장음표시 사용
251쪽
graeco adhibuit Scaligeri, Salmasi et Dan. H0insii
coniecturas ionicam dialectum ubi uis fere insar- sit, in notis Baxteri audaciam saepius refrenavit, unde tragoediae exortae sunt); multa docte et utiliter explicuit, fragmenta undique congesta
auxit, vitam Anacreontis uberrime exposuit et cum in notis, tum inprimis in protegomenis legum metricarum rationem exposuit, et alia adiecit poematia; - auctiorem deinde edidit Cantabr, 72 I. . - Barnesianam recensionem reddidit L Lamius Florentiae 743. - Baxterianum vero alterum exemplum D. rider. Moherus, Proses . Lipsiensis, qui bis graece edidit Anacreontem: primum cum axteri, Henrici Stophani et Tanaquil Fabri notis, Lips. 7S3. 8.dein cum iisdem suisque cum criticis, tum in primis grammaticis animaduersionibus, sano egregiis, in quibus etiam errores et audaciam Baxteri saepius palam fecit addita lectionis varietate, et fragmentis insigniter auctis atque illustr tis, Lipsiae 776. mai. . Editioni suae alteri,
cui Baxterianam et Barnesianam, et vero auonianam multum cedere utilitate contendimus, alia
addidit ornamenta, in primis doctam praefationem, in qua et de fide atque antiquitate horum odariorum et de editionibus apte disputat. Emondate quoque descripta sunt formulis typographicis in Branh. Analectis Veter poeti graecor. Vol a pag. 79 sqq. et OL III pag. 3 sqq. docte, licet breuiter, inplicitae. Frequenter deseritur tam Barnesiana quam axteriana lectio. Idom cel. Munk, post haec bis adhuc recensuit carmina Anacreoni et lectionem, quam in Analectis dederat, frequenter reliquit Enacreontis carmi-
252쪽
na e nassiis codd. et doctorum virorum coniecturis emendata. Argentor excudebat Io. H. Heita. I 778. min. I 2. graece, Cum obseruati criticis. n uis curis Argentor. 786. 2. quae praestans et
nitidissima editio eodem anno repetita est. Om sit in his Brunk. d. 48. A,ς ζωγραῖων αρις et
et adiecit tamquam prioris imitationem νακρεον-τειοις. Contra nouum addidit I ριτητα με etc. et an tertia ed. ου φίλος etc. Anacreontis textus est secundum editionem Spaletli romanam multo correctius editus Anacreonte excipiunt in editione tertia variorum poetarum poematia in Anacreontema in secunda et tertia sex fragmenta Sapph et, ut in prima, a scolia in tertia adnexumost fragmentum Archilochi ου φιλε με ιν σrρατη- τον Adnotationes sunt partim contractae, partim auctae. - Vt noua recensio, ita mire ple dida est editio Ανακρεοντος ηου συμποσιακροημ ιαμβια Anacrcontis Teii conuiualia semiambia lomae. 78 I. Imperial fol. Editor est Abbas Ioia alatii. Descripta est editio ex codico olim Holdelbergensi nunc Vaticano n. XXXIII. circa saec. . e sententia Spaletti axarato. Universus scribendi et distinguendi modus et character ipsius codicis, cum vitiis librarii est opsera Philippi Piso aeri incisus. Post textum, ipsius codicis formam repraesentantem, in tribus iuxta se positis columnis est textus iterum typis expressus: frimum prout in codice prostat dei ex Barne-11ana recensione . addita interpretationem tin hau venusta, cum multis figuris aeri incisis. ordo odarum, quae hic LUIIII sunt, diuersus est ab eo , qui est in editis. Lectio saepe discrepat a vulgata, neque eae lectiones, quae in editio
253쪽
ne Barnesiana ex cod. Vaticano laudantur, plenae sunt atque adcuratae. f. Illustri T. Comit doLewicIk Catalog pago . R. et ephem litter. Lipsiens a 78 . plag. II. - Eadem paletliana iterum typis expressa prodii Romae 783.
sol max. - Splendida quoque et venusta est editio, ex Stephaniano Xemplo ISS . repetita: Λνακρεοντος ηιο μελη. λιacreontis Teii odaria rvrae ixo commentario , is poetae genus traditur
et bibliotheca Macreonteia adiimbratur additissariis lectionibus si regio Ppographeio. Parmae. IT 8S. mai. siue in fol. Graece et lat. Litterae sunt maiusculae in charta laevigata. Editor Didymus Taurinensis, Thomas alperga a Calusio), licet ossicio suo haud omnino defunctus in sine e quibusdam editionibus adiecit emendationes suasque suspiciones. In epistola praemissa adlegatum Romae hispan d AZara de Anacreonte, oditionibus et versionibus agit idem culpat eos, qui ubiqu in Anacreonte dialectum ionicam restia tuere velint. Quae autem Didymi illius sunt propriae suspiciones, aut quas ille aliorum probaratemendationes, eas omnes refert censor istius editionis in ephemerid. litterar Lipsiens. a. 1786.
