Lucii Antistii Constantis De jure ecclesiasticorum, liber singularis. Quo docetur: Quodcunque divini humanique iuris ecclesiasticis tribuitur, vel ipsi sibi tribuunt, hoc, aut falsò impièque illis tribui, aut non aliundè, quam à suis, hoc est

181쪽

De Iure Eeclesiasticorum niti XII. Is

b his non disserant, quin eodem,perein de illis dictum sit , aut

ideri posit dono loco ad humata Privilegia transgressus, porro locul Tria tantum esse , o quidem lura esse non posse humani Iuris Privilegiorumgenera Et speciatim: α ιο, nulla rivilegia cujuscunque L Juris extranei, tam antiqui e mlh oVi Ecclesiasticos pertineant. Et

iranei Iuris Prioilegia ex PHAsa Conditionibus faederum ab extraneis Prodiis cum ipsorum Prodiis inito-,um , ad Eccle asticos pertinere pos se. Et tandecimo poli loco TV Ela etiam Pririlegia e ct Conouetudine contrario tam suor m , quam extraneorum eterum se recentium Prodeorum, ad Ecclesiasticospertinere posse. Et haec ratio hujus univcrsi Operis, haec Series argumentorum est rex quibus uno tanquam in loco perspici postit de quibus meam rationibus largumentis sentcntiam

182쪽

1 8 1 lare Ecclesiasticorum vj XII. tiam confirmavi, adversario trum Doctrinam restitavi. Non quod omnes singulae hoc uno inlloco rationesi argumenta exii lbeantur aut hisce solis , quae hie exhibentur, meam confirmari sententiam, adversariorum re-lfutari doctrinam arbitrer Cuod laliter longe se habere vel ipsa Titulorum uberior ratio demonstrat. Cum ipsa hujus materiae dignitas&litudo, ut deester tiones largumenta non patiantur, quae etiam saepe .pamina superfuerunt, ita insuper postularunt, ut rationes & argumenta novis rationibus Margumentis, confirmarentur Et vicissim adversariorum Do trina non una semper ratione unoque argumento contrario refutaretur , sed nonnunquam etiam ut ipse mihi objecitο-nes, captationes de calummas fingendo de refutando, adversariorum objectionibus , captationibus calumniis Occurrerem praeVeni

rem,

183쪽

De Iure caesiasticorson, Tit. XII. I

em. Usque adeo, ut bona sidesrofiteri ausim, ut nihil falsi sciens Si dolo malo confinxerim , ita neci quippiam pro certo Mindubitato

'io ς, ο quo ulla mihi qualis

unque ratio dubitandi superfuerit, de quo ipsissimae eae ratio- me de argumenta, quibus usus latim, mihi non satisfecerint aliis inque satisfacere posse non credide- rim Ut ego tandem vel hunc fru- una laboris mei mihi me pollice- iri&sperare ausim. Quod ipsi ii qui ita suum hoc usi Poter latem in Cives suos sint cognituri, simul δ hoc cognituri sint alquibus hoc tis c Potestatem suum&cujus facto&decreto acceperint. Ita nec Cives suos det opinione sui, & spe melioris status de vitae commodioris dejicient, aut defraudabunt. Ita non aliter De Opt. Max voluntativi impe-1rio in omnibus&per omnia in suis

Civibus regundis obsequentur, quam sibi in omnibus di per O

mnia

184쪽

16, 11 Iure Ecclesiasticoram Dit. XII.

11inia Cives suos obsequentes volint. Denique ita optimam Civi busi utilissimam imperandi ra tionem,omni privata utilitatis ra tione posthabita, semper sequen tur quemadmodum ipsi velint ut in hoc Tuturo saeculo ipsis uti, elissima optima quoque Pec 'Opt. Max semper obvenianti Itari ipsit C es qui quid 'uantum Juri. Potestatis in Prodeos suos transtulerint, sint cognituri, simul&hoc cognituri sint omnia Prodiis licere, sibi autem ipsoJure nihil licere dc hinc ipsum Deum Opt. Max in Prodiis suis Cujus divinae Majestatis mago nulla civrior, quam in ipsis Prodiis conspicitur atque repraesentatur in Gmnibus d per omnia obsequentum ipsi Deo pl. Max.ita demum recte servire, nec meliori rationi modove in Statu Civili sive Civi itate servire posse persuasi atque credentes. Nec sic locum dabunt auresque praebebunt cantilenis

impo

185쪽

De Iure Ecclesiastis oram, it XII 161

mpostorum .impiorum homitum & si qui fortassis ita turpiter:rrare potuerint, aut etiamnum

