장음표시 사용
281쪽
I. De anno natali dissentiunt critici Floruit quidem circa a M. So9. Olymp. LXXI I. ante Ch. N. 49 . V. C. 238. Secundum Epochas marmor Arundel natus postremo' anno, secundum Saxium, nom. i. I. et Calaul, quem vid0, de Satyr poesi L cap. S. pag. 23'. 3 o. sq. d. ambach. tertio Olymp. LXIII ante Chr. N. 2s denat secundum Saxium, Olymp. LXXXI. I siue et secund. Fabr. LXXVIII. r. ante C. N. 67 aetatis undesexagesimo : cui adsentit Corsu. in ast atticis tom. III pag. 93. sed schol ad Aristophanis Acharn vers. o. mortuum tradit Aeschylum Callia archonte, h. e. Olymp. LXXXI. I. et ita subduxit rationes Larchcr. l. c. pag. STI periodi iusian. 42S8. . Chr. n. 4S6. v. c. 298. aet. 69.2. Atheniensis ex civitate Atticae Eleusine, ut Fabricius aliique putant, aut Decelia , Atticae populo, ut Corsim in ast attic. om. III pag. Iro contendit. Interfuit pugnis Marathoniae, nauali ad Salamina et Plataeensi. Eius tamen ingenium inprimis splenduit in tragoediae forma ordinanda et constituenda. Picturae, et machinarum, cothurni, laruarum etc. sum et duos histriones, qui plures personas in fabulis sustinerent, grandeque o nobilius dicendi genus in scenam primus ivduxit v. Aristot de . . cap. q. Hurat A. P. V.
hQuam sententiam sequuntur Fabrie. I. Gr. cim sinius in fastis attic. tom. III pag. IIy. R. Larcher in chronologia Herodate P. S7I.
282쪽
27s sqq. aliosque ab Fabricio laudatos. In Theogonia omnique mythologia interdum discedit vulgari suae aetatis et nationis theologia, siue antiquissimam Graeciae siue Aegyptiaeana s. singularum ciuitatum, s. poetarum maxime lyricorum, qui multa nouarant opiniones placitaque sectatus. Hinc eti in impietatis accusatum fuisse, prodidit memoriae Al. H. V libr. V. I9 ubi vero vide Kulin, qui do et ideo incusatum fuisse poetam, quod mysteria Eleusini in theatro propalasset, In Siciliam secessit, siue coactus solum vertere, siue indignabundus , quod a iuuene Sophocle vietus est, ibique ictu testudinis, quam aquila in illius caluum caput, quod saxum ipsi visum fuerit, grauiter deiecit , interiit , et circ Gelam humatus est 3.3. Exst ni septem Aeschyli tragoediae, qua ,rum argumentum Vim moresque eleganter exposuit Clodius in Versu cli liber die Sitten in denWorken de Griecti. Dicliter, pari. I. pag. I. q. Adde rumo theatrum graecum, francicescriptum. - Catalogum cleperditarum Aeschyli tragoediarum dedit Fabricius. . Prima editio prodiit ex ossicina Aldi Manu tii si 8. . sed parum emendate, atque ita, ut Agamemnonis postrema pars cum Choephoris pix mutilis confusa, pro vn fabula Ag memnone, exhiberetur am repetiit sarianus Tur nebus , multa vero passim, in tribus praecipue prioribus Tragoediis e S. eod. Aemari Rancuneti, emendauit, et addidit variarum lectionum
elendi ta sorore natus fuit Philocles huius filius Mors rnus, ex X eo nepos, A bdamas omnes poetae Aramatici, Cosauis , de poesi satir P. I a. ,
283쪽
