Apologia illvstrissimi principis Willelmi Dei gratia principis Avraicæ ... Ad proscriptionem ab Hispaniarum rege in eum promulgatam. cui adiuncta est responsio ad qvasdam literas eidem principi falso aÌ€ Parmensi adscriptas. Ad ordines generales

발행: 1581년

분량: 167페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

81쪽

ciliabituros quicquam confido In summa,ex iii ramento vult nos sibi non amplius esteo ligatos, si contra priuilegia fecerit ne quod sibi seruitium

aut obsequium deinceps praestemus, ut patet ex postremo capite. Si igitur obligatione solutus sum, si nec ossicium nec obedientia deinceps prς- stare teneor; quae tandem ista temeritas est dicere me arma aduersus Dominum meu cepisse liquidem inter omnes Principes Nassallos intercedit mutua quaedam obligatio: semperq; illud consularis viri dictum inconsulem non optimulau

dabitur,Non habes me prs videm te pro coiius in E inter subditos per-m Ad interest i quippe ali nimio libeti quam alia

habetur: cuiusmodi nostra est libertas in Brabantia quae tanta est, ut etia subditis nostris si quid ab iis capitaliter peccatu sit supplicita remittere possimus ut excepta fide lictetari, qua tenemur, nihil ad summa libertate addi possit. Atq inter alia id habemus priuilegit,ut hoc simus nostris ducibus. quod apud Spartanos Ephori suis regibus, hoc est

ut statum bono Principi incoliam e conseruemus, eundeq. in ordine cogamus fousiurandu violarit. Respondebui aliam quoq; conditionem esse adiunctam nimirum tantisper nos Lacrameloiolvi,

quoad ille errorem correxerit, damnumq; praestiterit. Quid si nunquam praestetὶ Si cum Maximilianus Caesarac Imperis Principes pro nobis apud eum intercedunt, nullum aliud responsum erui, quam ut suis se interponant, regem scire quo modo subditos suos regere debeat si cu infinitis admonitionibus amplissimis legationibus nobili i-

timorum

82쪽

simorum Belgi proceru, usta nobis scri demis

se petim iis, preces nostras superbissime reiicit, legatos interimit,"quot nancisci potest torto-1ibus tradit, reliquos igne ferro a persequitur. Si nouos subinde adducit exercitus, quibus nos radicitus exstirpet num misericordiam eius tanti Dper expectandam nobis putemus, donec crudelitas Hispana omnem dilationis spem nobis resciderit Sed praestare damnum cogitat Grationes quibus fatis fieret transmis per Dominu de Selles Albani acta improbauit. De his omnibus singillatim suo loco videbimus Mihi satis est in praesens ostendisse, optimo iure me arma contra eum

sumpsisse, primum cum ordinibus Hollandise&Zelandiae, deinde vobiscum viri Belgae quia periurus fuerit in totam regionem , in mea causa, quando contra statuta equestris ordinis per tales me damnauit;contra priuilegia Brabatiae quod filium meum e Belgio abreptum in Hispaniam deportauit; qu bd me dignitatibus meis lonis spoliauit; quod me iureiurando liberauit quod iam

tam crudeliter ac barbare me proscripsit; in quo ut ad summum cumulum tyrannidis nihil addi potest, sic animum nimis quam humilema abiectum prodit. Sed quoniam ad insequuta venit tempora ornatissimi viri, ne nos quidem ea refugiemus , eoq; libentius quod nihil feci eorum quorum medeinceps accusant, nisi de sententia,venia, consensu, primum ordinum Hollandiae, deinde vestrum uniuerserum; ut etiamsi quis sit error, mihi norit

imputandus quin potius laudandus qui vobis tabene

83쪽

PRINCIPI AVB

s Iad bene ac fideliter sim obsequiitus. Venia igitur: alia capita accusationum, sed ea conditione,Vt quς ille malitios h praeterit, quo crudelem ac peruersum animum suum caelet, quem tamen interim samosis libellis diuulga. in memoriam cuocem atque in lucem proferam ut supra feci. Animaduertisse mihi videor viri grauisse reliquam accusationem vel potius maledicentiam, in duas partes esse dist ributam. Quarum una, qu cu Albani aduentu coniuncta sunt attingit, quaeque deinde consequuta sunt, maxim: ea quae post aduentum meum , in Hollandia Velandia ductu meo ab illarum prouinciarum ordinibus sunt gesta Altera, ea complectitur,quae contigerunt ex quo vobis Deus oculos aperuit,dum non serenda insolentia Hispanorum commoti exhauriendam vobis semel hanc sentinam in Hispanis totiq; eO

