장음표시 사용
241쪽
a Rheginus. Iii Samo tempore tyranni Polycratis versatus est, atque Versuum compositione et vi, non vitae ratione nobilitatus.
3. Dorice scripsit septem libros carminum siue μελων Pauca vero fragmenta reperiuntur in Vrsini et Stephani collestionibus: a Fabric. l. G. II cap. s. sect 3 . e vies de P. G. - par te evre pag. r. Vossius de poetis gr. p. 91. et de historicis gr. lib. IV. c. i. Mongitor Bibl. c. om. I. P. O 6.
I. . . . 3 38. Olymp. LVIII. . ante C.
N. S. S. V. C. O7. . rexit Onomast. lit L p. 23. et notam meam ad Fabr. B. Gr. Ol. I. p. o S. et Megara, in Achaia, ortus at una cum uxore in exilitam missus, Theben se contulit. Mores non admodum casti fuisse dicuntur. 3. Veris' Messanensem eum fuisse miti narrarunt et verum id esse uini unt. V. Movgitor. . te. I. p. gos, qui, ubi Volsius loco paullo post mem de patre eius, nonnullorum quidem fide. obtelo historiis eo Messanensi et auctore rerum historicarum ege
Alii Theognidem adserere maluerunt Megarae in stellia sitae. V. πt, m)Nisor in Bibl. Sicula tona. I. pag. 2 9 sq. ubi copiose agit de nostro an Fa bor in Les Vies des Det gree en abreg ε, p. 48. R. d. Reland Basil. 1766. putat, Harpocrationem aliosque male confudisse Theognidem Siculum cum alio poeta Megarensi Atticae.
242쪽
3. Versus 238. γνωμα , sentcntra sim prae .cepta vita , quae adhuc Xstant, e duobus pusculis coaluisse aut e pluribus, iisque diuersi argu-- monti, iri etiam diuersorum auctorum fragmentis compositi videntur. Quoniam in multorumor et manibus sui stent, hinc hiatus illi et versus supposititii orti putantur conL Cl. Helut ' praef. ad sententiosa vetustillimor quorumdam Poetar Um
4. Princeps editio est Aldina cum Theocrito, Hesiodo aliisque Venet. I 95. fol. de qua vide supra Hesiodum. Inter scriptores aliquot Gnoniicos . Iasii apud clo. Iroben IS 2I. I. Nova reconsio e codd. locis quo ab aliis scriptoribus p Oodem auctore citatis facta est in editione:
Theoguidis Megarens Amicutiae Miacae, pluria mi locis castigatae, ac scholiis illustratae per Eliam
Venet in Santonem. Accessit lati interpretatiootc. laris excud. Io Lodoicus iletanus S 3. 8. Meliorem textum dedit Lamerarius, inque eodd. Vsus et commentarium graecum scripsit.
in Loesio scholastico - quo continentur Tlaeognidis praecepta, b thagorae versus aurei, hocylidis praecepta, Iolonis. Tyrtaei Simonidis et Callimachi quaedam carmina, Basil apud Oporinum Issi et ISSS. 8 Multa loca feliciter emendauit Camerarius num vero sua ipsius ingenii beneficio, an codicis cuiusdam auctoritate fultus id fecerit, non semper indicat In opere aureo et schola- sic Mich. Neandri, gr. et lat. Basil ex ossic. o. Oporini. 5SQ. . Lipsiae IS 77. q. - Est quoque in Heraelii collectione operum poetarum sententiosorum. Basil. ISO I. S. IS 63. S. et saepius: item
243쪽
item in collectione vetusti morum authorum Georgica, Bucolica et Gnomica poemata, quae se persunt Genetiae apud Crispinum S 69. 2. et
saepius. - De Theognide Mol augur Seberus bis meruit primum edidit ipsae 6o3. 8 deinde vero Lipsiae I 62o. 8. quae posterior, eaque locupletior meliorque editio est inscripta Tho guidis Megarensis sententiae graeco-lutinae , cercist titulis, numerato in margine positis, distinctae teum ind ce duplici; uno dictionum et phrasium graecarum altero titulorum. Editio secunda, quae seorsum, praeter graeca Ioacti Camerarii scholia, peculiares quoque notas oxhibet, quibus et passim illustratur textus, et varia insuper lectio. ut aliunde, sic in primis e SS. Codd. hiblioth. Palatinae duobus atque Augustanae commonstratur Lips. ei trianas notas Seberus cum suis commiscuit. In Collectionibus Stephani, Syl- burgii et interioni, tum inter reliquos gnomographos reperiuntur Theognidis sententiae. M. Abrab. Milii Specimen nouae editionis sententiarum Theognidis Megarensis, poetae antiquissimi Gottingae et Gothae 766. . In praes tione recens et 89 editiones. In animaduersionibus sat copiosis scholia graeca Camerarii, et Uineti Sylburgii Seberique adnotationes repetit, suas- . quo addit allius. -- Cum Plutarcho de puerorum educatione et de audiendis poetis, I eratis III orati Hesiodi Opp. graece. Becensuit M.
