M. Tullii Ciceronis opera

발행: 1768년

분량: 508페이지

출처: archive.org

분류: 로마

91쪽

ties de re eadem dicerem, Vererer, ne animos vestros offenderem, Iudices Clamat Metellus Nisi litteras misissem non est satis nisi praesens confirmassem ne id Qtidem satis est. Reliquos , inquit, arat res. Reliquos 'proe lugubri verbo cal mitatem provinciae dieitiae significat Addit,

LV. Exspectate etiam, Iudices, exspectate, si potestis , auctoriintem accusationis meae dico aratores istius avaritia eje tos scribit Metellus reliquos ab se esse Confirmatos dico agros relictos, arati nesque desertas esse : scribit etellus ara-aoriini esse penuriam hoc quum scribit. allud,sterulit, dejectos , eiectos, fortunis .mnibus expulsos esse populi Romani socios atque amicos : quibus si qua calamitas propter istum , salvis vectigalibus nosi tris , accidisset, animadvertere in eum vos oportebat praesertim quum ea lege judicaretis, quae sociorum causa esset constitutara quum ver, perditis profligatisque sociis , vectigalia populi Romani sint diminuta res fiumentaria, commeatuS, O

piae , salus urbis atque exercituum nostro-xum in posteritatem istius avaritia interierat saltem omnia populi Romani respicite, si sectis fidelissimis Falbinere non

92쪽

prae lucro praedaque praesenti, nec veti,galium , nec posteritatis habitam esse mtionem et cognoscite, quid ad extrem scribat Metalus. In reliquum tempus es

galibus prospexi. In reliquum tempus ait se edtigalibus prospexisse Laeon scriberet, si vectigalibus prospexisse, ni hoe vellet ostendere , te vectigalia perdidisse. Quia enim erat, rubd vectigalibus Pae spiceret Metellus in decumis, S is tota rei se mentaria, si iste non vectigalia populi Romani suo quaesti pervertisse. Atque ipse Metellus, qui vectigalibus Prospicit , rixeliquos aratores ciuiligiti, te, assequitur, nisi hoc, ut arent , si qui posis binaratrum saltem aliquod latelles inius Αροωmius reliquum secit'; qui hinen in agmspe atque exspectatione Metolli remans

iunii Quid ceteri Siculii quid illa max,

mu numeras aratorum, qui non modo

ex agris ejem sunt, sed etiam e civit tibus suis , ex provincia denim , honis, fortunisque onmibus eraptis Prosi agerent ,

qua ratione is evocabuntur Z quot prael

rum innocentia , sapientilique opus est , ut illa aratorum muliitudo limando ita fio agris , ac sedibus collocet I. Ac ne miremini tantam multitud, vem profugisse, quantam ex litteris publicis,

aratorumque professionibus cognovistis: scitote t uitam. acerbitatem istius, tantum .

93쪽

t scelus in aratores fuisse ineredibile diin1 est Iudices: sed, factum tota Sicilia pervulgatum hul homines , propter in-3urias, licentiamque decumanorum, mortem sibi ipsi consciverint. Centuripinum Dioclem , hominem locupletem suspen disse se constat, quo die sit ei nuntiatum, Apronium decumas redemisse Dyrrachinum primum civitatis, e dem ratione moristem oppetisse dixit apud vos homo nobilis' simus, Archonidas Elorinus , quum audisi se tantum decumanum professum esse ex edicto istius sibi deberi, quantum ille bonis suis omnibus efficere non posset. Haec tu , tametsi omnium hominum dissolutissimus , crudelissimusque semper fuisti, ta, men numquam perpeterere , propterea qub illi gemitus, luctusque provinciae ad tui capitis periculum pertinebant : non , inquam, perpeterere , ut homines injuriae

tuae remedium morte , ac sussiendi quae- Terent, nis ea res ad quaeuum,in ad Praedam tuam pertineret.

dite Iudices Pomnibus enim nervis mihi Connitendum est, atque in hoc laborandum , ut omnes intelligant, quam improbam , quam manifestam , quam confessam

rem pecunia redimere conentur. Grave

crimen est hoc , o vehemens , post hominum memoriam , judiciaqua de po-

94쪽

cuniis repetundis constituta, gravissinun

raetorem populi Romani cios habui

ecumanos.