CL Dege ter de Anacreonte bene meruit: primum gr. et lat ex secunda Brunkii editione, cum selecta lectionis varietat et indice plenislsimo, Erlangae 78 I. . - tum Erlangae 1786. .ar,
et lat cum notis varii generis plenoque indice: in textu graeco lectionem antiquiorem saepe reuocauit aut mutauit interpunctionem: - tertium graece et germanice, adiectis quibusdam ex Anthologia carminibus et scoliis , Altenburgi 1787. S.
254쪽
ut plurimum reddidit textum d Brunckianae tertiae. In berioribus subiunctis obseruationiabus interdum critice, cum maxime tamen aesthe-ties iudicat de verbis et tota oratione. Idom vir doch diligenter sciteque vertit carmina: Anahreons ieri nis demiriechfchen. Onoldi I 782. . - Recentiores editi reliquae sunt Brigeriana νακρ. - Anacreons Lyrisbe ie-der uriechych mit rhiarenden umer unge heris augegeben ou I. G. Briger ex ed. II. Brunckiana. Lipsiae 786. . - Hol liana in quati Lud Hos Baxterum tum in textu, tum in praefatione et in notis doctis quidem et interdum eruditis at horrido sermone at scriptis,
conuitiandi libidinem si spectes, sequitur), gr.
Lipsiae 782. mai. . - Derdensiana gr. Cum indice graeco - germanico, Prol. 789 8. - et Borniana: Anacreontis et Sapphus carmina graece
recensuit notisque illi rauit perpetuis ex optimis interpretibus, cum primis ischero', quibus et suas adiecit Frieae Gottisi Born Philos. D. et Pros. Lipsitae. 789 8. De versionibus permultis . ad Fabricii R. gr. Ol. II pag. Io I sqq. Hic tantummodo praeter egenianas iam laudatas memorabo. Die de des 1ia reon in remiose Versen a Goetrio et Vrio , Carolsrullae 76o. 8. Verterunt etiam germanice carmina Anacreontis aeSapphus mineche Lips. 776. . Nahi, praemissa vita Anacreontis ac Sapphus, atque additis obseruationibus doctis, Erfurt 783. . Bri leu in suis lyrischen Gedictiten aus d Griecti. Dessau. voL L 783. . - anonymus eum Bione
255쪽
Bione et Moscho metrice, Berotini et Liebau. 1787. a. Quaedam dedi et explicui in Anthol.
5. Quamuis pauca dari ab ingenio Anacreontis ipsius exclusa hodie habeamus integra et Omnino certa, ea tamen, quae illi vulgo adtribuuntur, sunt maximam partem dulcissima ab ipsisque Gratiis fore dictata. Urbanitatem enim, in genii felicitatem atque amoenitatem philosophiam popularem, ab omni tumore non magis quam sterilitat longe remotam, et naturalem pulcritudinem ubiuis propemodum prae se ferunt. Quisquis fuerit auctor Anacreontis vestigia is sedulo et feliciter legit, et multos quidem postea habuit imitatores, sed paucissimos qui aequipararent illum ingenio, simplicitate, iusta et facilibreuitate usuque philosophiae, multo minus, qui superarent. Inter veteros saltem et elegantissimos auctores is haud dubie ponendus est: quaedam tamen recentioribus, inuit Minerua Anacreontem imitaturis, esse adsignanda iam
6 Laudatur quoquo Addisoni editio ThoWork os Anacreon, translated in to Engliscli Verse; illi Notes explanator an poeticat. To hich re added the des, Fragments and Epigram o Sappho. With the Original Greela plac' opposite to the Translation. - Lond. 173 S.I. Conser praeter ea Hem perhus ad Aristoph. Plutum p. 337. Fabric. B. G. libr. I cap.