Christoph. refchmar Dresdae et Lipsiae I 7SO. 8. Nouam dedit recensionem et Brunc in libro: 'Hθικγ: τοιησις siue Gnomici poeta graeci ad optimorum exemplarium Iidem emcndauit Rich. Franci
244쪽
Phi Brime . Argentoratio 78 . min. 8. v. etiam 3. O. Pythagor. s. Forma orationis est simplex, nec tamen caret veneribus suis. At quum γνωμα illae,
praecepta Vitae paucis Verbis comprehensa dare lent, nemo in his vim illam poeticam, ornatum et reliquas virtutes ceteris carminum generibus aptas, immo vero necessarias, iure quodam quaeret atque postulabit. 6. Fabric. B. Gr. II cap. II. Dct. I. 2.
I. . . . 3 68. Olymp. LX. . ante Ch. nat. 3 S. V. C. 2I7. r. ixtilesius, philosophus.
3. Carmen νουθετικον versuum I 7. hodie sub illius nomine exstat: at quoniam nemo sere eterum vel mentionem facit vel laudat versum ullum,
qui hodie legatur in νουθετικοῦ, Iosephus caliger ad Eusebium pag, s. q. a Christiano quodam confictum esse poema putat, eiusque iudicio subscribunt Heinsius, Huetius, ossius, Taubmannus cum aliis, et Fi heri Animaduerss. super Gramm. gr. Velleri pag. 3 9. qui etiam vel e dicendi ge-'nere planissime demonstrari posse arbitratur, car-m0n illud Plio cylidem Milesium poetam non habere auctorem. Alii Iudaeo cuidam alii deorum etiam cultori tribu uri. M. Lud machis in disp. de Psoudo-Phocylide. inteliae I 788. q. suspica-
tur, id poema esse centonem sententiarum compilatarum, auctore quodam christiano. cons. quae notaui
245쪽
fiotaui ad Fabricii B. G. Vol. I. pag. 72 sq. Le-rtesque in versione gallica laeognidis, Phocylidis Ρythagorae et aliorum, Paris I 783. Ia poema Phocylidis genuinum, versus vero nonnullos in
Cum Hesiodo Theognido et res: quiis gnomographis, aut Pythagora, vulgo editur, idos. q. T. et II. - Primum prodiit cum Constantini Lascaris grammatica graeca, et Pythagora eici
Venetiis Lascaris gram prodiit 3 9 . appendix vero n. Pythagorae C. A. Pl Ilides et rel. gr. et Iat. I 9S Alphabetum gr. - Ioth. C. A Phoc ylidis poema, per Aldum ibid. I Wy q. - cum Theocrito, Theognide, Pythag. He-fodo ibid. apud Aldum. I 9 S. sol et aliquoties deinceps adde supra pag. - . Prologomenorum. Michael eander uberiores scripsit adnotatio nos in illud poema in libro inscripto En lector, librum'
damus ver aureum, planeque scholasticum, quo continentur haec Pythagorae aurea Carmina, Pho..t ii de poema admonitorium, Theognidi gnomologia Coluth. - Tryphiodor. - Basileae Iss9. q. Lips. Is 77. .' Separatim Paris. IS 39. apud Christian. echel et alibi nouissima editiones sunt 1 carmina cum selectis adnotationibus ali quo doctorum virorum, graece et latine. Nunc denuo ad editionos praestantissimas recensuit, interpretationem latinam emendauit, notasque suas
adiecit M. o. Ad chier. Lips. 7SI. . notae excerptae sunt Sylburgii Neandri, quem sequutus est cliter in textu. Amorbachii et L Alb. Fabricii Praefixus est seditionum index et a Brunchia in 'Gnomicis poet. r.