LVII. Non hoc nunc pristin au privatus de inimico, reus ab accusator 3am antea in sella sedens praetor , qua provinciam Siciliam obtineret, quum omnibus non soliun id quod commi

est propter imperium, sed etiam quod istius praereipuum est' propter

delitatem metueretur , millies audivi quum mus animum ad persequendum negligentia tardaret, sed conscientia steris, avaritiaeque suae inenaret. Loghantur enim decumani palam , 6 praceteros is , qui apud istum plurimum terat. maximosque agros populabat Apronius serparvum ex illis magnis eris ad sese pervenire: praetorem esse

I3I. Hoc quum palam decumani provincia loquerentur, tuumque ogmae tam turpi, netariaque interponere nihilne tibi venit in mentem existimati tuae conisteret nihil denique capiti, sortunis tuis provideres quum tui nore terror in a Bus, animisque aratorum creetur quum decumani aratoribus ad stiones faciendas, non suam vim, sed tiscelus, ac nomen opponerent: ecquod dicium Romae tam dissolutum, tam pe

95쪽

tum, tam numinarium fore putasti , quo

ex judini te ulla Salas servare posset

Euum planum fieret , decumis contrari intuta, leges , consuetudinemque omnium venditis, in aratorum bonis , fortunasque

diripiendis decumanos dictitasse tuas esse Partes, tuam rem , tuam praedam idque te tacitae , , quum dissimulare non posses. potuisse tamen perpetr QPM- ferre, M. magnitudo lacri obscuraret periculi magnitudinem , plusque aliquanto apud te pecuniae cupiditas , quam audicii metu . posset t13a Esto cetera negare non potes ne situ quidem tibi reliquum fecisti, ut hoc posses dicere, nihil eorum te audisse, nihil ad tuas aure de infamia tua pere nisse. Querebantur eum tu ,- gemitu aratores Tu id nesciebas Fremebat tota provincia Nemo id tibi renuiuiabat Romae querimoniae de tuis injuriis , conuenistusque habebantur. Ignorabas haec Digno rabas haec omni Quid Z quum palam

Syracusis, te audiente , maximo conventu

P. Rubrias Q. Apronium sponsione laces s t. nonius dictitaret, re sibi in δε--mis esse Aerum haec te Vox non percvli non perturbavita non, ut capiti α fortunis tuis prospiceres , excitaVit

Taeuistici sedam etiam te illorum: .aimo illa ne fieret, laborasti.

96쪽

88 IN VERREM

L VIII. Pro di immortalesu hoc aut innocens homo perpetet potuisset , aut quamvis nocens, qui modb judicia Roma fore putaret, non aliqua simulatione exis timationi se hominum venditasset Quid est hoc sponsio fit de capite , ac fore nis tuis ' sedes, inuiescis non persequerisi non perseverac non perquiris, cui dixerit Apronius Z quis audierit Z unde hoc natum , quemadmodum prolatum sic Si quis tibi ad aurem accessisset, xisset, Apronium dictitare , te sibi esse

sectum commoveri te oportuit, VoCare

Apronium, nec illum antestibi satisfacere . Guam tu omnium existimation satisfecissis quum ver in laeto cel errimo, tanta requentia , hoc , Verbora simul itione, Apronio , re vera tibi objectum esset tu umquam tantam plagam tacitus

accipere potuisses . nisi hoc ita statuisses, in re tam manifesta quidquid dixisses, te

deterius esse se riuum 134. Quaestores , legato , praefectos suos , tribunos , multi missos secerunt,inde provincia decedere jusserunt, ubdeorum culpa se intra commodἡ audire arbitrarentur, aut qub peccare illos aliqua in re iudicatent. Tu Apronium , hominem vix liberum, contaminatum, per ditum. . flagitiosum , qui non mosi animum integrum, sed ne animan quidem

97쪽

puram conservare potuisset eum in tanto tuo dedecore profect ne verbo quidem graviore appellasses neque apud te tam sancta religio societatis filisset, ut tui capitis periculum negligeres, nisi rem tam notam esse omnibus,' tam manifestam

videres.

