De die natali

발행: 연대 미상

분량: 544페이지

출처: archive.org

분류: 로마

81쪽

ptimum, ac ' deinde alternae lineae emittantur, hexagoni aequilateralis forma in eodem circulo scriberetur. Hunc ' quidam conspectum non ussiquequaque receperunt, quod minimum ad maturitatem partu videatur conferre. Cum vero in quartum signum pervenit S media duo sunt, Videt κατα τετυγωνον quoniam cilla linea qua Visus pertendit, quartam partem orbis abscidit. Cum autem in quinto est, tribus interjacentibus mediis, κατὰ τρίγονον s adspicit. Nam ' tertiam signiferi partem visus ille metitur Quae duae visiones τε τὸ γωνοι ino perquam emcaces, incrementum partus multum adminiculant. Caeterum a loco sexto conspectus omni care essicientia, ejus enim linea nullius polygoni adficit i tus At a septimo odio, quod est contrarium, plenissimus potentissimusque conspectus, quosdam jam maturos infantes educit, qui in septemmestres adpellantur, quia septimo mense nascuntur. rat, si intra hoc spatium maturescere uterus non 'potuerit octavo mense non editur, ab octavo enim signo, ut a sexto, inessicax visus sed vel no

VAM AD LECTIONES.

82쪽

M CENSOR IN Us

spectus, ut supra jam dictum est, perquam eff-

caces sunt. Caeterum undecimo non putant na

sci, quia languido jam a dio infirmum lumen καθ' ἐξάγωνον mittatur multo minus duodecimo, unde conspectus pro nullo habetur itaque secundum

rationem hanc ἐπὶάμωνοι nascuntur κατὰ διάμετροω, 3 ἐννεάρι-οι autem νατοι τώγωνον, δεκάμιμοι Veris

γω ν J In hoeis sequenti non δεξιον. Dextrum tetragonum eli- debuit omittere δεξιον non enim mactericum annum estici ut νεο τεπωγωνον absolute με quod sinistrum est quintum, die, tu decom mensium rodeunt i 44LMos V .

C p u re IX. HAe Chaldaeorum sententia explicata, transeo ad ' opinionem Pythagoricam, Varroni tractatam in libro, qui vocatur Tubero S intus inscribitur, De origine humana quae quidem

ratio praecipue recipienda ad veritatem proxime videtur accedere. Alii enim plerique, cum omnes partus non uno tempore fiant maturi una ta- men

et una ea en eademque imo diverta. Nam Diogenes Apolloniates aliter entit, aliter Hippon Pythagoras item aliter 8c Empedocles , Asclepiadesque , quorum opiniones extant apud Pliuarch. lib. v. de Placit philosoph. cap. r. ippocrates sane masculi conformationem die-hus itisiora, socruinae quadra, ginta duobus fieri existimavit. Verba ejus in libro de natura pueri haec sunt Καὶ iτονι, ἔλ

83쪽

men eademque tempora omnibus conformandis dederunt ut Diogenes Apolloniates, qui masculis ait corpus quatuor mensibus formari, is foem, nis quinque V vel Hippon, qui diebus sexaginta infantem scribit formarii quarto mense carnem fieri concretam, quinto unguem capillumque nasci septimo jam nominem esse perfectum. Pthagoras autem quod erat credibilius dixit, partus esse genera duo, alterum septem mensium, alterum decem sed priorem aliis dierum numeris 4 conformari, aliis posteriorem. Eos Veronumeros, qui in unoquoque partu aliquid adferunt mutation1s, dum aut semen in sanguinem, aut sanguis in camem, aut caro in hominis figuram Convertitur, inter se conlatos rationem habere eam, ' quam Voces habent, quae in musica λι

Partae esse genera Δ J Dio-I enes laertius ex Pythagorae ententa tria genera memorat.

Censorin inis cap. II. At Ari πλεισον innio ι τελεωθεν, -κνι- stoteles lib. vir demist animal. σκεογα το βρ. . IDEM. p. 3. longius tempus statuir, a suam voeas haMned vide Gu- nimirum in masculis quadragin Iies Philandri Annotat in V. ta dies, in foeminis tres menses truv. r. c. IDEM.

84쪽

qua de musicae regulis huic loco necessaria dicentur eo quidem magis, quod ea dicam, quae ipsis musicis ignota sunt nam sonos scienter tractavere,in congruenti ordine reddidere illos:

ipsis autem sonis, motuum modum mensuramque inVenere geometrae magis, quam musici. Igitur musica est scientia bene modulandi haecautam ' est in voce sed vox alias gravior mittitur , alias acutior singulae tamen voces simplices, S utcumque missae, si φθογγοι Vocantur. du

hoc miretur, perierat ipsius Domitiani aetate omnis Μusicae vis& scientia, praeterquam in doctis, eum non iam amplius u- sic inter mimos aut Histriones degerent. De sui aevi Histrionibus idem testatur D. Augustinus , addit , ors iste quod satis commode pro arbitri senuerit , id

notare ac man re memoriae, at

que id reperendo consuefacere digr-tos eo ferri sine ulla trepidationecterrore: sive ab alio id quod ean-ret , sive ipse inveniat , illa de qua dictum e ducente atque ρ- probante natura. ED CANTABR. Nam senos scienter tracta νere,' eongruenti ordine addidere

illoc Haec est lectio Aldinaei German editionis quae sane to- Ierari potest aut si illa displicet , ex editione carrionis ex pungendum P illarum, aut pro

tractavere ,- reddidere , legendum tractarem reddere. LIND.