246쪽
s. Lectu quidem utile est, sed non admodum
6. Decem Milesii poetae fragmenta dedit
Brunc in Analectis veterum poet graecorum Tom. I. pag. 7. R. II. Pag. 22. . Fabric. B. Gr. II cap. II. f. 3. S. I9.
I. Secundum Barnesium in vita Anacreontis editioni illius praefixa, natus est poeta noster Olymp. LV. . quo fere tempore Cyrus, Persarum Tex, regnare coepit. Secundum axium florule Anacreon A. O. C. Ciro 3 73. Olymp. LXII. I. ante Chr. nat. 3O. V. C. 222. Secundum alte re A. H. 3 32. Differt Cranie in comment Sy chronism. Sapphus et Anacreont Ienae 7SS. q. a. Ex eio Vrbe Ioniae ortus, unde eius vocatur. Sub rege Cyro, quod huius dux Harpagus circa annum III. Olymp. LVIII. uniuersos Aeolides et Ioniae populos adgressus bello vexavit, Teii, omnibus rebus, Xoribus, liberisque in nauibus collocatis et patria relicta, in Thraciam recta via contenderunt Abderamque occupatam tenuerunt. Ingenium Vero Oetae et fama moue runt Polycratum, Sami tyrannum, ut eΗm arcesse-ret, et honorifice exciperet. aucis diebus ante
illius interitum ab Hipparcho, Pisist rati filio, Atheniensium tyranno, inuitatus, Athenas nauem praetoriam L. entis instructam adscendens , nauigauit et tyranno fuit iucundus. Post huius calamitatem
in patriam rediit, ubi an L XV agens obiit. 3. Fuit.
247쪽
3. Fuit poeta lyricus, et homo mollis. a. xia scripsisse dicitur. Suidas h. v. et ex eo et docia, pag. O. Aνα κρέων ἔγρα φεν λεγῶα - οἱ αἰ- βους, αδ πάντα διαλεκτω, etc. Plura v. in Fabr. B. Gr. Vol. II. P. I sqq. At, quae hodie sub
Anacreontis nomine circiam feruntur carmina, num
Anacreontem ipsum habeant parentem, an ab recentioribus poetis, illum imitatis fuissent co scripta, magna sis fuit inter Criticos, de qua diligenter egit Ucherus in praefatione ad suam ediationem, qui argumentis haud inidoneis et acutio-xibus atque firmioribus, quam Palm , vis antiquitatem darum paene omnium, fidemque destruere studuit. Equidem cum iis facio, qui magnam,
immo vero maximam harum darum partem contendant a poetis recentioribus, qui vero litteris graecis adhuc florentibus viguerunt, esse compositam, quae tamen ingenio elegantiaque Anacreontis haud essent indignae nonnullas autem Teium vatem eiusque Venustatem virtutesque a veteribus celebratas omnino prodere admodum vero
pauca foetus fuisse hominis inepti, et sero subiene flutem graecae linguae viventis, equidem arbitor Atque antiquioribus iam temporibus colloctiones fuisse videntur Ανακρεοντώοουν. SectCur veteres, quos habemus, grammatici, scho liastae et vetustiores scriptores Anacreontis carminum rariorem iniicerent mentionem, eaque raro
citarent causas plures fuisse suspicor. Primum id multis veteribus poetis, tum lyricis tum comicis e tragicis, aliisque scriptoribus antiquioribus euenisse constat. Tum haud multo post Anacreontem ab aliis diuersisque poetis poemata, eiusdem
generis et argumenti immila; iuexint genuinis, 3. quae
248쪽
quae forsan pauca erant, ' Anacreontis carminibus et haec praeter ea interpolata fuerint ab alii; Quo factum sest, ut propter similem venustatem et dulcedino incerti fierent homines, praesertim, scholiastae et grammatici posterioris aetatis, quae nam germana essent ei poeta carmina, quinam aliorum poetarum foetus, ideoque, ne falsa tribuerent Teio Nati . illius rariorem ' facerendmentionem rariusque laudarent carmina Anacre-bntis Porro scolia quaedam et carmina, in conui-
iasis secantata, quod alii eiusmodi poematia pepi gerunt, per vim iere quotidianum adeo fro-quontia et quasi soliomnia facta sunt, ut carmina
