장음표시 사용
481쪽
singularis Virtus , clarissima auctoritas egregia fortuna : dubitabitis , Quirites quin hoc tantum boni, quod vobis a diis immortalibus oblatum, datum est, in rempublicam conservandam atque ampli Candam conferatis
XVII. bd si Romae Cn. Pompeius
privatus esset hoc tempore tamen ad tantum bellum is erat deligendus atque mittendus nunc, quum ad ceteras summas utilitates haec quoque opportunitas
adjungatur , ut in iis ipsis locis adsit , ut habeat exercitum , ut ab iis, qui habent, accipere statim possit : quid exspectamus aut cur non , ducibus diis immortalibus eidem , cui cetera summa cum salute reipublicae commissa sunt, hoc quoque bellum regium committimus 3I. At enim Vir clarissimus, amantissimus reipublicae , Vestris beneficiis amplissimis affectus , Q. Catulus it'mque
Iummis ornamentis honoris , fortunae, Virtutis, ingenii praeditus , Q. Hortensius ab hac ratione dissentiunt quorum ego auctoritatem apud vos multis locis pluri- intim valuisse, 6 valere oportere confiteor ; sed in hac causa, tametsi cognose citis auctoritates contrarias virorum fortissimorum, clarissimorum, tamen missis auctoritatibus, ipsa re' ratione e quirere possumus veritatem : atque hoc
482쪽
acilitis, Gub ea omnia , quae adhuc a me dicta sunt, iidem isti vera esse concedunt, Wneeessarium bellum esse in m gnum, Win uno Cn. Pompeio summa
a. Quid igitur ait Hortensius Si uni
omnia tribuenda sunt, unum dignissimum esse Pompeium essed ad unum tamen ominas deferri non oportere obsolevit iam ista oratio a muli magis , quis ver- his , ressitata. Nam tu Hem, Q. Horte si multa , pro tua summa copia ac sim
gulari facultate dicendi, Win senatu eo Dira virum fortem A. Gabinium, graviteromatεque dixisti, quum is de uno in Ieratore contra praedones constituendo egem promulgasset & ex hoc ipso loeo permulta item contra legem eam verba
fecisti. 13. Quid tum, per deos immortales l
plus apud populum Romanum auctorita tua, quam ipsius populi Romani s has in vera causa valuisset, hodie ani gloriam , atque hoc orbis terrae imperius teneremus t An tibi tum imperium est hoc videbatur, quum populi Romani bgati, praetores , quaestoresque capiebatur quum ex omnibus provincias corneatuin privato in pubfico protabelmur tinuum ita clausa erant nobis oninari , ut neque privatam rem trans
483쪽
rinam, neque publicam Iam obire possemus t XVIII. Quae civitas antea umquam fuit, non dico Atheniensium , quae satis lat quondam mare tenuisse dicitur; non Carthaginiensium, qui permultiam classe,
maritimisque rebus valuerunt; non Rhodiorum , quorum usque ad nostram memoriam disciplina navalis 6c gloria remansit et quae civitas umquam antea tam senuis , quae tam parva insula fuit, quae non portus suos in agros, Sc aliquam partem Tegionis, atque orae maritimae per se ipsa defenderet 8 At hercle aliquot annos continuos ante legem Gabiniam ille populus
Romanus , usus, usque ad nostram memoriam , nomen invictum in navalibus pugnis permanserat, magna , ac multb
maxima parte non modo utilitatis, sed dignitatis atque imperii caruit. s. os, quorum majores Antiochum regem classe Persenque superarunt, omnibusque navalibus pugnis Carthaginienses, homines in maritimis rebus exercita tissimos paratissimosque vicerunt; et nullo in loco iam praedonibus pares esse poto laramus e nos quoque, qui antea non
Italiam tutam habebamus, sal eios in ultimis oris auctorum perii salvos praestara
quum insula Delos tam procul si
484쪽
AEgeo mari posita, qu omnes undique cum mercibus atque oneribus commeabant, referta divitiis, parva , sine muro nihil timebat iidem non inodb provinciis, atque oris Italiae maritimis, ac portubus nostris, sed etiam Appia jam via care- hamus his temporibus non pudebat magistratus populi Romani, in hunc ipsum locum escendere, quum eum vobis majores vestri exsuviis nauticis classium spoliis ornatum reliquissent. XI A. Bono te animo tum Q. Hortensi, populus Romanus in ceteros , qui erant in eadem sententia, dicere Eusemavit ea, quae sentiebatis sed tamen in salute communi idem populus Romanus dolori suo maluit, quam auctoritati ves
trae obtemperare. Itaque una lex , unus vir unus annus , non mod nos illam
seri, ac turpitudine liberavit ; sed etiam
effecit, ut aliquando ver videremur omnibus gentibus ac nationibus terra , mar, que imperare.