sint qui se aliquid praecipui privi Iuris Potestatis prae aliis

ivibus consecutos, consequi Oosse singentes&simulantes, in- obedientiam & hostiles mores i-

siis suggerunt atque docent con- ra Procleos suos, proinde in Deum ipsum, cui per Prodeos in ep. sive Civitate, in rebus adtommodum utilitatem Hiis nertinentibus, bonorum Civium,ficium est per omniavi in omni dis obedires, atque ita servire. uorum impostorum, impioru vernitiosorum hominiim consiliis ac proposito non tantum non con- entient , sed etiam Prodeorum

lum de his Jus cs e judicandi&

rbitrandi cxistimantes, non O

lo eorum judicio marbitrio sta-γunt, sedi illis adversabuntur, naniumque suaruna virium usum 'rodiis non denegabunt in illis 3 quam

186쪽

164 De Iure Ecclesia licorum, Tit. XII.

avis ratione coercendis ita Iroditae Cives utrinque suossicio bene, ex animi sui sententia dc bona fide fungentes, utrique De Opt. Max recte se viant: sic omnis commodi publicae utilitatis ratione solum semper utrinque habita, omni commoda, utilitates utrisq; eveniant, i contrario omnib incommodis c damnis, quae neglectu utriusque ossicii orti possent, nec non divinis castigitionibus, occurraturi praevenit

187쪽

De Ecclesias .icis Et Clodio sit nam luntaxat Religioncm S. Phblicam pio curent.

I. De O iginein Psogie sit uiis c Pote- statis Piodcorum ut appareat pene eosi esse omne us&Potestatem Civitatis sive Reip. nihilque uris aut Potestatis penes Cives esse. III. Equalitatem omnium hominum Naturalem status Civilis constitutione in Privatis non mutari Et propterea omnem Inaequalitatem , tiae lingulorum homi num est in statu Civili sive C ivitate, a Prodiis descendere derivari. 38 V. Omnem Inaequalitatem Ecclesiastico-

rum non minus aut aliter, quam caeter

rum Civium, a solis Prodiis procedere: Nec ullum illotum Sc hortim discit meneste sa Ecclesiasticos varii Privilegiorum eXtraneorum generibus, aeterisse Civibus praepositosin hac ratione inaequales es e dicere consileuish. Quae rivilegiorum genera silminatim enumerantur. 6

I. Nulla divini Juris Privilegia in s acra scriptura veterisa Novi Testamenti reperiri, quae Ecclesiasticis ure recteque tribuantur: 69

188쪽

Ratione Naturali, sive lege Naturae De hominum indita Cordibus Animisque de clarari, quae Ecclesiasticis ure recteque tribuantur. IlVIII. Nulla etiam divini Juris Privilegi Ecclesiasticis hominibus ex Voluntate Dei: extra ordinem iraeter Rationem Naturalem patefacta deberi, quae illis Iurerecteque tribuantur. IO IX. De Privilegiis humani uris in genere. Et speciatim: quod nulla Privilegia cujus cunque uris extranei, tam antiqui; quam novi, ad Ecclesiasticos pertineant. ia X. Nulla etiam extranei uris Privilegia ex Pactis Conditionibus foederum ab eX-traneis Prodiis cum ipsorum Prodiis initorum ad Ecclesiasticos pertinere posse.

suetudine contrario tam suorum, quam eX-traneorum, veterum iecentium Prodeo

rum ad Ecclesiasticos pertinereposse. 14 XII. Ratio hujus operis: Series argumentorum Peroratio. Isa

189쪽

Haec Errata Dpothetica, quae uidum cursim hoc opusculum perlegenti notata sunt, Lectorita corrigit.

emendato: In 8 Pag

8. frustra

Is Prooemii I 8 circumferriuit homini

superest, ni Aliquos, pro eadem miserint)desierunt sibi Dii,

integros Liberos, manifesta.

ejus uris Sc

erant numerasse

species rursus aequalem aequalis rursus 8. Inaequalitatisaa. supponis supposi-ult. Plebem

vanis merantur.

commodata, etiam, parere credant,

II. s. a.

190쪽

PQ lin. 6. hoc discernerent. 81. 6. clesiasticis32. illas Is non sine 19. Ecclesiasticieto caeteras illas 83 2o meridiana 8 s. q. summa 86. q. tanquam sibias. t aut 9o. 13. habeant 91. . notum est, Ia perspiciat. I9. sit,

a I. κατα

93 credat, 19. ti&imperanti 9s. 22. illis certo 99 1 a. quales,

IOI 2I. in singu- Io . ult bonorum

1op. s. Cognitionem Io9, II. Tit. VI.xio. A. pretium 329 24 praepositi. 348 pertinere 1s1. 33 potestas, xs6. r. alizere,