장음표시 사용
351쪽
as . Post hanc illorum vociserationein post hanc communem famam , atque que fimoniam, non mitior in supplicio , sed diligentior esse coepit Capitibus involuiis cives Romanos ad necem producere inst tui : quos tamen idcirco necabat palam,rubd homines in conventu od quod anteaiximus , ni tam diligenter praecionum nu--merum requirebant Haeccine plebi Romanae, te praetore, est constituta conditiora haec negotii gerendi spes hoc capitis , vistaeque discrimen Z Parumne millia naerctoribus sunt necessario periclita libetinta fortunae , nisi etiam hae sormidines ulu ιOD tris magistratibus , atque in Ostii, prG- vinciis impende nil ad eamne rein ιιι thaec suburbana , ac fidelis provincia Si 1-lya, plena optimorum sociorum . honesti:
simorumque civium , quae vel ιιιι νιν
omnes suis ipsa sedibus libenti-ma siti
per accepit, ut, qui sesue, uti iria, atque AEgypto nav1wum lharbaros, propter to
re aliquo fuissent etidiis, qui ex tempestgissent in Stellia seι is iam domum e LXI. Nam quid sim miniicipe iam
352쪽
. deficit ut cetera nuta in dicendo dignare , digna dolore meo suppetant, magis elaborandum est et quod erimen eiusmodi est , ut , quum primiam ad me delatum est ,
usurum me illo non putarem Tametsi enim verissimum esse intelligebam tamen credibile fore non arbitrabar Coactus lacry mi omnium civium Romanorum, qui in Sicilia negotiantur, adductus Valentinorum , hominum honestissimorum , nitunque Rheginorum, multorumque equi tum Romanorum, qui casu tum Messanae fuerunt, testimoniis , dedi tantum priore
actione testium, res ut nemini dubia esse posset. a 39. Quid num agam quum jam tot horas de uno genere , ac de istius nefaria crudelitate dicam quum proph omnem - verborum ejusmodi, quae scelere istius digna sunt, aliis in rebus consumpserim
neque hoc providerim, ut varietate criminum vos attentos tenerem quemadmodum de tanta re dicam opinor, unus modus, atque una ratio est. Rem in m dio ponam; quae tantum habet ipsa gravitatis, in neque mea, quae nulla est , neque cujusquam, ad inflammandos vestros animos, eloquentia requiratur.
I . Gavius hic, quem dico, Cosanus , quum illo in numero ab isto in vincula conjectus esset, Mnestio qua ratione clam
353쪽
e lautumiis prosegisset, Messanamque venisset qui proph iam Italiam, moeniae
minorum videret,in ex illo metu mortis ac tenebris, quasi luce libertatis, &odore aliquo legum recreatus , reviitisset loqui Meuante coepit, 'ueri, se civem Romanum in vincula esse conjectum sibi rein iter esse Romam Verri se praest,a venienti istumanti
LXII Non intelligebat miser , nihil
interesi uretim haec Messanae, an apud apsum in praetorio loqueretur. Nam , utant vos docui, hanc sibi iste urbem de- lagerat quam haberet adiutricem scelerium, furtorum receptrieem , agitiorum: .mnium sociam. Itaque ad magistratuin Mamertinum statim deducitur Gavius; e que ipso die casu Messanam venit Verres. Res ad eum defertur , esse civem Romanum , qui se Syracusis in lautumiis fui quereretur quem jam ingredientem navem , QVerri nimis atrociter minitantem , a se retractum esse , 6 asservatum ,. ut ipse in eum statueret, quod videretur 16 i. Agit hominibus gratias in eorum. erga se benevolentiam , diligentiamquae collaudat. Ipse inflammatus scelere citis Fore, in forum venit Ardebant oculi et tot ex ore crudelitas eminebat. Exspe itabant omnes , qu tandem progressurus aut quidnam acturus esset suum re
354쪽