7. Qu mihi etiam indignitis videtur
obtrectatum esse adhuc Gabinio dicam , anne Pompei , an utrique t id quod est verius ne legaretur L. Gabinius Cn. Pompeio expetenti, ac postulanti. Utrtim ille, qui postulat legatum ad tantum bellum, quem velit, idoneus non est , ciui
impetret, quum ceteri ad expilando
485쪽
eios, diripiendasque provincias, quos o luerunt, legatos eduxerint an ipse, cuius lege salus ac dignitas populo Romano atque omnibus gentibus constituta est expers esse debet floriae ejus imperatoris, atque ejus exercitus , qui consilio ipsius atque periculo est constitutus
38. An C. Falcidius N. Metellus,
Q. Coelius Latiniensis , Cn. Lentulus , quos omnes honoris causa nomino, quum tribuni plebis suissent , anno proximo le-Sat esse potuerunt in hoc uno Gabinio uni tam diligentes, qui in hoc bello quod lege Gabinia geritur, in hoc imperatore atque exercitu , quem per Vos ipse constituit, etiam praecipuo jure esse dederet de quo legando spero consules ad senatum relaturos qui si dubitabunt, aut gravabuntur; ego me profiteor relaturum :neque me impediet cujusquam , Quirites, inimicum ediMm, qub intis , fretus vobis, Vestrum ius benesseiumque defendam rneque praeter intercessionem , quidquam audiam ; de qua, ut arbitror, isti ipsi qui minantur, etiam atque etiam , qui id liceat, considerabunt Mea quidem sententia, Quirites, unus A. Gabinius, belli maritimi, rerumque gestarum auctor, comes Cn. Pompeio adseribitin : proptismo
alter uni id bellum suscipiendum ves fragiis detulit alter delarum,sast consecit. Σ
486쪽
X X. Reliquum est , ut de Q. Catullauctoritate in sententia dicendum esse sedeatur qui quum ex vobis quaereret stin uno Cn. Pompeio omnia ponereris, mquid eo factum esset , in quo spem essetissabituri cepit magnum suae virtutis si uetum ac dignitatis, quum omnes prophiana voce, in eo sese os *em habituros e dimitis Etenim talis est vi , ut nulla et tanta sit, ac tam difficilis . quam ille non 6 coninio regiso, & integritate tua .ra virtut eo are posmi sed in oeipso ab eo vehatrientissim,dassantio, 'ubd, rub minus certa est hon--, ac mistis ivturna visa, bc magis respubliea, dum per deos immortales licet, seu debet silm. mi hominis vita, atque virtut . 6o. At enim nihil novYfiat eonti exen,pla, atque instituta majorum. Non leo hoc loco , majores nostros semper in paee, consuetudini; in bello rutilitati paruisse semper ad novos casias temporum , -- Voruin consiliorum rationes ecommodas seu non dicam, duo bella maxima , P nicum & Hispaniense, ab uno imperator. esse confectara duas urbes bientissimas , quae vis imperio maxim minabantur . Carthaginem atque Numantiam , ab eo .dem Scipione est deletas 'on ommemorabo, nuper ita vobis patribusque es tris esse visum , ut in uno C. Mario spe
487쪽
perii potieretura ut idem cum Iugurtha, tilem cum Cimbris, idem cum Theutonis hellum administraret. In ipso Cn. Pomopei , in quo novi constitui nihil vult
