Apologia illvstrissimi principis Willelmi Dei gratia principis Avraicæ ... Ad proscriptionem ab Hispaniarum rege in eum promulgatam. cui adiuncta est responsio ad qvasdam literas eidem principi falso aÌ€ Parmensi adscriptas. Ad ordines generales

발행: 1581년

분량: 167페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

71쪽

PRINCIPIS AVR.

in qua fabricatu est quidquid mali postea est inta sequutum videlicet quod iustis libelli illius supta

plicis a nobilitate oblati, petitionibus concedere ut res postulabat noluerunt: in quo me scio viri ornatiss. 3 Deum ios testari possum neque in existimationem meam neque in tu sui randii quicquam admisisse, sed Ducissam curiam certiore fecit ingentia illa mala de nimii aut quae post sunt insequuta ut merito illis imputari omnia debeant. Nam tantu abest ut auscultare mihi voluerint, ut existimarint commodam se nactos occasionem materiamque exequendi ea quae militot ante animo agitarant; viciam e medio sustulissent Omnes quotquot religionis essent suspecti reliquos in miseram atque intolerandam redigerent seruitutem. Nec a me tantsim, sed a plerisque aliis

haec illis saepius sunt denutiata S publice S 1 1iuatim ainis bonis ac honestis, patriae huius , regis plus quam ipse merebatur studiosis; qui dem loco&tempore impendes periculiam significabant meminissetque orabant quod esset regi ossiciu quiturisiurandi vis ac religio;quibus con ditionibus4 ipse ante eum maiores sui in Dominos harum regionum es lent asciti. Qtiin ipse Comes Egmondanus, in Hispania est legatus, qui rogi ista cora exponeret: sed his omnibus noniano id nihil est profectum , ut idem iste Comes, regis promissis deceptus quae res ei magno

postea stetit litora retulerir, ex diametro contrarias,iis quae rex verbis ei mandarat: ut confiteri sit coactus, me ante prosectionem si iam,quid futuru

72쪽

IO APOLOGIA

bor iam laruis , deluatis integritatis ingenitae clementiae, qui nos iureiuranao ut pueros talis tu' discari Mid genus ter bus verba dare non dubitana: Audistis ergo auctores promotores Marchitectos turbarum quae exprimis illis supplicibus libellis sunt ortς: audistis etia cuiusmodi consilia ipse dederim. m. f. tu inaddicunt de Comite Ludovico piae me- ἐρ-i ρ Nasso moriae fratre meo; rectius fecerint si fortissimi illius viri cineres non mouerint, quandoquide nimio fuit vir melior in Christianae pietatis studiosior quam vel somniare illi possunt nec plus sane miror quod eum appellant haereticu quam Christus fecit clim ab horum simillimis Samari-

ηumtus - tanu nominaretur.Quod ad conciones publicas,2 Tl quas illi suo nomineti reticas appellat,satis costata quo de quomodo introductititerint illud certuest, eam tum meam non fuisse auctoritate, ut sententiam rogarer,sed nec suasi unquam; tame clamineum locum res esset deducta, fateor Ducissae Parmens me consuluisse ut quod libello supplicerogaretur,concederet:in quo si male 5sului, saltequae exinde sequuta sunt satis declarat, quam bene rς Domini sui procurarunt, qui meum consilium repudiarunt simulque abunde patefecit Deus,qubd quanquam ad tempus siligi suos patiatur, nunquam tamen huiuscemodi periuria,

qualia sistit Regis Ducissae Parmesis, impunita relinquat; ut intelligant omnes, non frustra dictu esse, Non insontem eum habitum iri,qui sumpserit nomen eius in vanum.

73쪽

Quod ad conomachos & reliqua illa ἀταξών, Donemachis credo viri ornati sis nemine vestruesse,qui nesciat huiuscemodi agendi rationes adeo mihi nunquaplacuisse, ut hoc nomine ab iis ipsis quos a me stare conueniebat, immeritissime sim laceratus; quia nunquam sim palliis huiuscemodi res fieri

absque magistratus auctoritate. Sed nec meliore causa iactant me vigilantia

prouidentia Ducis Panne is coactimi fuisse Olum Bel

gicum pertere. Dicerent forta lis aliquid si eiusdem dolos ac periuria alle arent: si comemorarent su- - . iactuantes animos&nimiam credulitatem eorum Principum qui carnificem expectarunt. nimis vehemen Ν --