mastis. Sequar igitur hunc ordinem. Et primum maonam Deo habeo gratiam quod ex sileti ini-mρὸ utilis

mici mei cognoscitis Domini, tu spero inno- α

tescet uniuerso ibi me ne in suspicionem quidevocari , quod in rem meam vel teruncium de pecunia publica conuerterim. Nam si reliquis in rebus ut iam vidistis non dubitant falsa mihi crumina impingere, calumniis nimis quam eui dentibus onerare, quandoquidem ne minimam quidem suspicionem auariti. e nobis obiiciunt, nimirum non modb aperte os endunt me hoc crimine vacare, verum etiam quamlibet sint impuridentes secapitaliter me Oderint, nunquam tamen

hanc dicam mihi dicete sunt ausi,quq tamen fere

84쪽

impingitur praefectis prouinciam quo iure quaq; iniuria. Sed Deo gratia, a olim didici eos qui ad

gubernacula Reipub. admouc rentur, non tantum

auaritiae culpa,versim etia suspicione omni, si fieri potest, Vacate oportere quae me res impulit ut iam inde ab adolescentia aerariiregi praefectura quam plerique avide arripuissent abdicanda mihi putarim Et quanqua mihi necesse no erat,de his apud vos verba sacere ornatisi viri, qui iuxta mecusci

tis,nullum me nec meos unquam teruntium pii

bilicae pecuniae attrectasse sed &quam parum receperim eius quod mihi ves honorum quos gero nomine, Vel propter extraordinarios belli m-ptus irrogandum decreuistis,&quemadmodum me ex eo quod de meis facultatibus mihi supererat,aluerim, plero', alios non mediocres sumptus tolerarim,ex quo seruire vobis coepi,quod equide non voluntati erga me vestrae, sed temporunecessitati tribuo. Sed quoniam tacita inimicorumeorum confestio hanc mihi dat praerogatiuam, silentio eam praetereundam neutiquam putaui; cintelligant virulentae quaedam linguae, ii internos,e antur erubescendu sibi esse, quod de me siue per malitia repugnante conscientia, siue stultitia quadam ex vecordia, ea in vulgus palgere sunt ausi, quae ne hostes quidem in me patriam coniurati,sustinuerunt obiectare , qu bd sciret eam esse hac in parte nostram integritatem, ut si ea calumnia impetissent, mendaci sui turpitudine veritatis lux mox fuerit proditura. 'andoquidem igitur a pulchru mihi campum aperiunt narrandi non quς ipse ego fecerim

85쪽

sed quae ordines Hollandiae de Zelandia ope ac ministerio meo gesserint non recuso quin apud vos atque adeo mortales omnes ratione cum illis ineam. Sed quando supremi estis iudices, eorum quae in his regionibus runt gesta, ratio postulat ut consideretis ea quς ab illis iniuste facta sunt in re liquis prouinciis; interea dum mecum Hollandiae kZelandiae populi, conatus Hispanici cursum, veluti obiectis repagulis, inhibuerunt.

Primum medicunt, machinarum esse reditum 6 sis Mim- in Hollandiam kZelandia. Quod ut ita sit, quid pμ 'ν

aliud quam officiu feci Etsi iustissunt causis ut ' 'itae ilia supra ostendi prima illa mea expeditione, in Bel

gium armatus veneram; quid caii esset quominus in praefecturam meam venirem, cui ex iureiurando his debebam rvi apud quos in prima sum

nobilitate ' Sed tantum abest, ut id rogauerim, ut contra paratus sim exhibere literas eoru qui primas in ciuitatibus tenerent,quibus me accersunt, ad liberandam patriam aduersus Hispanicam tyrannidem,& nominatim Albani. Et quod ad stipulationem qua me ingressum promisisse aiutordinibus illis,tore ut tuerer eos si decimas & vigesimas Albanus extorquere voluisset id ita no est sed venisse me secundo in Belgiam armarum ob

hanc nominatim causam, ut eam a tyrannide eximerem,quatum misere premebatur, non tantiam

in causa decimarum , sed δί sexcentis aliis generibus immanissimarum crudelitatum . quide obcaedes quas ediderat Albanus in miseros indigenas: id vero ita est. Iam vero quod me dicunt clerum Romanum esse persequutum, bonis eiecisse, religio-