hominem proripi, atque in foro medro . nudari , ac deligari, Quirgas expediri iubet. Clamabat ille miser, se civem esse Romanum, municipem Cosanum: meruisse se cum L. Pretio, splendidissimo equite Romano , qui Panormi negotiaretur , ex quo haec Verres scire posset. Tum iste se somperisse ait, eum speculandi causa Siciliam ab ducibus fugitivorum esse mi sum cuius rei neque index, neque vesti gium aliquod neque suspicis cuiquam esset ulla r deinde jubet undulue hominem proripi, vehementissimεque Verberari. 162. Caedebatur virgis in medio foro es
sanae civis Romanus, Iudices quum interea nullus gemitus, nulla vox alia istius miseri, inter dolorem , crepitumque plagarum a diebatur, nisi haec, CIVIS ROMANUS SUM. Hac se commemoratione civitatis omnia Verbera depulsurum , crueiatumque a corpore dejecturum arbitrabatur. Is non mota noc non perfecit, ut vi garum vim depreca retur sed quum imploraret saepius , usu paretque nomen civitatis crux , crux, inquam , infelici & aerumos , qui numquam istam potestatem Viderat, compara-
LXIII. O nomen dulce libertatis lis
ius eximium nostrae civitatis lex o Cia, legesque Semproniae 5 graviter de-esiderata ,- aliquando reddita plebi Ro-
355쪽
2 inae tribunitia potestas imuccine tandem omnia reciderunt, ut civis Romanus in Provincia populi Romani, in oppido se deratorum, ab eo , qui beneficio populi Romani, fasces, secures haberet, deligatus in sero virgis caederetur Quid quum ignes, ardentesque laminae , ceteriaque cruciatus admovebantur λ Si te illius acerba imploratio , ε vox miserabilis non inhibebat, ne civium quidem Romano ram, qui tum aderant, fletu, gemitu
maximo commovebare san crucem tu age Te ausus es quemquam , qui se civem Romanum esse diceret tmolui tam vehementer agere hoc prima actione Iudices nolui. Vidistis enim , ut animi multitudinis in istum dolore ,- odio m comm
ius periculi metu, concitarentur. Statur egomet mihi tum modum orationi meae,
6 C. Numitori , equiti Romano, primo homini, testi meo Glabrionem, id quod sapientissim fecit, sacere laetatus
Ium , ut repentes, consilio in medio , testem ditriitteret. Etenim verebatur , ne Populus Romanus ab isto eas poenas i repetisse videretur , quas veritus esset, ne
iste legibus d vestro judicio non esset
persoluturus.164. unc, quoniam iam exploratum est omnibus, quo loco causa tua sit,in quid de te futurum sit sic tecum agam.
356쪽
Gavium ibim, quem repentinum si ec latorem fuisse dicis , ostendam , in aut mias Syracusis, te esse conssctunt: nequa 1 sollini ex litteris ustisdam Syracusano
Tum l, ne possis dicere , me, quia sit alia iis in litteris Gavius , hocingere is eligere nomen, ut hunc illum eue possim dicere : sed secundit arbitrium tuum
estes dabo , qui imam ipsum Syracusis
is te in lautumias conjectura esse dicant: pro eam etiam Cosanos, munieli res illius, ae necessarios, qui te nunc sero doceati iudices non serb, illum P. Gavium, quem tu in erucem egisti, civem Romanum, di municipem Cosanum, non speeulatores, fugitivorum fuisse. I XIV. matri haec omnia, quae pollin or cumulath tuis proximis plana fecero teum istic ipsum tenebo, quod abs te mihi datur: eo contentum me et dicam. Quid enim nuper tu ipse, quum populi Romam
clamore , atque impere perturbatus exsilvum, quid , inquam , locutus es Ilium , bd moram supplicio quaereret, ideo clamitasse, se esse civem Romanum .sed sp -culatorem fuisse. Iam mei in es veri sunt.