tem illum mei: aliorum quorundam proceru in rege amorem, qui Marchioni Bergensi monti-gneo auctores eramus in Hispania proficiscendi: arbitrati regern vel ipsoru meritis, vel generis nobilitati id daturum, ut ex ipsorum ore, ea quae ad patriae salutem pertinerent, disceret potius quam ex Hispanis quos quia sic exceptos vidimus, ut omnes norunt nemo mihi opinor silccensebit quod aliquato attentius capiti meo cauerim. Haec inquam si dicerent, partem veri dicerent. Sed paret ex regis literis sita manu ad me scriptis, cin alce huius libri positis, me costituisse anno ante abdicata praefectura, Belgium relinquere; quae res vanitatis eos conuincit. Et qui scire volet, qua gratia,anno post,iter illud in Germaniam a me sic susceptum , eius rei causim apologia ne satis perit,inliicem edita anno I s 67. Quarum causarum caput erat quδd nollem inquisitione Hispanicam intra prouincias priaefecturae meae recim a pere,

74쪽

pere; quamobrem S ci aditis Ducissae Parmensi prouinciis discessi hoc animo, ut in otii quiete cum propinquis Samicis viverem, quoad Deo placui flet, meliora regi dictare consilia aut si obduruillet donec ipse Deus via libertatis Reipub. huic aperiret, quam in abyssum quandam miteriarum demersam videbam. Nam quis alachrymis sibi temperet,qui recordetur exilia, bonorum

rapinas,captiuitates, tormenta,cruciatus, tot horrendorum suppliciorum genera, quibus sanguinari isti tyrani us yride, Phalaride, Nerone, Calioula, Domitiano crudeliores,miseros patriae huius indigenas affecerun S tamen cum nullaeta-rm v)- S tionem viderem eripi edi eos ex his miseriis, quie-

'μ μ μ alia Coloniensi, conditiones mihi oblata suis se, si vellem in patriam mea decedere, hoc ipsum argumento est , debui si e eos voluntario meo exilio contentos, persequendi nostri sine fecisse praesertim cum ei significassem per virum quendam in pni nominis etiamnum superstitem, si aut famam aut facultates meas tetigisset, cffecturum trebus meis quaqua ratione consulerem. Sed postquam me verborum lenociniis ducere nequeunt. rex epistola illa sua nimium honesta quamque ab a-cεm ituri ninio ficto prosectam certo sciebam, capere mes non potest, tanquam oestro quodam perciti pri-depst inum sitim n meum aetate puerum , qui tum tot te

houantiliteris operam dabat,inuadunt, S contra

trρ t , ρ' Academia illius priuilegia, per vim inde rapi Vnt;

quin Academia contra nitente, triuilegiis suisse defensante, respondit Verga ille,ut erat barba-

75쪽

PRINCIPIS AVR.

rus,barbare, Non curamis refctros priuilegios. Itaq; deportant eum e Brabantiaco tra priuilegia illius prouinciae, contra regis iusiurandum in a parentis complexu in Hispaniam relegant, ubi eum hactenus detinet in carcere duro secrudeli; vis mihi hanc, nam modo iniuriam fecissent, indignus futurus sim non tantum genere meo, d Principis titulo, verum etiam patris appellatione,nis quantum consiliovi opibus possum miserum ex ta dura seruitute eripiam1 tam insignem iniuriam ulcisci studeam . Neq; enim adeo sum inhumanus, ut storgasillas naturales non sentiam mec ita sapiens, ut tamdiu absentis fili desiderio non sepe commouear. Neque hic sistit iniuria, sed contra Mixiuini ia

t . . . , habita contra

legas meos equites aure velleris;persequuturci- inprincipuistationibus, bonorum proscriptionibus 5 ed me quasi vi adigunt, ut necesse habeam ,ea facere quae ne in mentem quidem aliquando venerant. Praeterea meam&s ciorum causam contra articulosam plissimi nostri ordinis,contra iusiurandum regium, sententiis nebulonum nescio quoru subiiciunt, qui vix collegaru mancipia aut nostraesta merebantur. Ad haec deformant dignitatem nostram exauctoratione iudiciali bona in aerarium referunt, capitis damnant quod quid est aliud, quam me sacramento omni soluere se summam potestatem facere, quacunque tande ratione oppugnandi inimici,&expediendae filutis me 'Ergo dum quiero otium illi turba excitant; tu quς- ro pace ad bellu a te protrudunt. At quod bellursellum pro libertate iiiij, pro capitis mei in colu D mitate,