elenchum, Paris. ISS2. 8. -- Tragoediae septem a Franc. Robortella ex Ss libris expurgatae ac suis metris restitutae, Venet. IS 52. . Hobortelli, critici acuti, nouam editionum classem ducentis, merita sunt insignia. extum enim dedit mondatiorem, versus ac personas distinxit, suas et Michaelis Sophiani castigationes adiecit , atque Agamemnonis, quam solam habebat, partem p stremam et Cho ephoras distincte recensuit e S. primus denique scholia in omnes Aoschyli tragoedias ex vetustissimis SS. collesta, edidit separatim eodem anno. - Curatius tamen et limatius dedit tum textum, ubi Agame-mλων tragoedia integra, ex duobus MSS. est tutus est, tum scholi Petrus Victorius , cuius
praestans editio exiit ex ossic Henr. Stephani, qui castigationes subiecit, et quindecim MSS. in Italia inspexis e testatus est ISS7.4. - Sequuta est Guil. Canter editio graece sin scholiis, at egregie correcta, carminis ratione in primis habita, ni erpiae apud Plantinum I 58O. 2. Haec hasis fuit illius quam cum scholiis graecis omnibus, deperditorum dramatum fragm0ntis, Versione, et ommentario luculento et doctissimo purauit Thomas Stavlei Londin. 663. apud Corn. Bee, et ib. 66ε. p. I. Hori, quae tamen aderia est editio, sol in quam omnes superiorum editorum opes transfusae, et nouis scholiis e MSS. aliisquc adcessionibus auctae
sunt. - Haec editio repetita, et animaduersionibus maximam partem criticis, in quibus metri ratio uti sanium explicatur, aucta est a Io. Cornelio Pala, Hagae Comit. 7 8. . U. Volt. Hic pro et Aeschulo et emtori melius consuluisset,
284쪽
si amplissimos, quos Stante reliquit, commentarios inseditos inspexisset aut dedisset. Futuri editoris curae et diligentiae sunt quoque codd. in bibliotheca Augustana commendandi. - Textus Stanteianus redditus est cum lectionibus variantibus, Glasguae 7 6. . et 8. - Nouam eamque criticam edit cum docto commentario Perpetuo, scholiisque graecis parare instituit l. Christ. GodUr Schiita, Profesta Ienensis, cuius I. vo Halae I 782. mai. 8. II vol. 78 . praelum reliquerunt: reliqui diu promissi sint. Singulae tragoediae modo saepius, modo rarius sunt paratim editae hoc vero loco paucaseasque meliore aut recentiores memorabo editiones. Prometheris cum Stante lana versione, scholiis α β et wineditis amplissimisque variorum
notis, quibus suas adiecit, nec non scholia de metro ac anglicanam interpretationem . Moressi Lond. 773 min. . incongruus et incommodus est adparatus ususque v. ephem litter Gotting.
37T . l. Od -- Aeschyli tragoediae Prom Geus, Persae et jeptem ad Thebnu, Sophoclis δε- rigone , Euripidis Medea ex optimis exemplariatius emendatae, per Rich. hic Brunc . Arge torali 779 8 cum notis criticis. - Aesch. Prometheus cum scholiis gr. et lectionis varietate aedid. Christoph. GodUr Schutet Halae Sax. 78 I. 8. Aefcbli septem aduersus Theb in tomo II operis: Πενταλογία C tragoediarumgraec delectus cum adnotatione I Lurton ed. II. cui obseruati indice que adiecit Thom Burgos tom. II. OXon. 779 8. Gallice versae sunt Aeschyli tragoedia a d Theuin noua edit Theatre des grec parci P. Brumν etc. Paris Q 785. . aliam versionem insta memorabimus.
285쪽
rabimus. - Italice Aeschyli, Sophoclis et Euripidis tragg. a Mich. Mallio Romae tom. I. 788. 8. - Anglice, Aesch tragg. a Poltero, Londim2779. q. - Germanice a Toblero, - ersa. I. T. L. Danet ipsiae 789 8. Agamemnon a Dan Lenifch, Berol. et Liebau. I 786. . Prometh.