35. sed . a. ol. II. ubi pag. Io R. ego et cl. Dege plura commemorauimus. Biograph. classicam Vol. I. Incerti cuiusdam Animaduers in
Anacreontem inmisceli. Obseru Vol. II. Tom. I. Lamb.
256쪽
Lamb. Ios. Animaduersiones ad scriptores quosdam Graecos eici Franeherae, ITIS . . Pag. Schneideri y Anmerkungon uber cisen Anatreon, Lipsiae a77o. I. ubi pag. LIV. sqq. de aetates Anacreontis . agitur ID. Car. Gunii Animaduersiones ad Anacreontem Platonem et Xenophontem Lipsiae I 77s. Bori hs Uosterbergische Vortes ungen, etc. Magde burg 778 - 79. Eiusdsem Maga in fur di Erklarian de Gri echenundo Romer vol. I Noribergae I 78 -8. Bunkenburg ad Sulgeri theoriam artium vol. I. Pag. 86. . R. - D. Io Basthas Bernholdi . Profes oris theologi et graeci Altdorfini 'Aνακρεον- τε α με Hoc est Anacreon quasi redditus imitationibus variis, editionis curam suscepit G or Christoph. Munatus Gymnasii Noribergensis ilector Noribergae in . sine anni nota subiecta est versio latina pariter poetica Bernholdus vir graece doctissimus haud invenustas anacreoninteorum carminum confecit . parodias Deniquo missis aliis, ad Fabricium laudatis, addatur Io. Chri s. Henrici progr. Charientis mum Anacreontisad Domsitrii Phaleret disciplinam expendit. Witte berg. 179 I. Idem argumentum, atminus plene, quodammodo persequutus dicitur Niloch, in disp. Lipsiae IIo 6 habita. I. Frieri Degen, liber die Philosophie de Anacreons, in Versuch Erlangae 776. R. et in praemissa interpretationi illius Anacreontis theodiscae commentatione eber Anahreons Leben undiichthuin
257쪽
I. Nattis est secundum oensium V. C. Olymp. LV. . ante C. N. S7. A. H. 3 6. dena tus Olymp. LXXVII. q. ante C. N. 67. A. M. 3Τ36.
aetat. 89 adde Corsin. Fast attic tOm. III. P. O2. p. 7Ι. Boetici respons ad Boyle, e vers. lat. Lennepti, pag. o.
2. Coeus, philosophus et poeta. Litteras graecas l. o. . . xk et artem memoriae priamus protuliis fortur quamquam id fabulam quamdam, Leeeu de quidam hodie vocant9, aut historiam nimiis coloribus ornatum sapit. Vide locum elegantem apud Cicier. II. de orat C. 86. coli. Ouinctii L . XL . 1 - 17. Ath nis Hipparcho fuit iucundus, et Aeschylum vicit. Dein Spartam se consert, et cum Pausania versatus est. Tum Thessaliam abiit ad Aleuadas. Denique in Siciliam euocatus ab Hierone, et Siracusis sepulcro honoratus est. Aemuli eius suerundLasus , Hermionensis et Timocreon, Rhodius, ipse poeta lyricuS. 3. Varia scripsit. Quae vero supersunt, ea reperiuntur inter Gnomologos ab Hertelio et C merario editos, in Fuluit Vrsim Carm. IX. illustr. foem P. I 53- 98 et 28 H o. in Lyrici H. Stephani p. 272. 2 a. ΤΙ. in Winterioni Poet. min. gr. pag. ψ 3 sqq. et optime pleniusque in Brun-
AD Anal veter Poet. gr. Vol. I. pag. 2 - I47. q. Tenuis DCons urinan ad Vales Emendati pag. 4-8scl. Visioso in protegi ad Homeri Iliad. d. Venet.
258쪽
. Tenuis, alioqui sermone proprio et iucunditate quadam commendari potest praecipua tamen eius in commouenda miseratione virtus, ut quidam in hac eum parte omnibus eiu Sdem operis auctoribus praeferant. Ita iudicat de nostro suinctil. X. I. 64. et Cicer de N. D. I. a. non enim, ait, poeta solum suauis, verum etiam ceteroquin doctus sapiensque traditur. 5. Fabric. B. r. II. I S. sect. LV. Vol. II pag. I 2. sqq. ubi plura adieci. Praecipue Petri Ger-hard Duher disp. praeside a 3 Goem de Simonide,
Ceo, poeta et philosopho Vltraiect. 176 4. ubi cap. q. de inuentis Simonidis, et de litteris ab illo additis alphabetho copiose agit.