M Da st scientia Eadem est Cassiodoti definitio Bacchius autem ita definit: μουσική μιβι' ων Ptolemaeus initio lib.

85쪽

iliscrimen ero, quo alter φθογγ acutior est, alter gravior, adpellatur διάςημα. Inter infimam, summamque Vocem, multa esse possunt in ordine posita dias emata: quae ' alia aliis majora, minorave ut est illud, quod τονον adpellant, vel hoc minus 11μιτο , vel duorum, triumve , ac deinceps aliquot tonorum interval-him. Sed non promiscue voces omnes cum aliis ut libet unctae, concordabiles in cantu reddunt

essectus. 7 Ut literae nostrae, si inter se passim jungantur, & non congruenter, saepe' nec e biss

at neque.

interpretatur Boetius autem lib. I. Music cap. g. o Chalcid in Comment in Timaeum Platoris pag. 4 . Sanos. Est autem

λουι ιοῦσι ἐτὶ ρυιαν τασιν. quam definitionem sequutus est Boetius dicto loco his verbis:

Sonus es seis casus emmeles, id est , pini meis, in unam intensionem Ptolemaeus lib. I. armonicor . . . sic definit: φθογ- γ sonus est, unum eundem que sustinensionum. sellus au

Aristoxeno mutuatus est lib. II is Harmonicor pag. s. cujus verba, ut ea latine reddidit Antonius Gogavinus, haec sunt: Est autem hujuscemodi quaedam in ea-nores eantui in idoneo series , qualis est literarum quoque inter disserendum ompositio: non enim temere ex iisdem elementis eamposita fr/laba emergit,sed certo modo. IDEM. SIm- Dipiti odi. OOOQ le

86쪽

bis, nec syllabis copulandis concordabunt sic in musica certa quaedam fiunt intervalla, quae symphonias possint essicere. si autem ' symphonia duarum vocum disparium inter se junctarum dulcis concentus Symphoniae implices ac primae, ' sunt tres, quibus reliquae constant una duorum tonorum hemitonii habens διάςηρ- , quae Vocatur δια τεοσάρ - altera trium hemitonii, quam Vocant διὰ πέντε tertia est διἁ πα-σων cujus λάςηριοι continet duas priores. ast enim vel sex tonorum, ut Aristoxenus musicique

Boetius lib. I. Μusic cap. g. con- fanantia in aeuti seni gravis nomixtura suaviter reniformiterque auribus aecidens Cassiodorus autem lib. de Mustia: Θmphonia stemperamentum 'vus gravis ad aeviἀm , vel acuti a gravem, modulamen e etensa sve in oee, si me in pare pone , sive in satis. Vid. Isidor lib. III. e. s. IDEM. Si lices a prima sunt tres IVid. arti an Capell. lib. I x. His autem totidem adduntur, com

1 Sωnt tres Neoterie plures admittunt , octavam , sextam majorem , sextam minorem Quintam , Quartam , Tertiam maiorem, Tertiam minorem. Octava , Quinta, Quarta , hoc

bant veteres et quid valeant percepisse, sed judicabant, ut Aristoxenus pag. s. rue I του- των να μυεσον ψήφωνα ιναι, nempe recensuerat ante quid Dant abπασε ν, -πέντε de τεοσαζων. D. CANTABR. et e ris Oxanus musiciqM , ere. Differunt maxime Aristoxenus QPythagoras neque nim duo hemitonia Tono sunt aequali , quod Aristoxenus putavit,in ejus sequacem Bacchius Dipiti odi. OOOQ le

87쪽

que adseverant; vel quinque, & duorum iamo

toniorum, ut Pythagoras, Geometraeque ' qui demonstrant, duo hemitonia tonum complere non posse quare etiam hujusmodi intervallum Ρlatoni abusives ἡμιτονιον, proprie 'autem ' δίεσις et λεθυιμια ε adpellatur. Nunc vero, ut iliquid adpareat, quemadmodum Voces, nec sub oculos, nec sub tactum cadentes, habere possint mensuras, admirabile ' Pythagorae reseram

dat neque.

τουτων διπλάσιον τον . Non bene antea ibi legebatur πλαι- σεων fatetur tamen hoc loco Aristides se παχυτερον πειν Aristoxenum in hac re erroris arguit Theon pag. 3. Pythagoras ει Canonici ex ipsa Canonis sectione tonum non dividi in reliquas partes demonstrant. IDEM.ra et 3ωinque di daeornm hemitoniorum 1 videndus Cl. Pto-

r Duo hemitoniaJ si Germantea editio idque rectum esse, constat ex oraecedentibus iste

auctoris verbis , e quinque Trauorum hemitoniorum Macrob. l. Is somn. Scip. c. I. IDEM.