-Quid enim vieit aliud C. Numitorius ρ quid M. QP Cottii, nobilissimi homines, exingro Taurominitan, quid Q. Lucceius, qui argentariam Rhegi maximam fecit j in ceteris Adhuc enim testes ex eo D
357쪽
nere a me sent dati, non qui novisse Gavium, sed qui se vidisse κerent, quinhas, qui se civem Romanum esse clamaret, in crucem ageretur. Hoc tu, Verres, idem diei hoc tu confiteris illum clamitasse, se civem esse Romanum apud te nomen civitatis ne tantum quidem valuisse, ut d hitationem aliquam, ut crudelissimi, retem
simique supplicii aliquam parvam moram sinem ponet asserre. x6ς Hoc teneo, hic haereo, Iudices ,
hoc sum contentus uno omitto, ae
sigo cetera sua confessione induatur , aeruguletur , necesse est. Qui esset, ignorabas speculatorem esse suspicabares non quaero, qua suspicione riua te accuso oratione Civem Rὀmanum se esse dicebat. Si tu apud Persas, aut in extrema Indi deprehensus, Verres , ad supplicio ει cerere quid aliud clamitares , nisi te inuem esse Romanum si tibi ignoto apud ignotos , apud barbaros , apud homines in extremis , atque ultimis gentibus positos, nobile, Willustre apud omnes nomen tuae civitatis proiuisset ille, quisquis erat, quem tu in crucem rapiebas , qui tibi esset ignotus , quum civem se Ro
manum esse inceret; apud te praetorem si non effugium , ne moram quidem mortis mentione atque usurpatione civitatis, asse
358쪽
LXV. Homines tenues, obscuro loco nati, navigant: adeunt ad ea loca, quae numquam antea Viderunt: ubi neque noti esse iis , auo venerunt, neque semper cum cognitor Dus esse possunt. Hac una tamen fiducia civitatis , non mod apud nostros
magistratus , quia legum,4 existimatio
ni periculo continentur , neque apud cives solum Romanos, qui d sermonis, Scauris, S multarum rerum societate iunae sunt, sore se tutos arbitrantur sed, quo- Cumque venerint, hanc sibi rem praesidio sperant suturum.168. Tolle hanc spem tolle hoc prae- sadium civibus Romanis constitue nihil esse opis in hac voce, CIVI RoΜANUssUM posse impun praetorem , aut alium
quemlibet , supplicium, quod velit, in
eum constituere , qui se civem Romanum esse dicat; quod quis ignoret Jam omnes Irovincias , lam omnia regna jam omnes
beras civitates , iam omnem orbem ter
rarum, qui semper nostris hominibus, acim patuit, civibus Romanis ista defensione praecluseris. Quid, si L. Pretium, equitem Romanum , qui tum in Sicilia nominabatd etiamne id magnum fuit Panormum litteras mittere Lauervasse hominem λ custodiis Mamertinorum tuorum vinctum , clausum habuisse, dum Panommo Pretius veniret i cognosceret hom
359쪽
nem aliquid de summo supplicio remi
teres si ignoraret tum si ita tibi videretur , hoc juris in omnes constitueres , ut , qui neque tibi notus esset , neque cognitorem locupletem daret , quamvis civis Romanus esset , in crucem tolle
LXII. Sed quid ego plura de Gavi,
quasi tu Gavio tum fueris infestiis , ac non nomini, generi , iuri civium hostis non illi, inquam , homini, sed causae communi libertatis inimicus fuisti. Quid enim attianuit , quum amertini, more atque inflia tuto suo , crucem fixissent post urbem, in via Pompeia te ubere in ea parte figere, quae ad fretum spectaret 6 noc addere, quod negare nullo modo potes , quod omnibus audientibus , dixisti palam , te idcirco illum locum deligere, ut ille , qui se civem Romanum esse diceret, ex cruce Italiam cernere, ac domum suam prospicere posset Itaque illa crux sola , Iudices, post conditam Messanam illo in loco fixa est. Italiae conspectus ad eam rem ab isto delectus est, ut ille in dolore , cruciatuque moriens, perangusto fretu divisa
servitutis, ac libertatis jura cognosceret ;Italia autem alumnum suum servitutis extremo , summoque supplicio aflixum videret.
37o Facinus est , vinciri civemRom Tomus IV.
360쪽
-- stellis , verberaria prope parris Mamr, iocari 2 quia cheam in crucem in .eret vertim satis digno an nefaria res appellari nullo modo potes. Νon fiui linomnibus iste contentus Spectet, inquit, patriama in conspiata legum , libertatis
que moriatur mon in hoc loco Gavium. non unum tam em, nescio quem civem Romanum , - communem liuertatis dicismatis causam, in illium eruciatum , aerucem egistae Iam vero videte homirus Midaciam. Nonne eum graviter tulisse ar- sitramini, quod illam civibus Romanis arucem non posset in fom, non in Omi, tro, non in rostris defigeres quod enimis locis in provincia sua , celebritate si multimum, regione proximum potuit, elerit . monumentum sceleris , audaciaeque . e volitis esse in conspectu Italis . est, hule Sieisi , praetervectione Omnium, omvltro citroque migarent. - LXVII. Si haec non ad cives Romae- mos, non ad aliquos amicos nostrae civi tatis , non ad eos , qui populi Romam momon audissent denique , si non ad homines, in lim ad bestias aut etiam , ut longitis progrediar , si in aliqua desertis--cima litui ine, ad saxa, ad scopulos haec eon aeri, deplorare vellem tamen omnia muta atque inanima , tanta vi indigna ferum atrocitate commoVe--