76쪽

mitate pro sertunarum recuperatione,& quo visero bono nihil potest csse carius pro fama atq; e istimatione mea susceptum. Nihil hic de Repub. dico de qua consulco ab accusatoribus mentio fa- non est,propterea qubdipsorum causae minime seruiat. Sed si ut ipsemet dicit subditus regis natus non sum, si fac ramento solutus iniquit-smo illo iudiciovi sententia sum exauctoratus, Ioptimo meo iure&filium, bona bello possum repetere;s his inquam subnixus causis, non infe xioribus modo hisce regionibus,sed in uniuersum

omnibus suis prouinciis eum exuissem, atque eas adeo in rem meam vertere studuissem, cum prae ter ius aequumque contra suum iusiurandum me coegerit bellum suscipere necessarium,idque tum cum id modis omnibus vitarem,et quide eotem -wkihis super Ore maxime quo literis ad me sua manu scriptis, hir ximp μ' fidelitatis erga se tracae huiusmodi dabat testimonium, quo ne optari quidem posiὸ locupletius: νι)ηρο si is est qui hoc factum meum iure reprelienclat,

Dὸ .c. ar giebantur; mihi inquam, qui sum Dominus liber r-T ' naciis cuiq; is honor contigit, ut ab loluti Urinci-

et is tituluin gemna ieci. inasii Principatus meus Inus late pateat ' Sed quoniam praecipua basias accusationis, est quod artara ceperim aduersus meusuperiorem volo 4 pi in hanc arenam descendere ut appareat quam non meliore causa hic n1 tantur quam alibi Primum ergo illud mihi respondeant velim, quo iure quove titulo Hex mi

lippus,haeres noui Henrici de Castillia, possideat

77쪽

regna Castillice legionis: nam illud quide omnes norunt, Henricua quo genus ipse trahit nothum fuiste,qui legitimo haeredi rebellabat, sit ori fratri domino, que sua manu ipsus interemit. Quid iuris igitur habuit nothus hic resis proauus LRespondent Domnum Pedrum fuisse tyrannum, quidem crudelis ab ipsis vulgo appellatur. Atqui si hoc iure Philippus Castilliam possidet;cur non eadem in trutina seponi posse videt, in qua ponit alium Qu9dsi nemo exstitit tyrannus Philippo crudelior, qui plura violarit,quisiu- perbius & contemptius leges ac priuilegia omnia

proculcarit, qui maiori impudelia iuratam fidera fregerit, an non habebitur indignior corona Castilliana, quam Domnus Pedrus ZQxu certe incaestuosus fuisse aut parricida aut percussb uxoris suae non perhibetur. v d si quis dicat,nihil ista ad me pertinere non recuse quin cominus congrediar, tametsi non statui in eo fundamentu meccauis struere quod iam sum dicturus. Sed quamuis arma contra eum caperem, Mabselutus metis

esset superior, Mnatus essem ei subditus quod ita non esse ipsemet confitetur; quid facerem quod bis iam proauus eius,5 fecerit,contra Imperatore Adol- di phum Nassavium, suum superiorem. Omne qui-.-b humbus res Germaniae paulum odo sunt notae, sciunt e . Albertum Ducem Austriae, primum eius nominis 3 generis irius enim audiebat Comes de Habsmouri arma cepisse contra Adolphum Imperatorem ex meis maioribus unum. Et quanqua Imperator ille in proelio occubuit scio tame quae sim probatorum criptorii hac de re iudicia, quid-

D quid

78쪽

quid tandem Gerardus Archiepiscopus Magontinus coniurationis illius caput inuoluat ac dissimulet. Et quidem qui volet attentius historiare- cognoscere, deprehender Imperatori aduersariuhunc fuisse concitatum a Bonifacio, in quem dictum illud est, Intrauit ut vulpes, regnauit ut leo,

moritur ut canis. Qui nimirum ideo Albertum allegauit,qubd Imperator Pontificem pro eo nollet agnoscere quem se esse dicebat, clam alioqui Imperatori Albertus estet iratior,qubd Adolphus inclectione Imperissibi esIet pnelatus, cum se eo in bello aliquot episcopi nimium Papae deuoti adiunxissent. Et quis in animum induxisset lasceleratum hominem adorare qui secularibus suis veniis quas Iubileas appellant duos enses pr ferendos sibi curauit quorum qui ferret alterum clamabat, Christ e, en vicarium tuum in terris: qui alterum, clamabat, o Petreen tuu successeremὶ Cumque tam indignis modis Imperatorem excepisset S Albertum sibi deuotum haberet, cogitabat eade de causia regem Gallia Philippum Bellum simili malo mulctare, condonato eius regno eidem illi Alberto, quem promulgari fecit regem