233. Cum eodem Apronio postea

P. Scanditius, eques Romanus, quem os omnes nostis , eamdem sponsionem de societate fecit, quam Rubrius facere voluerat Institit, oppressit, non remisit

facta est sponsio - v millium Coepit Scanditius recuperatores , aut judicem postulare. LIX. Salisbe vobis praetori improbo circumdati cancelli videntur in sua prori clari immo ver in sella ac tribunalici ut aut de suo capite Iudicium fieri patiatur praesens, ac sedens paut confiteatur se omnibus judiciis convinei necesse esses Sponsio est, Ni se Apronius in decumis socium esse dicatu provineia tua est, ades , abs

te iudieiam postulatur. Quid facis quid

decernis 'Recuperatores dicis te daturum ebene ais 'ametsi qui erunt tantis cerviciabus recuperatores , qui audeant in provincia , quum praetor adsit, non solum contra voluntatem ejus , sed etiam contra fortuna ludicare

136. Verhm es ora manifesta res est

98쪽

so IN VERREM

quum nemo esset, quin hoc se audisse ta Fidb diceret, locupletissimus quisque certissimus testis siet: nemo erat Sicilia tota. qui nesciret decumas esse praetoris: nemo , qui non audisset ita Apronium di

titasse : praeterea conventus honestus S racusis , multi equites Romani, viri prumarii, ex qua copia recuperatores ejici oporteret, qui aliter iudicare nullo modo possent. Instat Scanditius poscere recuperatores: tum iste homo innocens, qui illam sispicionem levare, atque ab se removere cuperet, recuperatores dicit se de cohorte sua daturum.

LX. Pro deum hominumque fidem lquem ego accuso Z in quo meam indus triam ac diligentiam spectari volo quid est, quod ego dicendo , aut cogitandoeiacere , aut assequi debeam Teneo , t neo, inquam, in mediis emgalibus p puli Romani, in ipsis fructibus provinciae Siciliae furem manifest avertentem rem

mentariam omnem , pecuniam maximam e teneo, inquam, ita, ut negare non

possit. Nam quid hic dicet ' Sponsio facta est cum cognitore tuo Apronio de sortunis tuis omnibus, ni socium se tibi indecumis esse dictitaret Exspectant omnes, Guantae tibi ea res curae sit, quemadmo- sum hominum existimationi te atauerim

nocentiam tuam probari velis. Hic tu

99쪽

medicum in haruspicem in praeconem tuum, recuperatores dabis , aut etiam illum ipsum, quem tu in cohorte tua Cassianum iudicem habebas, si qua res major esset, Papirium Potamonem, hominem severum , ex vetere illa equestri disciplianc Scanditius postulare de conventu recuperatores. um iste ne a se de existismatione sua cuiquam, nisi suis, commissurum. Negotiatores putant esse turpe , id forum sibi iniquum murare , ubi negotie tur Praetor provinciam suam totam sibi iniquam eiurat.138. O impudentiam singularem Hepostulat se Romae absolvi, qui in sua provincia iudicavit se absolvi nis modo posis, qui plus existimet apud lectissimos λ,

natores pecuniam , quam apud tres negotiatores metum valere tracanditius verbnegat sese apud Artemidorum re per torem verbum esse facturum tamen auget, atque onerat te bonis conditionibus, si tu uti velis. Si ex provincia Sicilia tota statuas idoneum iudicem , aut recuperatorem nullum oue reperiri, postulat a te, ut Romam rejicias. I 39. Hic enimvero tu exclamas, homhnem improbum, qui postulet ibi de existimatione judicium fieri, ubi te iidiosum esse intelligebat: negas te Rosrejecturum negas de conventu rei

100쪽

sa IN VERRE M

xatores daturum cohortem tuam Proponis Scanditius rem se totam relicturum diaeit,in suo tempore esse rediturum indiu ibi tum quid facis tricandilium cogis. Quid i sponsionem acceptam facere si

Pudenter tollis exspectatum existimationis tuae ludicium: non facis. x o. Quid ergo Apronio permittis, ut, quos velit, de cohorte sumat rectiperatores t Indignum , uni potitis ex iniquis sumendi , quam utrisque ex aequis Hiaciendi fieri potestatem. eutrum facis e

rum. Quid ergo est aliquid, quod improbilis fieri potest. Cogit enim Scandi-

Iium quinque illa millia nummtim dare atque adnumerare Apronio Quid potuit elegantilis facere praetor cupidus existim trinis bonam, qui ab sese omnem suspicionem propulsare t qui se eripere ex in mia cuperet LXI. Adductus erat in sermonem , i

vidiam , vituperationemra dissitarat homo improbus atque impurus, Apronius, socium esse praetorem Venerat res in judicium atque discrimen potestas erat isti homini integro , atque innocenti, data ut in Apronium quum animadvertisset

sese gravissima levaret infamia. Quid excogitat poenae quid animadversionis in Apronium ' cogit candilium Apronio ob singularem improbitatem, atque a

SEARCH

MENU NAVIGATION