86쪽

religionem introduxisse, an mihi hic alia defensione opus est quam vestris ipsorum conscientiis, qui sciatis totam eam rerum immutationem Dei fuisse optas potius quam hominum ξ Scitis quoties fuerim ac usatus, Obd nimis frigide me opponerem ad uersariis,quod nimis patienter eos ferre, sequbd Rempub irem perditum duramis essem lentus iniexige dis eis extermina lis. Et si quando tam is res ferret, ut eorum nonulli tollendi forent. Qitis quanta diligentia cauere studuerim t

--θη- concos diter inter partes viveretur. Sed ordines,

τι De qui primum e re prouinciae suae esse statuebant,

an ex fimi viraliique religionem retineri, si ex eo tepore

solentia, conatibus proditionibus hostium internos versantium intellexerunt statum Reipub. sua: in discrimen extremum adductum iri, nisi interdicerent exercitium religionis Romanae praesertim cum religionis eius professores, saltem sacerdote, Potificiivi aliis in locis omnibus iureiurado e Tent obstricti, quod religiosius sibi ducerent, quam illud quod prouinciae praestitissent quibus

causis adducti ordines in conuentute densi, nec non in confoederatione Hollandia: aelandiae unanimiter articulam hunc decreuerunt cuius ignorantiam nec pr tendere quidem inimici pos sunt, quandoquidem in conuentu Bredano, super articulo religionis, cum a partibus hostium proponeretur mutationem illam euenisse quorunda

constitutistu priuatorum opera, exhibitus est consensus omnim μ' ' niti in ciuitatum earum sigillis consignatus: Qu.

zz , mihi obsecro restat obligatio, chm ij quibus pro '

δ υ i' missum feci, non tantiam illud mihi condonant,

87쪽

PRINCIPIS AVR.

venimetiam ipsi rescindunt obliterant, atoue abrogantὶ Et anaen,bene an sectis fecerim, iudicium sapientibus relinquo Illud scio, cum huiusmodi res proponerentur, eas non attingi maluisse, multo etiam magis clam executioni mandaretur. Cuius rei Holiandia & Zelandia primates atque adeo morosa quaedam inter nos ingenia, quae me

apud exteras nationes traduxerunt, tam luculentum dare possunt testimonium viverendum mi

hi non sine non suppetat defensio aduersus huiusmodi calumnia,quam iam falsam dixero, ipsa per se concidet. In quo quam sint ridiculi videtis , cum id accusant quod verbo satis sit negasse. Quanquam bellissimi illi colores, quibus se me depingere pictor ille gloriatur, maiori ex parte iri hanc Iimplicis negationis spongia possint incumbere. Si tamen dicant eos qui sedibus pulsi sunt, iusta querimoniae causam habere,propterea quod promissa ipsis seruata non sunt eis id ad me noripertinet respondebo tame pro Mollandiae, Zelandiae ordinibus, querimoniam hanc uti fundamento niti, propterea quod iniquum sit huius modi homines eo frui priuilegio cui aspriuilegij

opera regionem hosti in manus tradere, vitas ac bona sabditorum prodigere, n5 riuilegium via si atque alteru, sed immunitates, libertate post hominum memoriam continua aetatum serie a patribus nostris conseruatas, semel omnes prCdere

voluerunt.

Addunt procurassem libertatem conscientia rum. Si hoc ita accipiunt, quas si eleribus iis senestram aperuerim , quae quotidie committuntur in domo

88쪽

APOLOGIA

domo Principis Parmentis,ubi Atheitatis: alie virtutes Romanς in deliciis habentur;Respondeo huiusce inculi libertatem non bene hic quaeri qua nusquam uberius inuenias quam apud haeredes Petri Aloisj. Sed illud confiteri audeo lucem iulam flammarum quibus miseros Christianos exusserunt,non perinde mihi ut Albano atq; Hispanis placuisse; quin me sententia dixisse de tollenia dis semel e Repub. nostra persecutionibus. Confitebor etiam amylius, ut intelligant aduersarii cusimplici minimeq; fucato homine sibi rem esse; videlicet regem quo tempore caelandia extremis Belgi finibus sol iit, mandasse mihi necandos complures viros bonos de religione suspectos, me ue id facere noluisse, sed indiciu ad eos