I. si quis ex omni antiquitate fuit, de cuius aetate eruditi homines a se inuicem discessio nomiscerunt, is sane est Pythagoras Benile et Do Liselli libros iam supra . a. memoraui, adde Dori essi in libro de veteribus Craecorum Romanorumque Cyclis, Oxon. ITO I. sect XII pag.
I 37. Guillelm Lolydius in dissert de Chronologia Pythagorae Londini 699 8. Iahfon in Chro-
nological Antiquities Vol. II pag. 37 . aut secundum theotiscam indhelmi versionem . I . sqq. Cum primis Meiners et ted an in libris mox laudandis, aliique in hoc argumento dilhgei ter versati sunt. Vide etiam e ter Bibl. Chois Tom. X. pag. 79-Ι25. qui Benilei ceterQrumque argumenta recenset, ira b. ad Liua
259쪽
Liu. I. cap. I 8 Staver in Addendis ad Mythographos latin pag. 62. et alios infra nominandos. Quidquid est, equidem, qui lites inter tot tantosque viros dirimere nolim, quorumdam pono sententias Secundum igitur odwelli rationes Pythagoras XVII annum agens e vita decessit, eiusque dies natalis incidit in annum periodi Iulianae I S. V.C. Varron. 8S ante Ch. nat. 69. Olymp. Sal annus autem mortis in an per Iul. 4262. V. C. Varron. 3Oa a Ch. nat. 32. OlymP.
O . f. Fabricius putat Tythagoram non natum esse ante Olymp. 3, quae Bent leti est sententia', nec post: Olymp. sa, quae est opinio Dodwelli Alii vero putant, illum C. aut XC. aut LXXX annos egisse. Meineri, postquam
veterlina et recentiorum opiniones atque rationes copiose recensuerat, iudicat, Pythagoram nati in
fuisse non antes Olymp. XLV sed ' pro habilius Olmp. XLIX decessisse vero vita Olymp. siue LXIX. init. siue secundum Eusebium LXViIL 3.
an. et mirciter Octogesimo. Saxius cui aetatis, qua maXime per magnam Graeciam floruit Pythagoras, verisimillimus index esse idetur. Cicero IIII. Tusc. quaeso. I. refert illius aetatem ad A. . . circiter 3 96. Olymp. LXVII. . ante C. N. JO7. V. C. 2 S. et natalem ponit Olymp. XLIX. a. mortis vero annum Olymp. LXX. . Hambergerus vero terminum vitae collocat intra A. M. 3376 3SI 8 aut ante C. N. ok- 66. Enimuero plurimorum . . sententias et rationes
260쪽
a. Ex insula Samo ortus, habuit praeceptores Pherecyden I, Hermodamentem et alios de quibus uisem res dubia est Nam Iamblichus in
libro te vita Pythagorae aliiques sublesta fidei
sunt scriptores et multa de nostro fabulati, aut aniles aliorum fabulas recoXerunt ' Quum in patria. Samo, Poli cratis tyrannidem diutius perferre non posset, Ioniam ad Thaletem, unum sapientibus, contulit se, ' dein Aegyptum profectus est, ubi, post multas dissicultates superatas, mysteriorum et litterarum arcanis initiatus, Astronomiam, Geometriam et theologiam subtiliorem didicit Alia praeter ea itinera suscepisse et ad Indos quoque penetrasse dicitur quod quidem nonnullis optimo iure in dubium vocatur.' Samum aediit, et de ii iii Italiam 'delatus est. Quod vero primum in patriam redux propter Oh-scuram docendi et loquendi rationem parum plau-sus me hoc Phereode Bris, lailosopho qui vixit intra
Olyin p. XLV. et LIX. atque distinguendus a Pherecyde Lerio siue Atheniensi, historico, et de illius philosophia V. Bructeri histor crit philos vol. II. pag. o. seqq. Fabric. B. Gr. Ol. II. lib. 2. cap. Σ3. f. 26. et quae ibit adnotaui Gottheb IVernsdorfin docta disp. de Metempsychosi veterum non figurate, sed proprie intelligenda, Mitteb. 74 I pag. 34 sq. Helve in dissertisur Pherecyde, Philosophe
de Syre, in commentar acad. re in Berolin. 7 2.
. variis scriptoribus collegit, emendauit, viliti strauit, commentationem de herecyde utroque et philosopho et historico praemisit, denique fragmenta custa et indices adiecit Frid. Guli. Stur Gerae I 789.