Nova acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis

13쪽

AUCTORE

15쪽

Post editum librum nostrum de Ρllyceis candinavicis ) ad oras nostras detectae sunt hujus ordinis nonnullae species, quas hic breviter attingere in animo eat. Qua Vero plantas cum longe minus quam reliqua algas in natura examinandi nobis data fuerit occasio, lectorem rogatum habere volumus ne exspectet tales specierum characteres, quales ex longiore in natura studio solummodo fluere soleant. ropter et penuriam speciminum et angustias temporis analysin anatomicam omissam facere sumus coacti formas earum externas et proveniendi modum, si poterimus paulisper illustraturi.

a Species majores, saximiae stratum inserius crassum, e cellularum seriebus adscendenti-arcuatis, ex quarum apicibus stratum corticale formatur, constructum.

i. ELOBESIA Lenormandi Areach. in J. g. Sp. V. 2 p. 514. Lithopliyllum Lenormandi RosanorΜemoires de herbourgv. XII p. 85 L . s. 16-17. t. VI f. 1-3 et 5. Ad oram aliusiensem vulgaris vel potius non rara pecteo, axis lapidibusque unum l. quinque pedes sub aqua demersis adnata. Ad Greb-besta prope portum ubi copiosissima et pulcherrima, a nobis 1859 lecta et deinde ab aliis in multis locis inventa. e totam Norvegiae oram , quod opinamur, minime desideratur. Descriptionibus dati ii fere addendum habemus Tota pagina inseriori adnata, recens coloria purpurascentia, in asire cito albescentis Crusta vix millimetrum crassa, normaliter et in primo evolutionis stadio orbicularis et diametro usque -6-pollicaris. iterumque autem plures confluunt crustae, hineia ps. Ser. II:dae Tom. XIII p. 22 et Tom. XIV p. 38b Seorsum

reeua sub titulo PMe. Manc marinae. Nova Aeta Reg. 8 . M. Ups Ser. m. I

16쪽

2 . . ARESCIIDUO, ut tota lapidis superficies, in qua crescit, incrustata sit. Ceramidia frequentia, hemisphaerica l. conica. Sori tetrasporiferi depressi. Utrique in diversis l. in eadem crusta Antheridia, quantum scimus, rarissima et solum a Cel. Thuret observata. se Rosano l. c. Ob Cl. Rosano divisit . . Melobesiam, qualem nos eam limitavimus J. Ag Sp. l. α), in duo genera Melobesiam scilicet et Lithophyllum,

quorum utriusque character situs esset in structurae differentia nec repugnaremus, modo haec differentia constans esset. Sed Melobesia pustulata, ut exemplum afferamus, utrum ad Melobesiam, an ad Lithophyllum reserenda sit, ut ipse concedit auctor, incertum videtur. Re est ulterius inquirenda, quamobrem nostram Melobesis limitationem retinemus.

b Species parvae, planticolae stratum inserius et superius tenuia et excellulis in plano ordinati sormata. Sporangia 2 pora foventia.

rarius.

Haec species sorma, habitu et magnitudine cum elobesia pustulata tam convenit, ut utraque facillime commutari possit. Hujus autem ceramidia sunt magis prominentia et majora, exacte conica et e lata basi in apicem rectiliniter et acute attenuata sporangia divisione media transversali in duas, nec quattuor, dividuntur sporas.

3. MELOBESI Corallinae Crona Florule de Finislsire p. 150t. 201, 133:bis.

In lando petros intrataeniensi, - Orgyas alto, per totam oram Bahusiensem Corallinae officinali increscens. Nostra planta, quamquam cum ea, quam descripsit et Crouan, certe identica, at tamen minor. axima nempe specimina unum l. duom diametro vix superant Color, secundum Crouan roseus, sed in nostra planta albus. Crusta evoluta crassa, margine fere incrassato, sublapidea, antecedentem et sequentem in memoriam revocans Ceramidia mamillae- formia apiceque magis rotundata quam in et macrocarpa, cum qua tamen in eo convenit, quod in sporangiis duae tantum sormantur sporae. Est de cetero inter utramque sere nulla diversitas.

