω- Ciat ἡμιτόνιον tantundem a Jove ad ' Saturni stel-
I Stellam Martis Quam alii Herculis dixerunt Hygin. ωPlin. modo dictis Ioeis. aerob lib.
III. Saturn cap. a. Achil. Sta-- ius in Phaenom. Arat pag. s.
ut Plato testatur in Epinomide.
ia avis sellam, sua Phaeton laEgyptiis Osiridis .lla dicitur. Achii Stat loco dicto IDEM.I Saturni seli. e. Phae. Κοι τ α φημον ita dicitur, quum sit obscurissima. AEgyptiis est ella
Nemesis Achil. Stat loco sup . notato. Illud hoc loco obiter ob servandum, magnam esse dissen- sonem inter doctos, de ordine erraticarum stellarum. Nam Pythagorae ordinem, quem auctor noster approbavit, sequuti sunt Cie lib. I. de divinat. dc fragm. lib. v I de repubi in Somn. Scipionis Plin. lib. I i. cap. 23. Μa nil lib. r. Astron pag. 2s Gemin. de apparentiis coelest. pag. II. Cleomed. lib. I. Meteor. cap. Ira.
Hygin de limit agror pag. IIr Chalcid in Timaeum lat. pagis 6 o. Suid in εποχέ D. Anselm.
lib. I. de imag. mundi, cap. εω Nieet Choniat. lib. I. Thes orth- eap. . Timaeus Loerus autem, Pag. Ia. Eratosthenes apud Chalcid. p. I. Μaerob lib. I. Som Scip. cap. s. ωar ex sententia Platonis, quae refertur etiam ii Plutarcho, lib. D. de Placit philosoph. cap is & de procreatiΟ- ne anim pag. Iss I. Stob in Eclog. phys pagos . Iul. Firmicis lib. II cap. II hoe ordine illos disponunt et Luna, Sol, Mercurius, Venus, ars, Jupiter, Saturnus. At ristoteles lib. de Μund pag. 376 Cic. lib. II de Nat deor. Apul. lib. I. de Mund. Αehil. Stat in Phaenom in Araro ita Luna, Sol, venus, Mereutius Μars, Iupiter, Saturnus. Anaximander apud Stobaeum in Eclog. phys pagos 3 solem omnium supremum esse voluit, deinde Lunam, tum denique fixas errantesque euas sequi. LIND. Dipiti odi. OOOQ le
104쪽
stellam, cui φανων nomen est, ' id est, aliud εὐήτονιον inde ad sumnum coelum, ubi signa sunt, perinde ἡμιτο ιον. Itaque a coelo summo ad Solem diastema esse a moώρων, id est duorum t norum4 dimidii: had terrae autem summitatemu in eodem coelo 'tonos esse sex, in quibus sit --ουσῶν symphonia Praeterea multa , quae musici tractant, ad alias retulit stellas, inunc omnem mundum ει --νιον esse ostendit. Quare Dorylaus scripsit, est 'hunc mundum organum
volunt. Pertinet hue etiam locus mili μουσικοις πατων σιατονα
107쪽
Dei alii addiderunt esse id i ' τὸ κ Sm, et auaseptem 'sunt an e flessae, quae phuamum in Mantur. Sed his minat,as iubitae tractandis hic locus non est quae scitatem in unum librum separatim congerere, tamen in angustiis mers reri ina potius quaviani me Mngius dulae ' musica inaurithad propositum P cruor.
sunt nunc, ut ' climacterici anni nostantur, quid de gradibus aetatis humanae sciasum sit discam. Uarro quinque gradus aetatis aequabimer
108쪽
putat esse divisos unumouemque scilicet, prae
ter extremum, in annos' xv. Itaque primo gradu usque ad annum xv i pueros dictos, quod sint puri, - id est, inpubes. Secundo ad XXX. atinum adolescentes, 'ab adolestendo sic nom, natos. In tertio gradu qui erant, usque XLV. annos, juVenes adpellatos, eo quod rempublicam in re militari ' possunt juvare. In quarto autem indusque LX annum, Heniores esse vocitatos, quod tunc primum senescere corpus incipiat.