Riχ pGlippus Romanorum Irancorum sed offendit clerum Bellu 'r Gallie minus sibi addictum, minusque potentem modη,Sciatra quam putarat totamque Galliam excitatam do

lina Vot disputationibus magistri Petri Coignerij,

regem interritum qui Anagniae comprehendendam curabat eius fatuitatem sic enim in epistola rex eum appellabat per Procerem quendavi primogenitum inclyta familiae Colonneae, pergenerosum quendam Occitanum nomine Nogare-

tum sa

79쪽

PRINCIPI AVR.

tum,qui eum Roma abductum ut meruerat ne

cari citrarunt. Sed his me ut dixi non defendam

cuin potius ad obligationes veniam, quae mihi cu inibus; -- eo intercedui. An nescit, quod si ipse dux cit Ura Via. Aia bantiae, me ratione Baronatuum meorum, in prς-cipuis esse membris Brabantiae An ignorat qua

tenus vel mihi vel sociis meis ac principibus ciuitatibus sit obstrictus 3 quibus conditionibus ducatum illii acceperit non meminit amplius tu risiurandi Z aut si meminit,non hiris facit promis sa sua,quibus se Deo,populo ac oditionibus dia demati ducali annexis, obligauit Nihil opus foret viri grauisse.promissa hic ea repetere,quae nobis ille promisit,antequam in verba eius iremus; nostis enim que plerique omnes. Sed quoniam ad aliorum quoque manus haec nostra vetur est defensio, volui sevobis summam sacramenti ipsus in memoria reuocare Scitis cui rei sit deuinctus,

Mn5 esse arbitrii sui ut apud Indos facere quodcunque libuerit. Neque enim potest vel priuatum

aliquem vi ad ullam rem cogere, nisi consuetudi Braba,ini. ne fori domestici hoc permittant Non potest,edicto aut decreto, ullo modo statum Reipub in- nouare Tenetur ordinariis suis vectigalibus contetus esse Nulla tributa exigere,aut colligere potest nisi cum bona venia& diserto consensu prouinciarum4 ex praescripto priuilegiorum: Non potest militem inducere, sine consensu regionis: Non potest pecuniae pretiu immutare absq; consensu ordinum Nemine potest in carcerem Oniicere subditorum, nisi prius quaestu fuerita magistratu eius loci:Captiuum non potest ex prouin-

80쪽

ciis abducere. Quaeso vos ornatissimi viri cum hanc modo summam auditis, non videtis nisi Barones ac nobiles regionis quibus ex ossicio armorum incumbit tractatio obuiam ierint; no dico cum haec modo recitata capita violatur, sed cuper summam tyrannidem ac superbiam pedibus

proculcantur cum non unum caput, sed omnia;

no semel sed millies;nec a Duce tantii, sed amarbaris infringuntur serescindunturis inqua nobilitas pro religione sacramenti Mossici,non cogant Ducem iusta regioni facere nonne ipsi pertur , perfidiae, ac rebellionis in patriam, veniunt condemnandi De me autem leorsum ut loquar, alia etiam mihi causa est, 'uae me propius attingit; nam contra omnia supradicta priuilegia lonis

meis omnibus exutus sum, contra omnem sum,&consuetudine iuris:&quod filio meo accidit, id vero perfidiae inimici, violatorum priuilegiorum adebeuidens testimonium est, ut nemo merito dubitare possit quamobrem arma capienda mihi putarim. 2 - Ο Quod si prima mea expeditione, certu in Belmi p. figere neqhivi, quemadmodum nobis exprobrant quid tandem est noui, & quod non maximis Imperatoribus usu venerit quod non ei ipsi, qui toties magnis exercitibus in Hollandiam αZelandiam erupit;5 tam quam parua vel potius nulla manu eiectus fuerit,vidistis .Et quidem

magnus ille belli Dux Albanus, qui ei succeiast,usq; eo, ut in iis prouinciis nihil suum habeat, in quo vel pede figant; luemadmodum nec in reliquo Belgio fretus vestra ope atque auxilio bre-

SEARCH

MENU NAVIGATION