17쪽

Variis algis adnata ad oram nostram occidentalem, ceteris speciebus rarior. Optima specimina ab oris Norvegiae vidimus, radici Laminariae digitatae insidentia, ex gr. prope StaVRnger. Omissa Melobesia enormandi, haec est e nostris diametro maxima, ut m saepe superans, et denique calce ita incrustata, ut sit fere lapidea et acillime frangatur. Junior vero cum ceteris non difficile confundi potest. Ceramidia tumuliformia sporangia quattuor spora continentia. Sori tetra- sporiferi et antheridia, quantum scimus, nondum inVenta. 5. ELOBESI membranacea Lamour Aresch. l. c. p. 112 pro parte . Rosano l. c. p. 66, t. II s 3 - 16 et t. III s. 1.Μultis algarum speciebus increscens, normaliter beneque evoluta in planis, ex. r. hodymenia palmata et Chondro crispo, intra taenia exteriore maris Bahusiensis. Crustae quam in sequentibus duabus minus confluentes, saepius distinctae juniores ita membranaceae, ut color ipsius matricia transluceat adultiore magis inmistatae, fere inflatae et denique sere lapideae, plerumque vero margine renulatae et obscurius concentrice striatae diametro 1 3 lineas aequantes indeque ex nostris, quae in algis habitant, cum, pustulata maxima species. Ceramidia hemisphaerico-eonica sporangia 4 pora foventia. Tetraaporae Ros. l. c. HII f. 1 et antheridia Ros. l. c. t. Uri. 14 15 in

hac specie inventa sunt.

membranacea reach. hyc. c. p. 7 et in . Ag Sp. l. c. p. 112 quoad plantam in oster . In utraque pagina soli Zosterae marinae, cum sequente specie saepenumero promiscue cre8cens.

Habitu a sequente, cui proxima, differt in eo, quod in Ostera sormat puncta l. crustas parvas orbiculares, primum distinctas denique confluentes, juniore rubras, adultiores plus minus albescente et fractas, quo solium Zoaterae quasi sarina conspurcatum videatur Ceramidia in crustia numerosissima denseque approximata, quare in scholia eammelobesiam polycarpam

18쪽

4 . . ARESCHOUO, nominavimus, deplanato-hemisphaerica sporangia 4 pora continentia Laciniae critatae marginales potius radialiter quam concentrice atriatae . saltim obscure striatae Sori tetrasporiferi nondum inventi. 7. HELOBESI farinosa amour Aresch. l. c. p. 512. Rosano l. c. p. 69

Variis algis praesertim vero foliis Zosterae marinae et tunc non raro in praecedentis societate increscens, rara non est in sinubus interioribus maris abusiensi8. Descriptionem nostram . , quam 'la plus exacte' nominavit Cl. Rosano' in meliorem mutare non possumus. Nonnullas tamen observationes

addere lubet. Crusta concentrice onata seu striata jam in prima infantia flabelliformiter expansa deinde modo laciniata laciniis in formam orbicularem expansis et lacinuliseris, quo fit orbicularis et imbricata, modo flabelliformis et subdichotomo-laciniata, laciniis fere linearibus. Utraque forma saepe promiscue crescit, illa ceramidia, ut in elobesia Holisti deplanato-hemisphaerica cum sporangit 4 pora continentibus, haec soro tetrasporiseros serens. Talem inveni plantam, quam ad Warholmen extra Gothoburgum legit soror Domina S. hermark, nec tetraspora vidimus in aliunde reportatis speciminibus. Hanc speciem esse formam Melobesiae L olisti vix mihi fingere possum. Data descriptio ex speciminibus in ostera crescentibus exhausta est. Sed non sine dubitatione hanc formam in ostera ad veram Melobesiam farinosam refero, potius peciem distinctam eam Melobesiam fabelliferam nominare vellem, nisi nostra de peciebus Melobesis cognitio tam vaga esset.

1 LITHOTHAMNION calcareum Ell. et Sol. - Aresch. l. c. p. 523. Var nomegicum fruticisorme in fundo libere jacens, ramulis teretibus sine ordine sparsis huc et illuc spectantibus modo remotis modo approximatis l. subfasciculatis dongitudines inaequalibus M. fastigiatis inter se liberis l. sere coalescentibus, ceramidiis in ramorum apicibus subincrassatis. In Mari norvegico prope augesun in exitu septentrionali portus, in fundo 10-15 orgyas alto stratiformiter estusum: r. Veit Wittroch, qui