I. G. Schlossero Bassileae 784 8. s. Aeschylus, quod primus in lucem protulit
tragoedias, has nondum omnibus numeris absolutas reliquit hinc rudis adhuc in multis et incompositus et grandiloquus saepe usque ad vitium, at grauis est, et sublimis v. quinctil. Inst. Or. X, I. 66. ibique Gesner Summa vis ingenii inerat illi,
quod in inuenienda, ordinanda . et ornanda sa-hula inque noua cum tragoediarum tum scenae constitutione maxime splenduit, cuius vero seruore, vita militari, diuturno armorum usu caedisque reisquentia, ad audaciam interdum haud felicem, quae parumper abesset a tumore et frigido dicondigenere , aliaque vitia abreptus est summa ubertas orationis, quae aut antiquam aut vulgarem saepe retinet formam hinc multi, qui videntur, in eius tragoediis reperiuntur hebraismi, siue potius ii guae orientalis reliquiae. nitatem loci et temporis parum curat, nec nodos, qui dicuntur fabulae, pisodia, κατα τροφας amat. 6. Fabric. B. Gr. II cap. 6. Om. II pag. I 6
sqq. et quae ibi adieci, Patrobaschii, h. e. Friae Ludou. Abreschii Obseruata ad Aeschyli Prometheum vinctum et Scholiastem: Husini Praetermissa inobseruatis ad A. Prometheum vinctum, inmisceli. Obst sol, II et VIII. Tom. III. Eiusdem Animaduers ad Aeschylum et . . libri II. Medioburgi 17 3 8 et liber tertius, Viollae 763. S. Mo-
286쪽
n mi Obss in Adschylum eiusque Schol in Miscell. Obs . Vol. II. Tom. II. - Beniamin Heat Nolaos lectiones ad Tragicorum graecorum Ueterum,
Roschyli. Sophoclis. Turipidis, quae supersunt,
dramata deperditarumque reliquias, Oxo n. 762. . - Anton Ashel specimen nouae editionis Tragoediarum Aeschyli, Lugd. Bat. I7 6. D. Aug. Star comment d Aeschylo et in primis eius tragoedia, quae Prometheus vinctus inscripta est. Gotting. I 76S. . - Cas p. iac. Besnbec disp. me praeside, Erlangae 78 habita sese si loco-aeum quorumdam interpretatio. - D Beau Me- moire su les Tragique Grecs. in emo ir de Litterat tom. s. et de Burun in Trag. Persae, in Histoire deci Acad. Inscr. et . . Om. 29. Meursi Aeschylus, Sophocles, Euripides Lugd. B. I 6 I9. auet. in ronouit thes Antiqq. graec. Tom. Hai tmanni Comment de Aoschylo et eius tragoediis, Gerae 7 I. Interpretatio gallica: Tragoedies 'Eschyle Par. 77O. 8, laudatur additur commentat in qua itinera L errores Ius, at non ubique feliciter, explanantur atque ab Obie
kenburg tom. I pag. 28 sqq. - l. Arn Her man I Ludou Hecreu disput de chori Graecorum tragici natura et indole, ratione argumenti habitii,
Cottingae 78- Eiusdem viri humanissimi semerkungen uber die dramatis che Κuns de Aeschylus, in L Bibliothe de alten Litteratur undFunst, paret VIII p. I. sqq. Gottingae I 79 I. 8. M. Car. Dau. Isten comm Chorus Graeeorum tragicus qualis
287쪽
qualis fuerit, it quare usus eiu hodie reuocari nequeat Lipsiae 788. . - I. ac Henr. Nasdisp. Obseruati in rem tragicam Graecorum, Stult-gardiae 788. . - cl. Schiit commentationum in Aeschyli trag. quae inscripta est Agamemnon, libellus I. Ienae 779. - libelli primi pars altera ibid. 78o. Gunc in progr. recensuit Varietatem lectionis in tres Aeschyli tragoedias ex cod. acad Vittebergensis, Witteberg. IPSO. . -
L Gravd, rosess. Specimen obseru torum in Aeschyli Agamemnone, Basil. 778. 8. quod valde laudatur. - Francis Haro de aliquot locis in Aeschyli Agamemnone, in Transactions of theroya Irim academy. Dublin et Londini, i 789
inter scripta ad litteras elegantiores pertinentia. Quia ood ex Homero euincere ausus est, Craecos et Troianos . vnx eademque, lingua usos esse; Hard ex Aeschyli loco, ubi captiua Cassandra Clytemnestrae non respondet, atque chorus illam, quod peregrina sit, excusat, concludit, o odium eo esse refutatum Emimuero inde nihil offici potest Namque poetae communem quamdam linguam tribuunt agentibus, nulla gentis et nationis ratione habitari atque apud eumdem Aeschylum Xerxes atque Atos se graece loquuntur. Vauviliter in Notices et Extrait des mst dela bibl. d Rot -- tom. I. Paris. IT 87. mai. 4. pag. 81 sqq. Plura alia scripta ad Fabr. B. Gr. . it. sunt memorata.