ipsa olim notissima quidem essent; sed auctor singulorum e memoria elaberetur et plurimi etiam nomen parentis haud curarent id quod vel hodie multis decantatissimis maXimeque vulgaribus carminibus accidere solet Collectio oro innacreonticorum per manus librariorum transiit, et seruata est in paucis codicibus ad nostram usque aetatem, ita tamen, ut quaedam aperte insulsa et recentiorum immaturi foetus admiscerentur. Insuper alia causi a rarioris illorum memoriae esse potuit Anacreon, amore bet vino cecinit sermone usus, ut res poscebat, facillimo et sitato, nihil reconditae eruditionis atque subtilioris philosophiae immiscuit, nec vocabula dissiciliora
intello et aut peculiaria aut rarioris significatus aut quae ritum quemdam siue sacrum siue profanum, formulasve sollemnes in primis respicerent, adhibuit. Quapropter grammatici ac scholiastae, rariora tantum aut singularia aut quae docta eruditaque sibi viderentur, Venati nihil, quod notatu dignum efffet,
iii illius carminibus, iisque breuibus, quae memoria hominum
249쪽
hominum, consuetudine illorum in conuiuiis usus aut frequentiae sensim decrescente aeuo seriore eo sa-cilius excidere poterant reperisse aut animaduertere sibi visi sunt. Denique, quod non fuit Allieniensis, ad eius auctoritatem confugere forsan dubitarunt grammatici. . Primus edidit LV odaria II. Stephamu Lutetiae ISS . q. cum animaduersionibus, subiunxit alia quaedam et Anacreontis et Alcaei carmina variorum scriptorum libris congesta, item duo Sapphusidaria. At quia nullam codicum duorum, e quibus se dari descripsisse adfirmauit, illoriam, crisin aut heriorem notitiam dedit, de fide Stephani dubitarunt nonnulli. - Hoc exemplum repetitum est a Guit. Morelio et Roberto Stephmio, cum versione latina noua omnium dariorum, ab Helia Andrea concinnata, Lutet. 'S6. . Morelius teXtum graecum quibusdam locis mutauit, quod fecit ipse H Staphanus in Sylloge carminum poetarum lyricorum Is 86 a. sed eius cum nouis suis in das Anacreontis castigationibus, numero etiam fragmentorum audio. - Hoc alterum exemplum Stephani reddiderunt Aem Pomtus in Collectione Comme liniana, et Geneuenses in Corpore poetarum Graecorum Veterum . Sed textum Graecum primi exempli Stephaniani fere retinuerunt reliqui Anacreontis editores. Praecipui vero fuerunt Tanaquil Faber , qui primus multarum darum antiquitatem oppugnauit in notis eruditis, almur 66o in Ia et iterum vigi ti, tum triginta annis post: - et Dacieria, Fabri filia, cum version gallica prosaria et notis Paris. 682. 2, Amstet. 693. 699. 7I6 etc.
250쪽
Beicquelaine , cum versione metrica Gallica et
Armmadus Joan Bouthillerius Ranceus, qui postea sub nomine Abbatis de a Trappe fuit notissimus , hic adhuc puer, tredecim circiter annos natus Anacreontem graece edidit cum scholiis graecis, Paris. 639. . Pec. 6 7., Porro
Michael mittaire , cuius splendida et perrara editio cum latina versione metrica, Maittarii omniumque editorum notis, excppiis Bouthillieria--nis, quae alteri editioni accesserunt , indice plenissimo situ glossario aliisque adpendicibus lucem vidit primum Londini 72'. 4. mai, iterum Cum nouis versionibus Henrici Stephani et Heliae Andreae scholiisque graecis Bouthissierit et notis Mattiai re Londini II o. q. maior. - denique Io. Corn. Palm, qui quidem multa acute vidit, sed immoderatum criticum in corrigendo Poeta in notis se gessit, et omnes fere odas iunioribus iisque ineptis poetis adtribuit, Traiecti ad Rhen. 732. . At par pari retulit Doruillius in anno critica libro perquam docto, at etiam amaritudinis plenisTim, Amstelo d. 737. 8.
Teaetum vero Stephanianum multis locis, nimis vero audacter temereque saepius mutauit Guil. Eaxterus, ingenium sequutus. Primum vero cum Sapphus dariis et Theocriti Anacreontico in mortuum Adonim, Londin. 66S. . dein conuiciis, quae in Barnesium proterve fudit, repleto Commentariolo auxit 7 Io. 8. Barnesus enim edidit Anacreontem Cantabr. primum ITOS. .
ad fidem codicis Vaticani, quarum inde lectiones excerpserat Isaacus ossius, Cnon satis diligenter , emendatum. Praeter hunc in constituendo textu