Indes usque finem vitae imiuscujustum, quintum gradum factum, in quo qui nt, senes
Isidor lib. xI. Orig. cap. 11. μιν Parativi sunt per imminutionemra p.ritate vocatus, quia puris est, vel, ut Donatus inquit, ad Te--- dum ianuinem foremque rent. PhοIm Act. a. sc en. 3. q.1 senaris habens. In deereto Felicis non habent significationem po-
109쪽
thdpellatos, quod ea aetate corpus ' senio jam laboraret. 9 Hippocrates Medicus in septenigradus laetates distribuit. finem primae ' putavit VII annum secundae XIV: tertiae XXIar: quartae XXXV quintae XLI i sextae vi septimae novissimum annum Vitae humanae. Q So
lon autem hiartes fecit decem: Hippocratis gradum tertium, dextum M septimum, singulos bifariam divisit, ut unaquaeque aetas annos haberet septenos. Staseas Peripateticus ad has Solonis decem hebdomadas addidit duas, spatium
a Germ. ἐπ Ald aries Lud Bat senio iam. Quid Bat Gerncer Ald laboret. c Lugd. Bar. OGerm. aetatum d Germ. finem vi tae uniuscuiusque primam e Germ. putavis finem ii. Ald putavit esse vii. f Lugd. Bat duodetricesimum g Lugd. at duo de quam
num praeter mortem, non lia bet. Unde Cicero in Catone a
iore inquit omnium aetatum cerrus es terminus senecturis auram uisllus corrus e rerminus. IDEM.
Senio iam laborantJA Memenim conquis D. Hiero mas ad psalm.
Lxxx IN. invenies octogeharium
aD ct sanum p Diei in Graeca sententia Senectus ipsa moroux est Respexit vir sanctus ad illud Apollodori, citatum a monato in Phormionem Terentii Ach. .
σημυμ. Et senectus insanabilis morbus, teste Seneca lib. I. pist. Io8. vid. Nonium in Se-
sisinoerare medicus Hippo-ςratis verba de aetatum gradi-hus, extant apud Philonem Iun. - κοσμυο ποι - , pag. 6.
Moschop. - εδ. p. g. 33 Polliicem lib. I i. Onomast in prin. sed hi in numero anno:
rum a nostro store dissentit. Vid. D. Ambros lib. I. Epist. 39. Hieronym in Amos cap. 6. Macrob. . . in Som. Scip. cap. 6. Ioli. Gorraeum in Definit. med in ἡλικια. IDEM.Io Solon autem artes se. dee. JAtque ita terminum vitae , septuagesimum annum statuit: uti etiam in illo c0lloquio cum Croesso apud Herodot. lib. I. pag. I ζηνῆς ἀνθρώπ α ἶρημι sed
culis ante dixerat : Anni Uri seu aranea meditabuntur dies annorum nostrornm in ipsis , I/ptua linta anni. Si autem iis oren- ratibias, octoginta annici di amplius eorum, saώor e dolor. Psalmis
110쪽
tium plenae vitae quatuor octoginta annorum esse dixit quem terminum si quis 'praeterit, facero idem quod αδιοδρομοι ac quadrigae faciunt, cum ' extra finem procurrunt Etruscis
quoque libris Fatalibus aetatem hominis duodecim hebdomadibus describi Varro commemorat. - quae duo ad decies septenos annos O posset fatalia deprecando rebus divinis in proferri ab anno autem , octogesimo nec postulari debere, nec posse ab diis' impetrari. Caeterum, post annos VARIAE LECTIONE s.
a Serm ct Ald terminum vitae si b Lugd. at praeteriit. Germ. praecurrunt dierm in id Etruscisque e Germ. ld. fatalem Lugd. aat. delet flauo Germ. O Ald ais agnoscunt alis quae quam ad Lugd. flat. quidem etiam deleta quae g Lugd. Batis Possit. li Lugd. Bat. Germ. Ald proferre i Lugd. Bat Garm. O
πληρωμ esse voluerunt, teste Herodoto Iib. III pag. I92. Et in aeris literis Octogenarius valde senex dicitur a Reg. Is vers. 32. Quo respexisse etiam Varro videtur , Fundaniae uxori scri-hens lib. i. de Re rust in princip. Cogitans esse properandum , quod
ut dieitur si es homo balli, eo
magis senex. Annus enim octoge-smus admonet me ut sarcinas ol-ιuam , antequam proficiscar e υι-
ra. Et anus illa apud Plautum in Mereatore, Act. v. c. uo
xuin is eius pSΥ. Nequeo mecastor, tantum hoc oneris est, quod fero. Do sui oneris p ΔΥ. annos octoginta, quatuor. Auson in Grypho ternarii numeri: Atuique navem novies fati tenet ultima suis. INBora Extra finem J Extra lineas, ut Cicero inquit 3. Parad. IDEM.r Etruscis quoque libris Fatalibus J Librorum Fataliam fit mentio apud Liv. lib. xxiv. quos eo dem cum Meherontisis esse puto, apud Arnob lib. II. Adversae
eorruptus Fortassean legendum, qua ad Modecies septenos annos
possit fatalia depreeando rebus divinis proferri Fata enim differri posse, indicat Servius lib. III. AEneid. ad vers.
Selendum, inquit , seundum a ruspieinae libros O saera Acherontia , .ae Tages composui σdieitur, fata decem annis quadam ratione disserri. v. Nemes lib. I. de Nat homin. cap. 36. LIND.Μs Colon, quae dum Μodius, quae quidem ED CANTABR.