19쪽

OBSERVATI0NEA BYCOLOGICAE. Forma elobesiae calcareae, quam depinxit et descripsit Harve, Phycol. Brit tab. CCXCD, est larga maxima et magnopere Voluta, a nostra valde abhorrens. In fundo libere jacen atrata superimposita format quorum inferiora emortua sunt, superiora viventia. tanta solitaria diametro 3-4pollicaris fruticulus est rotundatus, ramis e centro incrassato quoquOVersum egredientibus irregulariter ramulosis l. divisis et cum ramis apicem versus attenuatis. Melius cum nostra forma conveniunt hujus plantae figurae, quas

dedit Johnston Britis Sponges et Lithopbyte t. J IV , quamquam in his

rami nimis sunt anastomosantes et in apicibus incrassati. Forma nomerica fruticulus 2-3 cm longus Ram plerumque equi- crassi, in apicem parum attenuati et diametro duo m vix superantes, nisi in basi, quo planta nonnunquam incrassata. Forma certe est, ut dicitur, localis, quam distinctam speciem habere non possumus. 2. LITHOTHAMNION fasciculatum Lamarch. Aresch. l. c. p. 22. In fundo extrataeuiensi lapillos l. arenoso a Marstrati per totam Νοrvegiae oram meridionalem atque occidentalem, ex. r. ad Christiansund

cel. ros liman), usque in Speisbergen cel. l. r. h. Fries minime

rara species.

Ρrimum exoritur haec planta in lapidibus lapillisque ut criista tenuis,arcte adnata et saepe magnopere dilatata, ut Melobesia enormandi ab incauto acile haberi possit. Deinde hac in crusta existunt ubique verrucae, quae sensim in ramos mox simplices, postea ramosos excrescunt Ram primi secundique ordinis plus minus denae stipati. Si in lapillo evolvitur planta, ille ab ea undique obtegitur, ipsaque fit globosa l. globosowlongata, ramorum ramulorumque apices in inferiore ejus parte, fundo imposita, truncati, insuperiore ver acuti. Cum ero in majore lapide, quem totum circumdare non possit, volvitur, ruticulus fit ramis ramulisque separatis nec ita dense stipatis Sed hac in re nulla constantia.

Ρer totam oram aliusiae et Norvegiae ex. r. ad Christiansund cel. ros liman , usque in Spetabergen ex quo loco, nisi fallimur, vidimus reportata specimina, nunc in fundo, nunc parum infra limitem aquae marinae, lapidibus saxi8que adnatum. Dj0jtjgod by

20쪽

6 . . ARESCHOUO, In prima infantia orbicularis eat et elobeatae cuidam minori omnino similis, deinde latius effusa. Denique plures confluunt crustae, quo plus minus fit polymorpha, crassa et in pagina superiore tuberculis diversae formae ornata. Vetusta e saxis sensim absolvitur, novis cruatis relictura locum.

Secus fere totam Scandinaviae oram cum occidentalem tum orientalem, saltim a Bergen usque in Dalar et Geualiam, innumeria ludens formis, quarum cum plurimae in Algis scand exsiccatis a nobis distributae sint, nonnulla de iis afferre non inutile duximus Sequentes distinguuntur formae: A. Forma extrMoeniensis et normalis: 1. oestate sterilis rami secus totam fere longitudinem ramulis ramellosis brevibus subaequilongia dense obsessi Alg. c. Xs. n. 7. 2. hieme usque in ver rami persistente ramulis plus minus dejectis denudati ramulos novos subcorymbosos et fructiferos emittentes, fructificatione dejecta habitum aestivalem se induentes. Alg. c. X8 ed. I. n. 54. Haec forma extrataeniensis ad oram occidentalem in vicinia maris frequens. Ramelli corymbos aut ceramidia aut antheridia aut tetraapora gerunt, quae huctificationis organa jam Januario inchoata optime evoluta sunt mense Martio deinde evanescunt et planta hiemalis in aestivalem transmutatur. B. Forma intratinniensis , proeesdentia magnitudinis et crassitis i. oestate rami ramulis destituti sere omnino denudati quasi mortui. Alg. c. X8. n. 333 B. 2. vere rami denudati ramulis novis distanter et repetite ramellosis longatis tenuissimis obsessi, tetrasporae in ramulis ultimis. In fundo mortuo, ut dicitur, sinuum interiorum, ex gri prope ar-holmen extra Gothoburgum aliisque locis non rara. Dj0jtjgod by