detulisse, iam scirem me id bona conseientia facere non posse , meo potius obediendum esse quam hominibus. Quare dicant Hispani quod volenti scio multos populos ac nationes quorum auctoritas non sit minor quiq; compertum habet ferrori igni nihil profici, factum hoc meum probaturos. Et quando vos viri ornatissi summo i lius populi consensu,eam se calculo vestro postea comprobauistis, saeuissimis illis edictis, trudelissimis suppliciis inhibitis atque abrogatis, nihil est opinor quod Hispanicς factionis hac in patre

offensionem morer . Nec mirari satis possum, stupendam illorum stultitiam,ctim non puduit mihi

obiectare ecclesiasticorum suorum caede, qui non Mimalis re tantum sciant ingeniumn te ab huiusmodi 'io-

lentia abhorrere, vertim etiam & vobis tot or- 6 P bi constare,meo adeo iussu atque edicto, obire G

89쪽

syteros male multatos, alios stipplicio captis afa, sectos, aliosillustres viros summo loco natos a domesticis tineis ministris in vincula coniectos, nec nisi post longinquam demum captiuitatem hanc unam ob causam solutos quod illustri illorum familiae vi deerant ori udi honor hic tribue-ietur, ut diuturna eorum captiuitas,supplici loco 'haberetur. Sed quod meo iussu atque imperio δε- vitium est, adeo toti passim orbi innotuit, vidistimulate id aut obscurare non possint; tantiim ut sunt edocti vera dicere quod benevi cum virtute

fecimus, id nos finxisse aiunt, nobis displicuisle. Sed quis ipsis significauit me finxisses aut quis' cmea tecreta ipsis aperuit'quid fecerim vident de conscieti mea iudicare, 6 possunt: nec est quis quam ita malitiosus,nis forte proscriptionis illius architectus; aut Hispanus quispiam, qui non potius iudicare debeat ex his quae videat, quam eae iis ut suspicetur. Infinitis conuiciis religione nostram petunt appellant nos haereticos sed tot annis quibus hoc probare nituntur nihil essi ciuiit, ut eius generis conuicia nihil a commotarum miralierum rixis distantia, responsionem non merean tur;&multo etiam minus qui, 'me negat ulli fi-eerdoti aut monachosdere, nisi qui uxorem duxerit, quodq; ad matrimonium eos coriapulerim.

Et quis non videt eos caeco quodam furore actos 'fatri ma

quasi opstro percitos quidquid in buccam e ' -- nerit, aut in manus,temereri nullo delectu inci derit,in metina caput eiaculari Et quanquam Gra haec essent, ut profecto nec vera sunt nec rati xiii consentanea docet enim nostra religio matria monium

90쪽

monium rem esse liberam a quo ut nemo sit arcendus sic nec Vt inuitus subeat cogendus: tamene conferendum quidem hoc sit peccatum, cum

illa conscientiar tyrannidriquiboniparti Chiistianismi matrimonio interdixit, cui se non tantu Ecclesiae Orientales, verum etiam Germanicae

Gallicae opposuerunx Sed nihil perinde in hac tam vera tamque bene stabilita proscriptione laudem meretur , ut id,

auod rex Albano non mandauerat ut decimas ctv lcesima exigeret ab inuito populo. Qv d si igitur Albanus in negotio tanti ponderis, quod infinitis

hominum millibus exitium attulit, prater manr h. ,hi data fecit, cur non in eum est animaduersum Al-- simi banus quod Frederi cum filium tuu cuidam cognatae suae matrimonio iunxerat,auctorq; repudi andae eius quain coniugi spraetextu deceperat, exstitisset quod ipsum Rigomes ante in gratiam re gis fecerat, ut supra pharibus est ostensum in carcerem coniicitur, gratia excidit;nec solutus adhuc esset vinculis , siquis exstitisset in tota Hispania tyrannus affigendis Lusitanis aptior. Ergo, ob taleuem culpam tam graui supplicio assicitur 3 pro

peccato maximo,honoribus, pr mi is,bonis denique omnibus cumulatur. Et siquis obiiciat regi,

supplicia Comitum Egmondani Vornei idere sponsum serat, Miniussu suo id quoque factui ex dicat. Quid praeclarius quam hac ratione omni se crimine expedire Sed tamen expectatum oportuit, dum humani generis hostis ille ad inferos commigrastat. Vtrum tamen velint eligat aure mandauit.&4rrani nomen effugere non potest;

SEARCH

MENU NAVIGATION