Q. Catulus , quam multa sint nova sum inina Q. Catuli voluntate constituta, recor damini.
XXI. Quid enim tam novum, quam adolescentulum , privatum,.exercitum dis, sed reipublicae tempore conficeret co secit huic praeessest praefuit rem optima ductu suo gerere digessit. Quid tam prae inter consuetudinem , quam homini perad sescenti, cujus a senatorio gradu aetas loning abesset, imperium ρtque exercitum darici Siciliam permitti, atque Africam , bellumque in ea administrandum i fuit in
his provinciis singulari innocentia, gravi, tale , virtute et bellum in Afrie maximum eonfecit, victorem exercitum deportavit. Quid ver tam inauditum , quam equi . tem Romanum triumphares at eam quoque rem populus Romanus non m bvidit, sed etiam studio omni visendam
62. Quid tam inusitatum, quam ut quum duo consules clarissimi sortissimiquo essent, eques Romanus ad bellum man Mim formidolosissimumque pro consula mitteretur missus est quo quidem texpore , quum esset nonnemo in senatu,
488쪽
diceret, Non oportere mitti hominem privatarim pro eonfuse : L. Philippus dixisse dicitur : Non se illum Λά sententia pro On-- suis , sed pro eonsulibus mittere Tanta in eo reipublica bene gerendae spes constituebatur , ut duorum consulum munus unius adolescentis virtuti committeretur.
Quid tam singulare, quam ut e senatuse consulto legibus soliatus, consul ante fieret, quὲ ullum alium magistratum perleges capere licuisset quid tam incredihil , quam ut iterum eques Romanus ex senatusconsulto triumpharet quae in omnibus hominibus nova post hominum memoriam constituta sunt, ea tam muli non sunt, quam haec, quae in hoc uno homine vidimus. Atque haec tot exempla, tanta ac tam nova, prosecta sunt in eumdem hominem a Q. catuli, atque a ceterorum
ejusdem dignitatis amplissimorum hom
XXII. Quare videant, ne Sit perini-q im , non ferendum , illorum auctoritatem de Cn. Pompeii dignitate a vobis comprobatam semper esse vestrum ab illis de eodem homine judicium, populi- sue Romani auctoritatem improbari: praesertim quum jam suo . populus Romanus in hoc homine suam auctoritatem vel contra omnes, qui dissentiunt, possit
defendereri propterea qub , isti recta-
489쪽
rnatilibus , vos unum illum ex omni mdelegistis , quem bello praedonum praepo
64. Hoc si vos temere fecistis,in reia publicae parum consiliuistis Precte isti studia vestra suis consiliis regere conantur Sin autem vos plus tum in republica via distic vos , his repugnantibus, per Osemetipsos dignitatem huic imperio, salutem orbi terrarum attulistis; aliquando isti principes, wsibi, ε ceteris, populi Romani universi auEhoritati parendum esse fatea tur. Atque in hoc bello Asiatico, &4egio , non soliam militaris illa virtus , quae est in Cn. Pompeio singularis, sed alimquoque Virtutes animi multae & magnae requiruntur dissicile est in Asia , Cilicia, Syria, regnisque interiorum nationum ita versari vestrum imperatorem, ut nihil aliud , quam de hoste, ac de laude, cogitet deinde etiam si qui sunt pudore ac
temperantia moderatiores , tamen eos esse tales , propter multitudinem cupidorutis hominum nemo arbitratur.
61. Dissicile est dictu , Quirites , quanto
in odio simus apud exteras natione , Propter eorum , quo ad eas per hos an nos cum imperio misimus , injurias ac li
bidines. Quod enim fanum putatis in illis terris nostris magistratibus religiosum, quam civitatem sanctam , quam domum
490쪽
sitis clausam ac munitam lacte Z Urbesam locupletes ac copiosae requiruntur, Irbus causa belli propter diripietae cupi. itatem inferatur. 66 Libenter haec coram cum Q. Catulo in Q. Hortensio disputarem , summis
clarissimis viris noverunt enim sociorum vulnera : vident eorum calamitates: querimonias audiunt. Pro sociis vos o tra hostes exercitum mittere putatis, an hostium simulatione , contra sincios alvo
amicos t Quae civitas est in Asia , quae non modo rinperatoris , aut legati, sed unius tribuni militum animos ac spiritus capere possit λX XIII. Quare, etiam si quem habetis, qui collatis signis , exercitus regios superaruposse videatur tamen , nisi erit idem , . se a pecuniis sectoriam, qui ab eorum conjugibus ac liberis, qui ab ornamentis fanorum atque oppidorum, qui ab auro
gazaque regia , manus , culo , animum
cohibere possit; non erit idoneus , qui ad bellum Asiaticum , regiumque mi M
67. Ecquam putatis civitatem pacatam susse , quae locuples sic ecquam esse locupletem , quae istis pacata es e videatur hora maritima, Quirites , Cn. Pompeium non sinu propter rei militaris gloriam; sed etiam propter animi continentiam re