288쪽
I. Floruit circiter Olymp. LXX. Plin. H. N libr. 33. cap. . adde Sargii nom. lit tom. I.
P. 32. Centum et nouem annos vixit.
2. Leontinus, Siculus Atlaenas se contulit, ubi Athenienses contra Persas excitauit, et eOS, qui in pugna Salaminia ceciderunt, oratione fune-hri decorauit. Sophistarum, qui de re quadam in utramque partem dissererent, princeps Isocratis et Alcidamantis magister. 3. Restant binae orationes, de Helenae laudibus et pro Palamede apologia ). . Editae cum aliis oratoribus ab Aldo Is 73. fol. - ab H Stephano IST , fol. Pag. 87. Boishio in Oratorum graecorum Vol. 8. pag. I. sqq. ubi pag. 97. conter de nostro Excerptum escholiastis ad Hermogenem. s. Fuit concinnitatis princeps, v. Cic. Orat. nr. 6s ibique notam chirachii. delectabatur antithetis, Cie. b. r. 66. R. numerose, at nimis auide, scribebat, Cic. ibid. r. 7S. R. cum nota chirachii, Quinet. I. O. X. 3. 4. . Eius orationes totae periodis continentibus consatae sunt Demetr Phaler. de Elocutione 9. 2. adde S. Is J Nimius igitur fuit ornatus et venustatis sectator Vt Alcidamantis accusatio ita Gorgiae apologia
pro Palamede sophisticis referta est argutiis. Vniuerse Palamedis caussa fabulaque poetis, sophistis aliisque veteribus uberrima fuit materia ad lusum, fictionem ingeniique vires periclitandas atque Ostentandas, cons. Hone EXc. IV. d. Virg. Aen. II.
289쪽
ctator et auribus animisque auditorum secit insidias fraudemque. 6. v. Diodor Sicut Libr. XII pag. I . d. Wesset quinct. I. O. III. I. g. . a. q. Fabr. B. G. II cap. 6 ibique supplementa Petri auθaan dissi de Antiphonte oratore Attico p. 797. in Reishii Orat graec Vol septimo. - Georgii Nicol. righ disi . de Sophistarum eloquentia, Ienae 7O2. in primis F. S. Mongitor bibl. Sicut tom. I. pag. 2S8 sqq. Dorvilla Sicula, tom. I. pag. 69. tom. II. P. 364. 43O. 7. Polus, Agrigentinus, philosophus, sophista et orator, a Gorgia Leontino non sine magno pretio eruditus de quo plura disputat Mongitor in bibl. Sicula, tom. II pag. 88. R. g. O.
I. Circ. . . . 3 17. Olymp. LXXIII. I.
ante C. N. 86. V.C. 266. a. atria Cous in Sicilia tamen ab infantia vitam duxit veteris comoediae princeps. Distinguendus est ab Epicharmo Philosopho Pythagoreori de quo v. Brucher P. II 2I. R. et quae no taui ad Fabricii . r. voL II pag. 298 sqq. et vol. I. pag. 8 ψ.3. Fragmenta ex eius comoediis pauca reperiuntur in Stephani, Herielii, Grotii collectioni bus Comicorum etc.
290쪽
r. Natus Olvmp. LXV. I. aut secundum Coi la in fastis attic. II pag. 4 et III. p. I 2I. anno Ol. 6s Lante Christum natum XX denatus Olymp. LXXXVI. et nonagenario maior, aut se- eundum Corsinum l. e. om. III. p. 2O6. Olymp. 82. 1 inopinato animam effans siue, eeundum Suidam, in theatro, siue secundum Valer Max. IX. 2 extern T, in gymnasio capite super gremium pueri Theoxeni, quem Vnice amabat, po
poetriae discipulus. Quamquam Musae eum puerum aluerunt sere, M sacerdotem suum formarunt, variae enim de nostro fabellae delectarunt credulam antiquitatem, a Corinna tamen poe- tria, quae sola apud Tanagraeos, Boeotiae incolas, carmina fecit quinquies si Aelian. V. H. XIII. s. a vero haud aberrauerit, victus dicitur Forsan foeminae venustas, atque poetactiuuentus, ad iudicium secundum hanc ferendum
mouerunt iudices Simonidem quoque habuit praeceptorem, quem vel in eo imitatus est, quod pro mercede laudes aliorum decantauit Propter vim et elegantiam carminum suorum apud Graecos, etiam post mortem. in summa fuit existimatione, et victorum, qui in ludis Graecorum sollemnibus palmas tulerunt, claudes carminibus