II. Music cap. 27. Chalcid in Tim Plat pag. 7. seq. Bacchius, sellus , Martianus Capena, Hesyeh. Ivid. IDEM.is Admirabile Ithagorae referam ammentum J Qua ratione Pythagoras sonituum intervalla invenerit, tradunt Iamblieh. lib. I. de vita Pythag. cap. 26. Boeth. lib. I. Music cap Iω. II. Μ etob lib. r. in somn. Scipion. cap. I. Cassiodor de Μusica, ia

tum Nostri physicas causas m liusin plenius quam illi vetetes

pervestigaverant , nam ex quo compertum est, librationum, veI in chordis vibrationum numerum augeri vel minui pro ratione rei lioratae aut chordae, causae symphoniarum faciliter inventae sunt. hoc autem veteres illi nesciebant. Duae chordae aequaliter tensae, caeteris paribus, ejusdemque longitudinis

sunt of .cρω- si altera duplo

88쪽

commentum qui secreta naturae scrutando, reperit phthongos musicorum convenire ad raotionem numerorum; nam chordas aeque crassas,

parique longitudine diversis ponderibus tetendit: quibus saepe pulsis, nec phthongis ad ullam symphoniam concordantibus, pondera' mutabat. 74 id identidem frequenter expertus, pos moraeseprehendit, tum duas chordas 'concinere id, quod

est διὰ τεσσάρων, cum earum pondera inter se conlata rationem haberent, quam tria ad quatuor. quem phthongum arithmetici Graeci ἐπίτριτον vo

cant, Latini Supertertium 'At eam symphoniam, quae δια πέντε dicitur, ibi invenit, ubi ponderum discrimen in sesquitertia Vest proportione,

quam duo faciunt ad tria conlata; quod ἡμιολιον adpellant i cum autem altera chorda, duplo majore pondere, quam altera, tenderetur, κω 'esi feci διπλασίαν locus, διὰ πασῶν sonabat. Hoc cintia

' a Med. Bae servando b Germ. Mid mutabat inter se ollata acidentidem c Lugd. at convenire. d Lugd. Bato Germ. ad eam e Germ. id ubi invenitur pond. Lugd. Bat in ponderum diserimine fierm sesquialtera. Lugd. at est delet. rid. t. quae t autem Lugd. at Germ. d. dae'. k Lugd. Bap.

89쪽

D DIE NATALI CAP. X. T.

tibiis, ' si conveniret, tentavit nec aliud invenit nam quatuor tibia pari V cavo paravit, inpares longitudine. Primam verbi causa longam digitos sex secundam, tertia parte addita, id est,

digitorum octo tertiam, digitorum novem, si stuplo longiorem , quam irimam quartam Vero duodecim digitorum, quae . primam longit dine duplicaret. His itaque inflatis, & binarum facta collatione, omnium musicorum auribus asprobavit, primam Tecundam reddere eam comvenientiam, quam reddit λὰ τεμαρων symphonia. ibique esse s proportionem superveniam. Inter primam ero, ac tertiam tibiam, ubi sescupla proportio est, resonare δια πώτει Primae autem, in quartaeque intervallum, quod habet d plam proporti mem, διάςηρ- facere δι arm . Sed inter tibiarum, chordarumque naturam, hoc interesst, quod tibiae incremento longitudinis fiunt graViores, chordae autem, augmento additi ponderis, acutiores , utrobique tamen est eadem pr. portio.

90쪽

8 CENSOR IN Us

C A pra H XI. III expositis, 'forsitan obscure, sed quam

potui lucidissime, redeo ad propositum ut doceam, quid Pythagoras' de numero dierum ad partus ' pertinentium senserit. Himum, ut supra memorari, generaliter ' duos esse partus dixit alterum minorem, quem vocant ' septem--ει- , qui decimo S ducentesimo die post

conceptionem exeat ab utero, alterum majorem, decemmes rem, qui edatur die ccLXXIV. quorum prior ac minor senario maxime continetur numero. Nam quod ex semine conceptum est, ' sex, ut ait, primis diebus humor est lacteus: qinde proximis octo, sanguineus i qui octo, cum ad primos sex acceshrunt, faciunt primam symphonian λἀ,--- tertio gradu novem dies accedunt, jam carnem facientes hi cum sex illis priami conlati,stscuplam faciunt rationem, secundam symphoniam in rori tum deinceps sequentibus duodecim diebus, fit corpus jam formatum. horum quoque ad eosdem sex collatio, tertiam

Sax, t ait, rimis diebus J Vitruvius Mathematiet ea re per-Vide Μaerobium lib. I. Somn. actaem esse dixerunt numerum, mi Scip. cap. s. D. Augustin in octo sex dicitur, ναοd is nismoras habeognta tribus quaestionibus, quae partitiones eorum rationibae sexi.n. 36. ιND. numero eonvenientes. Vide caete-

SEARCH

MENU NAVIGATION